1. அக்காலத்தில், காற்பங்கு தேசாதிபதியாகிய ஏரோது இயேசுவின் கீர்த்தியைக் கேள்விப்பட்டு,

1. AT THAT time Herod the governor heard the reports about Jesus,

2. தன் ஊழியக்காரரை நோக்கி: இவன் யோவான்ஸ்நானன்; இவன் மரித்தோரிலிருந்து எழுந்தான்; ஆகையால், இவனிடத்தில் பலத்த செய்கைகள் விளங்குகிறது என்றான்.

2. And he said to his attendants, This is John the Baptist; He has been raised from the dead, and that is why the powers of performing miracles are at work in Him.

3. ஏரோது தன் சகோதரனாகிய பிலிப்புவின் மனைவி ஏரோதியாளினிமித்தம் யோவானைப் பிடித்துக் கட்டிக் காவலில் வைத்திருந்தான்.
லேவியராகமம் 18:16, லேவியராகமம் 20:21

3. For Herod had arrested John and bound him and put him in prison [to stow him out of the way] on account and for the sake of Herodias, his brother Philip's wife,

4. ஏனெனில்: நீர் அவளை வைத்துக்கொள்வது நியாயமல்லவென்று யோவான் அவனுக்குச் சொல்லியிருந்தான்.
லேவியராகமம் 18:16, லேவியராகமம் 20:21

4. For John had said to him, It is not lawful or right for you to have her. [Lev. 18:16; 20:21.]

5. ஏரோது அவனைக் கொலைசெய்ய மனதாயிருந்தும், ஜனங்கள் அவனைத் தீர்க்கதரிசியென்று எண்ணினபடியால் அவர்களுக்குப் பயந்திருந்தான்.

5. Although he wished to have him put to death, he was afraid of the people, for they regarded John as a prophet.

6. அப்படியிருக்க, ஏரோதின் ஜென்மநாள் கொண்டாடப்படுகிறபோது, ஏரோதியாளின் குமாரத்தி அவர்கள் நடுவே நடனம்பண்ணி ஏரோதைச் சந்தோஷப்படுத்தினாள்.

6. But when Herod's birthday came, the daughter of Herodias danced in the midst [before the company] and pleased and fascinated Herod,

7. அதினிமித்தம் அவன்: நீ எதைக்கேட்டாலும் தருவேன் என்று அவளுக்கு ஆணையிட்டு வாக்குக்கொடுத்தான்.

7. And so he promised with an oath to give her whatever she might ask.

8. அவள் தன் தாயினால் ஏவப்பட்டபடியே: யோவான்ஸ்நானனுடைய தலையை இங்கே ஒரு தாலத்திலே எனக்குத் தாரும் என்று கேட்டாள்.

8. And she, being put forward and prompted by her mother, said, Give me the head of John the Baptist right here on a platter.

9. ராஜா துக்கமடைந்தான். ஆகிலும், ஆணையினிமித்தமும், பந்தியில் கூட இருந்தவர்களினிமித்தமும், அதைக் கொடுக்கக்கட்டளையிட்டு,

9. And the king was distressed and sorry, but because of his oaths and his guests, he ordered it to be given her;

10. ஆள் அனுப்பி, காவற்கூடத்திலே யோவானைச் சிரச்சேதம்பண்ணுவித்தான்.

10. He sent and had John beheaded in the prison.

11. அவனுடைய சிரசை ஒரு தாலத்திலே கொண்டுவந்து, சிறு பெண்ணுக்குக் கொடுத்தார்கள்; அவள் அதைத் தன் தாயினிடத்தில் கொண்டுபோனாள்.

11. And his head was brought in on a platter and given to the little maid, and she brought it to her mother.

12. அவனுடைய சீஷர்கள் வந்து உடலை எடுத்து அடக்கம்பண்ணி, பின்பு போய் அந்தச் சங்கதியை இயேசுவுக்கு அறிவித்தார்கள்.

12. And John's disciples came and took up the body and buried it. Then they went and told Jesus.

13. இயேசு அதைக் கேட்டு, அவ்விடம் விட்டு, படவில் ஏறி, வனாந்தரமான ஓர் இடத்துக்குத் தனியே போனார். ஜனங்கள் அதைக் கேள்விப்பட்டு, பட்டணங்களிலிருந்து கால்நடையாய் அவரிடத்திற்குப் போனார்கள்.

13. When Jesus heard it, He withdrew from there privately in a boat to a solitary place. But when the crowds heard of it, they followed Him [by land] on foot from the towns.

14. இயேசு வந்து, திரளான ஜனங்களைக் கண்டு, அவர்கள்மேல் மனதுருகி, அவர்களில் வியாதியஸ்தர்களாயிருந்தவர்களைச் சொஸ்தமாக்கினார்.

14. When He went ashore and saw a great throng of people, He had compassion (pity and deep sympathy) for them and cured their sick.

15. சாயங்காலமானபோது, அவருடைய சீஷர்கள் அவரிடத்தில் வந்து: இது வனாந்தரமான இடம், நேரமுமாயிற்று; ஜனங்கள் கிராமங்களுக்குப்போய்த் தங்களுக்கு போஜனபதார்த்தங்களைக்கொள்ளும்படி அவர்களை அனுப்பிவிடவேண்டும் என்றார்கள்.

15. When evening came, the disciples came to Him and said, This is a remote and barren place, and the day is now over; send the throngs away into the villages to buy food for themselves.

16. இயேசு அவர்களை நோக்கி: அவர்கள் போகவேண்டுவதில்லை; நீங்களே அவர்களுக்குப் போஜனங்கொடுங்கள் என்றார்.

16. Jesus said, They do not need to go away; you give them something to eat.

17. அதற்கு அவர்கள்: இங்கே எங்களிடத்தில் ஐந்து அப்பமும் இரண்டு மீன்களுமேயல்லாமல், வேறொன்றும் இல்லை என்றார்கள்.

17. They said to Him, We have nothing here but five loaves and two fish.

18. அவைகளை என்னிடத்தில் கொண்டுவாருங்கள் என்றார்.

18. He said, Bring them here to Me.

19. அப்பொழுது, அவர் ஜனங்களைப் புல்லின்மேல் பந்தியிருக்கக் கட்டளையிட்டு, அந்த ஐந்து அப்பங்களையும், அந்த இரண்டு மீன்களையும் எடுத்து, வானத்தை அண்ணாந்துபார்த்து, ஆசீர்வதித்து, அப்பங்களைப் பிட்டுச் சீஷர்களிடத்தில் கொடுத்தார்; சீஷர்கள் ஜனங்களுக்குக் கொடுத்தார்கள்.

19. Then He ordered the crowds to recline on the grass; and He took the five loaves and the two fish, and, looking up to heaven, He gave thanks and blessed and broke the loaves and handed the pieces to the disciples, and the disciples gave them to the people.

20. எல்லாரும் சாப்பிட்டுத் திருப்தியடைந்தார்கள்; மீதியான துணிக்கைகளைப் பன்னிரண்டு கூடைநிறைய எடுத்தார்கள்.
2 இராஜாக்கள் 4:43-44

20. And they all ate and were satisfied. And they picked up twelve [small hand] baskets full of the broken pieces left over.

21. ஸ்திரீகளும் பிள்ளைகளும் தவிர, சாப்பிட்ட புருஷர்கள் ஏறக்குறைய ஐயாயிரம்பேராயிருந்தார்கள்.

21. And those who ate were about 5,000 men, not including women and children.

22. இயேசு ஜனங்களை அனுப்பிவிடுகையில், தம்முடைய சீஷர்கள் படவில் ஏறி, தமக்கு முன்னே அக்கரைக்குப் போகும்படி அவர்களைத் துரிதப்படுத்தினார்.

22. Then He directed the disciples to get into the boat and go before Him to the other side, while He sent away the crowds.

23. அவர் ஜனங்களை அனுப்பிவிட்டபின்பு, தனித்து ஜெபம்பண்ண ஒரு மலையின்மேல் ஏறி, சாயங்காலமானபோது அங்கே தனிமையாயிருந்தார்.

23. And after He had dismissed the multitudes, He went up into the hills by Himself to pray. When it was evening, He was still there alone.

24. அதற்குள்ளாகப் படவு நடுக்கடலிலே சேர்ந்து, எதிர்க்காற்றாயிருந்தபடியால் அலைகளினால் அலைவுபட்டது.

24. But the boat was by this time out on the sea, many furlongs [a furlong is one-eighth of a mile] distant from the land, beaten and tossed by the waves, for the wind was against them.

25. இரவின் நாலாம் ஜாமத்திலே, இயேசு கடலின்மேல் நடந்து, அவர்களிடத்திற்கு வந்தார்.

25. And in the fourth watch [between 3:00--6:00 a.m.] of the night, Jesus came to them, walking on the sea.

26. அவர் கடலின்மேல் நடக்கிறதைச் சீஷர்கள் கண்டு, கலக்கமடைந்து, ஆவேசம் என்று சொல்லி, பயத்தினால் அலறினார்கள்.

26. And when the disciples saw Him walking on the sea, they were terrified and said, It is a ghost! And they screamed out with fright.

27. உடனே இயேசு அவர்களோடே பேசி: திடன்கொள்ளுங்கள், நான்தான், பயப்படாதிருங்கள் என்றார்.

27. But instantly He spoke to them, saying, Take courage! I AM! Stop being afraid! [Exod. 3:14.]

28. பேதுரு அவரை நோக்கி: ஆண்டவரே! நீரேயானால் நான் ஜலத்தின்மேல் நடந்து உம்மிடத்தில் வரக் கட்டளையிடும் என்றான்.

28. And Peter answered Him, Lord, if it is You, command me to come to You on the water.

29. அதற்கு அவர்: வா என்றார். அப்பொழுது, பேதுரு படவை விட்டிறங்கி, இயேசுவினிடத்தில் போக ஜலத்தின்மேல் நடந்தான்.

29. He said, Come! So Peter got out of the boat and walked on the water, and he came toward Jesus.

30. காற்று பலமாயிருக்கிறதைக் கண்டு, பயந்து, அமிழ்ந்துபோகையில்: ஆண்டவரே, என்னை இரட்சியும் என்று கூப்பிட்டான்.

30. But when he perceived and felt the strong wind, he was frightened, and as he began to sink, he cried out, Lord, save me [from death]!

31. உடனே இயேசு கையை நீட்டி அவனைப் பிடித்து: அற்பவிசுவாசியே, ஏன் சந்தேகப்பட்டாய் என்றார்.

31. Instantly Jesus reached out His hand and caught and held him, saying to him, O you of little faith, why did you doubt?

32. அவர்கள் படவில் ஏறினவுடனே காற்று அமர்ந்தது.

32. And when they got into the boat, the wind ceased.

33. அப்பொழுது, படவில் உள்ளவர்கள் வந்து: மெய்யாகவே நீர் தேவனுடைய குமாரன் என்று சொல்லி, அவரைப் பணிந்துகொண்டார்கள்.
யோசுவா 5:14-15

33. And those in the boat knelt and worshiped Him, saying, Truly You are the Son of God!

34. பின்பு, அவர்கள் கடலைக் கடந்து, கெனேசரேத்து நாட்டில் சேர்ந்தார்கள்.

34. And when they had crossed over to the other side, they went ashore at Gennesaret.

35. அவ்விடத்து மனுஷர் அவரை இன்னார் என்று அறிந்து, சுற்றுப்புறமெங்கும் செய்தி அனுப்பி, பிணியாளிகளெல்லாரையும் அவரிடத்தில் கொண்டுவந்து,

35. And when the men of that place recognized Him, they sent around into all the surrounding country and brought to Him all who were sick

36. அவருடைய வஸ்திரத்தின் ஓரத்தையாகிலும் அவர்கள் தொடும்படி உத்தரவாகவேண்டுமென்று அவரை வேண்டிக்கொண்டார்கள்; தொட்ட யாவரும் சொஸ்தமானார்கள்.

36. And begged Him to let them merely touch the fringe of His garment; and as many as touched it were perfectly restored. [Matt. 9:20.]