1. கர்த்தருடைய கோபம் திரும்ப இஸ்ரவேலின்மேல் மூண்டது. இஸ்ரவேல் யூதா என்பவர்களை இலக்கம் பார் என்று அவர்களுக்கு விரோதமாய்ச் சொல்லுகிறதற்கு தாவீது ஏவப்பட்டான்.

1. inkokamaaru yehovaa kopamu ishraayelee yulameeda ragulukonagaa aayana daaveedunu vaari meediki prerepanachesineevu poyi ishraayeluvaarini yoodhaa vaarini lekkinchumani athaniki aagna icchenu.

2. அப்படியே ராஜா தன்னோடிருக்கிற சேனாபதியாகிய யோவாபைப் பார்த்து: ஜனங்களின் இலக்கத்தை நான் அறியும்படிக்கு நீ தாண்முதல் பெயெர்செபா மட்டுமுள்ள இஸ்ரவேலரின் கோத்திரமெங்கும் சுற்றித்திரிந்து ஜனங்களைத் தொகையிடுங்கள் என்றான்.

2. anduku raaju thana yoddhanunna sainyaadhipathiyaina yovaabunu pilichijanasankhya yenthainadhi naaku teliyagalandulakai daanu modalukoni beyershebaavaraku ishraayelu gotra mulalo neevu sanchaaramuchesi vaarini lekkinchumani aagna iyyagaa

3. அப்பொழுது யோவாப் ராஜாவைப் பார்த்து: ராஜாவாகிய என் ஆண்டவனுடைய கண்கள் காணும்படி உம்முடைய தேவனாகிய கர்த்தர் ஜனங்களை இப்பொழுது இருக்கிறதைப்பார்க்கிலும், நூறுமடங்கு அதிகமாய் வர்த்திக்கப்பண்ணுவாராக; ஆனாலும் என் ஆண்டவனாகிய ராஜா இந்தக் காரியத்தை விரும்புகிறது என்ன என்றான்.

3. yovaabujanula sankhya yentha yunnanu naa yelinavaadavunu raajavunagu neevu bradhiki yundagaane dhevudaina yehovaa daanini nooranthalu ekkuva cheyunugaaka; naa yelina vaadavunu raajavunagu neeku ee korika elaputtenanenu.

4. ஆகிலும் யோவாபும் இராணுவத்தலைவரும் சொன்ன வார்த்தை செல்லாதபடிக்கு, ராஜாவின் வார்த்தை பலத்தது; அப்படியே இஸ்ரவேல் ஜனங்களைத் தொகையிட, யோவாபும் இராணுவத்தலைவரும் ராஜாவைவிட்டு புறப்பட்டுப்போய்,

4. ayinanu raaju yovaa bunakunu sainyaadhipathulakunu gatti aagna ichiyundutachetha yovaabunu sainyaadhipathulunu ishraayeleeyula sankhya choochutakai raajusamukhamunundi bayalu velli

5. யோர்தானைக் கடந்து, காத் என்னும் ஆறுகளின் நடுவே இருக்கிற பட்டணத்திற்கு வலதுபுறமான ஆரோவேரிலும் யாசேரிடத்திலும் பாளயமிறங்கி,

5. yordaanu nadhi daati yaajeruthattuna gaadu loya madhya nundu pattanapu kudipaarshvamunanunna aroyerulo digi

6. அங்கேயிருந்து கீலேயாத்திற்கும் தாதீம்ஒத்சிக்கும் போய், அங்கேயிருந்து தாண்யானுக்கும், சீதோனின் சுற்றுப்புறங்களுக்கும் போய்,

6. akkadanundi gilaadunakunu thahthinhodshee dheshamunakunu vachiri; tharuvaatha daanaayaanukunu poyi thirigi seedonunaku vachiri.

7. பிற்பாடு தீரு என்னும் கோட்டைக்கும் ஏவியர் கானானியருடைய சகல பட்டணங்களுக்கும் போய், அங்கேயிருந்து யூதாவின் தென்புறமான பெயெர்செபாவுக்குப் போய்,

7. akkadanundi burujulugala thooru pattana munakunu hivveeyulayokkayu kanaaneeyula yokkayu pattanamulannitikini vachi yoodhaadheshapu dakshinadhikkunanunna beyershebaavaraku sancharinchiri.

8. இப்படி தேசமெங்கும் சுற்றித்திரிந்து, ஒன்பது மாதமும் இருபது நாளும் ஆனபிற்பாடு எருசலேமுக்கு வந்தார்கள்.

8. ee prakaaramu vaaru dheshamanthayu sancharinchi tommidinelala iruvadhi dinamulaku thirigi yerooshalemunaku vachiri.

9. யோவாப் ஜனத்தை இலக்கம் பார்த்த தொகையை ராஜாவுக்குக் கொடுத்தான்; இஸ்ரவேலிலே பட்டயம் உருவத்தக்க யுத்த சேவகர் எட்டு லட்சம்பேர் இருந்தார்கள்; யூதா மனுஷர் ஐந்து லட்சம்பேர் இருந்தார்கள்.

9. appudu yovaabu janasankhya verasi raajunaku appa ginchenu; ishraayeluvaarilo katthi dooyagala yenimidi lakshalamandi yodhulundiri; yoodhaa vaarilo ayidu lakshalamandi yundiri.

10. இவ்விதமாய் ஜனங்களை எண்ணினபின்பு, ராஜாவின் இருதயம் அவனை வாதித்தது; அப்பொழுது தாவீது கர்த்தரை நோக்கி: நான் இப்படிச் செய்ததினாலே பெரிய பாவஞ்செய்தேன்; இப்போதும் ஆண்டவரே, உமது அடியானின் அக்கிரமத்தை நீக்கிவிடும்; நான் மகா புத்தியீனமாய்ச் செய்தேன் என்றான்.

10. janasankhya chuchinandukai daaveedu manassu kottu konagaa athadunenu chesina panivalana goppa paapamu kattukontini, nenu enthoo avivekinai daani chesithini; yehovaa, karunayunchi nee daasudanaina naa doshamunu pariharimpumani yehovaathoo manavi cheyagaa

11. தாவீது காலமே எழுந்திருந்தபோது, தாவீதின் ஞானதிருஷ்டிக்காரனாகிய காத் என்னும் தீர்க்கதரிசிக்குக் கர்த்தருடைய வார்த்தை உண்டாகிச் சொன்னது:

11. udayamuna daaveedu lechinappudu daaveedunaku deerghadarshiyagu gaadunaku yehovaa vaakku pratyakshamai yeelaagu selavicchenu

12. நீ தாவீதினிடத்தில் போய், மூன்று காரியங்களை உனக்கு முன்பாக வைக்கிறேன்; அவைகளில் ஒரு காரியத்தைத் தெரிந்துகொள், அதை நான் உனக்குச் செய்வேன் என்று கர்த்தர் உரைக்கிறார் என்று சொல் என்றார்.

12. neevu poyi daaveeduthoo itlanumuyehovaa selavichunadhemanagaa moodu vishayamulanu nee yeduta pettuchunnaanu; vaatilo oka daanini neevu korukonina yedala nenadhi neemeediki rappinchedanu.

13. அப்படியே காத் தாவீதினிடத்தில் வந்து, அவனை நோக்கி: உம்முடைய தேசத்திலே ஏழு வருஷம் பஞ்சம் வரவேண்டுமோ? அல்லது மூன்று மாதம் உம்முடைய சத்துருக்கள் உம்மைப் பின்தொடர, நீர் அவர்களுக்கு முன்பாக ஓடிப்போகவேண்டுமோ? அல்லது உம்முடைய தேசத்திலே மூன்று நாள் கொள்ளை நோய் உண்டாக வேண்டுமோ? இப்போதும் என்னை அனுப்பினவருக்கு நான் என்ன மறுஉத்தரவு கொண்டுபோக வேண்டும் என்பதை நீர் யோசித்துப் பாரும் என்று சொன்னான்.

13. kaavuna gaadu daaveedu noddhaku vachi yitlani sangathi teliyajeppenu neevu nee dheshamandu edu samvatsaramulu kshaamamu kalugutaku oppukonduvaa? Ninnu tharumuchunna nee shatruvula yeduta niluvaleka neevu moodu nelalu paaripovutaku oppukonduvaa? nee dheshamandu moodu dinamulu tegulu regutaku oppukonduvaa? Yochanachesi nannu pampinavaaniki neniyyavalasina yuttharamu nishchayinchi teliyajeppumanenu.

14. அப்பொழுது தாவீது காத்தை நோக்கி: கொடிய இடுக்கணில் அகப்பட்டிருக்கிறேன்; இப்போது நாம் கர்த்தருடைய கையிலே விழுவோமாக; அவருடைய இரக்கங்கள் மகா பெரியது; மனுஷர் கையிலே விழாதிருப்பேனாக என்றான்.

14. anduku daaveedu naa kemiyu thoochakunnadhi, goppa chikkulalo unnaanu, yehovaa bahu vaatsalyathagalavaadu ganuka manushyuni chethilo padakunda yehovaa chethilone padudumu gaaka ani gaaduthoo anenu.

15. அப்பொழுது கர்த்தர் இஸ்ரவேலிலே அன்று காலமேதொடங்கி குறித்தகாலம் வரைக்கும் கொள்ளை நோயை வரப்பண்ணினார்; அதினால் தாண்முதல் பெயெர்செபா மட்டுமுள்ள ஜனங்களில் எழுபதினாயிரம்பேர் செத்துப் போனார்கள்.

15. anduku yehovaa ishraayeleeyulameediki tegulu rappinchagaa aa dinamu udayamu modalukoni samaajakootapu vela varaku adhi jaruguchundenu; anduchetha daanunundi beye rshebaavaraku debbadhi velamandi mruthi nondiri.

16. தேவதூதன் எருசலேமை அழிக்கத் தன் கையை அதின்மேல் நீட்டினபோது, கர்த்தர் அந்தத் தீங்குக்கு மனஸ்தாபப்பட்டு, ஜனங்களைச் சங்கரிக்கிற தூதனை நோக்கி: போதும், இப்போது உன் கையை நிறுத்து என்றார்; அந்த வேளையில் கர்த்தருடைய தூதன் எபூசியனாகிய அர்வனாவின் போரடிக்கிற களத்திற்கு நேரே இருந்தான்.

16. ayithe dootha yerooshalemu paini hasthamu chaapi naashanamu cheyaboyinappudu, yehovaa aa keedunugoorchi santhaapamondi anthe chaalunu, nee cheyyi theeyumani janulanu naashanamucheyu doothaku aagna icchenu.Yehovaa dootha yebooseeyudaina araunaayokka kallamu daggara undagaa

17. ஜனத்தை உபாதிக்கிற தூதனை தாவீது கண்டபோது, அவன் கர்த்தரை நோக்கி: இதோ, நான்தான் பாவஞ்செய்தேன்; நான்தான் அக்கிரமம் பண்ணினேன்; இந்த ஆடுகள் என்ன செய்தது? உம்முடைய கை எனக்கும் என் தகப்பன் வீட்டுக்கும் விரோதமாயிருப்பதாக என்று விண்ணப்பம்பண்ணினான்.

17. daaveedu janulanu naashanamu chesina doothanu kanugoni yehovaanu eelaagu praarthinchenuchitthaginchumu; paapamu chesinavaadanu nene; durmaarga mugaa pravarthinchinavaadanu nene; gorrelavanti veeremi chesiri? Nannunu naa thandri yintivaarini shikshinchumu.

18. அன்றையதினம் காத் என்பவன் தாவீதினிடத்தில் வந்து, அவனை நோக்கி: நீர் போய், எபூசியனாகிய அர்வனாவின் களத்திலே கர்த்தருக்கு ஒரு பலிபீடத்தை உண்டாக்கும் என்றான்.

18. aa dinamuna gaadu daaveedunoddhaku vachineevu poyi yebooseeyudaina araunaayokka kallamulo yehovaa naamamuna oka balipeethamu kattinchumani athanithoo cheppagaa

19. காத்துடைய வார்த்தையின்படியே தாவீது கர்த்தர் கற்பித்த பிரகாரமாகப் போனான்.

19. daaveedu gaaduchetha yehovaa yichina aagnachoppuna poyenu.

20. அர்வனா ஏறிட்டுப்பார்த்து: ராஜாவும் அவனுடைய ஊழியக்காரரும் தன்னிடத்தில் வருகிறதைக்கண்டு, அர்வனா எதிர்கொண்டுபோய் தரைமட்டும் குனிந்து ராஜாவை வணங்கி,

20. araunaa raajunu athani sevakulunu thana daapunaku vachutachuchi bayaludheri raajunaku saashtaanga namaskaaramuchesinaa yelinavaadavunu raajavunagu neevu nee daasudanaina naayoddhaku vachina nimitthamemani adugagaa

21. ராஜாவாகிய என் ஆண்டவன் தமது அடியானிடத்தில் வருகிற காரியம் என்ன என்று கேட்டதற்கு, தாவீது: வாதை ஜனத்தைவிட்டு நிறுத்தப்படக் கர்த்தருக்கு ஒரு பலிபீடத்தைக் கட்டும்படிக்கு இந்தக் களத்தை உன் கையிலே கொள்ளவந்தேன் என்றான்.

21. daaveedu ee tegulu manushyulaku thagalakunda nilichipovu natlu yehovaa naamamuna oka balipeethamu kattinchutakai neeyoddha ee kallamunu konavalenani vachithinanenu,

22. அர்வனா தாவீதைப் பார்த்து: ராஜாவாகிய என் ஆண்டவன் இதை வாங்கிக் கொண்டு, தம்முடைய பார்வைக்கு நலமானபடி பலியிடுவாராக; இதோ, தகனபலிக்கு மாடுகளும் விறகுக்குப் போரடிக்கிற உருளைகளும் மாடுகளின் நுகத்தடிகளும் இங்கே இருக்கிறது என்று சொல்லி,

22. anduku araunaanaa yelinavaadavagu neevu chuchi yedi neeku anukoolamo daani theesikoni bali arpinchumu; chittha ginchumu, dahanabaliki edlunnavi, noorchukarra saamaanulu kattelugaa akkaraku vachunu.

23. அர்வனா ராஜயோக்கியமாய் அவை எல்லாவற்றையும் ராஜாவுக்குக் கொடுத்த பின்பு, அர்வனா ராஜாவை நோக்கி: உம்முடைய தேவனாகிய கர்த்தர் உம்மிடத்தில் கிருபையாயிருப்பாராக என்றான்.

23. raajaa, yivanniyu araunaa anu nenu raajunaku ichuchunnaanani cheppinee dhevudaina yehovaa ninnu angeekarinchunu gaaka ani raajuthoo anagaa

24. ராஜா அர்வனாவைப் பார்த்து: அப்படியல்ல; நான் இலவசமாய் வாங்கி, என் தேவனாகிய கர்த்தருக்கு சர்வாங்கதகனபலிகளைச் செலுத்தாமல், அதை உன் கையிலே விலைக்கிரயமாய் வாங்குவேன் என்று சொல்லி, தாவீது அந்தக் களத்தையும் மாடுகளையும் ஐம்பது சேக்கல் நிறைவெள்ளிக்குக் கொண்டான்.

24. raajunenu aalaagu theesikonanu, velayichi neeyoddha kondunu, vela yiyyaka nenu theesikonina daanini naa dhevudaina yehovaaku dahanabaligaa arpinchanani araunaathoo cheppi aa kallamunu edlanu ebadhi thulamula vendiki konenu.

25. அங்கே தாவீது கர்த்தருக்கு ஒரு பலிபீடத்தைக் கட்டி, சர்வாங்கதகனபலிகளையும் சமாதானபலிகளையும் செலுத்தினான்; அப்பொழுது கர்த்தர் தேசத்துக்காகச் செய்யப்பட்ட வேண்டுதலைக் கேட்டருளினார்; இஸ்ரவேலின் மேலிருந்த அந்த வாதை நிறுத்தப்பட்டது.

25. akkada daaveedu yehovaa naamamuna oka balipeethamu kattinchi dahana balulanu samaadhaana balulanu arpinchenu; yehovaa dheshamukoraku cheyabadina vignaapanalanu aalakimpagaa aa tegulu aagi ishraayeleeyulanu vidichi poyenu.