1. என் மகனே, என் ஞானத்தைக் கவனித்து, என் புத்திக்கு உன் செவியைச் சாய்;

1. MY SON, be attentive to my Wisdom [godly Wisdom learned by actual and costly experience], and incline your ear to my understanding [of what is becoming and prudent for you],

2. அப்பொழுது நீ விவேகத்தைப் பேணிக்கொள்வாய், உன் உதடுகள் அறிவைக் காத்துக்கொள்ளும்.

2. That you may exercise proper discrimination and discretion and your lips may guard and keep knowledge and the wise answer [to temptation].

3. பரஸ்திரீயின் உதடுகள் தேன்கூடுபோல் ஒழுகும்; அவள் வாய் எண்ணெயிலும் மிருதுவாயிருக்கும்.

3. For the lips of a loose woman drip honey as a honeycomb, and her mouth is smoother than oil; [Ezek. 20:30; Col. 2:8-10; II Pet. 2:14-17.]

4. அவள் செய்கையின் முடிவோ எட்டியைப்போலக் கசப்பும், இருபுறமும் கருக்குள்ள பட்டயம்போல் கூர்மையுமாயிருக்கும்.

4. But in the end she is bitter as wormwood, sharp as a two-edged and devouring sword.

5. அவள் காலடிகள் மரணத்துக்கு இறங்கும்; அவள் நடைகள் பாதாளத்தைப் பற்றிப்போகும்.

5. Her feet go down to death; her steps take hold of Sheol (Hades, the place of the dead).

6. நீ ஜீவமார்க்கத்தைச் சிந்தித்துக் கொள்ளாதபடிக்கு, அவளுடைய நடைகள் மாறிமாறி விகாரப்படும்; அவைகளை அறியமுடி.யாது.

6. She loses sight of and walks not in the path of life; her ways wind about aimlessly, and you cannot know them.

7. ஆதலால் பிள்ளைகளே; இப்பொழுது எனக்குச் செவிகொடுங்கள்; என் வாயின் வசனங்களை விட்டு நீங்காதிருங்கள்.

7. Now therefore, my sons, listen to me, and depart not from the words of my mouth.

8. உன் வழியை அவளுக்குத் தூரப்படுத்து; அவளுடைய வீட்டின் வாசலைக் கிட்டிச் சேராதே.

8. Let your way in life be far from her, and come not near the door of her house [avoid the very scenes of temptation], [Prov. 4:15; Rom. 16:17; I Thess. 5:19-22.]

9. சேர்ந்தால் உன் மேன்மையை அந்நியர்களுக்கும், உன் ஆயுசின் காலத்தைக் கொடூரருக்கும் கொடுத்துவிடுவாய்.

9. Lest you give your honor to others and your years to those without mercy,

10. அந்நியர் உன் செல்வத்தினால் திருப்தியடைவார்கள்; உன் பிரயாசத்தின்பலன் புறத்தியாருடைய வீட்டில் சேரும்.

10. Lest strangers [and false teachings] take their fill of your strength and wealth and your labors go to the house of an alien [from God]--

11. முடிவிலே உன் மாம்சமும் உன் சரீரமும் உருவழியும்போது நீ துக்கித்து:

11. And you groan and mourn when your end comes, when your flesh and body are consumed,

12. ஐயோ, போதகத்தை நான் வெறுத்தேனே, கடிந்துகொள்ளுதலை என் மனம் அலட்சியம் பண்ணினதே!

12. And you say, How I hated instruction and discipline, and my heart despised reproof!

13. என் போதகரின் சொல்லை நான் கேளாமலும், எனக்கு உபதேசம்பண்ணினவர்களுக்கு என் செவியைச் சாயாமலும் போனேனே!

13. I have not obeyed the voice of my teachers nor submitted and consented to those who instructed me.

14. சபைக்குள்ளும் சங்கத்துக்குள்ளும் கொஞ்சங்குறைய எல்லாத் தீமைக்குமுள்ளானேனே! என்று முறையிடுவாய்.

14. [The extent and boldness of] my sin involved almost all evil [in the estimation] of the congregation and the community.

15. உன் கிணற்றிலுள்ள தண்ணீரையும், உன் துரவில் ஊறுகிற ஜலத்தையும் பானம்பண்ணு.

15. Drink waters out of your own cistern [of a pure marriage relationship], and fresh running waters out of your own well.

16. உன் ஊற்றுகள் வெளியிலும் உன் வாய்க்கால்கள் வீதிகளிலும் பாய்வதாக.

16. Should your offspring be dispersed abroad as water brooks in the streets?

17. அவைகள் அந்நியருக்கும் உரியவைகளாயிராமல், உனக்கே உரியவைகளாயிருப்பதாக.

17. [Confine yourself to your own wife] let your children be for you alone, and not the children of strangers with you.

18. உன் ஊற்றுக்கண் ஆசீர்வதிக்கப்படுவதாக; உன் இளவயதின் மனைவியோடே மகிழ்ந்திரு.

18. Let your fountain [of human life] be blessed [with the rewards of fidelity], and rejoice in the wife of your youth.

19. அவளே நேசிக்கப்படத்தக்க பெண்மானும், அழகான வரையாடும் போலிருப்பாளாக; அவளுடைய ஸ்தனங்களே எப்பொழுதும் உன்னைத் திருப்திசெய்வதாக; அவளுடைய நேசத்தால் நீ எப்பொழுதும் மயங்கியிருப்பாயாக.

19. Let her be as the loving hind and pleasant doe [tender, gentle, attractive]--let her bosom satisfy you at all times, and always be transported with delight in her love.

20. என் மகனே, நீ பரஸ்திரீயின் மேல் மயங்கித் திரிந்து, அந்நிய ஸ்திரீயின் மார்பைத் தழுவவேண்டியதென்ன?

20. Why should you, my son, be infatuated with a loose woman, embrace the bosom of an outsider, and go astray?

21. மனுஷனுடைய வழிகள் கர்த்தரின் கண்களுக்கு முன்பாக இருக்கிறது; அவனுடைய வழிகளெல்லாவற்றையும் அவர் சீர்தூக்கிப்பார்க்கிறார்.

21. For the ways of man are directly before the eyes of the Lord, and He [Who would have us live soberly, chastely, and godly] carefully weighs all man's goings. [II Chron. 16:9; Job 31:4; 34:21; Prov. 15:3; Jer. 16:17; Hos. 7:2; Heb. 4:13.]

22. துன்மார்க்கனை அவனுடைய அக்கிரமங்களே பிடித்துக்கொள்ளும்; தன் பாவக்கயிறுகளால் கட்டப்படுவான்.

22. His own iniquities shall ensnare the wicked man, and he shall be held with the cords of his sin.

23. அவன் புத்தியைக் கேளாததினால் மடிந்து, தன் மதிகேட்டின் மிகுதியினால் மயங்கிப்போவான்.

23. He will die for lack of discipline and instruction, and in the greatness of his folly he will go astray and be lost.