1. இதோ, இவைகளெல்லாவற்றையும் என் கண் கண்டு, என் காது கேட்டு அறிந்திருக்கிறது.

1. [JOB CONTINUED:] Behold, my eye has seen all this, my ear has heard and understood it.

2. நீங்கள் அறிந்திருக்கிறதை நானும் அறிந்திருக்கிறேன்; நான் உங்களுக்குத் தாழ்ந்தவன் அல்ல.

2. What you know, I also know; I am not inferior to you.

3. சர்வவல்லவரோடே நான் பேசினால் நல்லது; தேவனோடே நியாயத்திற்காக வழக்காட விரும்புவேன்.

3. Surely I wish to speak to the Almighty, and I desire to argue and reason my case with God [that He may explain the conflict between what I believe of Him and what I see of Him].

4. நீங்கள் பொய்யைப் பிணைக்கிறவர்கள்; நீங்கள் எல்லாரும் காரியத்துக்குதவாத வைத்தியர்கள்.

4. But you are forgers of lies [you defame my character most untruthfully]; you are all physicians of no value and have no remedy to offer.

5. நீங்கள் பேசாமலிருந்தால் நலமாகும்; அது உங்களுக்கு ஞானமாயிருக்கும்.

5. Oh, that you would altogether hold your peace! Then you would evidence your wisdom and you might pass for wise men.

6. நீங்கள் என் நியாயத்தைக் கேட்டு, என் உதடுகள் சொல்லும் விசேஷங்களைக் கவனியுங்கள்.

6. Hear now my reasoning, and listen to the pleadings of my lips.

7. நீங்கள் தேவனுக்காக நியாயக்கேடாய்ப் பேசி, அவருக்காக வஞ்சகமாய் வசனிக்கவேண்டுமோ?

7. Will you speak unrighteously for God and talk deceitfully for Him?

8. அவருக்கு முகதாட்சிணியம்பண்ணுவீர்களோ? தேவனுக்காக வழக்காடுவீர்களோ?

8. Will you show partiality to Him [be unjust to me in order to gain favor with Him]? Will you act as special pleaders for God?

9. அவர் உங்களை ஆராய்ந்துபார்த்தால் அது உங்களுக்கு நலமாயிருக்குமோ? மனுஷனைப் பரியாசம் பண்ணுகிறதுபோல அவரைப் பரியாசம்பண்ணுவீர்களோ?

9. Would it be profitable for you if He should investigate your tactics [with me]? Or as one deceives and mocks a man, do you deceive and mock Him?

10. நீங்கள் அந்தரங்கமாய் முகதாட்சிணியம்பண்ணினால், அவர் உங்களை எவ்விதத்திலும் கண்டிப்பார்.

10. He will surely reprove you if you do secretly show partiality.

11. அவருடைய மகத்துவம் உங்களைத் திடுக்கிடப்பண்ணாதோ? அவருடைய பயங்கரம் உங்களைப் பிடிக்கமாட்டாதோ?

11. Shall not His majesty make you afraid, and should not your awe for Him restrain you?

12. உங்கள் பேரை நினைக்கப்பண்ணும் அடையாளங்கள் சாம்பலுக்குச் சரி; உங்கள் மேட்டிமைகள் சேற்றுக்குவியல்களுக்குச் சமானம்.

12. Your memorable sayings are proverbs of ashes [valueless]; your defenses are defenses of clay [and will crumble].

13. நீங்கள் மவுனமாயிருங்கள், நான் பேசுகிறேன், எனக்கு வருகிறது வரட்டும்.

13. Hold your peace! Let me alone, so I may speak; and let come on me what may.

14. நான் என் பற்களினால் என் சதையைப் பிடுங்கி, என் பிராணனை என் கையிலே வைப்பானேன்?

14. Why should I take my flesh in my teeth and put my life in my hands [incurring the danger of God's wrath]?

15. அவர் என்னைக் கொன்றுபோட்டாலும், அவர்மேல் நம்பிக்கையாயிருப்பேன்; ஆனாலும் என் வழிகளை அவருக்கு முன்பாக ரூபகாரம்பண்ணுவேன்.

15. [I do it because, though He slay me, yet will I wait for and trust Him and] behold, He will slay me; I have no hope--nevertheless, I will maintain and argue my ways before Him and even to His face.

16. அவரே என் இரட்சிப்பு; மாயக்காரனோ அவர் சந்நிதியில் சேரான்.
பிலிப்பியர் 1:19

16. This will be my salvation, that a polluted and godless man shall not come before Him.

17. என் வசனத்தையும், நான் சொல்லிக் காண்பிக்கிறதையும், உங்கள் செவிகளால் கவனமாய்க் கேளுங்கள்.

17. Listen diligently to my speech, and let my declaration be in your ears.

18. இதோ, என் நியாயங்களை அணியணியாக வைத்தேன்; என் நீதி விளங்கும் என்று அறிவேன்.

18. Behold now, I have prepared my case; I know that I shall be justified and vindicated.

19. என்னோடே வழக்காடவேண்டுமென்று இருக்கிறவன் யார்? நான் மவுனமாயிருந்தால் ஜீவித்துப்போவேனே.

19. Who is he who will argue against and refute me? For then I would hold my peace and expire.

20. இரண்டு காரியங்களை மாத்திரம் எனக்குச் செய்யாதிருப்பீராக; அப்பொழுது உமது முகத்துக்கு முன்பாக ஒளித்துக்கொள்ளாதிருப்பேன்.

20. Only [O Lord] grant two conditions to me, and then will I not hide myself from You:

21. உம்முடைய கையை என்னைவிட்டுத் தூரப்படுத்தும்; உம்முடைய பயங்கரம் என்னைக் கலங்கப்பண்ணாதிருப்பதாக.

21. Withdraw Your hand and take this bodily suffering far from me; and let not my [reverent] dread of You terrify me.

22. நீர் கூப்பிடும், நான் உத்தரவு கொடுப்பேன்; அல்லது நான் பேசுவேன்; நீர் எனக்கு மறுமொழி சொல்லும்.

22. Then [Lord] call and I will answer, or let me speak, and You answer me.

23. என் அக்கிரமங்களும் பாவங்களும் எத்தனை? என் மீறுதலையும் என்பாவத்தையும் எனக்கு உணர்த்தும்.

23. How many are my iniquities and sins [that so much sorrow should come to me]? Make me recognize and know my transgression and my sin. [Rom. 8:1.]

24. நீர் உமது முகத்தை மறைத்து, என்னை உமக்குப் பகைஞனாக எண்ணுவானேன்?

24. Why do You hide Your face [as if offended] and alienate me as if I were Your enemy?

25. காற்றடித்த சருகை நொறுக்குவீரோ? காய்ந்துபோன துரும்பைப் பின்தொடருவீரோ?

25. Will You harass and frighten a [poor, helpless] leaf driven to and fro, and will You pursue the chaff of the dry stubble?

26. மகா கசப்பான தீர்ப்புகளை என்பேரில் எழுதுகிறீர்; என் சிறுவயதின் அக்கிரமங்களை எனக்குப் பலிக்கப்பண்ணுகிறீர்.

26. For You write bitter things against me [in Your bill of indictment] and make me inherit and be accountable now for the iniquities of my youth.

27. என் கால்களைத் தொழுவடித்துப்போட்டு, என் வழிகளையெல்லாம் காவல்பண்ணுகிறீர்; என் காலடிகளில் அடையாளத்தைப் போடுகிறீர்.

27. You put my feet also in the stocks and observe critically all my paths; You set a circle and limit around the soles of my feet [which I must not overstep].

28. இப்படிப்பட்டவன் அழுகிப்போகிற வஸ்துபோலவும், பொட்டரித்த வஸ்திரம் போலவும் அழிந்து போவான்.

28. And he wastes away as a rotten thing, like a garment that is moth-eaten.