1. எப்பிராயீம் பேசினபோது நடுக்கமுண்டாயிற்று; அவன் இஸ்ரவேலிலே மேன்மைபெற்றான்; அவன் பாகால் விஷயத்தில் குற்றஞ்செய்து மடிந்துபோனான்.

1. WHEN EPHRAIM spoke with trembling, he exalted himself in Israel; but when he offended and became guilty in Baal worship, he died [spiritually, and then outward ruin came also, sealing Israel's doom as a nation].

2. இப்போதும் அவர்கள் அதிகமதிகமாய்ப் பாவஞ்செய்து, தங்கள் வெள்ளியினால் வார்ப்பித்த சுரூபங்களையும், தங்கள் புத்திக்கேற்க விக்கிரகங்களையும் தங்களுக்கு உண்டுபண்ணுகிறார்கள்; இவைகளெல்லாம் தட்டாருடைய வேலை; மனுஷரில் பலியிடுகிறவர்கள் கன்றுக்குட்டிகளை முத்தமிடலாமென்று இவைகளைக்குறித்துச் சொல்லுகிறார்கள்.

2. And now they sin more and more and have made for themselves molten images of their silver, even idols according to their own understanding [as it pleased them], all of them the work of the craftsmen. To these [very works of their hands] they speak or pray who sacrifice to them; they kiss and show homage to the calves [as if they were alive]!

3. ஆகையால் அவர்கள் காலையில் காணும் மேகத்தைப்போலவும், விடியற்காலையில் ஒழிந்துபோகிற பனியைப்போலவும், பெருங்காற்று களத்திலிருந்து பறக்கடிக்கிற பதரைப்போலவும், புகைக்கூண்டில் ஏறிப்போகிற புகையைப்போலவும் இருப்பார்கள்.

3. Therefore they shall be like the morning mist or like the dew that passes early away, like the chaff that swirls with the whirlwind from the threshing floor and as the smoke out of the chimney or through the window.

4. நான் உன்னை எகிப்து தேசத்திலிருந்து அழைத்துவந்ததுமுதல் உன் தேவனாகிய கர்த்தராயிருக்கிறேன்; ஆகையால் நீ என்னையன்றி வேறே தேவனை அறியவேண்டாம்; என்னையன்றி இரட்சகர் ஒருவரும் இல்லை.

4. Yet I am the Lord your God from [the time you became a nation in] the land of Egypt, and you shall know or recognize no God but Me, for there is no Savior besides Me.

5. நான் உன்னை மகா வறட்சியான தேசமாகிய வனாந்தரத்திலே அறிந்துகொண்டேன்.

5. I knew (recognized, understood, and had regard for) you in the wilderness, in the land of great drought.

6. தங்களுக்கு இருந்த மேய்ச்சலினால் திருப்தியானார்கள்; திருப்தியானபின்பு அவர்கள் இருதயம் மேட்டிமையாயிற்று; அதினால் என்னை மறந்தார்கள்.

6. According to their pasture, so were they filled [when they fed, they grew full], and their heart was lifted up; therefore have they forgotten Me.

7. ஆகையால் நான் அவர்களுக்குச் சிங்கத்தைப்போல் இருப்பேன்; சிவிங்கியைப்போல் வழியருகே பதிவிருப்பேன்.

7. Therefore I have become to them like a lion; like a leopard I will lurk by the way [to Assyria] and watch them.

8. குட்டிகளைப் பறிகொடுத்த கரடியைப்போல நான் அவர்களை எதிர்த்து, அவர்கள் ஈரற்குலையைக் கிழித்து, அவர்களை அங்கே சிங்கம் பட்சிக்கிறதுபோல் பட்சித்துப்போடுவேன்; காட்டுமிருகங்கள் அவர்களைப் பீறிப்போடும்.

8. I will meet them like a bear that is robbed of her cubs, and I will rend the covering of their heart, and there will I devour them like a lioness, as a wild beast would tear them.

9. இஸ்ரவேலே, நீ உனக்குக் கேடுண்டாக்கிக்கொண்டாய்; ஆனாலும் என்னிடத்தில் உனக்குச் சகாயம் உண்டு.

9. It is your destruction, O Israel, that you have been against Me, for in Me is your help.

10. எனக்கு ராஜாவையும் அதிபதிகளையும் ஏற்படுத்தவேண்டும் என்றாயே; இப்போதும் உன்னுடைய எல்லாப் பட்டணங்களிலும் உன்னை இட்சிக்கும் ராஜா எங்கே? உன் நியாயாதிபதிகள் எங்கே?

10. Where now is your king that he may save you in all your cities? And your judges of whom you said, Give me a king and princes?

11. நான் கோபத்திலே உனக்கு ராஜாவைக் கொடுத்தேன்; என் உக்கிரத்திலே அவனை எடுத்துக்கொண்டேன்.

11. I have given you a king in My anger, and I have taken him away in My wrath.

12. எப்பிராயீமின் அக்கிரமம் கட்டிவைத்திருக்கிறது; அவன் பாவம் பத்திரப்படுத்தப்பட்டிருக்கிறது.

12. The iniquity of Ephraim [not fully punished yet] is bound up [as in a bag]; his sin is laid up in store [for judgment and destruction].

13. பிரசவஸ்திரீயின் வேதனை அவனுக்கு வரும்; அவன் விவேகமில்லாத பிள்ளை; பேறுகாலமட்டும் அவன் நிற்கவில்லை.

13. The pains of a woman in childbirth are coming on for him [to be born]; but he is an unwise son, for now when it is time [to be born], he comes not to the place where [unborn] children break forth [he needs new birth but makes no effort to acquire it].

14. அவர்களை நான் பாதாளத்தின் வல்லமைக்கு நீங்கலாக்கி மீட்பேன்; அவர்களை மரணத்துக்கு நீங்கலாக்கி விடுவிப்பேன்; மரணமே, உன் வாதைகள் எங்கே? பாதாளமே, உன் சங்காரம் எங்கே? மனமாறுதல் என் கண்களுக்கு மறைவானதாயிருக்கும்.
1 கொரிந்தியர் 15:55, வெளிப்படுத்தின விசேஷம் 6:8

14. Should I ransom them from the power of Sheol (the place of the dead)? Should I redeem them from death? O death, where are your plagues? O Sheol, where is your destruction? Relenting and compassion are hidden from My eyes. [I Cor. 15:55.]

15. இவன் சகோதரருக்குள்ளே ஜனம் பெருத்தவனாயிருந்தாலும், கர்த்தருடைய காற்றாகிய கீழ்க்காற்று வனாந்தரத்திலிருந்து எழும்பிவரும்; அதனால் அவனுடைய ஊற்றுகள் வற்றிப்போகும்; அவனுடைய துரவு சுவறிப்போகும்; அது இச்சிக்கப்படத்தக்க சகல பதார்த்தங்களுள்ள உத்தம பதார்த்தங்களையும் வாரிக்கொண்டுபோகும்.

15. For though among his brethren [his fellow tribes] he may be fruitful, an east wind [Assyria] will come, the breath of the Lord rising from the desert; and Ephraim's spring shall become dry and his fountain be dried up. [Assyria] shall plunder his treasury of every precious vessel.

16. சாமாரியா தன் தேவனுக்கு விரோதமாகக் கலகம்பண்ணினபடியால், குற்றஞ் சுமத்தப்பட்டதாயிருக்கும்; அவர்கள் பட்டயத்தால் விழுவார்கள்; அவர்களுடைய குழந்தைகள் மோதியடிக்கப்படும்; அவர்களுடைய கர்ப்பவதிகள் கீறப்பட்டுப்போவார்கள்.

16. Samaria shall bear her guilt and become desolate, for she rebelled against her God; they shall fall by the sword, their infants shall be dashed in pieces, and their pregnant women shall be ripped up.