1. அல்லேலூயா, கர்த்தரைத் துதியுங்கள்; அவர் நல்லவர், அவர் கிருபை என்றுமுள்ளது.

1. PRAISE THE Lord! (Hallelujah!) O give thanks to the Lord, for He is good; for His mercy and loving-kindness endure forever! [I Chron. 16:34.]

2. கர்த்தருடைய வல்லமையான செய்கைகளைச் சொல்லி, அவருடைய துதியையெல்லாம் பிரஸ்தாபப்படுத்தத்தக்கவன் யார்?

2. Who can put into words and tell the mighty deeds of the Lord? Or who can show forth all the praise [that is due Him]?

3. நியாயத்தைக் கைக்கொள்ளுகிறவர்களும், எக்காலத்திலும் நீதியைச் செய்கிறவர்களும் பாக்கியவான்கள்.

3. Blessed (happy, fortunate, to be envied) are those who observe justice [treating others fairly] and who do right and are in right standing with God at all times.

4. கர்த்தாவே, நீர் தெரிந்துகொண்டவர்களின் நன்மையை நான் கண்டு, உம்முடைய ஜாதியின் மகிழ்ச்சியால் மகிழ்ந்து, உம்முடைய சுதந்தரத்தோடே மேன்மைபாராட்டும்படிக்கு,

4. [Earnestly] remember me, O Lord, when You favor Your people! O visit me also when You deliver them, and grant me Your salvation!--

5. உம்முடைய ஜனங்களுக்கு நீர் பாராட்டும் கிருபையின்படி என்னை நினைத்து, உம்முடைய இரட்சிப்பினால் என்னைச் சந்தித்தருளும்.

5. That I may see and share the welfare of Your chosen ones, that I may rejoice in the gladness of Your nation, that I may glory with Your heritage.

6. எங்கள் பிதாக்களோடுங்கூட நாங்களும் பாவஞ்செய்து, அக்கிரமம் நடப்பித்து, ஆகாமியம் பண்ணினோம்.

6. We have sinned, as did also our fathers; we have committed iniquity, we have done wickedly. [Lev. 26:40-42.]

7. எங்கள் பிதாக்கள் எகிப்திலே உம்முடைய அதிசயங்களை உணராமலும், உம்முடைய கிருபைகளின் திரட்சியை நினையாமலும் போய், சிவந்த சமுத்திர ஓரத்திலே கலகம்பண்ணினார்கள்.

7. Our fathers in Egypt understood not nor appreciated Your miracles; they did not [earnestly] remember the multitude of Your mercies nor imprint Your loving-kindness [on their hearts], but they were rebellious and provoked the Lord at the sea, even at the Red Sea. [Exod. 14:21.]

8. ஆனாலும் அவர் தமது வல்லமையை வெளிப்படுத்தும்படி, தம்முடைய நாமத்தினிமித்தம் அவர்களை இரட்சித்தார்.

8. Nevertheless He saved them for His name's sake [to prove the righteousness of the divine character], that He might make His mighty power known.

9. அவர் சிவந்த சமுத்திரத்தை அதட்டினார், அது வற்றிப்போயிற்று; வெட்டாந்தரையில் நடக்கிறதுபோல அவர்களை ஆழங்களில் நடந்துபோகப்பண்ணினார்.

9. He rebuked the Red Sea also, and it dried up; so He led them through the depths as through a pastureland. [Exod. 14:21.]

10. பகைஞன் கைக்கு அவர்களை விலக்கி இரட்சித்து, சத்துருவின் கைக்கு அவர்களை விலக்கி மீட்டார்.
லூக்கா 1:71

10. And He saved them from the hand of him that hated them, and redeemed them from the hand of the [Egyptian] enemy. [Exod. 14:30.]

11. அவர்கள் சத்துருக்களைத் தண்ணீர்கள் மூடிக்கொண்டது; அவர்களில் ஒருவனும் மீந்திருக்கவில்லை.

11. And the waters covered their adversaries; not one of them was left. [Exod. 14:27, 28; 15:5.]

12. அப்பொழுது அவர்கள் அவருடைய வார்த்தைகளை விசுவாசித்து, அவருடைய துதியைப் பாடினார்கள்.

12. Then [Israel] believed His words [trusting in, relying on them]; they sang His praise.

13. ஆனாலும் சீக்கிரமாய் அவருடைய கிரியைகளை மறந்தார்கள்; அவருடைய ஆலோசனைக்கு அவர்கள் காத்திராமல்,

13. But they hastily forgot His works; they did not [earnestly] wait for His plans [to develop] regarding them,

14. வனாந்தரத்திலே இச்சையுள்ளவர்களாகி, அவாந்தரவெளியிலே தேவனைப் பரீட்சைபார்த்தார்கள்.
1 கொரிந்தியர் 10:6

14. But lusted exceedingly in the wilderness and tempted and tried to restrain God [with their insistent desires] in the desert. [Num. 11:4.]

15. அப்பொழுது அவர்கள் கேட்டதை அவர்களுக்குக் கொடுத்தார், அவர்கள் ஆத்துமாக்களிலோ இளைப்பை அனுப்பினார்.

15. And He gave them their request, but sent leanness into their souls and [thinned their numbers by] disease and death. [Ps. 78:29-31.]

16. பாளயத்தில் அவர்கள் மோசேயின்மேலும், கர்த்தருடைய பரிசுத்தனாகிய ஆரோனின்மேலும் பொறாமைகொண்டார்கள்.

16. They envied Moses also in the camp, and Aaron [the high priest], the holy one of the Lord. [Num. 16:1-32.]

17. பூமி பிளந்து தாத்தானை விழுங்கி, அபிராமின் கூட்டத்தை மூடிப்போட்டது.

17. Therefore the earth opened and swallowed up Dathan and closed over the company of Abiram. [Num. 16:31, 32.]

18. அவர்கள் கூட்டத்தில் அக்கினி பற்றியெரிந்தது; அக்கினி ஜூவாலை துன்மார்க்கரை எரித்துப்போட்டது.

18. And a fire broke out in their company; the flame burned up the wicked. [Num. 16:35, 46.]

19. அவர்கள் ஓரேபிலே ஒரு கன்றுக்குட்டியையுண்டாக்கி, வார்ப்பிக்கப்பட்ட விக்கிரகத்தை நமஸ்கரித்தார்கள்.

19. They made a calf in Horeb and worshiped a molten image. [Exod. 32:4.]

20. தங்கள் மகிமையைப் புல்லைத் தின்கிற மாட்டின் சாயலாக மாற்றினார்கள்.
ரோமர் 1:23

20. Thus they exchanged Him Who was their Glory for the image of an ox that eats grass [they traded their Honor for the image of a calf]!

21. எகிப்திலே பெரிய கிரியைகளையும், காமின் தேசத்திலே அதிசயங்களையும், சிவந்த சமுத்திரத்தண்டையிலே பயங்கரமானவைகளையும் செய்தவராகிய,

21. They forgot God their Savior, Who had done such great things in Egypt,

22. தங்கள் இரட்சகரான தேவனை மறந்தார்கள்.

22. Wonders and miracles in the land of Ham, dreadful and awesome things at the Red Sea.

23. ஆகையால், அவர்களை நாசம்பண்ணுவேன் என்றார்; அப்பொழுது அவரால் தெரிந்துகொள்ளப்பட்ட மோசே, அவர்களை அவர் அழிக்காதபடிக்கு, அவருடைய உக்கிரத்தை ஆற்றும்பொருட்டு, அவருக்கு முன்பாகத் திறப்பின் வாயிலே நின்றான்.

23. Therefore He said He would destroy them. [And He would have done so] had not Moses, His chosen one, stepped into the breach before Him to turn away His threatening wrath. [Exod. 32:10, 11, 32.]

24. அவருடைய வார்த்தையை விசுவாசியாமல், இச்சிக்கப்படத்தக்க தேசத்தை அசட்டைபண்ணினார்கள்.

24. Then they spurned and despised the pleasant and desirable land [Canaan]; they believed not His word [neither trusting in, relying on, nor holding to it];

25. கர்த்தருடைய சத்தத்திற்குச் செவிகொடாமல், தங்கள் கூடாரங்களில் முறுமுறுத்தார்கள்.
1 கொரிந்தியர் 10:10

25. But they murmured in their tents and hearkened not to the voice of the Lord.

26. அப்பொழுது அவர்கள் வனாந்தரத்திலே மடியவும், அவர்கள் சந்ததி ஜாதிகளுக்குள்ளே அழியவும்,

26. Therefore He lifted up His hand [as if taking an oath] against them, that He would cause them to fall in the wilderness,

27. அவர்கள் பற்பல தேசங்களிலே சிதறடிக்கப்படவும், அவர்களுக்கு விரோதமாகத் தம்முடைய கையை எடுத்தார்.

27. Cast out their descendants among the nations, and scatter them in the lands [of the earth].

28. அவர்கள் பாகால்பேயோரைப் பற்றிக்கொண்டு, ஜீவனில்லாதவைகளுக்கு இட்ட பலிகளைப் புசித்து,

28. They joined themselves also to the [idol] Baal of Peor and ate sacrifices [offered] to the lifeless [gods].

29. தங்கள் கிரியைகளினால் அவருக்குக் கோபம் மூட்டினார்கள்; ஆகையால் வாதை அவர்களுக்குள் புகுந்தது.

29. Thus they provoked the Lord to anger with their practices, and a plague broke out among them.

30. அப்பொழுது பினெகாஸ் எழுந்து நின்று நியாயஞ்செய்தான்; அதினால் வாதை நிறுத்தப்பட்டது.

30. Then stood up Phinehas [the priest] and executed judgment, and so the plague was stayed. [Num. 25:7, 8.]

31. அது தலைமுறை தலைமுறையாக என்றைக்கும் அவனுக்கு நீதியாக எண்ணப்பட்டது.

31. And that was credited to him for righteousness (right doing and right standing with God) to all generations forever.

32. மேரிபாவின் தண்ணீர்களிடத்திலும் அவருக்குக் கடுங்கோபம் மூட்டினார்கள்; அவர்கள் நிமித்தம் மோசேக்கும் பொல்லாப்பு வந்தது.

32. They angered the Lord also at the waters of Meribah, so that it went ill with Moses for their sakes; [Num. 20:3-13.]

33. அவர்கள் அவன் ஆவியை விசனப்படுத்தினதினாலே, தன் உதடுகளினால் பதறிப்பேசினான்.

33. For they provoked [Moses'] spirit, so that he spoke unadvisedly with his lips.

34. கர்த்தர் தங்களுக்குச் சொன்னபடி, அவர்கள் அந்த ஜனங்களை அழிக்கவில்லை.

34. They did not destroy the [heathen] nations as the Lord commanded them,

35. ஜாதிகளுடனே கலந்து, அவர்கள் கிரியைகளைக் கற்று;

35. But mingled themselves with the [idolatrous] nations and learned their ways and works

36. அவர்களுடைய விக்கிரகங்களைச் சேவித்தார்கள்; அவைகள் அவர்களுக்குக் கண்ணியாயிற்று.

36. And served their idols, which were a snare to them.

37. அவர்கள் தங்கள் குமாரரையும் தங்கள் குமாரத்திகளையும் பிசாசுகளுக்குப் பலியிட்டார்கள்.
1 கொரிந்தியர் 10:20

37. Yes, they sacrificed their sons and their daughters to demons [II Kings 16:3.]

38. அவர்கள் கானான் தேசத்து விக்கிரகங்களுக்குப் பலியிட்டு, தங்கள் குமாரர் குமாரத்திகளுடைய குற்றமில்லாத இரத்தத்தைச் சிந்தினார்கள்; தேசம் இரத்தத்தால் தீட்டுப்பட்டது.

38. And shed innocent blood, even the blood of their sons and of their daughters, whom they sacrificed to the idols of Canaan; and the land was polluted with their blood.

39. அவர்கள் தங்கள் கிரியைகளினால் அசுத்தமாகி, தங்கள் செய்கைகளினால் சோரம்போனார்கள்.

39. Thus were they defiled by their own works, and they played the harlot and practiced idolatry with their own deeds [of idolatrous rites].

40. அதினால் கர்த்தருடைய கோபம் தமது ஜனத்தின்மேல் மூண்டது; அவர் தமது சுதந்தரத்தை அருவருத்தார்.

40. Therefore was the wrath of the Lord kindled against His people, insomuch that He abhorred and rejected His own heritage. [Deut. 32:17.]

41. அவர்களை ஜாதிகளுடைய கையில் ஒப்புக்கொடுத்தார்; அவர்களுடைய பகைஞர் அவர்களை ஆண்டார்கள்.

41. And He gave them into the hands of the [heathen] nations, and they that hated them ruled over them.

42. அவர்களுடைய சத்துருக்கள் அவர்களை ஒடுக்கினார்கள்; அவர்களுடைய கையின்கீழ்த் தாழ்த்தப்பட்டார்கள்.

42. Their enemies also oppressed them, and they were brought into subjection under the hand of their foes.

43. அநேகந்தரம் அவர்களை விடுவித்தார்; அவர்களோ தங்கள் யோசனையினால் அவருக்கு விரோதமாய்க் கலகம்பண்ணி, தங்களுடைய அக்கிரமத்தினால் சிறுமைப்படுத்தப்பட்டார்கள்.

43. Many times did [God] deliver them, but they were rebellious in their counsel and sank low through their iniquity.

44. அவர்கள் கூப்பிடுதலை அவர் கேட்கும்போதோ, அவர்களுக்கு உண்டான இடுக்கத்தை அவர் கண்ணோக்கி,

44. Nevertheless He regarded their distress when He heard their cry;

45. அவர்களுக்காகத் தமது உடன்படிக்கையை நினைத்து, தமது மிகுந்த கிருபையின்படி மனஸ்தாபப்பட்டு,
லூக்கா 1:72

45. And He [earnestly] remembered for their sake His covenant and relented their sentence of evil [comforting and easing Himself] according to the abundance of His mercy and loving-kindness [when they cried out to Him].

46. அவர்களைச் சிறைபிடித்த யாவரும் அவர்களுக்கு இரங்கும்படி செய்தார்.
லூக்கா 1:72

46. He also caused [Israel] to find sympathy among those who had carried them away captive.

47. எங்கள் தேவனாகிய கர்த்தாவே, நாங்கள் உமது பரிசுத்த நாமத்தைப் போற்றி, உம்மைத் துதிக்கிறதில் மேன்மைபாராட்டும்படி எங்களை இரட்சித்து, எங்களை ஜாதிகளிலிருந்து சேர்த்தருளும்.

47. Deliver us, O Lord our God, and gather us from among the nations, that we may give thanks to Your holy name and glory in praising You.

48. இஸ்ரவேலின் தேவனாகிய கர்த்தர் அநாதியாய் என்றென்றைக்கும் ஸ்தோத்திரிக்கப்படத்தக்கவர். ஜனங்களெல்லாரும்: ஆமென், அல்லேலூயா, என்பார்களாக.
லூக்கா 1:68

48. Blessed (affectionately and gratefully praised) be the Lord, the God of Israel, from everlasting to everlasting! And let all the people say, Amen! Praise the Lord! (Hallelujah!) [I Chron. 16:35, 36.]