1. எங்களை நாங்களே மறுபடியும் மெச்சிக்கொள்ளத் தொடங்குகிறோமோ? அல்லது சிலருக்கு வேண்டியதாயிருக்கிறதுபோல, உங்களுக்கு உபசார நிருபங்களை அனுப்பவும், உங்களிடத்தில் உபசார நிருபங்களைப் பெற்றுக்கொள்ளவும் எங்களுக்கு வேண்டியதோ?

1. ARE WE starting to commend ourselves again? Or we do not, like some [false teachers], need written credentials or letters of recommendation to you or from you, [do we]?

2. எங்கள் இருதயங்களில் எழுதப்பட்டும், சகல மனுஷராலும் அறிந்து வாசிக்கப்பட்டும் இருக்கிற எங்கள் நிருபம் நீங்கள்தானே.

2. [No] you yourselves are our letter of recommendation (our credentials), written in your hearts, to be known (perceived, recognized) and read by everybody.

3. ஏனெனில் நீங்கள் எங்கள் ஊழியத்தினால் உண்டாகிய கிறிஸ்துவின் நிருபமாயிருக்கிறீர்களென்று வெளியரங்கமாயிருக்கிறது; அது மையினாலல்ல, ஜீவனுள்ள தேவனுடைய ஆவியினாலும்; கற்பலகைகளிலல்ல, இருதயங்களாகிய சதையான பலகைகளிலேயும் எழுதப்பட்டிருக்கிறது.
யாத்திராகமம் 24:12, யாத்திராகமம் 31:18, யாத்திராகமம் 34:1, உபாகமம் 9:10-11, நீதிமொழிகள் 3:3, நீதிமொழிகள் 7:3, எரேமியா 31:33, எசேக்கியேல் 11:19, எசேக்கியேல் 36:26

3. You show and make obvious that you are a letter from Christ delivered by us, not written with ink but with [the] Spirit of [the] living God, not on tablets of stone but on tablets of human hearts. [Exod. 24:12; 31:18; 32:15, 16; Jer. 31:33.]

4. நாங்கள் தேவனுக்கு முன்பாகக் கிறிஸ்துவின் மூலமாய் இப்படிப்பட்ட நம்பிக்கையைக் கொண்டிருக்கிறோம்.

4. Such is the reliance and confidence that we have through Christ toward and with reference to God.

5. எங்களால் ஏதாகிலும் ஆகும் என்பதுபோல ஒன்றை யோசிக்கிறதற்கு நாங்கள் எங்களாலே தகுதியானவர்கள் அல்ல; எங்களுடைய தகுதி தேவனால் உண்டாயிருக்கிறது.

5. Not that we are fit (qualified and sufficient in ability) of ourselves to form personal judgments or to claim or count anything as coming from us, but our power and ability and sufficiency are from God.

6. புது உடன்படிக்கையின் ஊழியக்காரராயிருக்கும்படி, அவரே எங்களைத் தகுதியுள்ளவர்களாக்கினார்; அந்த உடன்படிக்கை எழுத்திற்குரியதாயிராமல், ஆவிக்குரியதாயிருக்கிறது; எழுத்து கொல்லுகிறது, ஆவியோ உயிர்ப்பிக்கிறது.
யாத்திராகமம் 24:8, எரேமியா 31:31, எரேமியா 32:40

6. [It is He] Who has qualified us [making us to be fit and worthy and sufficient] as ministers and dispensers of a new covenant [of salvation through Christ], not [ministers] of the letter (of legally written code) but of the Spirit; for the code [of the Law] kills, but the [Holy] Spirit makes alive. [Jer. 31:31.]

7. எழுத்துக்களினால் எழுதப்பட்டுக் கற்களில் பதிந்திருந்த மரணத்துக்கேதுவான ஊழியத்தைச் செய்த மோசேயினுடைய முகத்திலே மகிமைப்பிரகாசம் உண்டானபடியால், இஸ்ரவேல் புத்திரர் அவன் முகத்தை நோக்கிப் பார்க்கக்கூடாதிருந்தார்களே.
யாத்திராகமம் 34:29-30, யாத்திராகமம் 34:34

7. Now if the dispensation of death engraved in letters on stone [the ministration of the Law], was inaugurated with such glory and splendor that the Israelites were not able to look steadily at the face of Moses because of its brilliance, [a glory] that was to fade and pass away, [Exod. 34:29-35.]

8. ஒழிந்துபோகிற மகிமையையுடைய அந்த ஊழியம் அப்படிப்பட்ட மகிமையுள்ளதாயிருந்தால், ஆவிக்குரிய ஊழியம் எவ்வளவு அதிக மகிமையுள்ளதாயிருக்கும்?

8. Why should not the dispensation of the Spirit [this spiritual ministry whose task it is to cause men to obtain and be governed by the Holy Spirit] be attended with much greater and more splendid glory?

9. ஆக்கினைத்தீர்ப்புக் கொடுக்கும் ஊழியம் மகிமையுள்ளதாயிருந்தால், நீதியைக் கொடுக்கும் ஊழியம் அதிக மகிமையுள்ளதாயிருக்குமே.
உபாகமம் 27:26

9. For if the service that condemns [the ministration of doom] had glory, how infinitely more abounding in splendor and glory must be the service that makes righteous [the ministry that produces and fosters righteous living and right standing with God]!

10. இப்படியாக, மகிமைப்பட்டிருந்த அந்த ஊழியம் இந்த ஊழியத்திற்கு உண்டாயிருக்கிற சிறந்த மகிமைக்குமுன்பாக மகிமைப்பட்டதல்ல.
யாத்திராகமம் 34:29-30

10. Indeed, in view of this fact, what once had splendor [the glory of the Law in the face of Moses] has come to have no splendor at all, because of the overwhelming glory that exceeds and excels it [the glory of the Gospel in the face of Jesus Christ].

11. அன்றியும் ஒழிந்துபோவதே மகிமையுள்ளதாயிருந்ததானால், நிலைத்திருப்பது அதிக மகிமையுள்ளதாயிருக்குமே.

11. For if that which was but passing and fading away came with splendor, how much more must that which remains and is permanent abide in glory and splendor!

12. நாங்கள் இப்படிப்பட்ட நம்பிக்கையை உடையவர்களாதலால், மிகவும் தாராளமாய்ப் பேசுகிறோம்.

12. Since we have such [glorious] hope (such joyful and confident expectation), we speak very freely and openly and fearlessly.

13. மேலும் ஒழிந்துபோவதின் முடிவை இஸ்ரவேல் புத்திரர் நோக்கிப்பாராதபடிக்கு, மோசே தன் முகத்தின்மேல் முக்காடு போட்டுக்கொண்டதுபோல நாங்கள் போடுகிறதில்லை.
யாத்திராகமம் 34:33, யாத்திராகமம் 34:35, யாத்திராகமம் 36:35

13. Nor [do we act] like Moses, who put a veil over his face so that the Israelites might not gaze upon the finish of the vanishing [splendor which had been upon it].

14. அவர்களுடைய மனது கடினப்பட்டது; இந்நாள்வரைக்கும் பழைய ஏற்பாடு வாசிக்கப்படுகையில், அந்த முக்காடு நீங்காமலிருக்கிறது; அது கிறிஸ்துவினாலே நீக்கப்படுகிறது.

14. In fact, their minds were grown hard and calloused [they had become dull and had lost the power of understanding]; for until this present day, when the Old Testament (the old covenant) is being read, that same veil still lies [on their hearts], not being lifted [to reveal] that in Christ it is made void and done away.

15. மோசேயின் ஆகமங்கள் வாசிக்கப்படும்போது, இந்நாள்வரைக்கும் முக்காடு அவர்கள் இருதயத்தின்மேல் இருக்கிறதே.

15. Yes, down to this [very] day whenever Moses is read, a veil lies upon their minds and hearts.

16. அவர்கள் கர்த்தரிடத்தில் மனந்திரும்பும்போது, அந்த முக்காடு எடுபட்டுப்போகும்.
ஏசாயா 25:7, யாத்திராகமம் 34:34

16. But whenever a person turns [in repentance] to the Lord, the veil is stripped off and taken away.

17. கர்த்தரே ஆவியானவர்; கர்த்தருடைய ஆவி எங்கேயோ அங்கே விடுதலையுமுண்டு.

17. Now the Lord is the Spirit, and where the Spirit of the Lord is, there is liberty (emancipation from bondage, freedom). [Isa. 61:1, 2.]

18. நாமெல்லாரும் திறந்த முகமாய்க் கர்த்தருடைய மகிமையைக் கண்ணாடியிலே காண்கிறதுபோலக் கண்டு, ஆவியாயிருக்கிற கர்த்தரால் அந்தச் சாயலாகத்தானே மகிமையின்மேல் மகிமையடைந்து மறுரூபப்படுகிறோம்.
யாத்திராகமம் 16:7, யாத்திராகமம் 24:17

18. And all of us, as with unveiled face, [because we] continued to behold [in the Word of God] as in a mirror the glory of the Lord, are constantly being transfigured into His very own image in ever increasing splendor and from one degree of glory to another; [for this comes] from the Lord [Who is] the Spirit.