1. யோபே, என் நியாயங்களைக் கேளும்; என் வார்த்தைகளுக்கெல்லாம் செவிகொடும்.

1. എങ്കിലോ ഇയ്യോബേ, എന്റെ ഭാഷണം കേട്ടുകൊള്ക; എന്റെ സകലവാക്കുകളും ശ്രദ്ധിച്ചുകൊള്ക.

2. இதோ, என் வாயை இப்போது திறந்தேன்; என் வாயிலிருக்கிற என் நாவானது பேசும்.

2. ഇതാ, ഞാന് ഇപ്പോള് എന്റെ വായ്തുറക്കുന്നു; എന്റെ വായില് എന്റെ നാവു സംസാരിക്കുന്നു.

3. என் வார்த்தைகள் என் இருதயத்தின் உண்மைக்கு ஒத்திருக்கும்; நான் அறிந்ததை என் உதடுகள் சுத்தமாய் வசனிக்கும்.

3. എന്റെ വചനങ്ങള് എന്റെ ഉള്ളിലെ നേര് ഉച്ചരിക്കും. എന്റെ അധരങ്ങള് അറിയുന്നതു അവ പരമാര്ത്ഥമായി പ്രസ്താവിക്കും.

4. தேவனுடைய ஆவியானவர் என்னை உண்டாக்கினார்; சர்வவல்லவருடைய சுவாசம் எனக்கு உயிர்கொடுத்தது.

4. ദൈവത്തിന്റെ ആത്മാവു എന്നെ സൃഷ്ടിച്ചു; സര്വ്വശക്തന്റെ ശ്വാസം എനിക്കു ജീവനെ തരുന്നു.

5. உம்மாலே கூடுமானால் எனக்கு மறுமொழி கொடும்; நீர் ஆயத்தப்பட்டு எனக்கு எதிராக நில்லும்.

5. നിനക്കു കഴിയുമെങ്കില് എന്നോടു പ്രതിവാദിക്ക; സന്നദ്ധനായി എന്റെ മുമ്പാകെ നിന്നുകൊള്ക.

6. இதோ, உம்மைப்போல நானும் தேவனால் உண்டானவன்; நானும் மண்ணினால் உருவாக்கப்பட்டவன்.

6. ഇതാ, നിന്നെപ്പോലെ ഞാനും ദൈവത്തിന്നുള്ളവന് ; എന്നെയും മണ്ണുകൊണ്ടു നിര്മ്മിച്ചിരിക്കുന്നു.

7. இதோ, நீர் எனக்குப் பயப்பட்டுக் கலங்கத் தேவையில்லை; என் கை உம்மேல் பாரமாயிருக்கமாட்டாது.

7. എന്റെ ഭീഷണി നിന്നെ ഭയപ്പെടുത്തുകയില്ല; എന്റെ ഘനം നിനക്കു ഭാരമായിരിക്കയുമില്ല.

8. நான் காதாரக் கேட்க நீர் சொன்னதும், எனக்குக் கேள்வியான உம்முடைய வார்த்தைகளின் சத்தமும் என்னவென்றால்:

8. ഞാന് കേള്ക്കെ നീ പറഞ്ഞതും നിന്റെ വാക്കു ഞാന് കേട്ടതും എന്തെന്നാല്

9. நான் மீறுதல் இல்லாத சுத்தன், நான் குற்றமற்றவன், என்னில் அக்கிரமமில்லை.

9. ഞാന് ലംഘനം ഇല്ലാത്ത നിര്മ്മലന് ; ഞാന് നിര്ദ്ദോഷി; എന്നില് അകൃത്യവുമില്ല.

10. இதோ, என்னில் அவர் குற்றம்பிடிக்கப்பார்க்கிறார், என்னைத் தமக்குச் சத்துருவாக எண்ணிக்கொள்ளுகிறார்.

10. അവന് എന്റെ നേരെ വിരുദ്ധങ്ങളെ കണ്ടു പിടിക്കുന്നു; എന്നെ തനിക്കു ശത്രുവായി വിചാരിക്കുന്നു.

11. அவர் என் கால்களைத் தொழுவிலே மாட்டி, என் நடைகளையெல்லாம் காவல்படுத்துகிறார் என்று சொன்னீர்.

11. അവന് എന്റെ കാലുകളെ ആമത്തില് ഇടുന്നു; എന്റെ പാതകളെ ഒക്കെയും സൂക്ഷിച്ചുനോക്കുന്നു.

12. இதிலே நீர் நீதியுள்ளவர் அல்லவென்று உமக்குப் பிரதியுத்தரமாகச் சொல்லுகிறேன்; மனுஷனைப்பார்க்கிலும் தேவன் பெரியவராயிருக்கிறார்.

12. ഇതിന്നു ഞന് നിന്നോടു ഉത്തരം പറയാംഇതില് നീ നീതിമാന് അല്ല; ദൈവം മനുഷ്യനെക്കാള് വലിയവനല്ലോ.

13. அவர் தம்முடைய செயல்கள் எல்லாவற்றையுங்குறித்துக் காரணம் சொல்லவில்லையென்று நீர் அவரோடே ஏன் வழக்காடுகிறீர்?

13. നീ അവനോടു എന്തിന്നു വാദിക്കുന്നു? തന്റെ കാര്യങ്ങളില് ഒന്നിന്നും അവന് കാരണം പറയുന്നില്ലല്ലോ.

14. தேவன் ஒருவிசை சொல்லியிருக்கிற காரியத்தை இரண்டாம்விசை பார்த்துத் திருத்துகிறவரல்லவே.

14. ഒന്നോ രണ്ടോ വട്ടം ദൈവം അരുളിച്ചെയ്യുന്നു; മനുഷ്യന് അതു കൂട്ടാക്കുന്നില്ലതാനും.

15. கனநித்திரை மனுஷர்மேல் இறங்கி, அவர்கள் படுக்கையின்மேல் அயர்ந்திருக்கையில்,

15. ഗാഢനിദ്ര മനുഷ്യര്ക്കുംണ്ടാകുമ്പോള്, അവര് ശയ്യമേല് നിദ്രകൊള്ളുമ്പോള്, സ്വപ്നത്തില്, രാത്രിദര്ശനത്തില് തന്നേ,

16. அவர் இராக்காலத்துத் தரிசனமான சொப்பனத்திலே மனுஷருடைய செவிக்குத் தாம் செய்யும் காரியத்தை வெளிப்படுத்தி, அதை அவர்களுக்கு வரும் தண்டனையினாலே முத்திரைபோட்டு,

16. അവന് മനുഷ്യരുടെ ചെവി തുറക്കുന്നു; അവരോടുള്ള പ്രബോധനെക്കു മുദ്രയിടുന്നു.

17. மனுஷன் தன்னுடைய செய்கையைவிட்டு நீங்கவும், மனுஷருடைய பெருமை அடங்கவும் செய்கிறார்.

17. മനുഷ്യനെ അവന്റെ ദുഷ്കര്മ്മത്തില്നിന്നു അകറ്റുവാനും പുരുഷനെ ഗര്വ്വത്തില്നിന്നു രക്ഷിപ്പാനും തന്നേ.

18. இவ்விதமாய் அவன் ஆத்துமாவைப் படுகுழிக்கும், அவன் ஜீவனைப் பட்டய வெட்டுக்கும் தப்புவிக்கிறார்.

18. അവന് കുഴിയില്നിന്നു അവന്റെ പ്രാണനെയും വാളാല് നശിക്കാതവണ്ണം അവന്റെ ജീവനെയും കാക്കുന്നു.

19. அவன் தன் படுக்கையிலே வாதையினாலும், தன் சகல எலும்புகளிலும் அகோரமான நோவினாலும் தண்டிக்கப்படுகிறான்.

19. തന്റെ കിടക്കമേല് അവന് വേദനയാല് ശിക്ഷിക്കപ്പെടുന്നു; അവന്റെ അസ്ഥികളില് ഇടവിടാതെ പോരാട്ടം ഉണ്ടു.

20. அவன் ஜீவன் அப்பத்தையும், அவன் ஆத்துமா ருசிகரமான போஜனத்தையும் அரோசிக்கும்.

20. അതുകൊണ്ടു അവന്റെ ജീവന് അപ്പവും അവന്റെ പ്രാണന് സ്വാദുഭോജനവും വെറുക്കുന്നു.

21. அவன் மாம்சம் காணப்படாதபடிக்கு அழிந்து, மூடப்பட்டிருந்த அவன் எலும்புகள் வெளிப்படுகிறது.

21. അവന്റെ മാംസം ക്ഷയിച്ചു കാണ്മാനില്ലാതെയായിരിക്കുന്നു; കാണ്മാനില്ലാതിരുന്ന അവന്റെ അസ്ഥികള് പൊങ്ങിനിലക്കുന്നു.

22. அவன் ஆத்துமா பாதாளத்துக்கும், அவன் பிராணன் சாவுக்கும் சமீபிக்கிறது.

22. അവന്റെ പ്രാണന് ശവകൂഴിക്കും അവന്റെ ജീവന് നാശകന്മാര്ക്കും അടുത്തിരിക്കുന്നു.

23. ஆயிரத்தில் ஒருவராகிய சாமாசிபண்ணுகிற தூதனானவர் மனுஷனுக்குத் தம்முடைய நிதானத்தை அறிவிக்கும்படிக்கு, அவனுக்கு அநுசாரியாயிருந்தாரேயாகில்,

23. മനുഷ്യനോടു അവന്റെ ധര്മ്മം അറിയിക്കേണ്ടതിന്നു ആയിരത്തില് ഒരുത്തനായി മദ്ധ്യസ്ഥനായോരു ദൂതന് അവന്നു വേണ്ടി ഉണ്ടെന്നുവരികില്

24. அவர் அவனுக்கு இரங்கி, அவன் படுகுழியில் இறங்காதபடிக்கு: நீர் அவனை இரட்சியும்; மீட்கும் பொருளை நான் கண்டுபிடித்தேன் என்பார்.

24. അവന് അവങ്കല് കൃപ വിചാരിച്ചുകുഴിയില് ഇറങ്ങാതവണ്ണം ഇവനെ രക്ഷിക്കേണമേ; ഞാന് ഒരു മറുവില കണ്ടിരിക്കുന്നു എന്നു പറയും

25. அப்பொழுது அவன் மாம்சம் வாலிபத்தில் இருந்ததைப்பார்க்கிலும் ஆரோக்கியமடையும்; தன் வாலவயது நாட்களுக்குத் திரும்புவான்.

25. അപ്പോള് അവന്റെ ദേഹം യൌവനചൈതന്യത്താല് പുഷ്ടിവേക്കും; അവന് ബാല്യപ്രായത്തിലേക്കു തിരിഞ്ഞുവരും.

26. அவன் தேவனை நோக்கி விண்ணப்பம்பண்ணும்போது, அவன் அவருடைய சமுகத்தைக் கெம்பீரத்தோடே பார்க்கும்படி அவர் அவன்மேல் பிரியமாகி, அந்த மனுஷனுக்கு அவனுடைய நீதியின் பலனைக் கொடுப்பார்.

26. അവന് ദൈവത്തോടു പ്രാര്ത്ഥിക്കും; അവന് അവങ്കല് പ്രസാദിക്കും; തിരുമുഖത്തെ അവന് സന്തോഷത്തോടെ കാണും; അവന് മനുഷ്യന്നു അവന്റെ നീതിയെ പകരം കൊടുക്കും.

27. அவன் மனுஷரை நோக்கிப் பார்த்து: நான் பாவஞ்செய்து செம்மையானதைப் புரட்டினேன், அது எனக்குப் பிரயோஜனமாயிருக்கவில்லை.

27. അവന് മനുഷ്യരുടെ മുമ്പില് പാടി പറയുന്നതുഞാന് പാപം ചെയ്തു നേരായുള്ളതു മറിച്ചുകളഞ്ഞു; അതിന്നു എന്നോടു പകരം ചെയ്തിട്ടില്ല.

28. என் ஆத்துமா படுகுழியில் இறங்காதபடி, அவர் அதை இரட்சிப்பார்; ஆகையால் என் பிராணன் வெளிச்சத்தைக் காணும் என்று சொல்லுவான்.

28. അവന് എന്റെ പ്രാണനെ കുഴിയില് ഇറങ്ങാതവണ്ണം രക്ഷിച്ചു; എന്റെ ജീവന് പ്രകാശത്തെ കണ്ടു സന്തോഷിക്കുന്നു.

29. இதோ, தேவன் மனுஷனுடைய ஆத்துமாவைப் படுகுழிக்கு விலக்குகிறதற்கும், அவனை ஜீவனுள்ளோரின் வெளிச்சத்தினாலே பிரகாசிப்பிக்கிறதற்கும்,

29. ഇതാ, ദൈവം രണ്ടു മൂന്നു പ്രാവശ്യം ഇവയൊക്കെയും മനുഷ്യനോടു ചെയ്യുന്നു.

30. அவர் இவைகளையெல்லாம் அவனிடத்தில் பலமுறை நடப்பிக்கிறார்.

30. അവന്റെ പ്രാണനെ കുഴിയില്നിന്നു കരേറ്റേണ്ടതിന്നും ജീവന്റെ പ്രകാശംകൊണ്ടു അവനെ പ്രകാശിപ്പിക്കേണ്ടതിന്നും തന്നേ.

31. யோபே, நீர் கவனித்து என் சொல்லைக் கேளும்; நான் பேசப்போகிறேன், நீர் மவுனமாயிரும்.

31. ഇയ്യോബേ, ശ്രദ്ധവെച്ചു കേള്ക്ക; മിണ്ടാതെയിരിക്ക; ഞാന് സംസാരിക്കാം.

32. சொல்லத்தக்க நியாயங்கள் இருந்ததேயானால், எனக்கு மறுஉத்தரவு கொடும்; நீர் பேசும், உம்மை நீதிமானாகத் தீர்க்க எனக்கு ஆசையுண்டு.

32. നിനക്കു ഉത്തരം പറവാനുണ്ടെങ്കില് പറക; സംസാരിക്ക; നിന്നെ നീതീകരിപ്പാന് ആകുന്നു എന്റെ താല്പര്യം.

33. ஒன்றும் இல்லாதிருந்ததேயாகில் நீர் என் சொல்லைக் கேளும், மவுனமாயிரும், நான் உமக்கு ஞானத்தை உபதேசிப்பேன் என்றான்.

33. ഇല്ലെന്നുവരികില്, നീ എന്റെ വാക്കു കേള്ക്ക; മിണ്ടാതിരിക്ക; ഞാന് നിനക്കു ജ്ഞാനം ഉപദേശിച്ചുതരാം.