1. பரிசுத்தவான்களுக்குச் செய்யவேண்டிய தர்மசகாயத்தைக்குறித்து, நான் அதிகமாக உங்களுக்கு எழுதவேண்டுவதில்லை.

1. NOW ABOUT the offering that is [to be made] for the saints (God's people in Jerusalem), it is quite superfluous that I should write you;

2. உங்கள் மனவிருப்பத்தை அறிந்திருக்கிறேன்; அகாயாவிலுள்ளவர்கள் ஒருவருஷமாக ஆயத்தமாயிருக்கிறார்களென்று, நான் மக்கெதோனியருடனே சொல்லி, உங்களைப் புகழ்ந்தேனே; உங்கள் ஜாக்கிரதை அநேகரை எழுப்பிவிட்டதுமுண்டு.

2. For I am well acquainted with your willingness (your readiness and your eagerness to promote it) and I have proudly told about you to the people of Macedonia, saying that Achaia (most of Greece) has been prepared since last year for this contribution; and [consequently] your enthusiasm has stimulated the majority of them.

3. அப்படியிருந்தும், உங்களைக்குறித்து நாங்கள் சொன்ன புகழ்ச்சி இந்தக் காரியத்தில் வீணாய்ப்போகாமல், நான் சொன்னபடி நீங்கள் ஆயத்தப்பட்டவர்களாயிருப்பதற்கு, இந்தச் சகோதரரை அனுப்பினேன்.

3. Still, I am sending the brethren [on to you], lest our pride in you should be made an empty boast in this particular case, and so that you may be all ready, as I told them you would be;

4. மக்கெதோனியர் என்னுடனேகூட வந்து, உங்களை ஆயத்தப்படாதவர்களாகக் கண்டால், இவ்வளவு நிச்சயமாய் உங்களைப் புகழ்ந்ததற்காக, நீங்கள் வெட்கப்படுவீர்களென்று நாங்கள் சொல்லாமல், நாங்களே வெட்கப்படவேண்டியதாயிருக்கும்.

4. Lest, if [any] Macedonians should come with me and find you unprepared [for this generosity], we, to say nothing of yourselves, be humiliated for our being so confident.

5. ஆகையால், வாக்குத்தத்தம்பண்ணப்பட்டிருக்கிற உங்கள் தானதர்மமானது லோபத்தனமாய்க் கொடுக்கப்பட்டதாயிராமல், உதாரத்துவமாய்க் கொடுக்கப்பட்டதாயிருக்கும்படியாக அதை ஆயத்தப்படுத்துகிறதற்குச் சகோதரரை ஏவி, உங்களிடத்தில் முன்னதாக அனுப்புவது எனக்கு அவசியம் என்று காணப்பட்டது.

5. That is why I thought it necessary to urge these brethren to go to you before I do and make arrangements in advance for this bountiful, promised gift of yours, so that it may be ready, not as an extortion [wrung out of you] but as a generous and willing gift.

6. பின்னும் நான் சொல்லுகிறதென்னவெனில், சிறுக விதைக்கிறவன் சிறுக அறுப்பான், பெருக விதைக்கிறவன் பெருக அறுப்பான்.
நீதிமொழிகள் 11:24, நீதிமொழிகள் 22:9

6. [Remember] this: he who sows sparingly and grudgingly will also reap sparingly and grudgingly, and he who sows generously [that blessings may come to someone] will also reap generously and with blessings.

7. அவனவன் விசனமாயுமல்ல, கட்டாயமாயுமல்ல, தன் மனதில் நியமித்தபடியே கொடுக்கக்கடவன்; உற்சாகமாய்க் கொடுக்கிறவனிடத்தில் தேவன் பிரியமாயிருக்கிறார்.
நீதிமொழிகள் 22:8

7. Let each one [give] as he has made up his own mind and purposed in his heart, not reluctantly or sorrowfully or under compulsion, for God loves (He takes pleasure in, prizes above other things, and is unwilling to abandon or to do without) a cheerful (joyous,``prompt to do it') giver [whose heart is in his giving]. [Prov. 22:9.]

8. மேலும், நீங்கள் எல்லாவற்றிலும் எப்பொழுதும் சம்பூரணமுடையவர்களாயும், சகலவித நற்கிரியைகளிலும் பெருகுகிறவர்களாயுமிருக்கும்படியாக, தேவன் உங்களிடத்தில் சகலவித கிருபையையும் பெருகச்செய்ய வல்லவராயிருக்கிறார்.

8. And God is able to make all grace (every favor and earthly blessing) come to you in abundance, so that you may always and under all circumstances and whatever the need be self-sufficient [possessing enough to require no aid or support and furnished in abundance for every good work and charitable donation].

9. வாரியிறைத்தான், ஏழைகளுக்குக் கொடுத்தான், அவனுடைய நீதி என்றென்றைக்கும் நிற்கும் என்று எழுதியிருக்கிறபடியாகும்.
சங்கீதம் 112:9

9. As it is written, He [the benevolent person] scatters abroad; He gives to the poor; His deeds of justice and goodness and kindness and benevolence will go on and endure forever! [Ps. 112:9.]

10. விதைக்கிறவனுக்கு விதையையும், புசிக்கிறதற்கு ஆகாரத்தையும் அளிக்கிறவர் உங்களுக்கு விதையை அளித்து, அதைப் பெருகப்பண்ணி, உங்கள் நீதியின் விளைச்சலை வர்த்திக்கச்செய்வார்.
ஏசாயா 55:10, ஓசியா 10:12

10. And [God] Who provides seed for the sower and bread for eating will also provide and multiply your [resources for] sowing and increase the fruits of your righteousness [which manifests itself in active goodness, kindness, and charity]. [Isa. 55:10; Hos. 10:12.]

11. தேவனுக்கு எங்களால் ஸ்தோத்திரமுண்டாவதற்கு ஏதுவாயிருக்கும் மிகுந்த உதாரகுணத்திலே நீங்கள் எவ்விதத்திலும் சம்பூரணமுள்ளவர்களாவீர்கள்.

11. Thus you will be enriched in all things and in every way, so that you can be generous, and [your generosity as it is] administered by us will bring forth thanksgiving to God.

12. இந்தத் தர்மசகாயமாகிய பணிவிடை பரிசுத்தவான்களுடைய குறைவுகளை நீக்குகிறதுமல்லாமல், அநேகர் தேவனை ஸ்தோத்திரிப்பதினாலே சம்பூரணபலனுள்ளதாயும் இருக்கும்.

12. For the service that the ministering of this fund renders does not only fully supply what is lacking to the saints (God's people), but it also overflows in many [cries of] thanksgiving to God.

13. அவர்கள் இந்தத் தர்மசகாயத்தினாலாகிய நன்மையை அனுபவித்து, நீங்கள் கிறிஸ்துவின் சுவிசேஷத்தைக் கீழ்ப்படிதலோடே அறிக்கையிட்டிருக்கிறதினிமித்தமும், தங்களுக்கும் மற்ற அனைவருக்கும் நீங்கள் உதாரத்துவமாய்த் தர்மஞ்செய்கிறதினிமித்தமும், அவர்கள் தேவனை மகிமைப்படுத்தி;

13. Because at [your] standing of the test of this ministry, they will glorify God for your loyalty and obedience to the Gospel of Christ which you confess, as well as for your generous-hearted liberality to them and to all [the other needy ones].

14. உங்களுக்காக வேண்டுதல்செய்து, தேவன் உங்களுக்கு அளித்த மிகவும் விசேஷித்த கிருபையினிமித்தம் உங்கள்மேல் வாஞ்சையாயிருக்கிறார்கள்.

14. And they yearn for you while they pray for you, because of the surpassing measure of God's grace (His favor and mercy and spiritual blessing which is shown forth) in you.

15. தேவன் அருளிய சொல்லிமுடியாத ஈவுக்காக அவருக்கு ஸ்தோத்திரம்.

15. Now thanks be to God for His Gift, [precious] beyond telling [His indescribable, inexpressible, free Gift]!