1. யோபே, என் நியாயங்களைக் கேளும்; என் வார்த்தைகளுக்கெல்லாம் செவிகொடும்.

1. BE THAT as it may, Job, I beg of you to hear what I have to say and give heed to all my words.

2. இதோ, என் வாயை இப்போது திறந்தேன்; என் வாயிலிருக்கிற என் நாவானது பேசும்.

2. Behold, here I am with open mouth; here is my tongue talking.

3. என் வார்த்தைகள் என் இருதயத்தின் உண்மைக்கு ஒத்திருக்கும்; நான் அறிந்ததை என் உதடுகள் சுத்தமாய் வசனிக்கும்.

3. My words shall express the uprightness of my heart, and my lips shall speak what they know with utter sincerity.

4. தேவனுடைய ஆவியானவர் என்னை உண்டாக்கினார்; சர்வவல்லவருடைய சுவாசம் எனக்கு உயிர்கொடுத்தது.

4. [It is] the Spirit of God that made me [which has stirred me up], and the breath of the Almighty that gives me life [which inspires me].

5. உம்மாலே கூடுமானால் எனக்கு மறுமொழி கொடும்; நீர் ஆயத்தப்பட்டு எனக்கு எதிராக நில்லும்.

5. Answer me now, if you can; set your words in order before me; take your stand.

6. இதோ, உம்மைப்போல நானும் தேவனால் உண்டானவன்; நானும் மண்ணினால் உருவாக்கப்பட்டவன்.

6. Behold, I am toward God and before Him even as you are; I also am formed out of the clay [though I speak with abnormal wisdom because of a divine illumination].

7. இதோ, நீர் எனக்குப் பயப்பட்டுக் கலங்கத் தேவையில்லை; என் கை உம்மேல் பாரமாயிருக்கமாட்டாது.

7. See my terror [for I am only a fellow mortal, not God]; I shall not make you afraid, neither shall my pressure be heavy upon you.

8. நான் காதாரக் கேட்க நீர் சொன்னதும், எனக்குக் கேள்வியான உம்முடைய வார்த்தைகளின் சத்தமும் என்னவென்றால்:

8. Surely you have spoken in my hearing, and I have heard the voice of your words, saying,

9. நான் மீறுதல் இல்லாத சுத்தன், நான் குற்றமற்றவன், என்னில் அக்கிரமமில்லை.

9. I am clean, without transgression; I am innocent, neither is there iniquity in me.

10. இதோ, என்னில் அவர் குற்றம்பிடிக்கப்பார்க்கிறார், என்னைத் தமக்குச் சத்துருவாக எண்ணிக்கொள்ளுகிறார்.

10. But behold, God finds occasions against me and causes of alienation and indifference; He counts me as His enemy.

11. அவர் என் கால்களைத் தொழுவிலே மாட்டி, என் நடைகளையெல்லாம் காவல்படுத்துகிறார் என்று சொன்னீர்.

11. He puts my feet in the stocks; He [untrustingly] watches all my paths [you say].

12. இதிலே நீர் நீதியுள்ளவர் அல்லவென்று உமக்குப் பிரதியுத்தரமாகச் சொல்லுகிறேன்; மனுஷனைப்பார்க்கிலும் தேவன் பெரியவராயிருக்கிறார்.

12. I reply to you, Behold, in this you are not just; God is superior to man.

13. அவர் தம்முடைய செயல்கள் எல்லாவற்றையுங்குறித்துக் காரணம் சொல்லவில்லையென்று நீர் அவரோடே ஏன் வழக்காடுகிறீர்?

13. Why do you contend against Him? For He does not give account of any of His actions. [Sufficient for us it should be to know that it is He Who does them.]

14. தேவன் ஒருவிசை சொல்லியிருக்கிற காரியத்தை இரண்டாம்விசை பார்த்துத் திருத்துகிறவரல்லவே.

14. For God [does reveal His will; He] speaks not only once, but more than once, even though men do not regard it [including you, Job].

15. கனநித்திரை மனுஷர்மேல் இறங்கி, அவர்கள் படுக்கையின்மேல் அயர்ந்திருக்கையில்,

15. [One may hear God's voice] in a dream, in a vision of the night, when deep sleep falls on men while slumbering upon the bed,

16. அவர் இராக்காலத்துத் தரிசனமான சொப்பனத்திலே மனுஷருடைய செவிக்குத் தாம் செய்யும் காரியத்தை வெளிப்படுத்தி, அதை அவர்களுக்கு வரும் தண்டனையினாலே முத்திரைபோட்டு,

16. Then He opens the ears of men and seals their instruction [terrifying them with warnings],

17. மனுஷன் தன்னுடைய செய்கையைவிட்டு நீங்கவும், மனுஷருடைய பெருமை அடங்கவும் செய்கிறார்.

17. That He may withdraw man from his purpose and cut off pride from him [disgusting him with his own disappointing self-sufficiency].

18. இவ்விதமாய் அவன் ஆத்துமாவைப் படுகுழிக்கும், அவன் ஜீவனைப் பட்டய வெட்டுக்கும் தப்புவிக்கிறார்.

18. He holds him back from the pit [of destruction], and his life from perishing by the sword [of God's destructive judgments].

19. அவன் தன் படுக்கையிலே வாதையினாலும், தன் சகல எலும்புகளிலும் அகோரமான நோவினாலும் தண்டிக்கப்படுகிறான்.

19. [God's voice may be heard by man when] he is chastened with pain upon his bed and with continual strife in his bones or while all his bones are firmly set,

20. அவன் ஜீவன் அப்பத்தையும், அவன் ஆத்துமா ருசிகரமான போஜனத்தையும் அரோசிக்கும்.

20. So that his desire makes him loathe food, and even dainty dishes [nauseate him].

21. அவன் மாம்சம் காணப்படாதபடிக்கு அழிந்து, மூடப்பட்டிருந்த அவன் எலும்புகள் வெளிப்படுகிறது.

21. His flesh is so wasted away that it cannot be seen, and his bones that were not seen stick out.

22. அவன் ஆத்துமா பாதாளத்துக்கும், அவன் பிராணன் சாவுக்கும் சமீபிக்கிறது.

22. Yes, his soul draws near to corruption, and his life to the inflicters of death (the destroyers).

23. ஆயிரத்தில் ஒருவராகிய சாமாசிபண்ணுகிற தூதனானவர் மனுஷனுக்குத் தம்முடைய நிதானத்தை அறிவிக்கும்படிக்கு, அவனுக்கு அநுசாரியாயிருந்தாரேயாகில்,

23. [God's voice may be heard] if there is for the hearer a messenger or an angel, an interpreter, one among a thousand, to show to man what is right for him [how to be upright and in right standing with God],

24. அவர் அவனுக்கு இரங்கி, அவன் படுகுழியில் இறங்காதபடிக்கு: நீர் அவனை இரட்சியும்; மீட்கும் பொருளை நான் கண்டுபிடித்தேன் என்பார்.

24. Then [God] is gracious to him and says, Deliver him from going down into the pit [of destruction]; I have found a ransom (a price of redemption, an atonement)!

25. அப்பொழுது அவன் மாம்சம் வாலிபத்தில் இருந்ததைப்பார்க்கிலும் ஆரோக்கியமடையும்; தன் வாலவயது நாட்களுக்குத் திரும்புவான்.

25. [Then the man's] flesh shall be restored; it becomes fresher and more tender than a child's; he returns to the days of his youth.

26. அவன் தேவனை நோக்கி விண்ணப்பம்பண்ணும்போது, அவன் அவருடைய சமுகத்தைக் கெம்பீரத்தோடே பார்க்கும்படி அவர் அவன்மேல் பிரியமாகி, அந்த மனுஷனுக்கு அவனுடைய நீதியின் பலனைக் கொடுப்பார்.

26. He prays to God, and He is favorable to him, so that he sees His face with joy; for [God] restores to him his righteousness (his uprightness and right standing with God--with its joys).

27. அவன் மனுஷரை நோக்கிப் பார்த்து: நான் பாவஞ்செய்து செம்மையானதைப் புரட்டினேன், அது எனக்குப் பிரயோஜனமாயிருக்கவில்லை.

27. He looks upon other men or sings out to them, I have sinned and perverted that which was right, and it did not profit me, or He did not requite me [according to my iniquity]!

28. என் ஆத்துமா படுகுழியில் இறங்காதபடி, அவர் அதை இரட்சிப்பார்; ஆகையால் என் பிராணன் வெளிச்சத்தைக் காணும் என்று சொல்லுவான்.

28. [God] has redeemed my life from going down to the pit [of destruction], and my life shall see the light!

29. இதோ, தேவன் மனுஷனுடைய ஆத்துமாவைப் படுகுழிக்கு விலக்குகிறதற்கும், அவனை ஜீவனுள்ளோரின் வெளிச்சத்தினாலே பிரகாசிப்பிக்கிறதற்கும்,

29. [Elihu comments] Behold, God does all these things twice, yes, three times, with a man,

30. அவர் இவைகளையெல்லாம் அவனிடத்தில் பலமுறை நடப்பிக்கிறார்.

30. To bring back his life from the pit [of destruction], that he may be enlightened with the light of the living.

31. யோபே, நீர் கவனித்து என் சொல்லைக் கேளும்; நான் பேசப்போகிறேன், நீர் மவுனமாயிரும்.

31. Give heed, O Job, listen to me; hold your peace, and I will speak.

32. சொல்லத்தக்க நியாயங்கள் இருந்ததேயானால், எனக்கு மறுஉத்தரவு கொடும்; நீர் பேசும், உம்மை நீதிமானாகத் தீர்க்க எனக்கு ஆசையுண்டு.

32. If you have anything to say, answer me; speak, for I desire to justify you.

33. ஒன்றும் இல்லாதிருந்ததேயாகில் நீர் என் சொல்லைக் கேளும், மவுனமாயிரும், நான் உமக்கு ஞானத்தை உபதேசிப்பேன் என்றான்.

33. If [you do] not [have anything to say], listen to me; hold your peace, and I will teach you wisdom.