1. மோசே மீதியான் தேசத்து ஆசாரியனாயிருந்த தன் மாமனாகிய எத்திரோவின் ஆடுகளை மேய்த்துவந்தான். அவன் ஆடுகளை வனாந்தரத்தின் பின்புறத்திலே ஓட்டி, தேவபர்வதமாகிய ஓரேப் மட்டும் வந்தான்.
அப்போஸ்தலருடைய நடபடிகள் 7:30

1. Now as Moses shepherded the sheep of Jethro, his father-in-law, the priest of Midian, he led the flock to the backside of the desert and came to Horeb, the mountain of God.

2. அங்கே கர்த்தருடைய தூதனானவர் ஒரு முட்செடியின் நடுவிலிருந்து உண்டான அக்கினிஜூவாலையிலே நின்று அவனுக்குத் தரிசனமானார். அப்பொழுது அவன் உற்றுப்பார்த்தான்; முட்செடி அக்கினியால் ஜூவாலித்து எரிந்தும், அது வெந்துபோகாமல் இருந்தது.
மாற்கு 12:26, லூக்கா 20:37, அப்போஸ்தலருடைய நடபடிகள் 7:35, அப்போஸ்தலருடைய நடபடிகள் 7:30-31

2. And the Angel of the LORD appeared unto him in a flame of fire out of the midst of a bush; and he looked, and, behold, the bush burned with fire, and the bush [was] not consumed.

3. அப்பொழுது மோசே: இந்த முட்செடி வெந்துபோகாதிருக்கிறது என்ன, நான் கிட்டப்போய் இந்த அற்புதக்காட்சியைப் பார்ப்பேன் என்றான்.
அப்போஸ்தலருடைய நடபடிகள் 7:30-31

3. Then Moses said, I will now turn aside and see this great vision, why the bush is not burnt.

4. அவன் பார்க்கும்படி கிட்ட வருகிறதைக் கர்த்தர் கண்டார். முட்செடியின் நடுவிலிருந்து தேவன் அவனை நோக்கி: மோசே, மோசே என்று கூப்பிட்டார். அவன்: இதோ, அடியேன் என்றான்.

4. And when the LORD saw that he turned aside to see, God called unto him out of the midst of the bush and said, Moses, Moses. And he said, Here [am] I.

5. அப்பொழுது அவர்: இங்கே கிட்டிச்சேராயாக; உன் கால்களில் இருக்கிற பாதரட்சையைக் கழற்றிப்போடு; நீ நிற்கிற இடம் பரிசுத்த பூமி என்றார்.
அப்போஸ்தலருடைய நடபடிகள் 7:33

5. And he said, Do not come near; take off thy shoes from thy feet, for the place upon which thou dost stand [is] holy ground.

6. பின்னும் அவர்: நான் ஆபிரகாமின் தேவனும் ஈசாக்கின் தேவனும் யாக்கோபின் தேவனுமாகிய உன் பிதாக்களுடைய தேவனாயிருக்கிறேன் என்றார். மோசே தேவனை நோக்கிப்பார்க்கப் பயந்ததினால், தன் முகத்தை மூடிக்கொண்டான்.
மத்தேயு 22:32, மாற்கு 12:26, லூக்கா 20:37, Acts,3,13,-732, எபிரேயர் 11:16

6. Moreover he said, I [am] the God of thy father, the God of Abraham, the God of Isaac, and the God of Jacob. Then Moses covered his face, for he was afraid to look upon God.

7. அப்பொழுது கர்த்தர்: எகிப்திலிருக்கிற என் ஜனத்தின் உபத்திரவத்தை நான் பார்க்கவே பார்த்து, ஆளோட்டிகளினிமித்தம் அவர்கள் இடுகிற கூக்குரலைக் கேட்டேன், அவர்கள் படுகிற வேதனைகளையும் அறிந்திருக்கிறேன்.
அப்போஸ்தலருடைய நடபடிகள் 7:34

7. And the LORD said, I have surely seen the affliction of my people who [are] in Egypt and have heard their cry by reason of their taskmasters; for I know their sorrows;

8. அவர்களை எகிப்தியரின் கைக்கு விடுதலையாக்கவும், அவர்களை அந்தத் தேசத்திலிருந்து நீக்கி, கானானியரும் ஏத்தியரும் எமோரியரும் பெரிசியரும் ஏவியரும் எபூசியரும் இருக்கிற இடமாகிய பாலும் தேனும் ஓடுகிற நலமும் விசாலமுமான தேசத்தில் கொண்டுபோய்ச் சேர்க்கவும் இறங்கினேன்.

8. and I am come down to deliver them out of the hand of the Egyptians and to bring them up out of that land unto a good and broad land, unto a land flowing with milk and honey, unto the places of the Canaanite and the Hittite and the Amorite and the Perizzite and the Hivite and the Jebusite.

9. இப்பொழுதும் இஸ்ரவேல் புத்திரரின் கூக்குரல் என் சந்நிதியில் வந்து எட்டினது; எகிப்தியர் அவர்களை ஒடுக்குகிற ஒடுக்குதலையும் கண்டேன்.

9. Therefore, behold, the cry of the sons of Israel has now come before me, and I have also seen the oppression with which the Egyptians oppress them.

10. நீ இஸ்ரவேல் புத்திரராகிய என் ஜனத்தை எகிப்திலிருந்து அழைத்து வரும்படி உன்னைப் பார்வோனிடத்துக்கு அனுப்புவேன் வா என்றார்.

10. Come now therefore, and I will send thee unto Pharaoh that thou may bring forth my people, the sons of Israel, out of Egypt.

11. அப்பொழுது மோசே தேவனை நோக்கி: பார்வோனிடத்துக்குப் போகவும், இஸ்ரவேல் புத்திரரை எகிப்திலிருந்து அழைத்துவரவும், நான் எம்மாத்திரம் என்றான்.

11. Then Moses said unto God, Who [am] I that I should go unto Pharaoh and that I should bring forth the sons of Israel out of Egypt?

12. அதற்கு அவர்: நான் உன்னோடே இருப்பேன்; நீ ஜனத்தை எகிப்திலிருந்து அழைத்துவந்தபின், நீங்கள் இந்த மலையில் தேவனுக்கு ஆராதனை செய்வீர்கள்; நான் உன்னை அனுப்பினேன் என்பதற்கு இதுவே அடையாளம் என்றார்.
அப்போஸ்தலருடைய நடபடிகள் 7:7

12. And he said, Certainly I will be with thee; and this [shall be] a token unto thee that I have sent thee: When thou hast brought forth the people out of Egypt, ye shall serve God upon this mountain.

13. அப்பொழுது மோசே தேவனை நோக்கி: நான் இஸ்ரவேல் புத்திரரிடத்தில் போய், உங்கள் பிதாக்களுடைய தேவன் உங்களிடத்தில் என்னை அனுப்பினார் என்று அவர்களுக்குச் சொல்லும்போது, அவருடைய நாமம் என்ன என்று அவர்கள் என்னிடத்தில் கேட்டால், நான் அவர்களுக்கு என்ன சொல்லுவேன் என்றான்.

13. And Moses said unto God, Behold, [when] I come unto the sons of Israel and say unto them, The God of your fathers has sent me unto you, and if they say to me, What [is] his name? What shall I say unto them?

14. அதற்குத் தேவன்: இருக்கிறவராக இருக்கிறேன் என்று மோசேயுடனே சொல்லி, இருக்கிறேன் என்பவர் என்னை உங்களிடத்துக்கு அனுப்பினார் என்று இஸ்ரவேல் புத்திரரோடே சொல்வாயாக என்றார்.
வெளிப்படுத்தின விசேஷம் 1:4-8, வெளிப்படுத்தின விசேஷம் 4:8, வெளிப்படுத்தின விசேஷம் 11:17, வெளிப்படுத்தின விசேஷம் 16:5

14. And God answered unto Moses, I AM THAT I AM. And he said, Thus shalt thou say unto the sons of Israel: I AM ([YHWH]) has sent me unto you.

15. மேலும், தேவன் மோசேயை நோக்கி: ஆபிரகாமின் தேவனும் ஈசாக்கின் தேவனும் யாக்கோபின் தேவனுமாயிருக்கிற உங்கள் பிதாக்களுடைய தேவனாகிய கர்த்தர் என்னை உங்களிடத்துக்கு அனுப்பினார் என்று நீ இஸ்ரவேல் புத்திரருக்குச் சொல்வாயாக; என்றைக்கும் இதுவே என் நாமம், தலைமுறை தலைமுறைதோறும் இதுவே என் பேர்ப்பிரஸ்தாபம்.
மாற்கு 22:32, லூக்கா 12:26, அப்போஸ்தலருடைய நடபடிகள் 20:37, எபிரேயர் 11:16

15. And God said moreover unto Moses, Thus shalt thou say unto the sons of Israel: The LORD God of your fathers, the God of Abraham, the God of Isaac, and the God of Jacob, has sent me unto you. This [is] my name for ever, and this [is] my memorial unto all ages.

16. நீ போய், இஸ்ரவேலின் மூப்பரைக்கூட்டி, அவர்களிடத்தில்: ஆபிரகாம் ஈசாக்கு யாக்கோபு என்பவர்களுடைய தேவனாயிருக்கிற உங்கள் பிதாக்களுடைய தேவனாகிய கர்த்தர் எனக்குத் தரிசனமாகி, உங்களை நிச்சயமாய்ச் சந்தித்து, எகிப்தில் உங்களுக்குச் செய்யப்பட்டதைக் கண்டேன் என்றும்,
மத்தேயு 22:32, மாற்கு 12:26

16. Go and gather the elders of Israel together and say unto them, The LORD God of your fathers, the God of Abraham, of Isaac, and of Jacob, appeared unto me, saying, I have surely visited you and [seen] that which is done to you in Egypt,

17. நான் உங்களை எகிப்தின் சிறுமையிலிருந்து நீக்கி, பாலும் தேனும் ஓடுகிற தேசமாகிய கானானியர் ஏத்தியர் எமோரியர் பெரிசியர் ஏவியர் எபூசியருடைய தேசத்துக்குக் கொண்டுபோவேன் என்றும் சொன்னேன் என்றார் என்று சொல்லு.

17. and I have said, I will bring you up out of the affliction of Egypt unto the land of the Canaanite and the Hittite and the Amorite and the Perizzite and the Hivite and the Jebusite unto a land flowing with milk and honey.

18. அவர்கள் உன் வாக்குக்குச் செவிகொடுப்பார்கள்; அப்பொழுது நீயும் இஸ்ரவேலின் மூப்பரும் எகிப்தின் ராஜாவினிடத்தில் போய்: எபிரெயருடைய தேவனாகிய கர்த்தர் எங்களைச் சந்தித்தார்; இப்பொழுதும் நாங்கள் வனாந்தரத்தில் மூன்று நாள் பிரயாணம்போய், எங்கள் தேவனாகிய கர்த்தருக்குப் பலியிடும்படி எங்களைப் போகவிடவேண்டுமென்று சொல்லுங்கள்.

18. And they shall hearken to thy voice, and thou shalt come, thou and the elders of Israel, unto the king of Egypt, and ye shall say unto him, The LORD God of the Hebrews has found us; therefore, we shall now go three days' journey into the wilderness that we may sacrifice to the LORD our God.

19. ஆனாலும், எகிப்தின் ராஜா கைவல்லமை கண்டாலொழிய, உங்களைப் போகவிடான் என்று நான் அறிவேன்.

19. For I am sure that the king of Egypt will not let you go except by a mighty hand.

20. ஆகையால், நான் என் கையை நீட்டி, எகிப்தின் நடுவிலே நான் செய்யும் சகலவித அற்புதங்களாலும் அதை வாதிப்பேன்; அதற்குப்பின் அவன் உங்களைப் போகவிடுவான்.

20. But I will stretch out my hand and smite Egypt with all my wonders which I will do in the midst thereof, and after that he will let you go.

21. அப்பொழுது இந்த ஜனங்களுக்கு எகிப்தியரின் கண்களில் தயவு கிடைக்கப்பண்ணுவேன்; நீங்கள் போகும்போது வெறுமையாய்ப் போவதில்லை.

21. And I will give this people grace in the eyes of the Egyptians, and it shall come to pass, that, when ye go, ye shall not go empty;

22. ஒவ்வொரு ஸ்திரீயும், தன்தன் அயலகத்தாளிடத்திலும் தன்தன் வீட்டில் தங்குகிறவளிடத்திலும், வெள்ளியுடைமைகளையும் பொன்னுடைமைகளையும் வஸ்திரங்களையும் கேட்டு வாங்குவாள்; அவைகளை உங்கள் குமாரருக்கும் உங்கள் குமாரத்திகளுக்கும் தரிப்பித்து, எகிப்தியரைக் கொள்ளையிடுவீர்கள் என்றார்.

22. but every woman shall demand of her neighbour and of her that sojourns in her house, vessels of silver and vessels of gold and clothing; and ye shall put [them] upon your sons and upon your daughters, and ye shall spoil Egypt.: