1. யோபு பின்னும் தன் பிரசங்கவாக்கியத்தைத் தொடர்ந்து சொன்னது:

1. JOB AGAIN took up his discourse and said,

2. என் சுவாசம் என்னிலும், தேவன் தந்த ஆவி என் நாசியிலும் இருக்குமட்டும்,

2. As God lives, Who has taken away my right and denied me justice, and the Almighty, Who has vexed and embittered my life,

3. என் உதடுகள் தீமையைச் சொல்வதுமில்லை; என் நாக்கு கபடம் பேசுவதுமில்லையென்று,

3. As long as my life is still whole within me, and the breath of God is [yet] in my nostrils,

4. என் நியாயத்தைத் தள்ளிவிடுகிற தேவனும், என் ஆத்துமாவைக் கசப்பாக்குகிற சர்வவல்லவருமானவருடைய ஜீவனைக்கொண்டு சொல்லுகிறேன்.

4. My lips shall not speak untruth, nor shall my tongue utter deceit.

5. நீங்கள் பேசுகிறது நீதியென்று நான் ஒத்துக்கொள்வது எனக்குத் தூரமாயிருப்பதாக; என் ஆவி பிரியுமட்டும் என் உத்தமத்தை என்னைவிட்டு விலக்கேன்.

5. God forbid that I should justify you--saying you are right [in your accusations against me]; till I die, I will not put away my integrity from me.

6. என் நீதியைக் கெட்டியாய்ப் பிடித்திருக்கிறேன்; அதை நான் விட்டுவிடேன்; நான் உயிரோடிருக்குமளவும் என் இருதயம் என்னை நிந்திக்காது.

6. My uprightness and my right standing with God I hold fast and will not let them go; my heart does not reproach me for any of my days and it shall not reproach me as long as I live.

7. என் பகைஞன் ஆகாதவனைப்போலும், எனக்கு விரோதமாய் எழும்புகிறவன் அக்கிரமக்காரனைப்போலும் இருப்பானாக.

7. Let my enemy be as the wicked, and let him who rises up against me be as the unrighteous.

8. மாயக்காரன் பொருளைத் தேடி வைத்திருந்தாலும், தேவன் அவன் ஆத்துமாவை எடுத்துக்கொள்ளும்போது, அவன் நம்பிக்கை என்ன?

8. For what is the hope of the godless and polluted, even though he has gained [in this world], when God cuts him off and takes away his life?

9. ஆபத்து அவன்மேல் வரும்போது, தேவன் அவன் கூப்பிடுதலைக் கேட்பாரோ?

9. Will God hear his cry when trouble comes upon him?

10. அவன் சர்வவல்லவர்மேல் மனமகிழ்ச்சியாயிருப்பானோ? அவன் எப்பொழுதும் தேவனைத் தொழுதுகொண்டிருப்பானோ?

10. Will he take delight in the Almighty? Will he call upon God at all times?

11. தேவனுடைய கரத்தின் கிரியையைக் குறித்து உங்களுக்கு உபதேசிப்பேன்; சர்வவல்லவரிடத்தில் இருக்கிறதை நான் மறைக்கமாட்டேன்.

11. I will teach you regarding the hand and handiwork of God; that which is with the Almighty [God's actual treatment of the wicked man] will I not conceal.

12. இதோ, நீங்கள் எல்லாரும் அதைக் கண்டிருந்தும், நீங்கள் இத்தனை வீண் எண்ணங்கொண்டிருக்கிறது என்ன?

12. Behold, all of you have seen it yourselves; why then have you become altogether vain [cherishing foolish notions]?

13. பொல்லாத மனுஷனுக்கு தேவனிடத்திலிருந்து வருகிற பங்கும், கொடூரக்காரர் சர்வவல்லவரால் அடைகிற சுதந்தரமும் என்னவெனில்,

13. This [which I am about to tell] is the portion of a wicked man with God, and the heritage which oppressors shall receive from the Almighty:

14. அவனுடைய குமாரர் பெருகினால் பட்டயத்துக்கு இரையாவார்கள்; அவன் கர்ப்பப்பிறப்புகள் ஆகாரத்தினால் திருப்தியாவதில்லை.

14. If his children are multiplied, it is for the sword; and his offspring will not have sufficient bread.

15. அவனுக்கு மீதியானவர்கள் செத்துப் புதைக்கப்படுவார்கள்; அவனுடைய விதவைகள் புலம்புவதில்லை.

15. Those who survive him, [the pestilence] will bury, and [their] widows will make no lamentation.

16. அவன் புழுதியைப்போலப் பணத்தைக் குவித்துக்கொண்டாலும், மண்ணைப்போல வஸ்திரங்களைச் சவதரித்தாலும்,

16. Though he heaps up silver like dust and piles up clothing like clay,

17. அவன் சவதரித்ததை நீதிமான் உடுத்திக்கொண்டு, குற்றமில்லாதவன் அவன் பணத்தைப் பகிர்ந்துகொள்ளுவான்.

17. He may prepare it, but the just will wear it, and the innocent will divide the silver.

18. அவனுடைய வீடு பொட்டுப்பூச்சிகட்டின வீட்டைப்போலும், காவல்காக்கிறவன் போட்ட குடிசையைப் போலுமாகும்.

18. He builds his house like a moth or a spider, like a booth which a watchman makes [to last for a season].

19. அவன் ஐசுவரியவானாய்த் தூங்கிக் கிடந்து, ஒன்றும் பறிகொடாதே போனாலும், அவன் தன் கண்களைத் திறக்கும்போது ஒன்றுமில்லாதிருக்கும்.

19. [The wicked] will lie down rich, but does it not again; he opens his eyes, and [his wealth] is gone.

20. வெள்ளத்தைப்போல திகில்கள் அவனை வாரிக்கொண்டுபோகும்; இராக்காலத்தில் பெருங்காற்று அவனை அடித்துக்கொண்டுபோகும்.

20. Terrors overtake him like a [suddenly loosened] flood; a windstorm steals him away in the night.

21. கொண்டல்காற்று அவனைத் தூக்கிக்கொண்டுபோக, அவன் போய்விடுவான்; அது அவனை அவன் ஸ்தலத்திலிருந்து தள்ளிக்கொண்டுபோகும்.

21. The east wind lifts him up, and he is gone; it sweeps him out of his place.

22. அவர் இவைகளை அவன்மேல் வரப்பண்ணி அவனைத் தப்பவிடாதிருப்பார்; அவருடைய கைக்குத் தப்பியோடப் பார்ப்பான்.

22. For [God and the storm] hurl at him without pity and unsparingly [their thunderbolts of wrath]; he flees in haste before His power.

23. ஜனங்கள் அவனைப் பார்த்துக் கைகொட்டி, அவனை அவன் ஸ்தலத்தை விட்டு வெருட்டிவிடுவார்கள்.

23. [God causes] men to clap their hands at him [in malignant joy] and hiss him out of his place.