1. இப்பொழுது நான் என் நேசரிடத்தில் அவருடைய திராட்சத்தோட்டத்தைக் குறித்து என் நேசருக்கேற்ற ஒரு பாட்டைப் பாடுவேன்; என் நேசருக்கு மகா செழிப்பான மேட்டிலே ஒரு திராட்சத்தோட்டம் உண்டு.
மத்தேயு 21:33, மாற்கு 12:1, லூக்கா 20:9

1. LET ME [as God's representative] sing of and for my greatly Beloved [God, the Son] a tender song of my Beloved concerning His vineyard [His chosen people]. My greatly Beloved had a vineyard on a very fruitful hill. [S. of Sol. 6:3; Matt. 21:33-40.]

2. அவர் அதை வேலியடைத்து, அதிலுள்ள கற்களைப் பொறுக்கி, அதிலே நற்குல திராட்சச்செடிகளை நட்டு, அதின் நடுவில் ஒரு கோபுரத்தைக்கட்டி, அதில் ஆலையையும் உண்டுபண்ணி, அது நல்ல திராட்சப்பழங்களைத் தருமென்று காத்திருந்தார்; அதுவோ கசப்பான பழங்களைத் தந்தது.

2. And He dug and trenched the ground and gathered out the stones from it and planted it with the choicest vine and built a tower in the midst of it and hewed out a winepress in it. And He looked for it to bring forth grapes, and it brought forth wild grapes.

3. எருசலேமின் குடிகளே, யூதாவின் மனுஷரே, எனக்கும் என் திராட்சத்தோட்டத்துக்கும் நியாயந்தீருங்கள்.

3. And now, O inhabitants of Jerusalem and men of Judah, judge, I pray you, between Me and My vineyard [My people, says the Lord].

4. நான் என் திராட்சத்தோட்டத்திற்காகச் செய்யாத எந்த வேலையை அதற்கு இனிச் செய்யலாம்? அது நல்ல திராட்சப்பழங்களைத் தருமென்று நான் காத்திருக்க, அது கசப்பான பழங்களைத் தந்ததென்ன?

4. What more could have been done for My vineyard that I have not done in it? When I looked for it to bring forth grapes, why did it yield wild grapes?

5. இப்போதும் நான் என் திராட்சத்தோட்டத்துக்குச் செய்வதை உங்களுக்கு அறிவிப்பேன்; அதின் வேலியை எடுத்துப்போடுவேன், அது மேய்ந்துபோடப்படும்; அதின் அடைப்பைத் தகர்ப்பேன், அது மிதியுண்டுபோகும்.

5. And now I will tell you what I will do to My vineyard: I will take away its hedge, and it shall be eaten and burned up; and I will break down its wall, and it shall be trodden down [by enemies].

6. அதைப் பாழாக்கிவிடுவேன்; அதின் கிளை நறுக்கப்படாமலும், களை கொத்தி எடுக்கப்படாமலும் போவதினால், முட்செடியும் நெரிஞ்சிலும் முளைக்கும்; அதின்மேல் மழை பெய்யாதபடிக்கு மேகங்களுக்கும் கட்டளையிடுவேன் என்கிறார்.

6. And I will lay it waste; it shall not be pruned or cultivated, but there shall come up briers and thorns. I will also command the clouds that they rain no rain upon it.

7. சேனைகளின் கர்த்தருடைய திராட்சத்தோட்டம் இஸ்ரவேலின் வம்சமே; அவருடைய மனமகிழ்ச்சியின் நாற்று யூதாவின் மனுஷரே; அவர் நியாயத்துக்குக் காத்திருந்தார், இதோ, கொடுமை; நீதிக்குக் காத்திருந்தார், இதோ, முறைப்பாடு.

7. For the vineyard of the Lord of hosts is the house of Israel, and the men of Judah His pleasant planting [the plant of His delight]. And He looked for justice, but behold, [He saw] oppression and bloodshed; [He looked] for righteousness (for uprightness and right standing with God), but behold, [He heard] a cry [of oppression and distress]!

8. தாங்கள்மாத்திரம் தேசத்தின் நடுவில் வாசமாயிருக்கும்படி மற்றவர்களுக்கு இடமில்லாமற்போகுமட்டும், வீட்டோடே வீட்டைச் சேர்த்து, வயலோடே வயலைக் கூட்டுகிறவர்களுக்கு ஐயோ!

8. Woe to those who join house to house [and by violently expelling the poorer occupants enclose large acreage] and join field to field until there is no place for others and you are made to dwell alone in the midst of the land!

9. சேனைகளின் கர்த்தர் என் செவி கேட்கச் சொன்னது: மெய்யாகவே அந்தத் திரளான வீடுகள் பாழாகும்; பெரியவைகளும் நேர்த்தியானவைகளுமாகிய வீடுகள் குடியில்லாதிருக்கும்.
யாக்கோபு 5:4

9. In my [Isaiah's] ears the Lord of hosts said, Of a truth many houses shall be desolate, even great and beautiful ones shall be without inhabitant.

10. பத்தேர் நிலமாகிய திராட்சத்தோட்டம் ஒரேபடி ரசம் தரும்; ஒரு கல விதை ஒரு குறுணி விளையும்.

10. For ten acres of vineyard shall yield only about eight gallons, and ten bushels of seed will produce but one bushel.

11. சாராயத்தை நாடி அதிகாலமே எழுந்து, மதுபானம் தங்களைச் சூடாக்கும்படி தரித்திருந்து, இருட்டிப்போகுமளவும் குடித்துக்கொண்டேயிருக்கிறவர்களுக்கு ஐயோ!

11. Woe unto those who rise early in the morning, that they may pursue strong drink, who tarry late into the night till wine inflames them!

12. அவர்கள் சுரமண்டலத்தையும், தம்புருவையும், மேளத்தையும், நாகசுரத்தையும், மதுபானத்தையும் வைத்து விருந்துகொண்டாடுகிறார்கள்; ஆனாலும் கர்த்தரின் கிரியையை நோக்குகிறதுமில்லை; அவர் கரத்தின் செய்கையைச் சிந்திக்கிறதுமில்லை.

12. They have lyre and harp, tambourine and flute and wine at their feasts, but they do not regard the deeds of the Lord, neither do they consider the operation of His hands [in mercy and in judgment].

13. என் ஜனங்கள் அறிவில்லாமையினால் சிறைப்பட்டுப்போகிறார்கள்; அவர்களில் கனமுள்ளவர்கள் பட்டினியினால் தொய்ந்துபோகிறார்கள்; அவர்களுடைய திரளான கூட்டத்தார் தாகத்தால் நாவறண்டு போகிறார்கள்.

13. Therefore My people go into captivity [to their enemies] without knowing it and because they have no knowledge [of God]. And their honorable men [their glory] are famished, and their common people are parched with thirst.

14. அதினிமித்தம் பாதாளம் தன்னை விரிவாக்கி, தன் வாயை ஆவென்று மட்டில்லாமல் திறந்தது; அவர்கள் மகிமையும், அவர்கள் திரள் கூட்டமும், அவர்கள் ஆடம்பரமும், அவர்களில் களிகூருகிறவர்களும் அதற்குள் இறங்கிப்போவார்கள்.

14. Therefore Sheol (the unseen state, the realm of the dead) has enlarged its appetite and opened its mouth without measure; and [Jerusalem's] nobility and her multitude and her pomp and tumult and [the drunken reveler] who exults in her descend into it.

15. சிறியவன் தாழ்த்தப்படுவான், பெரியவனும் தாழ்ச்சியடைவான்; மேட்டிமையானவர்களின் கண்கள் தாழ்ந்துபோகும்.

15. And the common man is bowed down, and the great man is brought low, and the eyes of the haughty are humbled.

16. சேனைகளின் கர்த்தர் நியாயத்தீர்ப்பினால் உயர்ந்து, பரிசுத்தமுள்ள தேவன் நீதியினால் பரிசுத்தராய் விளங்குவார்.

16. But the Lord of hosts is exalted in justice, and God, the Holy One, shows Himself holy in righteousness and through righteous judgments.

17. அப்பொழுது ஆட்டுக்குட்டிகள் கண்டவிடமெல்லாம் மேயும்; கொழுத்தவர்களுடையதாயிருந்து பாழாய்ப்போன நிலங்களைப் பரதேசிகள் அநுபவிப்பார்கள்.

17. Then shall the lambs feed [among the ruins] as in their own pasture, and [among] the desolate places of the [exiled] rich shall sojourners and aliens eat.

18. மாயையின் கயிறுகளால் அக்கிரமத்தையும், வண்டியின் வடங்களால் பாவத்தையும் இழுத்துக்கொண்டு வந்து,

18. Woe to those who draw [calamity] with cords of iniquity and falsehood, who bring punishment to themselves with a cart rope of wickedness,

19. நாம் பார்க்கும்படி அவர் தீவிரித்துத் தமது கிரியையைச் சீக்கிரமாய் நடப்பிக்கட்டுமென்றும், இஸ்ரவேலின் பரிசுத்தருடைய ஆலோசனையை நாம் அறியும்படி அது சமீபித்து வரட்டுமென்றும் சொல்லுகிறவர்களுக்கு ஐயோ!

19. Who say, Let [the Holy One] make haste and speed His [prophesied] vengeance, that we may see it; and let the purpose of the Holy One of Israel draw near and come, that we may know it!

20. தீமையை நன்மையென்றும், நன்மையைத் தீமையென்றும் சொல்லி, இருளை வெளிச்சமும், வெளிச்சத்தை இருளுமாகப் பாவித்து, கசப்பைத் தித்திப்பும், தித்திப்பைக் கசப்புமென்று சாதிக்கிறவர்களுக்கு ஐயோ!

20. Woe to those who call evil good and good evil, who put darkness for light and light for darkness, who put bitter for sweet and sweet for bitter!

21. தங்கள் பார்வைக்கு ஞானிகளும், தங்கள் எண்ணத்துக்குப் புத்திமான்களுமாய் இருக்கிறவர்களுக்கு ஐயோ!
ரோமர் 12:16

21. Woe to those who are wise in their own eyes and prudent and shrewd in their own sight!

22. சாராயத்தைக் குடிக்க வீரரும், மதுவைக் கலந்துவைக்கப் பராக்கிரமசாலிகளுமாயிருந்து,

22. Woe to those who are mighty heroes at drinking wine and men of strength in mixing alcoholic drinks!--

23. பரிதானத்திற்காகக் குற்றவாளியை நீதிமானாகத் தீர்த்து, நீதிமானின் நியாயத்தை அவனுக்கு விரோதமாய்ப் புரட்டுகிறவர்களுக்கு ஐயோ!

23. Who justify and acquit the guilty for a bribe, but take away the rights of the innocent and righteous from them!

24. இதினிமித்தம் அக்கினிஜூவாலை வைக்கோலைப் பட்சிப்பதுபோலவும், செத்தையானது நெருப்புக்கு இரையாகி எரிந்துபோவதுபோலவும், அவர்கள் வேர் வாடி, அவர்கள் துளிர் தூசியைப்போல் பறந்துபோகும்; அவர்கள் சேனைகளின் கர்த்தருடைய வேதத்தை வெறுத்து, இஸ்ரவேலிலுள்ள பரிசுத்தருடைய வசனத்தை அசட்டைபண்ணினார்களே.

24. Therefore, as the tongue of fire devours the stubble, and as the dry grass sinks down in the flame, so their root shall be like rottenness and their blossom shall go up like fine dust--because they have rejected and cast away the law and the teaching of the Lord of hosts and have not believed but have treated scornfully and have despised the word of the Holy One of Israel.

25. ஆகையால் கர்த்தருடைய கோபம் தமது ஜனங்களுக்கு விரோதமாய் மூண்டது; அவர் தமது கையை அவர்களுக்கு விரோதமாய் நீட்டி, பர்வதங்கள் அதிரத்தக்கதாயும், அவர்கள் பிணங்கள் நடுவீதிகளில் குப்பை போலாகத்தக்கதாயும், அவர்களை அடித்தார்; இவை எல்லாவற்றிலும் அவருடைய கோபம் ஆறாமல், இன்னும் அவருடைய கை நீட்டினபடியே இருக்கிறது.

25. Therefore is the anger of the Lord kindled against His people, and He has stretched forth His hand against them and has smitten them. And the mountains trembled, and their dead bodies were like dung and sweepings in the midst of the streets. For all this, His anger is not turned away, but His hand is still stretched out [in judgment].

26. அவர் தூரத்திலுள்ள ஜாதியாருக்கு ஒரு கொடியை ஏற்றி, அவர்களைப் பூமியின் கடையாந்தரங்களிலிருந்து பயில்காட்டி அழைப்பார்; அப்பொழுது அவர்கள் தீவிரமும் வேகமுமாய் வருவார்கள்.

26. And He will lift up a signal to call together a hostile people from afar [to execute His judgment on Judea], and will hiss for them from the end of the earth [as bees are hissed from their hives], and behold, they shall come with speed, swiftly!

27. அவர்களில் விடாய்த்தவனும் இடறுகிறவனும் இல்லை; தூங்குகிறவனும் உறங்குகிறவனும் இல்லை; அவர்களில் ஒருவனுடைய இடுப்பின் கச்சை அவிழ்வதும், பாதரட்சைகளின் வார் அறுந்துபோவதும் இல்லை.

27. None is weary or stumbles among them, none slumbers or sleeps; nor is the girdle of their loins loosed or the latchet (thong) of their shoes broken;

28. அவர்கள் அம்புகள் கூர்மையும், அவர்கள் வில்லுகளெல்லாம் நாணேற்றினவைகளும், அவர்கள் குதிரைகளின் குளம்புகள் கற்பாறையாக எண்ணப்பட்டவைகளும், அவர்கள் உருளைகள் சுழல்காற்றுக்கு ஒத்தவைகளுமாயிருக்கும்.

28. Their arrows are sharp, and all their bows bent; their horses' hoofs seem like flint, and their wheels like a whirlwind.

29. அவர்கள் கெர்ச்சிப்பு சிங்கத்தின் கெர்ச்சிப்புபோலிருக்கிறது; பாலசிங்கங்களைப்போலக் கெர்ச்சித்து, உறுமி, இரையைப் பிடித்து, தப்புவிக்கிறவன் இல்லாமல், அதை எடுத்துக்கொண்டு போய்விடுவார்கள்.

29. Their roaring is like that of a lioness, they roar like young lions; they growl and seize their prey and carry it safely away, and there is none to deliver it.

30. அந்நாளில், சமுத்திரம் இரைவதுபோல் அவர்களுக்கு விரோதமாய் இரைவார்கள்; அப்பொழுது தேசத்தைப்பார்த்தால், இதோ, அந்தகாரமும் வியாகுலமும் உண்டு; அதின் மேகங்களினால் வெளிச்சம் இருண்டுபோகும்.

30. And in that day they [the army from afar] shall roar against [the Jews] like the roaring of the sea. And if one looks to the land, behold, there is darkness and distress; and the light [itself] will be darkened by the clouds of it.