1. அப்பொழுது தேமானியனாகிய எலிப்பாஸ் பிரதியுத்தரமாக:

1. Then answered Eliphaz the Temanite and said unto him:

2. நாங்கள் உம்முடனே பேசத்துணிந்தால், ஆயாசப்படுவீரோ? ஆனாலும் பேசாமல் அடக்கிக்கொள்ளத்தக்கவன் யார்?

2. If we begin to commune(common) with thee, peradventure thou wilt be discontent, but who can withhold himself from speaking?

3. இதோ, நீர் அநேகருக்குப் புத்திசொல்லி, இளைத்த கைகளைத் திடப்படுத்தினீர்.

3. Behold, thou hast been a teacher of many, and hast comforted the weary hands.

4. விழுகிறவனை உம்முடைய வார்த்தைகளால் நிற்கப்பண்ணி, தள்ளாடுகிற முழங்கால்களைப் பலப்படுத்தினீர்.

4. Thy words have set up those that were fallen, thou hast refreshed the weak knees.

5. இப்பொழுதோ துன்பம் உமக்கு நேரிட்டபடியினால் ஆயாசப்படுகிறீர்; அது உம்மைத் தொட்டதினால் கலங்குகிறீர்.

5. But now that the plague is come upon thee, thou shrinkest away: now that it hath touched thy self, thou art faint hearted.

6. உம்முடைய தேவபக்தி உம்முடைய உறுதியாயும், உம்முடைய வழிகளின் உத்தமம் உம்முடைய நம்பிக்கையாயும் இருக்கவேண்டியதல்லவோ?

6. Is not this thy fear,(Where is now thy fear of God) thy steadfastness, thy patience, and the perfectness of thy ways?(life)

7. குற்றமில்லாமல் அழிந்தவன் உண்டோ? சன்மார்க்கர் அதம்பண்ணப்பட்டது எப்போ? இதை நினைத்துப்பாரும்.

7. Consider (I pray thee) who ever perished being an innocent? Or, when were the godly destroyed?

8. நான் கண்டிருக்கிறபடி, அநியாயத்தை உழுது, தீவினையை விதைத்தவர்கள், அதையே அறுக்கிறார்கள்.

8. As I have seen them that plow vanity(wickedness) and sow malice(mischief) reap the same.

9. தேவனுடைய சுவாசத்தினாலே அவர்கள் அழிந்து, அவருடைய நாசியின் காற்றினாலே நிர்மூலமாகிறார்கள்.
2 தெசலோனிக்கேயர் 2:8

9. With the blast of God did they perish, and with the breath of his anger consumed they away.(For when God bloweth upon them, they perish, and are destroyed thorow the blast of his wrath.)

10. சிங்கத்தின் கெர்ச்சிப்பும், துஷ்டசிங்கத்தின் முழக்கமும் அடங்கும்; பாலசிங்கங்களின் பற்களும் தகர்ந்துபோகும்.

10. The roaring of the lion, the voice(crying) of the lioness, and the teeth of the lions'(lyos) whelps are broken.

11. கிழச்சிங்கம் இரையில்லாமையால் மாண்டுபோகும், பாலசிங்கங்கள் சிதறுண்டுபோகும்.

11. The (greate) lion perisheth, for lack of(because he can get no) prey and the lion's whelps are scattered abroad.

12. இப்போதும் ஒரு வார்த்தை என்னிடத்தில் இரகசியமாய் அறிவிக்கப்பட்டது, அதினுடைய மெல்லிய ஓசை என் செவியில் விழுந்தது.

12. And unto me was the word hid, and mine ear hath received a little thereof.(There is spoken unto me a thing in councell, which hath given a terrible sound in mine eare)

13. மனுஷர்மேல் அயர்ந்த நித்திரை இறங்குகையில், இராத்தரிசனங்களில் பலவித தோற்றங்கள் உண்டாகும்போது,

13. In the fantasies and thoughts of the visions of the night, when sleep cometh on men:(with a vision in the night, when men are fallen a slepe.)

14. திகிலும் நடுக்கமும் என்னைப் பிடித்தது, என் எலும்புகளெல்லாம் நடுங்கினது.

14. Fear came upon me and dread and made all my bones to shake.

15. அப்பொழுது ஒரு ஆவி என் முகத்துக்கு முன்பாகக் கடந்தது, என் உடலின் மயிர் சிலிர்த்தது.

15. And when the wind passed by before my presence it made the hairs of my flesh stand(stode) up.

16. அது ஒரு உருப்போல என் கண்களுக்குமுன் நின்றது, ஆனாலும் அதின் ரூபம் இன்னதென்று விளங்கவில்லை; அமைதலுண்டாயிற்று, அப்பொழுது நான் கேட்ட சத்தமாவது:

16. He stood there and I knew not his face, an image there was before me and there was stillness,(Then stode there one before me, whose face I knewe not: an ymage there was, and the wether was still) so that I heard this voice.

17. மனுஷன் தேவனைப்பார்க்கிலும் நீதிமானாயிருப்பானோ? மனுபுத்திரன் தன்னை உண்டாக்கினவரைப்பார்க்கிலும் சுத்தமாயிருப்பானோ?

17. Shall man be more just than God? Or shall man be purer than his maker?(May a man be justified before God? May there any man be judged to be clean, by reason of his own works?)

18. கேளும், அவர் தம்முடைய பணிவிடைக்காரரிடத்தில் நம்பிக்கை வைப்பதில்லை; தம்முடைய தூதரின்மேலும் புத்தியீனத்தைச் சுமத்துகிறாரே,

18. Behold there is no trust to his servants, and in his angels hath he found frowardness.(Behold, he hath found unfaithfulness among his own servants, and proud disobedience among his angels.)

19. புழுதியில் அஸ்திபாரம் போட்டு, மண் வீடுகளில் வாசம்பண்ணி, பொட்டுப்பூச்சியால் அரிக்கப்படுகிறவர்கள்மேல் அவர் நம்பிக்கை வைப்பது எப்படி?
2 கொரிந்தியர் 5:1

19. How much more in them(then shall they) that dwell in houses of clay, whose foundation is but earth: which shall be consumed by the moth?(be moth eaten)

20. காலைமுதல் மாலைவரைக்கும் மடிந்து, கவனிப்பார் ஒருவருமில்லாமல், நித்திய அழிவடைகிறார்கள்.

20. They shall be smitten(destroyed) from morning unto the evening: yea they shall perish everlastingly, and no man think thereon.(or ever they be aware:)

21. அவர்களிலிருக்கிற அவர்களுடைய மேன்மை போய்விடுமல்லவோ? ஞானமடையாமல் சாகிறார்களே என்று சொன்னான்.

21. Is not their dignity taken away with them, they shall die and not in wisdom.(and be taken away so clene, that none of them shall remain, but be dead, or ever they be aware of it.)