1. நீ உன் வாலிபப்பிராயத்திலே உன் சிருஷ்டிகரை நினை; தீங்குநாட்கள் வராததற்குமுன்னும், எனக்குப் பிரியமானவைகளல்ல என்று நீ சொல்லும் வருஷங்கள் சேராததற்குமுன்னும்.,

1. REMEMBER [earnestly] also your Creator [that you are not your own, but His property now] in the days of your youth, before the evil days come or the years draw near when you will say [of physical pleasures], I have no enjoyment in them--[II Sam. 19:35.]

2. சூரியனும், வெளிச்சமும், சந்திரனும், நட்சத்திரங்களும், அந்தகாரப்படாததற்குமுன்னும்,

2. Before the sun and the light and the moon and the stars are darkened [sight is impaired], and the clouds [of depression] return after the rain [of tears];

3. மழைக்குப்பின் மேகங்கள் திரும்பத்திரும்ப வராததற்குமுன்னும், வீட்டுக் காவலாளிகள் தள்ளாடி, பெலசாலிகள் கூனிப்போய், எந்திரம் அரைக்கிறவர்கள் கொஞ்சமானதினால் ஓய்ந்து, பலகணிவழியாய்ப் பார்க்கிறவர்கள் இருண்டுபோகிறதற்குமுன்னும்,

3. In the day when the keepers of the house [the hands and the arms] tremble, and the strong men [the feet and the knees] bow themselves, and the grinders [the molar teeth] cease because they are few, and those who look out of the windows [the eyes] are darkened;

4. ஏந்திர சத்தம் தாழ்ந்ததினால் தெருவாசலின் கதவுகள் அடைபட்டு, குருவியின் சத்தத்துக்கும் எழுந்திருக்கவேண்டியதாகி, கீதவாத்தியக் கன்னிகைகளெல்லாம் அடங்கிப்போகாததற்குமுன்னும்,

4. When the doors [the lips] are shut in the streets and the sound of the grinding [of the teeth] is low, and one rises up at the voice of a bird and the crowing of a cock, and all the daughters of music [the voice and the ear] are brought low;

5. மேட்டுக்காக அச்சமுண்டாகி, வழியிலே பயங்கள் தோன்றி, வாதுமைமரம், பூப்பூத்து, வெட்டுக்கிளியும் பாரமாகி, பசித்தீவனமும் அற்றுப்போகாததற்கு முன்னும், மனுஷன் தன் நித்திய வீட்டுக்குப் போகிறதினாலே, துக்கங்கொண்டாடுகிறவர்கள் வீதியிலே திரியாததற்குமுன்னும்,

5. Also when [the old] are afraid of danger from that which is high, and fears are in the way, and the almond tree [their white hair] blooms, and the grasshopper [a little thing] is a burden, and desire and appetite fail, because man goes to his everlasting home and the mourners go about the streets or marketplaces. [Job 17:13.]

6. வெள்ளிக்கயிறு கட்டுவிட்டு, பொற்கிண்ணி நசுங்கி, ஊற்றின் அருகே சால்உடைந்து, துரவண்டையில் உருளை நொறுங்கி,

6. [Remember your Creator earnestly now] before the silver cord [of life] is snapped apart, or the golden bowl is broken, or the pitcher is broken at the fountain, or the wheel broken at the cistern [and the whole circulatory system of the blood ceases to function];

7. இவ்விதமாய் மண்ணானது தான் முன்னிருந்த பூமிக்குத் திரும்பி, ஆவி தன்னைத்தந்த தேவனிடத்திற்கு மறுபடியும் போகாததற்குமுன்னும், அவரை உன் வாலிபப்பிராயத்திலே நினை.

7. Then shall the dust [out of which God made man's body] return to the earth as it was, and the spirit shall return to God Who gave it.

8. மாயை மாயை, எல்லாம் மாயை என்று பிரசங்கி சொல்லுகிறான்.

8. Vapor of vapors and futility of futilities, says the Preacher. All is futility (emptiness, falsity, vainglory, and transitoriness)!

9. மேலும், பிரசங்கி ஞானவானாயிருந்தபடியால், அவன் ஜனத்துக்கு அறிவைப் போதித்து, கவனமாய்க் கேட்டாராய்ந்து, அநேகம் நீதிமொழிகளைச் சேர்த்து எழுதினான்.

9. And furthermore, because the Preacher was wise, he [Solomon] still taught the people knowledge; and he pondered and searched out and set in order many proverbs.

10. இதமான வார்த்தைகளைக் கண்டுபிடிக்க பிரசங்கி வகைதேடினான்; எழுதின வாக்கியங்கள் செவ்வையும் சத்தியமுமானவைகள்.

10. The Preacher sought acceptable words, even to write down rightly words of truth or correct sentiment.

11. ஞானிகளின் வாக்கியங்கள் தாற்றுக்கோல்கள்போலவும் சங்கத்தலைவர்களால் அறையப்பட்ட ஆணிகள்போலவும் இருக்கிறது; அவைகள் ஒரே மேய்ப்பனால் அளிக்கப்பட்டது.

11. The words of the wise are like prodding goads, and firmly fixed [in the mind] like nails are the collected sayings which are given [as proceeding] from one Shepherd. [Ezek. 37:24.]

12. என் மகனே! இவைகளினாலே புத்தியடைவாயாக; அநேகம் புஸ்தகங்களை உண்டுபண்ணுகிறதற்கு முடிவில்லை; அதிக படிப்பு உடலுக்கு இளைப்பு.

12. But about going further [than the words given by one Shepherd], my son, be warned. Of making many books there is no end [so do not believe everything you read], and much study is a weariness of the flesh.

13. காரியத்தின் கடைத்தொகையைக் கேட்போமாக, தேவனுக்குப் பயந்து, அவர் கற்பனைகளைக் கைக்கொள்; எல்லா மனுஷர்மேலும் விழுந்த கடமை இதுவே.

13. All has been heard; the end of the matter is: Fear God [revere and worship Him, knowing that He is] and keep His commandments, for this is the whole of man [the full, original purpose of his creation, the object of God's providence, the root of character, the foundation of all happiness, the adjustment to all inharmonious circumstances and conditions under the sun] and the whole [duty] for every man.

14. ஒவ்வொரு கிரியையையும், அந்தரங்கமான ஒவ்வொரு காரியத்தையும், நன்மையானாலும் தீமையானாலும், தேவன் நியாயத்திலே கொண்டுவருவார்.
2 கொரிந்தியர் 5:10

14. For God shall bring every work into judgment, with every secret thing, whether it is good or evil. [Matt. 12:36; Acts 17:30, 31; Rom. 2:16; I Cor. 4:5.]