1. இப்படியிருக்க, நியாயப்பிரமாணமானது வரப்போகிற நன்மைகளின் பொருளாயிராமல், அவைகளின் நிழலாய்மாத்திரம் இருக்கிறபடியால், வருஷந்தோறும் இடைவிடாமல் செலுத்தப்பட்டுவருகிற ஒரேவிதமான பலிகளினாலே அவைகளைச் செலுத்தவருகிறவர்களை ஒருக்காலும் பூரணப்படுத்தமாட்டாது.

1. FOR SINCE the Law has merely a rude outline (foreshadowing) of the good things to come--instead of fully expressing those things--it can never by offering the same sacrifices continually year after year make perfect those who approach [its altars].

2. பூரணப்படுத்துமானால், ஆராதனைசெய்கிறவர்கள் ஒருதரம் சுத்தமாக்கப்பட்டபின்பு, இன்னும் பாவங்களுண்டென்று உணர்த்தும் மனச்சாட்சி அவர்களுக்கு இல்லாதிருப்பதினால், அந்தப் பலிகளைச் செலுத்துகிறது நிறுத்தப்படுமல்லவா?

2. For if it were otherwise, would [these sacrifices] not have stopped being offered? Since the worshipers had once for all been cleansed, they would no longer have any guilt or consciousness of sin.

3. அப்படி நிறுத்தப்படாதபடியால், பாவங்கள் உண்டென்று அவைகளினாலே வருஷந்தோறும் நினைவுகூருதல் உண்டாயிருக்கிறது.

3. But [as it is] these sacrifices annually bring a fresh remembrance of sins [to be atoned for],

4. அல்லாமலும், காளை வெள்ளாட்டுக்கடா இவைகளுடைய இரத்தம் பாவங்களை நிவிர்த்திசெய்யமாட்டாதே.
லேவியராகமம் 16:15, லேவியராகமம் 16:21

4. Because the blood of bulls and goats is powerless to take sins away.

5. ஆகையால் அவர் உலகத்தில் பிரவேசிக்கும்போது: பலியையும் காணிக்கையையும் நீர் விரும்பவில்லை, ஒரு சரீரத்தை எனக்கு ஆயத்தம்பண்ணினீர்;
சங்கீதம் 40:6-8

5. Hence, when He [Christ] entered into the world, He said, Sacrifices and offerings You have not desired, but instead You have made ready a body for Me [to offer];

6. சர்வாங்க தகனபலிகளும், பாவநிவாரணபலிகளும் உமக்குப் பிரியமானதல்ல என்றீர்.

6. In burnt offerings and sin offerings You have taken no delight.

7. அப்பொழுது நான்: தேவனே, உம்முடைய சித்தத்தின்படி செய்ய, இதோ, வருகிறேன், புஸ்தகச்சுருளில் என்னைக்குறித்து எழுதியிருக்கிறது என்று சொன்னேன் என்றார்.

7. Then I said, Behold, here I am, coming to do Your will, O God--[to fulfill] what is written of Me in the volume of the Book. [Ps. 40:6-8.]

8. நியாயப்பிரமாணத்தின்படி செலுத்தப்பட்டுவருகிற பலிகளைக்குறித்து மேற்சொல்லியபடி: பலியையும், காணிக்கையையும், சர்வாங்கதகனபலிகளையும், பாவநிவாரணபலிகளையும் நீர் விரும்பவில்லை, அவைகள் உமக்குப் பிரியமானதல்ல என்று சொன்னபின்பு:

8. When He said just before, You have neither desired, nor have You taken delight in sacrifices and offerings and burnt offerings and sin offerings--all of which are offered according to the Law--

9. தேவனே, உம்முடைய சித்தத்தின்படி செய்ய, இதோ, வருகிறேன் என்று சொன்னார். இரண்டாவதை நிலைநிறுத்துவதற்கு முதலாவதை நீக்கிப்போடுகிறார்.

9. He then went on to say, Behold, [here] I am, coming to do Your will. Thus He does away with and annuls the first (former) order [as a means of expiating sin] so that He might inaugurate and establish the second (latter) order. [Ps. 40:6-8.]

10. இயேசுகிறிஸ்துவினுடைய சரீரம் ஒரேதரம் பலியிடப்பட்டதினாலே, அந்தச் சித்தத்தின்படி நாம் பரிசுத்தமாக்கப்பட்டிருக்கிறோம்.
சங்கீதம் 40:6-8

10. And in accordance with this will [of God], we have been made holy (consecrated and sanctified) through the offering made once for all of the body of Jesus Christ (the Anointed One).

11. அன்றியும், எந்த ஆசாரியனும் நாடோறும் ஆராதனைசெய்கிறவனாயும், பாவங்களை ஒருக்காலும் நிவிர்த்திசெய்யக்கூடாத ஒரேவித பலிகளை அநேகந்தரம் செலுத்திவருகிறவனாயும் நிற்பான்.
யாத்திராகமம் 29:38

11. Furthermore, every [human] priest stands [at his altar of service] ministering daily, offering the same sacrifices over and over again, which never are able to strip [from every side of us] the sins [that envelop us] and take them away--

12. இவரோ, பாவங்களுக்காக ஒரே பலியைச் செலுத்தி என்றென்றைக்கும் தேவனுடைய வலதுபாரிசத்தில் உட்கார்ந்து,
சங்கீதம் 110:1

12. Whereas this One [Christ], after He had offered a single sacrifice for our sins [that shall avail] for all time, sat down at the right hand of God,

13. இனித் தம்முடைய சத்துருக்களைத் தமது பாதபடியாக்கிப்போடும்வரைக்கும் காத்துக்கொண்டிருக்கிறார்.
சங்கீதம் 110:1

13. Then to wait until His enemies should be made a stool beneath His feet. [Ps. 110:1.]

14. ஏனெனில் பரிசுத்தமாக்கப்படுகிறவர்களை ஒரே பலியினாலே இவர் என்றென்றைக்கும் பூரணப்படுத்தியிருக்கிறார்.

14. For by a single offering He has forever completely cleansed and perfected those who are consecrated and made holy.

15. இதைக்குறித்துப் பரிசுத்த ஆவியானவரும் நமக்குச் சாட்சிசொல்லுகிறார்; எப்படியெனில்:

15. And also the Holy Spirit adds His testimony to us [in confirmation of this]. For having said,

16. அந்த நாட்களுக்குப்பின்பு நான் அவர்களோடே பண்ணும் உடன்படிக்கையாவது: நான் என்னுடைய பிரமாணங்களை அவர்களுடைய இருதயங்களில் வைத்து, அவைகளை அவர்களுடைய மனதில் எழுதுவேன் என்று கர்த்தர் சொல்லுகிறாரென்பதை உரைத்தபின்பு,

16. This is the agreement (testament, covenant) that I will set up and conclude with them after those days, says the Lord: I will imprint My laws upon their hearts, and I will inscribe them on their minds (on their inmost thoughts and understanding),

17. அவர்களுடைய பாவங்களையும் அவர்களுடைய அக்கிரமங்களையும் நான் இனி நினைப்பதில்லை என்பதைச் சொல்லுகிறார்.
எரேமியா 31:34

17. He then goes on to say, And their sins and their lawbreaking I will remember no more. [Jer. 31:33, 34.]

18. இவைகள் மன்னிக்கப்பட்டதுண்டானால், இனிப் பாவத்தினிமித்தம் பலிசெலுத்தப்படுவதில்லையே.

18. Now where there is absolute remission (forgiveness and cancellation of the penalty) of these [sins and lawbreaking], there is no longer any offering made to atone for sin.

19. ஆகையால், சகோதரரே, நாம் பரிசுத்தஸ்தலத்தில் பிரவேசிப்பதற்கு இயேசுவானவர் தமது மாம்சமாகிய திரையின் வழியாய்ப் புதிதும் ஜீவனுமானமார்க்கத்தை நமக்கு உண்டுபண்ணினபடியால்,

19. Therefore, brethren, since we have full freedom and confidence to enter into the [Holy of] Holies [by the power and virtue] in the blood of Jesus,

20. அந்த மார்க்கத்தின்வழியாய்ப் பிரவேசிப்பதற்கு அவருடைய இரத்தத்தினாலே நமக்குத் தைரியம் உண்டாயிருக்கிறபடியினாலும்,

20. By this fresh (new) and living way which He initiated and dedicated and opened for us through the separating curtain (veil of the Holy of Holies), that is, through His flesh,

21. தேவனுடைய வீட்டின்மேல் அதிகாரியான மகா ஆசாரியர் நமக்கு ஒருவர் இருக்கிறபடியினாலும்,
எண்ணாகமம் 12:7, சகரியா 6:12-13

21. And since we have [such] a great and wonderful and noble Priest [Who rules] over the house of God,

22. துர்மனச்சாட்சி நீங்கத் தெளிக்கப்பட்ட இருதயமுள்ளவர்களாயும், சுத்த ஜலத்தால் கழுவப்பட்ட சரீரமுள்ளவர்களாயும், உண்மையுள்ள இருதயத்தோடும் விசுவாசத்தின் பூரண நிச்சயத்தோடும் சேரக்கடவோம்.
எசேக்கியேல் 36:25

22. Let us all come forward and draw near with true (honest and sincere) hearts in unqualified assurance and absolute conviction engendered by faith (by that leaning of the entire human personality on God in absolute trust and confidence in His power, wisdom, and goodness), having our hearts sprinkled and purified from a guilty (evil) conscience and our bodies cleansed with pure water.

23. அல்லாமலும், நம்முடைய நம்பிக்கையை அறிக்கையிடுகிறதில் அசைவில்லாமல் உறுதியாயிருக்கக்கடவோம்; வாக்குத்தத்தம்பண்ணினவர் உண்மையுள்ளவராயிருக்கிறாரே.

23. So let us seize and hold fast and retain without wavering the hope we cherish and confess and our acknowledgement of it, for He Who promised is reliable (sure) and faithful to His word.

24. மேலும், அன்புக்கும் நற்கிரியைகளுக்கும் நாம் ஏவப்படும்படி ஒருவரையொருவர் கவனித்து;

24. And let us consider and give attentive, continuous care to watching over one another, studying how we may stir up (stimulate and incite) to love and helpful deeds and noble activities,

25. சபை கூடிவருதலைச் சிலர் விட்டுவிடுகிறதுபோல நாமும் விட்டுவிடாமல், ஒருவருக்கொருவர் புத்திசொல்லக்கடவோம்; நாளானது சமீபித்துவருகிறதை எவ்வளவாய்ப் பார்க்கிறீர்களோ அவ்வளவாய்ப் புத்திசொல்லவேண்டும்.

25. Not forsaking or neglecting to assemble together [as believers], as is the habit of some people, but admonishing (warning, urging, and encouraging) one another, and all the more faithfully as you see the day approaching.

26. சத்தியத்தை அறியும் அறிவை அடைந்தபின்பு, நாம் மனப்பூர்வமாய்ப் பாவஞ்செய்கிறவர்களாயிருந்தால், பாவங்களினிமித்தம் செலுத்தத்தக்க வேறொரு பலி இனியிராமல்,

26. For if we go on deliberately and willingly sinning after once acquiring the knowledge of the Truth, there is no longer any sacrifice left to atone for [our] sins [no further offering to which to look forward].

27. நியாயத்தீர்ப்பு வருமென்று பயத்தோடே எதிர்ப்பார்க்குதலும், விரோதிகளைப் பட்சிக்கும் கோபாக்கினையுமே இருக்கும்.
ஏசாயா 26:11

27. [There is nothing left for us then] but a kind of awful and fearful prospect and expectation of divine judgment and the fury of burning wrath and indignation which will consume those who put themselves in opposition [to God]. [Isa. 26:11.]

28. மோசேயினுடைய பிரமாணத்தைத் தள்ளுகிறவன் இரக்கம்பெறாமல் இரண்டு மூன்று சாட்சிகளின் வாக்கினாலே சாகிறானே;
உபாகமம் 17:6, உபாகமம் 19:15

28. Any person who has violated and [thus] rejected and set at naught the Law of Moses is put to death without pity or mercy on the evidence of two or three witnesses. [Deut. 17:2-6.]

29. தேவனுடைய குமாரனைக் காலின் கீழ் மிதித்து, தன்னைப் பரிசுத்தஞ்செய்த உடன்படிக்கையின் இரத்தத்தை அசுத்தமென்றெண்ணி, கிருபையின் ஆவியை நிந்திக்கிறவன் எவ்வளவு கொடிதான ஆக்கினைக்குப் பாத்திரவானாயிருப்பான் என்பதை யோசித்துப்பாருங்கள்.
யாத்திராகமம் 24:8

29. How much worse (sterner and heavier) punishment do you suppose he will be judged to deserve who has spurned and [thus] trampled underfoot the Son of God, and who has considered the covenant blood by which he was consecrated common and unhallowed, thus profaning it and insulting and outraging the [Holy] Spirit [Who imparts] grace (the unmerited favor and blessing of God)? [Exod. 24:8.]

30. பழிவாங்குதல் எனக்குரியது, நானே பதிற்செய்வேன் என்று கர்த்தர் சொல்லுகிறார் என்றும், கர்த்தர் தம்முடைய ஜனங்களை நியாயந்தீர்ப்பார் என்றும் சொன்னவர் இன்னாரென்று அறிவோம்.
உபாகமம் 32:35-36, சங்கீதம் 135:14

30. For we know Him Who said, Vengeance is Mine [retribution and the meting out of full justice rest with Me]; I will repay [I will exact the compensation], says the Lord. And again, The Lord will judge and determine and solve and settle the cause and the cases of His people. [Deut. 32:35, 36.]

31. ஜீவனுள்ள தேவனுடைய கைகளில் விழுகிறது பயங்கரமாயிருக்குமே.

31. It is a fearful (formidable and terrible) thing to incur the divine penalties and be cast into the hands of the living God!

32. முந்தின நாட்களை நினைத்துக்கொள்ளுங்கள்; நீங்கள் பிரகாசமாக்கப்பட்டிருந்த அந்த நாட்களில் உபத்திரவங்களாகிய மிகுந்த போராட்டத்தைச் சகித்தீர்களே.

32. But be ever mindful of the days gone by in which, after you were first spiritually enlightened, you endured a great and painful struggle,

33. நிந்தைகளாலும் உபத்திரவங்களாலும் நீங்கள் வேடிக்கையாக்கப்பட்டதுமல்லாமல், அப்படி நடத்தப்பட்டவர்களுக்குப் பங்காளிகளுமானீர்கள்.

33. Sometimes being yourselves a gazingstock, publicly exposed to insults and abuse and distress, and sometimes claiming fellowship and making common cause with others who were so treated.

34. நான் கட்டப்பட்டிருக்கையில் நீங்கள் என்னைக்குறித்துப் பரிதபித்ததுமன்றி, பரலோகத்தில் அதிக மேன்மையும் நிலையுள்ளதுமான சுதந்தரம் உங்களுக்கு உண்டென்று அறிந்து, உங்கள் ஆஸ்திகளையும் சந்தோஷமாய்க் கொள்ளையிடக் கொடுத்தீர்கள்.

34. For you did sympathize and suffer along with those who were imprisoned, and you bore cheerfully the plundering of your belongings and the confiscation of your property, in the knowledge and consciousness that you yourselves had a better and lasting possession.

35. ஆகையால், மிகுந்த பலனுக்கேதுவான உங்கள் தைரியத்தை விட்டுவிடாதிருங்கள்.

35. Do not, therefore, fling away your fearless confidence, for it carries a great and glorious compensation of reward.

36. நீங்கள் தேவனுடைய சித்தத்தின்படிசெய்து, வாக்குத்தத்தம்பண்ணப்பட்டதைப் பெறும்படிக்குப் பொறுமை உங்களுக்கு வேண்டியதாயிருக்கிறது.

36. For you have need of steadfast patience and endurance, so that you may perform and fully accomplish the will of God, and thus receive and carry away [and enjoy to the full] what is promised.

37. வருகிறவர் இன்னுங்கொஞ்சக்காலத்தில் வருவார், தாமதம்பண்ணார்.
ஆபகூக் 2:3-4

37. For still a little while (a very little while), and the Coming One will come and He will not delay.

38. விசுவாசத்தினாலே நீதிமான் பிழைப்பான், பின்வாங்கிப்போவானானால் அவன்மேல் என் ஆத்துமா பிரியமாயிராது என்கிறார்.

38. But the just shall live by faith [My righteous servant shall live by his conviction respecting man's relationship to God and divine things, and holy fervor born of faith and conjoined with it]; and if he draws back and shrinks in fear, My soul has no delight or pleasure in him. [Hab. 2:3, 4.]

39. நாமோ கெட்டுப்போகப் பின்வாங்குகிறவர்களாயிராமல், ஆத்துமா ஈடேற விசுவாசிக்கிறவர்களாயிருக்கிறோம்.

39. But our way is not that of those who draw back to eternal misery (perdition) and are utterly destroyed, but we are of those who believe [who cleave to and trust in and rely on God through Jesus Christ, the Messiah] and by faith preserve the soul.