1. தாவீது தன்னோடிருந்த ஜனங்களை இலக்கம் பார்த்து, அவர்கள்மேல் ஆயிரத்துக்கு அதிபதிகளையும், நூற்றுக்கு அதிபதிகளையும் வைத்து,

1. daaveedu thana yoddhanunna janulanu lekkinchi vaari meeda sahasraadhipathulanu shathaadhipathulanu nirnayinchi

2. பின்பு தாவீது ஜனங்களில் மூன்றில் ஒரு பங்கை யோவாபின் வசமாகவும், மூன்றில் ஒரு பங்கைச் செருயாவின் குமாரனும் யோவாபின் சகோதரனுமான அபிசாயின் வசமாகவும், மூன்றில் ஒரு பங்கைக் கித்தியனாகிய ஈத்தாயின் வசமாகவும் அனுப்பி: நானும் உங்களோடேகூடப் புறப்பட்டு வருவேன் என்று ராஜா ஜனங்களிடத்தில் சொன்னான்.

2. janulanu moodu bhaagamulugaa chesi yovaabu chethi krinda oka bhaagamunu serooyaa kumaarudagu abeeshai anu yovaabu sahodaruni chethikrinda oka bhaagamunu, gittheeyudaina itthayi chethikrinda oka bhaagamunu unchenu. daaveedunenu meethookooda bayaludherudunani janulathoo cheppagaa

3. ஜனங்களோ: நீர் புறப்படவேண்டாம்; நாங்கள் முறிந்தோடிப்போனாலும், அவர்கள் எங்கள் காரியத்தை ஒரு பொருட்டாக எண்ணமாட்டார்கள்; எங்களில் பாதிப்பேர் செத்துப்போனாலும், எங்கள் காரியத்தைப்பற்றிக் கவலைப்படமாட்டார்கள்; நீரோ, எங்களில் பதினாயிரம்பேருக்குச் சரி; நீர் பட்டணத்தில் இருந்துகொண்டு, எங்களுக்கு உதவி செய்கிறது எங்களுக்கு நலமாயிருக்கும் என்றார்கள்.

3. januluneevu raakoodadu, memu paaripoyinanu janulu daanini lakshyapettaru, maalo sagamu mandi chanipoyinanu janulu daanini lakshyapettaru, maavanti padhivela mandithoo neevu saati; kaabatti neevu pattanamandu nilichi maaku sahaayamu cheyavalenani athanithoo cheppiri.

4. அப்பொழுது ராஜா அவர்களைப் பார்த்து: உங்களுக்கு நலமாய்த் தோன்றுகிறதைச் செய்வேன் என்று சொல்லி, ராஜா ஒலிமுகவாசல் ஓரத்திலே நின்றான்; ஜனங்கள் எல்லாரும் நூறுநூறாகவும், ஆயிரம் ஆயிரமாகவும் புறப்பட்டார்கள்.

4. anduku raajumee drushtikedi manchido daani chesedhanani cheppi gummapu prakkanu nilichi yundagaa janulandarunu gumpulai vandala koladhigaanu vela koladhigaanu bayaludheriri.

5. ராஜா யோவாபையும், அபிசாயையும், ஈத்தாயையும் நோக்கி: பிள்ளையாண்டானாகிய அப்சலோமை என்னிமித்தம் மெதுவாய் நடப்பியுங்கள் என்று கட்டளையிட்டான்; இப்படி ராஜா அப்சலோமைக் குறித்து அதிபதிகளுக்கெல்லாம் கட்டளையிட்டதை ஜனங்கள் எல்லாரும் கேட்டிருந்தார்கள்.

5. appudu raaju yovaabunu abeeshaini itthayini pilichinaa nimitthamai ¸yauvanudaina abshaalomunaku daya joopudani aagnaapinchenu. Janulandaru vinuchundagaa raaju abshaalomunugoorchi adhipathulakandariki aagna icchenu.

6. ஜனங்கள் வெளியே இஸ்ரவேலருக்கு எதிராகப் புறப்பட்டபிற்பாடு, எப்பிராயீம் காட்டிலே யுத்தம் நடந்தது.

6. janulu ishraayeluvaarini edirinchutakai polamuloniki bayaludherina meedata yuddhamu ephraayimu vanamulo jarugagaa

7. அங்கே இஸ்ரவேல் ஜனங்கள் தாவீதின் சேவகருக்கு முன்பாக முறிய அடிக்கப்பட்டார்கள்; அங்கே அன்றையதினம் இருபதினாயிரம்பேர் மடியத்தக்கதாக பெரிய சங்காரம் உண்டாயிற்று.

7. ishraayeluvaaru daaveedu sevakula yeduta niluvaleka odipoyiri; aa dinamuna iruvadhi vela mandi akkada hathulairi.

8. யுத்தம் அந்த தேசம் எங்கும் பரந்தது; அன்றையதினம் பட்டயம் பட்சித்த ஜனங்களைப்பார்க்கிலும், காடு பட்சித்த ஜனம் அதிகம்.

8. yuddhamu aa pradheshamanthatanu vyaapinchenu; mariyu naati dinamuna katthichetha koolinavaari kante ekkuvamandi adavilo chikkubadi naashanamairi.

9. அப்சலோம் தாவீதின் சேவகருக்கு எதிர்ப்பட்டான்; அப்சலோம் கோவேறு கழுதையின்மேல் ஏறிவரும்போது, அந்தக் கோவேறு கழுதை சன்னல் பின்னலான ஒரு பெரிய கர்வாலிமரத்தின் கீழ் வந்ததினால், அவனுடைய தலை கர்வாலி மரத்தில் மாட்டிக்கொண்டு, அவன் வானத்துக்கும் பூமிக்கும் நடுவே தொங்கினான்; அவன் ஏறியிருந்த கோவேறு கழுதை அப்பாலே போயிற்று.

9. abshaalomu kanchara gaadidameeda ekki povuchu daaveedu sevakulaku eduraayenu; aa kancharagaadida yoka goppamasthaki vrukshamuyokka chikkukommala krindiki poyinappudu athani thala chettuku thagulukoninanduna athadu etthabadi aakaashamunakunu bhoomikini madhyanu vrelaadu chundagaa athani krindanunna kancharagaadida saagipoyenu.

10. அதை ஒருவன் கண்டு, யோவாபுக்கு அறிவித்து: இதோ, அப்சலோமை ஒரு கர்வாலி மரத்திலே தொங்கக் கண்டேன் என்றான்.

10. okadu daanini chuchi vachi abshaalomu masthakivrukshamuna vrelaaduchunduta nenu chuchithinani yovaabuthoo cheppinappudu

11. அப்பொழுது யோவாப் தனக்கு அதை அறிவித்தவனை நோக்கி: நீ அதைக்கண்டாயே; பின்னை ஏன் அவனை அங்கே வெட்டி, தரையிலே தள்ளிப்போடவில்லை? நான் உனக்குப் பத்து வெள்ளிக்காசையும் ஒரு கச்சையையும் கொடுக்கக் கடமையுள்ளவனாயிருப்பேனே என்றான்.

11. yovaabuneevu chuchi yuntive, nela koolunatlu neevathani kottakapothivemi? neevathani champinayedala padhi thulamula vendiyu oka nadikattunu neekichiyundunani thanaku samaachaaramu cheppinavaanithoo anenu.

12. அந்த மனுஷன் யோவாபை நோக்கி: என் கைகளில் ஆயிரம் வெள்ளிக்காசு நிறுத்துக் கொடுக்கப்பட்டாலும், நான் ராஜாவுடைய குமாரன்மேல் என் கையை நீட்டமாட்டேன்; பிள்ளையாண்டானாகிய அப்சலோமை நீங்கள் அவரவர் காப்பாற்றுங்கள் என்று ராஜா உமக்கும் அபிசாய்க்கும் ஈத்தாய்க்கும் எங்கள் காதுகள் கேட்கக் கட்டளையிட்டாரே.

12. anduku vaadu¸yauvanudaina abshaalomunu evadunu muttakundajaagratthapadudani raaju neekunu abeeshaikini itthayikini aagna nichuchundagaa nenu vintini; veyyi thulamula vendi naa chethilo pettinanu raaju kumaaruni nenu champanu.

13. ராஜாவுக்கு ஒரு காரியமும் மறைவாயிருக்கமாட்டாது; ஆதலால், நான் அதைச் செய்வேனாகில், என் பிராணனுக்கே விரோதமாகச் செய்பவனாவேன், நீரும் எனக்கு விரோதமாயிருப்பீர் என்றான்.

13. mosamu chesi nenu athani praanamunaku muppu techina yedala adhi raajunaku teliyakapodu, raaju sannidhini neeve naaku virodhivaguduvu gadaa ani yovaabuthoo anagaa

14. ஆதலால் யோவாப்: நான் இப்படி உன்னோடே பேசி, தாமதிக்கமாட்டேன் என்று சொல்லி, தன் கையிலே மூன்று வல்லயங்களை எடுத்துக்கொண்டு, அப்சலோம் இன்னும் கர்வாலி மரத்தின் நடுவிலே உயிரோடே தொங்குகையில், அவைகளை அவன் நெஞ்சிலே குத்தினான்.

14. yovaabuneevu cheyuvaraku nenu kaachukoni yundunaa? Ani cheppi moodu baanamulu chetha pattukoni poyi masthakivrukshamuna vrelaaduchu inkanu praanamuthoo nunna abshaalomuyokka gundeku guripetti

15. அப்பொழுது யோவாபின் ஆயுததாரிகளாகிய பத்து சேவகர் அப்சலோமைச் சூழ்ந்து அவனை அடித்துக்கொன்று போட்டார்கள்.

15. thana aayudhamulanu moyuvaaru padhimandi chuttu chuttukoni yundagaa abshaalomunu kotti champenu.

16. அப்பொழுது யோவாப் எக்காளம் ஊதி ஜனங்களை நிறுத்திப்போட்டபடியினால், ஜனங்கள் இஸ்ரவேலைப் பின்தொடருகிறதை விட்டுத் திரும்பினார்கள்.

16. appudu janulanu ika hathamu cheyaka viduvavalasinadani yovaabu baakaa oodimpagaa ishraayeleeyulanu tharumukoni poyina janulu thirigi vachiri.

17. அவர்கள் அப்சலோமை எடுத்து, அவனைக் காட்டிலுள்ள ஒரு பெரிய குழியிலே போட்டு, அவன்மேல் மகா பெரிய கற்குவியலைக் குவித்தார்கள்; இஸ்ரவேலர் எல்லாரும் அவரவர் தங்கள் கூடாரங்களுக்கு ஓடிப்போனார்கள்.

17. janulu abshaalomu yokka kalebaramunu etthi adavilo unna peddagothilo padavesi peddharaallakuppa daanimeeda perchina tharuvaatha ishraayeleeyulandarunu thama thama yindlaku poyiri.

18. அப்சலோம் உயிரோடே இருக்கையில்: என் பேரை நினைக்கப்பண்ணும்படியாக எனக்குக் குமாரன் இல்லை என்று சொல்லி, ராஜாவின் பள்ளத்தாக்கிலே தனக்கென்று ஒரு தூணை நிறுத்தி, அந்தத் தூணுக்குத் தன் பேரைத் தரித்திருந்தான்; அது இந்நாள்வரைக்கும் அப்சலோமின் அடையாளம் என்று சொல்லப்படும்.

18. thana peru niluputaku thanaku kumaarulu leranukoni, abshaa lomu thaanu bradhikiyundagaa oka sthambhamu techi daanini raaju loyalo thana perata niluvabetti, athadu aa sthambhamunaku thana peru pettiyundenu. Netivaraku abshaalomu sthambhamani daaniki peru.

19. சாதோக்கின் குமாரனாகிய அகிமாஸ்: கர்த்தர் ராஜாவை அவர் சத்துருக்களின் கைக்கு நீங்கலாக்கி நியாயஞ்செய்தார் என்னும் செய்தியை அவருக்குக் கொண்டுபோக, நான் ஓடட்டுமே என்றான்.

19. saadoku kumaarudaina ahimayassunenu parugetthi koni poyi yehovaa thana shatruvulanu odinchi thanaku nyaayamu theerchina varthamaanamu raajuthoo cheppedhananagaa

20. யோவாப் அவனை நோக்கி: இன்னைறயதினம் நீ செய்தியைக் கொண்டு போகக்கூடாது; இன்னொரு நாளிலே நீ செய்தியைக் கொண்டு போகலாம்; ராஜாவின் குமாரன் செத்தபடியினால், இன்றைக்கு நீ செய்தியைக் கொண்டுபோகவேண்டாம் என்று சொல்லி,

20. yovaabu ee dinamuna ee varthamaanamu cheppa thagadu, mariyoka dinamuna cheppavachunu; raaju kumaarudu maranamaayenu ganuka ee dinamuna varthamaanamu theesikoni pothagadani athanithoo cheppenu.

21. யோவாப் கூஷியை நோக்கி: நீ போய், கண்டதை ராஜாவுக்கு அறிவி என்றான்; கூஷி யோவாபை வணங்கி ஓடினான்.

21. tharuvaatha koosheeni pilichineevu poyi neevu chuchina daanini raajunaku teliya jeyumanagaa kooshee yovaabunaku namaskaaramu chesi parugetthikoni poyenu.

22. சாதோக்கின் குமாரனாகிய அகிமாஸ் இன்னும் யோவாபை நோக்கி: எப்படியானாலும் கூஷியின் பிறகாலே நானும் ஓடட்டுமே என்று திரும்பக் கேட்டதற்கு, யோவாப்: என் மகனே, சொல்லும்படி உனக்கு நல்ல செய்தி இல்லாதிருக்கையில், நீ ஓடவேண்டியது என்ன என்றான்.

22. ayithe saadoku kumaarudaina ahi mayassukoosheethookooda nenunu parugetthikonipovu taku selavimmani yovaabuthoo manavicheyagaa yovaabunaayanaa neevenduku povalenu? chepputaku neeku bahumaanamu techu visheshamaina samaachaara mediyu ledu gadaa ani athanithoo anagaa

23. அதற்கு அவன்: எப்படியானாலும் நான் ஓடுவேன் என்றான்; அப்பொழுது யோவாப்: ஓடு என்றான்; அப்படியே அகிமாஸ் சமனான பூமிவழியாயோடி கூஷிக்கு முந்திக்கொண்டான்.

23. athadu'emainanu sare nenu parugetthikoni povudu nanenu. Anduku yovaabupommani selaviyyagaa ahimayassu maidaanapu maarga muna parugetthikoni koosheekante mundhugaa cherenu.

24. தாவீது இரண்டு ஒலிமுகக் கெவுனிவாசலுக்கு நடுவாக உட்கார்ந்திருந்தான்; ஜாமங்காக்கிறவன் அலங்கத்திலிருக்கிற கெவுனியின்மேல் நடந்து, தன் கண்களை ஏறெடுத்து, இதோ, ஒரு மனுஷன் தனியே ஓடிவருகிறதைக் கண்டு,

24. daaveedu rendu gummamula madhyanu nadavalo koorconi yundenu; kaavalikaadu gummamupainunna godameediki ekki paarachoodagaa ontarigaa parugetthikoni vachuchunna yokadu kanabadenu. Vaadu arachi raajunaku ee sangathi teliyajeyagaa

25. கூப்பிட்டு ராஜாவுக்கு அறிவித்தான். அப்பொழுது ராஜா: அவன் ஒருவனாய் வந்தால், அவன் வாயிலே நல்ல செய்தி இருக்கும் என்றான்; அவன் ஓடிகிட்டவரும்போது,

25. raajuvaadu ontarigaa undinayedala edo varthamaanamu techuchunnaadanenu. Anthalo vaadu parugumeeda vachuchundagaa

26. ஜாமங்காக்கிறவன், வேறொருவன் ஓடிவருகிறதைக் கண்டு: அதோ பின்னொருவன் தனியே ஓடிவருகிறான் என்று வாசல் காக்கிறவனோடே கூப்பிட்டுச் சொன்னான்; அப்பொழுது ராஜா: அவனும் நல்ல செய்தி கொண்டுவருகிறவன் என்றான்.

26. kaavalikaadu parugetthikoni vachu mariyokani kanugoni adhigo mariyokadu ontari gaane parugetthikoni vachuchunnaadani dvaaraputhattu thirigi cheppagaa raajuvaadunu varthamaanamu techuchunnaadanenu.

27. மேலும் ஜாமங்காக்கிறவன்; முந்தினவனுடைய ஓட்டம் சாதோக்கின் குமாரன் அகிமாசுடைய ஓட்டம்போலிருக்கிறது என்று எனக்குத் தோன்றுகிறது என்றான்; அப்பொழுது ராஜா: அவன் நல்ல மனுஷன்; அவன் நல்ல செய்தி சொல்ல வருகிறான் என்றான்.

27. kaavalikaadu modativaadu parugetthuta choodagaavaadu saadoku kumaarudaina ahimayassu ani naaku thoochuchunnadhi aninappudu raajuvaadu manchivaadu, shubhavarthamaanamu techuchunnaadani cheppenu. Anthalo

28. அகிமாஸ் வந்து ராஜாவை நோக்கி: சமாதானம் என்று சொல்லி, முகங்குப்புற விழுந்து, ராஜாவை வணங்கி, ராஜாவாகிய என் ஆண்டவனுக்கு விரோதமாய்த் தங்கள் கைகளை எடுத்த மனுஷரை ஒப்புக்கொடுத்திருக்கிற உம்முடைய தேவனாகிய கர்த்தருக்கு ஸ்தோத்திரம் உண்டாவதாக என்றான்.

28. ahimayassu jayamani biggaragaa raajuthoo cheppi raaju mundhara saashtaanga namaskaaramu chesinaa yelinavaadavunu raajavunagu ninnu champa chuchina vaarini appaginchina nee dhevudaina yehovaaku sthootramu ani cheppenu.

29. அப்பொழுது ராஜா: பிள்ளையாண்டானாகிய அப்சலோம் சுகமாயிருக்கிறானா என்று கேட்டதற்கு, அகிமாஸ் யோவாப் ராஜாவின் வேலைக்காரனையும் உம்முடைய அடியானையும் அனுப்புகிறபோது, ஒரு பெரிய சந்தடியிருந்தது; ஆனாலும் அது இன்னதென்று தெரியாது என்றான்.

29. raajubaaludagu abshaalomu kshemamugaa unnaadaa? Ani yadugagaa ahimayassuyovaabu raajasevakuda naina nee daasudanagu nannu pampinappudu goppa allari jaruguta nenu chuchithini gaani adhi emainadhi naaku telisinadhi kaadani cheppenu.

30. அப்பொழுது ராஜா: நீ அங்கே போய் நில் என்றான்; அவன் ஒரு பக்கத்தில் போய் நின்றான்.

30. appudu raajuneevu prakkaku tolagi nilichiyundu mani vaanikaagnaniyyagaa vaadu tolagi nilichenu.

31. இதோ, கூஷி வந்து: ராஜாவாகிய என் ஆண்டவனே, நற்செய்தி, இன்று கர்த்தர் உமக்கு விரோதமாயெழும்பின எல்லாரின் கைக்கும் உம்மை நீங்கலாக்கி நியாயஞ்செய்தார் என்றான்.

31. anthalo kooshee vachinaa yelina vaadaa raajaa, nenu neeku shubhasamaachaaramu techithini; yee dinamuna yehovaa nee meediki vachinavaarinandarini odinchi neeku nyaayamu theerchenani cheppinappudu

32. அப்பொழுது ராஜா கூஷியைப் பார்த்து: பிள்ளையாண்டானாகிய அப்சலோம் சுகமாயிருக்கிறனா என்று கேட்டதற்கு, கூஷி என்பவன்: அந்தப் பிள்ளையாண்டானுக்கு நடந்ததுபோல, ராஜாவாகிய என் ஆண்டவனுடைய சத்துருக்களுக்கும், பொல்லாப்புச் செய்ய உமக்கு விரோதமாய் எழும்புகிற யாவருக்கும் நடக்கக்கடவது என்றான்.

32. raajubaaludagu abshaalomu kshemamugaa unnaadaa? Ani yadigenu. Anduku kooshee cheppinadhemanagaanaa yelinavaadavunu raajavunagu nee shatruvulunu neeku haani cheyavalenani nee meediki vachinavaarandarunu aa baaludunnattugaane yunduru gaaka.

33. அப்பொழுது ராஜா மிகவும் கலங்கி, கெவுனிவாசலின் மேல்வீட்டிற்குள் ஏறிப்போய் அழுதான்; அவன் ஏறிப்போகையில்: என் மகனாகிய அப்சலோமே, என் மகனே, என் மகனாகிய அப்சலோமே, நான் உனக்குப் பதிலாகச் செத்தேனானால் நலமாயிருக்கும்; அப்சலோமே, என் மகனே, என் மகனே, என்று சொல்லி அழுதான்.

33. appudu raaju bahu kalathapadi gumma munaku paigaa nunna gadhiki ekki poyi yedchuchu, sancharinchuchunaa kumaarudaa abshaa lomaa, naa kumaa rudaa abshaalomaa, ani kekalu veyuchu, ayyo naa kumaarudaa, neeku badulugaa nenu chanipoyinayedala entha baagundunu; naa kumaarudaa abshaalomaa naa kumaarudaa, ani yedchuchu vacchenu.