1. கர்த்தர் மோசேயை நோக்கி:

1. Then the Lord said to Moses,

2. இஸ்ரவேல் புத்திரருக்குள் மனிதரிலும் மிருகஜீவன்களிலும் கர்ப்பந்திறந்து பிறக்கிற முதற்பேறனைத்தையும் எனக்குப் பரிசுத்தப்படுத்து; அது என்னுடையது என்றார்.
லூக்கா 2:23

2. You must give me every male in Israel who is his mother's first child. That means that every firstborn baby boy and every firstborn male animal will be mine.'

3. அப்பொழுது மோசே ஜனங்களை நோக்கி: நீங்கள் அடிமைத்தன வீடாகிய எகிப்திலிருந்து புறப்பட்ட இந்த நாளை நினையுங்கள்; கர்த்தர் பலத்த கையினால் உங்களை அவ்விடத்திலிருந்து புறப்படப்பண்ணினார்; ஆகையால், நீங்கள் புளித்த அப்பம் புசிக்கவேண்டாம்.

3. Moses said to the people, 'Remember this day. You were slaves in Egypt, but on this day the Lord used his great power and made you free. You must not eat bread with yeast.

4. ஆபிப் மாதத்தின் இந்த நாளிலே நீங்கள் புறப்பட்டீர்கள்.

4. Today, in the month of Abib, you are leaving Egypt.

5. ஆகையால், கர்த்தர் உனக்குக் கொடுப்பேன் என்று உன் பிதாக்களுக்கு ஆணையிட்டதும், பாலும் தேனும் ஓடுகிறதுமான தேசமாகிய கானானியர், ஏத்தியர், எமோரியர், ஏவியர், எபூசியர் என்பவர்களுடைய தேசத்துக்கு உன்னை வரப்பண்ணும் காலத்தில், நீ இந்த மாதத்திலே இந்த ஆராதனையைச் செய்வாயாக.

5. The Lord made a special promise to your ancestors. He promised to give you the land of the Canaanites, Hittites, Amorites, Hivites, and Jebusites. After the Lord leads you to the land filled with many good things, then you must remember this day. You must have a special day of worship on this day during the first month of every year.

6. புளிப்பில்லா அப்பத்தை ஏழுநாளளவும் புசிக்கக்கடவாய்; ஏழாம்நாளிலே கர்த்தருக்குப் பண்டிகை ஆசரிக்கப்படுவதாக.

6. 'For seven days you must eat only bread without yeast. On the seventh day there will be a great festival to show honor to the Lord.

7. அந்த ஏழுநாளும் புளிப்பில்லா அப்பம் புசிக்கவேண்டும்; புளிப்புள்ள அப்பம் உன்னிடத்திலே காணப்படவேண்டாம்; உன் எல்லைக்குள் எங்கும் புளித்தமாவும் உன்னிடத்தில் காணப்படவேண்டாம்.
1 கொரிந்தியர் 5:7-8

7. So for seven days you must not eat any bread made with yeast. There must be no bread with yeast any place in your land.

8. அந்நாளில் நீ உன் புத்திரனை நோக்கி: நான் எகிப்திலிருந்து புறப்படுகையில், கர்த்தர் எனக்குச் செய்ததற்காக இப்படி நடப்பிக்கப்படுகிறது என்று சொல்.

8. On this day you should tell your children, 'We are having this festival because the Lord took me out of Egypt.'

9. கர்த்தரின் நியாயப்பிரமாணம் உன் வாயிலிருக்கும்படிக்கு, இது உன் கையிலே ஒரு அடையாளமாகவும் உன் கண்களின் நடுவே நினைப்பூட்டுதலாகவும் இருக்கக்கடவது; பலத்த கையினால் கர்த்தர் உன்னை எகிப்திலிருந்து புறப்படப்பண்ணினார்;
மத்தேயு 23:5

9. 'This festival will help you remember; it will be like a string tied on your hand. It will be like a sign before your eyes. This festival will help you remember the Lord's teachings. It will help you remember that the Lord used his great power to take you out of Egypt.

10. ஆகையால், நீ வருஷந்தோறும் குறித்த காலத்தில் இந்த நியாயத்தை ஆசரித்து வருவாயாக.

10. So remember this festival every year at the right time.

11. மேலும், கர்த்தர் உனக்கும் உன் பிதாக்களுக்கும் ஆணையிட்டபடியே, உன்னைக் கானானியரின் தேசத்திலே வரப்பண்ணி, அதை உனக்குக் கொடுக்கும்போது,

11. The Lord will lead you into the land he promised to give you. The Canaanites live there now. But God promised your ancestors that he would give you this land. After God gives you this land,

12. கர்ப்பந்திறந்து பிறக்கும் அனைத்தையும், உனக்கு இருக்கும் மிருகஜீவன்களின் தலையீற்றனைத்தையும், கர்த்தருக்கு ஒப்புக்கொடுப்பாயாக; அவைகளிலுள்ள ஆண்கள் கர்த்தருடையவைகள்.
லூக்கா 2:23

12. you must remember to give him every firstborn boy. Every male animal that is the firstborn must also be given to the Lord.

13. கழுதையின் தலையீற்றையெல்லாம் ஒரு ஆட்டுக்குட்டியால் மீட்டுக்கொள்வாயாக; மீட்காவிட்டால், அதின் கழுத்தை முறித்துப்போடு. உன் பிள்ளைகளில் முதற்பேறான சகல நரஜீவனையும் மீட்டுக்கொள்வாயாக.

13. Every firstborn donkey can be bought back. You can offer a lamb and keep the donkey. If you don't want to buy back the donkey like this, then you must break its neck to kill it. But every firstborn baby boy must be bought back from the Lord.

14. பிற்காலத்தில் உன் குமாரன்: இது என்ன என்று உன்னைக் கேட்டால்; நீ அவனை நோக்கி: கர்த்தர் எங்களைப் பலத்த கையினால் அடிமைத்தன வீடாகிய எகிப்திலிருந்து புறப்படப்பண்ணினார்.

14. In the future, your children will ask why you do this. They will say, 'What does all this mean?' And you will answer, 'The Lord used his great power to save us from Egypt. We were slaves in that place, but he led us out and brought us here.

15. எங்களை விடாதபடிக்கு, பார்வோன் கடினப்பட்டிருக்கும்போது, கர்த்தர் எகிப்து தேசத்தில் மனிதரின் தலைப்பிள்ளைகள்முதல் மிருகஜீவன்களின் தலையீற்றுகள்வரைக்கும் உண்டாயிருந்த முதற்பேறுகள் யாவையும் கொன்றுபோட்டார்; ஆகையால், கர்ப்பந்திறந்து பிறக்கும் ஆணையெல்லாம் நான் கர்த்தருக்குப் பலியிட்டு, என் பிள்ளைகளில் முதற்பேறனைத்தையும் மீட்டுக்கொள்ளுகிறேன்.
லூக்கா 2:23

15. In Egypt, Pharaoh was stubborn and refused to let us leave. So the Lord killed every firstborn in all the land. (The Lord killed the firstborn males�animal and human.) That is why I give every firstborn male animal to the Lord, and that is why I buy back each of my firstborn sons from the Lord.'

16. கர்த்தர் எங்களைப் பலத்த கையினால் எகிப்திலிருந்து புறப்படப்பண்ணினதற்கு, இது உன் கையில் அடையாளமாகவும், உன் கண்களின் நடுவே ஞாபகக்குறியாகவும் இருக்கக்கடவது என்று சொல்வாயாக என்றான்.

16. This is like a string tied on your hand, like a sign in front of your eyes. It helps you remember that the Lord brought us out of Egypt with his great power.'

17. பார்வோன் ஜனங்களைப் போகவிட்டபின்: ஜனங்கள் யுத்தத்தைக் கண்டால் மனமடிந்து, எகிப்துக்குத் திரும்புவார்கள் என்று சொல்லி; பெலிஸ்தரின் தேசவழியாய்ப் போவது சமீபமானாலும், தேவன் அவர்களை அந்த வழியாய் நடத்தாமல்,

17. Pharaoh made the people leave Egypt. God did not let the people take the road leading to the land of the Philistines. That road by the Mediterranean Sea is the shortest way, but God said, 'If the people go that way they will have to fight. Then they might change their minds and go back to Egypt.'

18. சிவந்த சமுத்திரத்தின் வனாந்தர வழியாய் ஜனங்களைச் சுற்றிப் போகப்பண்ணினார். இஸ்ரவேல் புத்திரர் எகிப்து தேசத்திலிருந்து அணியணியாய்ப் புறப்பட்டுப்போனார்கள்.

18. So the Lord led them another way through the desert by the Red Sea. The Israelites were dressed for war when they left Egypt.

19. மோசே தன்னோடேகூட யோசேப்பின் எலும்புகளை எடுத்துக்கொண்டு போனான். தேவன் நிச்சயமாய் உங்களைச் சந்திப்பார்; அப்பொழுது உங்களோடேகூட என் எலும்புகளை இவ்விடத்திலிருந்து கொண்டுபோங்கள் என்று யோசேப்பு சொல்லி, இஸ்ரவேல் புத்திரரை உறுதியாய் ஆணையிடும்படி செய்திருந்தான்.
எபிரேயர் 11:22

19. Moses carried the bones of Joseph with him. Before Joseph died, he made the Israelites promise to do this for him. He said, 'When God saves you, remember to carry my bones with you out of Egypt.'

20. அவர்கள் சுக்கோத்திலிருந்து பிரயாணப்பட்டு, வனாந்தரத்தின் ஓரமாய் ஏத்தாமிலே பாளயமிறங்கினார்கள்.

20. The Israelites left Succoth and camped at Etham. Etham was near the desert.

21. அவர்கள் இரவும் பகலும் வழிநடக்கக்கூடும்படிக்கு, கர்த்தர் பகலில் அவர்களை வழிநடத்த மேகஸ்தம்பத்திலும், இரவில் அவர்களுக்கு வெளிச்சங்காட்ட அக்கினிஸ்தம்பத்திலும் அவர்களுக்கு முன் சென்றார்.
1 கொரிந்தியர் 10:1

21. The Lord led the way. During the day, he used a tall cloud to lead the people. And during the night, he used a tall column of fire to lead the way. This fire gave them light so that they could also travel at night.

22. பகலிலே மேகஸ்தம்பமும், இரவிலே அக்கினிஸ்தம்பமும் ஜனங்களிடத்திலிருந்து விலகிப்போகவில்லை.
1 கொரிந்தியர் 10:1

22. The cloud was always with them during the day, and the column of fire was always with them at night.