1. பிரிந்து போகிறவன் தன் இச்சையின்படி செய்யப்பார்க்கிறான், எல்லா ஞானத்திலும் தலையிட்டுக் கொள்ளுகிறான்.

1. HE WHO willfully separates and estranges himself [from God and man] seeks his own desire and pretext to break out against all wise and sound judgment.

2. மூடன் ஞானத்தில் பிரியங்கொள்ளாமல், தன் மனதிலுள்ளவைகளை வெளிப்படுத்தப் பிரியப்படுகிறான்.

2. A [self-confident] fool has no delight in understanding but only in revealing his personal opinions and himself.

3. துன்மார்க்கன் வர அவமானம் வரும்; அவமானத்தோடே நிந்தையும் வரும்.

3. When the wicked comes in [to the depth of evil], he becomes a contemptuous despiser [of all that is pure and good], and with inner baseness comes outer shame and reproach.

4. மனுஷனுடைய வாய்மொழிகள் ஆழமான ஜலம்போலிருக்கும்; ஞானத்தின் ஊற்று பாய்கிற ஆற்றைப்போலிருக்கும்.
யோவான் 7:38

4. The words of a [discreet and wise] man's mouth are like deep waters [plenteous and difficult to fathom], and the fountain of skillful and godly Wisdom is like a gushing stream [sparkling, fresh, pure, and life-giving].

5. வழக்கிலே நீதிமானைத் தோற்கடிக்கிறதற்கு, துன்மார்க்கனுக்கு முகதாட்சிணியம்பண்ணுவது நல்லதல்ல.

5. To respect the person of the wicked and be partial to him, so as to deprive the [consistently] righteous of justice, is not good.

6. மூடனுடைய உதடுகள் விவாதத்தில் நுழையும், அவன் வாய் அடிகளை வரவழைக்கும்.

6. A [self-confident] fool's lips bring contention, and his mouth invites a beating.

7. மூடனுடைய வாய் அவனுக்குக் கேடு, அவன் உதடுகள் அவன் ஆத்துமாவுக்குக் கண்ணி.

7. A [self-confident] fool's mouth is his ruin, and his lips are a snare to himself.

8. கோள்காரனுடைய வார்த்தைகள் விளையாட்டுப்போலிருக்கும், ஆனாலும் அவைகள் உள்ளத்திற்குள் தைக்கும்.

8. The words of a whisperer or talebearer are as dainty morsels; they go down into the innermost parts of the body.

9. தன் வேலையில் அசதியாயிருப்பவன் அழிம்பனுக்குச் சகோதரன்.

9. He who is loose and slack in his work is brother to him who is a destroyer and he who does not use his endeavors to heal himself is brother to him who commits suicide.

10. கர்த்தரின் நாமம் பலத்த துருகம்; நீதிமான் அதற்குள் ஓடிச் சுகமாயிருப்பான்.

10. The name of the Lord is a strong tower; the [consistently] righteous man [upright and in right standing with God] runs into it and is safe, high [above evil] and strong.

11. ஐசுவரியவானுடைய பொருள் அவனுக்கு அரணான பட்டணம்; அது அவன் எண்ணத்தில் உயர்ந்த மதில்போலிருக்கும்.

11. The rich man's wealth is his strong city, and as a high protecting wall in his own imagination and conceit.

12. அழிவு வருமுன் மனுஷனுடைய இருதயம் இறுமாப்பாயிருக்கும்; மேன்மைக்கு முன்னானது தாழ்மை.

12. Haughtiness comes before disaster, but humility before honor.

13. காரியத்தைக் கேட்குமுன் உத்தரம் சொல்லுகிறவனுக்கு, அது புத்தியீனமும் வெட்கமுமாயிருக்கும்.

13. He who answers a matter before he hears the facts--it is folly and shame to him. [John 7:51.]

14. மனுஷனுடைய ஆவி அவன் பலவீனத்தைத் தாங்கும்; முறிந்த ஆவி யாரால் தாங்கக்கூடும்?

14. The strong spirit of a man sustains him in bodily pain or trouble, but a weak and broken spirit who can raise up or bear?

15. புத்திமானுடைய மனம் அறிவைச் சம்பாதிக்கும்; ஞானியின் செவி அறிவை நாடும்.

15. The mind of the prudent is ever getting knowledge, and the ear of the wise is ever seeking (inquiring for and craving) knowledge.

16. ஒருவன் கொடுக்கும் வெகுமதி அவனுக்கு வழியுண்டாக்கி, பெரியோர்களுக்கு முன்பாக அவனைக் கொண்டுபோய்விடும்.

16. A man's gift makes room for him and brings him before great men. [Gen. 32:20; I Sam. 25:27; Prov. 17:8; 21:14.]

17. தன் வழக்கிலே முதல் பேசுகிறவன் நீதிமான்போல் காணப்படுவான்; அவன் அயலானோ வந்து அவனை பரிசோதிக்கிறான்.

17. He who states his case first seems right, until his rival comes and cross-examines him.

18. சீட்டுப்போடுதல் விரோதங்களை ஒழித்து, பலவான்கள் நடுவே சிக்கறுக்கும்.

18. To cast lots puts an end to disputes and decides between powerful contenders.

19. அரணான பட்டணத்தை வசப்படுத்துவதைப்பார்க்கிலும் கோபங்கொண்ட சகோதரனை வசப்படுத்துவது அரிது; அவர்களுடைய விரோதங்கள் கோட்டைத் தாழ்ப்பாள்கள் போலிருக்கும்.

19. A brother offended is harder to be won over than a strong city, and [their] contentions separate them like the bars of a castle.

20. அவனவன் வாயின் பலனால் அவனவன் வயிறு நிரம்பும்; அவனவன் உதடுகளின் விளைவினால் அவனவன் திருப்தியாவான்.

20. A man's [moral] self shall be filled with the fruit of his mouth; and with the consequence of his words he must be satisfied [whether good or evil].

21. மரணமும் ஜீவனும் நாவின் அதிகாரத்திலிருக்கும்; அதில் பிரியப்படுகிறவர்கள் அதின் கனியைப் புசிப்பார்கள்.

21. Death and life are in the power of the tongue, and they who indulge in it shall eat the fruit of it [for death or life]. [Matt. 12:37.]

22. மனைவியைக் கண்டடைகிறவன் நன்மையானதைக் கண்டடைகிறான்; கர்த்தரால் தயையும் பெற்றுக்கொள்ளுகிறான்.

22. He who finds a [true] wife finds a good thing and obtains favor from the Lord. [Prov. 19:14; 31:10.]

23. தரித்திரன் கெஞ்சிக்கேட்கிறான்; ஐசுவரியவான் கடினமாய் உத்தரவுகொடுக்கிறான்.

23. The poor man uses entreaties, but the rich answers roughly.

24. சிநேகிதருள்ளவன் சிநேகம் பாராட்டவேண்டும்; சகோதரனிலும் அதிக சொந்தமாய்ச் சிநேகிப்பவனுமுண்டு.

24. The man of many friends [a friend of all the world] will prove himself a bad friend, but there is a friend who sticks closer than a brother.