1. என் சகோதரியே! என் மணவாளியே! நான் என் தோட்டத்தில் வந்தேன், என் வெள்ளைப்போளத்தையும் என் கந்தவர்க்கங்களையும் சேர்த்தேன்; என் தேன்கூட்டை என் தேனோடு புசித்தேன்; என் திராட்சரசத்தை என் பாலோடும் குடித்தேன். சிநேகிதரே! புசியுங்கள்; பிரியமானவர்களே! குடியுங்கள், பூர்த்தியாய்க் குடியுங்கள்.

1. I HAVE come into my garden, my sister, my [promised] bride; I have gathered my myrrh with my balsam and spice [from your sweet words I have gathered the richest perfumes and spices]. I have eaten my honeycomb with my honey; I have drunk my wine with my milk. Eat, O friends [feast on, O revelers of the palace; you can never make my lover disloyal to me]! Drink, yes, drink abundantly of love, O precious one [for now I know you are mine, irrevocably mine! With his confident words still thrilling her heart, through the lattice she saw her shepherd turn away and disappear into the night]. [John 16:33.]

2. நான் நித்திரைபண்ணினேன், என் இதயமோ விழித்திருந்தது; கதவைத் தட்டுகிற என் நேசரின் சத்தத்தைக் கேட்டேன்: என் சகோதரியே! என் பிரியமே! என் புறாவே! என் உத்தமியே! கதவைத் திற; என் தலை பனியினாலும், என் தலைமயிர் இரவில் பெய்யும் தூறலினாலும் நனைந்திருக்கிறது என்றார்.

2. I went to sleep, but my heart stayed awake. [I dreamed that I heard] the voice of my beloved as he knocked [at the door of my mother's cottage]. Open to me, my sister, my love, my dove, my spotless one [he said], for I am wet with the [heavy] night dew; my hair is covered with it. [Job 11:13-15.]

3. என் வஸ்திரத்தைக் கழற்றிப்போட்டேன்; நான் எப்படி அதைத் திரும்பவும் உடுப்பேன், என் பாதங்களைக் கழுவினேன், நான் எப்படி அவைகளைத் திரும்பவும் அழுக்காக்குவேன் என்றேன்.

3. [But weary from a day in the vineyards, I had already sought my rest] I had put off my garment--how could I [again] put it on? I had washed my feet--how could I [again] soil them? [Isa. 32:9; Heb. 3:15.]

4. என் நேசர் தமது கையைக் கதவுத் துவாரத்தின் வழியாய் நீட்டினார், அப்பொழுது என் உள்ளம் அவர்நிமித்தம் பொங்கினது.

4. My beloved put in his hand by the hole of the door, and my heart was moved for him.

5. என் நேசருக்குக் கதவைத் திறக்க நான் எழுந்தேன்; பூட்டின கைப்பிடிகள்மேல் என் கைகளிலிருந்து வெள்ளைப்போளமும், என் விரல்களிலிருந்து வாசனையுள்ள வெள்ளைப்போளமும் வடிந்தது.

5. I rose up to open for my beloved, and my hands dripped with myrrh, and my fingers with liquid [sweet-scented] myrrh, [which he had left] upon the handles of the bolt.

6. என் நேசருக்குக் கதவைத் திறந்தேன்; என் நேசரோ இல்லை, போய்விட்டார்; அவர் சொன்ன வார்த்தையால், என் ஆத்துமா சோர்ந்துபோயிற்று. அவரைத் தேடினேன், அவரைக் காணவில்லை; அவரைக் கூப்பிட்டேன், அவர் எனக்கு மறுஉத்தரவு கொடுக்கவில்லை.

6. I opened for my beloved, but my beloved had turned away and withdrawn himself, and was gone! My soul went forth [to him] when he spoke, but it failed me [and now he was gone]! I sought him, but I could not find him; I called him, but he gave me no answer.

7. நகரத்தில் திரிகிற காவலாளர் என்னைக் கண்டு, என்னை அடித்து, என்னைக் காயப்படுத்தினார்கள்; அலங்கத்தின் காவற்காரர் என்மேலிருந்த என் போர்வையை எடுத்துக்கொண்டார்கள்.

7. The watchmen who go about the city found me. They struck me, they wounded me; the keepers of the walls took my veil and my mantle from me.

8. எருசலேமின் குமாரத்திகளே! என் நேசரைக் கண்டீர்களானால், நான் நேசத்தால் சோகமடைந்திருக்கிறேன் என்று அவருக்குச் சொல்லும்படி உங்களை ஆணையிடுகிறேன்.

8. I charge you, O daughters of Jerusalem, if you find my beloved, that you tell him that I am sick from love [simply sick to be with him]. [Ps. 63:1.]

9. ஸ்திரீகளுக்குள் ரூபவதியே! மற்ற நேசரைப்பார்க்கிலும் உன் நேசர் எதினால் விசேஷித்தவர்? நீ இப்படி எங்களை ஆணையிட, மற்ற நேசரைப்பார்க்கிலும் உன் நேசர் எதினால் விசேஷித்தவர்?

9. What is your beloved more than another beloved, O you fairest among women [taunted the ladies]? What is your beloved more than another beloved, that you should give us such a charge? [John 10:26.]

10. என் நேசர் வெண்மையும் சிவப்புமானவர்; பதினாயிரம்பேர்களில் சிறந்தவர்.

10. [She said] My beloved is fair and ruddy, the chief among ten thousand! [Ps. 45:2; John 1:14.]

11. அவர் தலை தங்கமயமாயிருக்கிறது; அவர் தலைமயிர் சுருள் சுருளாயும், காகத்தைப்போல் கருமையாயுமிருக்கிறது.

11. His head is [as precious as] the finest gold; his locks are curly and bushy and black as a raven.

12. அவருடைய கண்கள் தண்ணீர் நிறைந்த நதிகளின் ஓரமாய்த் தங்கும் புறாக்கண்களுக்கு ஒப்பானவைகளும், பாலில் கழுவப்பட்டவைகளும், நேர்த்தியாய்ப் பதிக்கப்பட்டவைகளுமாயிருக்கிறது.

12. His eyes are like doves beside the water brooks, bathed in milk and fitly set.

13. அவர் கன்னங்கள் கந்தவர்க்கப்பாத்திகளைப்போலவும், வாசனையுள்ள புஷ்பங்களைப்போலவுமிருக்கிறது; அவர் உதடுகள் லீலிபுஷ்பங்களைப் போன்றது, வாசனையுள்ள வெள்ளைப்போளம் அதிலிருந்து வடிகிறது.

13. His cheeks are like a bed of spices or balsam, like banks of sweet herbs yielding fragrance. His lips are like bloodred anemones or lilies distilling liquid [sweet-scented] myrrh.

14. அவர் கரங்கள் படிகப்பச்சை பதித்த பொன்வளையல்களைப்போலிருக்கிறது; அவர் அங்கம் இந்திரநீல இரத்தினங்கள் இழைத்த பிரகாசமான யானைத் தந்தத்தைப்போலிருக்கிறது.

14. His hands are like rods of gold set with [nails of] beryl or topaz. His body is a figure of bright ivory overlaid with [veins of] sapphires.

15. அவர் கால்கள் பசும்பொன் ஆதாரங்களின்மேல் நிற்கிற வெள்ளைக்கல் தூண்களைப்போலிருக்கிறது; அவர் ரூபம் லீபனோனைப்போலவும் கேதுருக்களைப்போலவும் சிறப்பாயிருக்கிறது.

15. His legs are like strong and steady pillars of marble set upon bases of fine gold. His appearance is like Lebanon, excellent, stately, and majestic as the cedars.

16. அவர் வாய் மிகவும் மதுரமாயிருக்கிறது; அவர் முற்றிலும் அழகுள்ளவர். இவரே என் நேசர்; எருசலேமின் குமாரத்திகளே! இவர் என் சிநேகிதர்.

16. His voice and speech are exceedingly sweet; yes, he is altogether lovely [the whole of him delights and is precious]. This is my beloved, and this is my friend, O daughters of Jerusalem! [Ps. 92:15; Col. 1:15.]