1. ஞானம் தன் வீட்டைக் கட்டி, தன் ஏழு தூண்களையும் சித்திரந்தீர்த்து,

1. ജ്ഞാനമായവള് തനിക്കു ഒരു വീടുപണിതു; അതിന്നു ഏഴു തൂണ് തീര്ത്തു.

2. தன் கொழுத்த ஜந்துக்களை அடித்து, திராட்சரசத்தை வார்த்துவைத்து, தன் போஜனபந்தியை ஆயத்தப்படுத்தி,

2. അവള് മൃഗങ്ങളെ അറുത്തു, വീഞ്ഞു കലക്കി, തന്റെ മേശ ചമയിച്ചുമിരിക്കുന്നു.

3. தன் பணிவிடைக்காரிகளை அனுப்பி, பட்டணத்தின் உயர்ந்த மேடைகளின்மேல் நின்று கூப்பிட்டு,

3. അവള് തന്റെ ദാസികളെ അയച്ചു പട്ടണത്തിലെ മേടകളില്നിന്നു വിളിച്ചു പറയിക്കുന്നതു

4. புத்தியீனனை நோக்கி: எவன் பேதையோ அவன் இவ்விடத்தில் வரக்கடவன்.

4. അല്പബുദ്ധിയായവന് ഇങ്ങോട്ടു വരട്ടെ; ബുദ്ധിഹീനനോടോ അവള് പറയിക്കുന്നതു;

5. நீங்கள் வந்து என் அப்பத்தைப் புசித்து, நான் வார்த்த திராட்சரசத்தைப் பானம்பண்ணுங்கள்.

5. വരുവിന് , എന്റെ അപ്പം തിന്നുകയും ഞാന് കലക്കിയ വീഞ്ഞു കുടിക്കയും ചെയ്വിന് !

6. பேதமையை விட்டு விலகுங்கள், அப்பொழுது பிழைத்திருப்பீர்கள்; புத்தியின் வழியிலே நடவுங்கள் என்று விளம்புகிறது.

6. ബുദ്ധിഹീനരേ, ബുദ്ധിഹീനത വിട്ടു ജീവിപ്പിന് ! വിവേകത്തിന്റെ മാര്ഗ്ഗത്തില് നടന്നുകൊള്വിന് .

7. பரியாசக்காரனைக் கண்டிக்கிறவன் இலச்சையடைகிறான்; துன்மார்க்கனைக் கண்டிக்கிறவன் தன்னைக் கறைப்படுத்திக்கொள்ளுகிறான்.

7. പരിഹാസിയെ ശാസിക്കുന്നവന് ലജ്ജ സമ്പാദിക്കുന്നു; ദുഷ്ടനെ ഭര്ത്സിക്കുന്നവന്നു കറ പറ്റുന്നു.

8. பரியாசக்காரனைக் கடிந்துகொள்ளாதே, அவன் உன்னைப் பகைப்பான்; ஞானமுள்ளவனைக் கடிந்துகொள், அவன் உன்னை நேசிப்பான்.

8. പരിഹാസി നിന്നെ പകെക്കാതിരിക്കേണ്ടതിന്നു അവനെ ശാസിക്കരുതു; ജ്ഞാനിയെ ശാസിക്ക; അവന് നിന്നെ സ്നേഹിക്കും.

9. ஞானமுள்ளவனுக்குப் போதகம்பண்ணு, அவன் ஞானத்தில் தேறுவான்; நீதிமானுக்கு உபதேசம் பண்ணு, அவன் அறிவில் விருத்தியடைவான்.

9. ജ്ഞാനിയെ പ്രബോധിപ്പിക്ക, അവന്റെ ജ്ഞാനം വര്ദ്ധിക്കും; നീതിമാനെ ഉപദേശിക്ക അവന് വിദ്യാഭിവൃദ്ധി പ്രാപിക്കും.

10. கர்த்தருக்குப் பயப்படுதலே ஞானத்தின் ஆரம்பம்; பரிசுத்தரின் அறிவே அறிவு.

10. യഹോവാഭക്തി ജ്ഞാനത്തിന്റെ ആരംഭവും പരിശുദ്ധനെക്കുറിച്ചുള്ള പരിജ്ഞാനം വിവേകവും ആകുന്നു.

11. என்னாலே உன் நாட்கள் பெருகும்; உன் ஆயுசின் வருஷங்கள் விருத்தியாகும்.

11. ഞാന് മുഖാന്തരം നിന്റെ നാളുകള് പെരുകും; നിനക്കു ദീര്ഘായുസ്സു ഉണ്ടാകും.

12. நீ ஞானியானால் உனக்கென்று ஞானியாவாய்; நீ பரியாசக்காரனானால் நீயே அதின் பயனை அநுபவிப்பாய் என்று சொல்லுகிறது.

12. നീ ജ്ഞാനിയാകുന്നുവെങ്കില് നിനക്കുവേണ്ടി തന്നേ ജ്ഞാനിയായിരിക്കും; പരിഹസിക്കുന്നു എങ്കിലോ, നീ തന്നേ സഹിക്കേണ്ടിവരും.

13. மதியற்ற ஸ்திரீ வாயாடியும் ஒன்றுமறியாத நிர்மூடமுமாயிருக்கிறாள்.

13. ഭോഷത്വമായവള് മോഹപരവശയായിരിക്കുന്നു; അവള് ബുദ്ധിഹീന തന്നേ, ഒന്നും അറിയുന്നതുമില്ല.

14. அவள் தன் வீட்டுவாசற்படியிலும் பட்டணத்தின் மேடைகளிலும் ஆசனம் போட்டு உட்கார்ந்து,

14. തങ്ങളുടെ പാതയില് നേരെ നടക്കുന്നവരായി കടന്നുപോകുന്നവരെ വിളിക്കേണ്ടതിന്നു

15. தங்கள் வழிகளை நோக்கி நேரே போகும் வழிப்போக்கரைப் பார்த்து:

15. അവള് പട്ടണത്തിലെ മേടകളില് തന്റെ വീട്ടുവാതില്ക്കല് ഒരു പീഠത്തിന്മേല് ഇരിക്കുന്നു.

16. எவன் பேதையோ அவன் இவ்விடத்தில் வரக்கடவன் என்றும்,

16. അല്പബുദ്ധിയായവന് ഇങ്ങോട്ടു വരട്ടെ; ബുദ്ധിഹീനനോടോ അവള് പറയുന്നതു;

17. மதியீனனை நோக்கி: திருட்டுத்தண்ணீர் தித்திக்கும், அந்தரங்கத்தில் புசிக்கும் அப்பம் இன்பமாயிருக்கும் என்றும் சொல்லிக் கூப்பிடுகிறாள்.

17. മോഷ്ടിച്ച വെള്ളം മധുരവും ഒളിച്ചുതിന്നുന്ന അപ്പം രുചികരവും ആകുന്നു.

18. ஆயினும் மரித்தவர்கள் அவ்விடத்தில் உண்டென்றும், அவளுடைய விருந்தாளிகள் நரகபாதாளங்களில் கிடக்கிறார்களென்றும் அவன் அறியான்.

18. എങ്കിലും മൃതന്മാര് അവിടെ ഉണ്ടെന്നും അവളുടെ വിരുന്നുകാര് പാതാളത്തിന്റെ ആഴത്തില് ഇരിക്കുന്നു എന്നും അവന് അറിയുന്നില്ല.