1. அன்பை நாடுங்கள்; ஞானவரங்களையும் விரும்புங்கள்; விசேஷமாய்த் தீர்க்கதரிசன வரத்தை விரும்புங்கள்.

1. EAGERLY PURSUE and seek to acquire [this] love [make it your aim, your great quest]; and earnestly desire and cultivate the spiritual endowments (gifts), especially that you may prophesy (interpret the divine will and purpose in inspired preaching and teaching).

2. ஏனெனில், அந்நிய பாஷையில் பேசுகிறவன், ஆவியினாலே இரகசியங்களைப் பேசினாலும், அவன் பேசுகிறதை ஒருவனும் அறியாதிருக்கிறபடியினாலே, அவன் மனுஷரிடத்தில் பேசாமல், தேவனிடத்தில் பேசுகிறான்.

2. For one who speaks in an [unknown] tongue speaks not to men but to God, for no one understands or catches his meaning, because in the [Holy] Spirit he utters secret truths and hidden things [not obvious to the understanding].

3. தீர்க்கதரிசனஞ்சொல்லுகிறவனோ மனுஷருக்கு பக்திவிருத்தியும், புத்தியும், ஆறுதலும் உண்டாகத்தக்கதாகப் பேசுகிறான்.

3. But [on the other hand], the one who prophesies [who interprets the divine will and purpose in inspired preaching and teaching] speaks to men for their upbuilding and constructive spiritual progress and encouragement and consolation.

4. அந்நியப்பாஷையில் பேசுகிறவன் தனக்கே பக்திவிருத்தி உண்டாகப்பேசுகிறான்; தீர்க்கதரிசனஞ் சொல்லுகிறவனோ சபைக்கு பக்திவிருத்தி உண்டாகப்பேசுகிறான்.

4. He who speaks in a [strange] tongue edifies and improves himself, but he who prophesies [interpreting the divine will and purpose and teaching with inspiration] edifies and improves the church and promotes growth [in Christian wisdom, piety, holiness, and happiness].

5. நீங்களெல்லாரும் அந்நியபாஷைகளைப் பேசும்படி விரும்புகிறேன்; ஆகிலும், அந்நியபாஷைகளில் பேசுகிறவன் சபைக்குப் பக்திவிருத்தி உண்டாகும்படிக்கு அர்த்தத்தையும் சொல்லாவிட்டால், தீர்க்கதரிசனஞ் சொல்லுகிறவன் அவனிலும் மேன்மையுள்ளவன்; ஆதலால் நீங்கள் தீர்க்கதரிசனஞ் சொல்லுகிறவர்களாகவேண்டுமென்று அதிகமாய் விரும்புகிறேன்.
எண்ணாகமம் 11:29

5. Now I wish that you might all speak in [unknown] tongues, but more especially [I want you] to prophesy (to be inspired to preach and interpret the divine will and purpose). He who prophesies [who is inspired to preach and teach] is greater (more useful and more important) than he who speaks in [unknown] tongues, unless he should interpret [what he says], so that the church may be edified and receive good [from it].

6. மேலும், சகோதரரே, நான் உங்களிடத்தில் வந்து உங்களுக்கு இரகசியங்களை வெளிப்படுத்துவதற்காவது, அறிவுண்டாக்குவதற்காவது, தீர்க்கதரிசனத்தை அறிவிக்கிறதற்காவது, போதகத்தைப் போதிக்கிறதற்காவது ஏதுவானதைச் சொல்லாமல், அந்நியபாஷைகளில் பேசினால் என்னாலே உங்களுக்குப் பிரயோஜனம் என்ன?

6. Now, brethren, if I come to you speaking in [unknown] tongues, how shall I make it to your advantage unless I speak to you either in revelation (disclosure of God's will to man) in knowledge or in prophecy or in instruction?

7. அப்படியே புல்லாங்குழல், சுரமண்டலம் முதலாகிய சத்தமிடுகிற உயிரில்லாத வாத்தியங்கள் தொனிகளில் வித்தியாசம் காட்டாவிட்டால், குழலாலே ஊதப்படுகிறதும், சுரமண்டலத்தாலே வாசிக்கப்படுகிறதும் இன்னதென்று எப்படித் தெரியும்?

7. If even inanimate musical instruments, such as the flute or the harp, do not give distinct notes, how will anyone [listening] know or understand what is played?

8. அந்தப்படி எக்காளமும் விளங்காத சத்தமிட்டால் எவன் யுத்தத்திற்கு ஆயத்தம்பண்ணுவான்?

8. And if the war bugle gives an uncertain (indistinct) call, who will prepare for battle?

9. அதுபோல, நீங்களும் தெளிவான பேச்சை நாவினால் வசனியாவிட்டால் பேசப்பட்டது இன்னதென்று எப்படித் தெரியும்? ஆகாயத்தில் பேசுகிறவர்களாயிருப்பீர்களே.

9. Just so it is with you; if you in the [unknown] tongue speak words that are not intelligible, how will anyone understand what you are saying? For you will be talking into empty space!

10. உலகத்திலே எத்தனையோவிதமான பாஷைகள் உண்டாயிருக்கிறது, அவைகளில் ஒன்றும் அர்த்தமில்லாததல்ல.

10. There are, I suppose, all these many [to us unknown] tongues in the world [somewhere], and none is destitute of [its own power of] expression and meaning.

11. ஆயினும், பாஷையின் கருத்தை நான் அறியாமலிருந்தால், பேசுகிறவனுக்கு அந்நியனாயிருப்பேன், பேசுகிறவனும் எனக்கு அந்நியனாயிருப்பான்.

11. But if I do not know the force and significance of the speech (language), I shall seem to be a foreigner to the one who speaks [to me], and the speaker who addresses [me] will seem a foreigner to me.

12. நீங்களும் ஆவிக்குரிய வரங்களை நாடுகிறவர்களானபடியால், சபைக்குப் பக்திவிருத்தி உண்டாகத்தக்கதாக அவைகளில் தேறும்படி நாடுங்கள்;

12. So it is with yourselves; since you are so eager and ambitious to possess spiritual endowments and manifestations of the [Holy] Spirit, [concentrate on] striving to excel and to abound [in them] in ways that will build up the church.

13. அந்தப்படி அந்நியபாஷையில் பேசுகிறவன் அதின் அர்த்தத்தையும் சொல்லத்தக்கதாக விண்ணப்பம் பண்ணக்கடவன்.

13. Therefore, the person who speaks in an [unknown] tongue should pray [for the power] to interpret and explain what he says.

14. என்னத்தினாலெனில், நான் அந்நியபாஷையிலே விண்ணப்பம்பண்ணினால் என் ஆவி விண்ணப்பம்பண்ணுமேயன்றி, என் கருத்து பயனற்றதாயிருக்கும்.

14. For if I pray in an [unknown] tongue, my spirit [by the Holy Spirit within me] prays, but my mind is unproductive [it bears no fruit and helps nobody].

15. இப்படியிருக்க, செய்யவேண்டுவதென்ன? நான் ஆவியோடும் விண்ணப்பம்பண்ணுவேன்; கருத்தோடும் விண்ணப்பம்பண்ணுவேன்; நான் ஆவியோடும் பாடுவேன், கருத்தோடும் பாடுவேன்.

15. Then what am I to do? I will pray with my spirit [by the Holy Spirit that is within me], but I will also pray [intelligently] with my mind and understanding; I will sing with my spirit [by the Holy Spirit that is within me], but I will sing [intelligently] with my mind and understanding also.

16. இல்லாவிட்டால், நீ ஆவியோடு ஸ்தோத்திரம்பண்ணும்போது, கல்லாதவன் உன் ஸ்தோத்திரத்திற்கு ஆமென் என்று எப்படிச் சொல்லுவான்? நீ பேசுகிறது இன்னதென்று அவன் அறியானே.

16. Otherwise, if you bless and render thanks with [your] spirit [thoroughly aroused by the Holy Spirit], how can anyone in the position of an outsider or he who is not gifted with [interpreting of unknown] tongues, say the Amen to your thanksgiving, since he does not know what you are saying? [I Chron. 16:36; Ps. 106:48.]

17. நீ நன்றாய் ஸ்தோத்திரம்பண்ணுகிறாய், ஆகிலும் மற்றவன் பக்திவிருத்தியடையமாட்டானே.

17. To be sure, you may give thanks well (nobly), but the bystander is not edified [it does him no good].

18. உங்களெல்லாரிலும் நான் அதிகமாய்ப் பாஷைகளைப் பேசுகிறேன், இதற்காக என் தேவனை ஸ்தோத்திரிக்கிறேன்.

18. I thank God that I speak in [strange] tongues (languages) more than any of you or all of you put together;

19. அப்படியிருந்தும், நான் சபையிலே அந்நியபாஷையில் பதினாயிரம் வார்த்தைகளைப் பேசுகிறதிலும், மற்றவர்களை உணர்த்தும்படி என் கருத்தோடே ஐந்து வார்த்தைகளைப் பேசுகிறதே எனக்கு அதிக விருப்பமாயிருக்கும்.

19. Nevertheless, in public worship, I would rather say five words with my understanding and intelligently in order to instruct others, than ten thousand words in a [strange] tongue (language).

20. சகோதரரே, நீங்கள் புத்தியிலே குழந்தைகளாயிராதேயுங்கள்; துர்க்குணத்திலே குழந்தைகளாயும், புத்தியிலோ தேறினவர்களாயுமிருங்கள்.

20. Brethren, do not be children [immature] in your thinking; continue to be babes in [matters of] evil, but in your minds be mature [men].

21. மறுபாஷைக்காரராலும், மறுவுதடுகளாலும் இந்த ஜனங்களிடத்தில் பேசுவேன்; ஆகிலும் அவர்கள் எனக்குச் செவிகொடுப்பதில்லையென்று கர்த்தர் சொல்லுகிறார் என்று வேதத்தில் எழுதியிருக்கிறதே.
ஏசாயா 28:11-12

21. It is written in the Law, By men of strange languages and by the lips of foreigners will I speak to this people, and not even then will they listen to Me, says the Lord. [Isa. 28:11, 12.]

22. அப்படியிருக்க, அந்நியபாஷைகள் விசுவாசிகளுக்கு அடையாளமாயிராமல், அவிசுவாசிகளுக்கு அடையாளமாயிருக்கிறது; தீர்க்கதரிசனமோ அவிசுவாசிகளுக்கு அடையாளமாயிராமல், விசுவாசிகளுக்கு அடையாளமாயிருக்கிறது.

22. Thus [unknown] tongues are meant for a [supernatural] sign, not for believers but for unbelievers [on the point of believing], while prophecy (inspired preaching and teaching, interpreting the divine will and purpose) is not for unbelievers [on the point of believing] but for believers.

23. ஆகையால், சபையாரெல்லாரும் ஏகமாய்க் கூடிவந்து, எல்லாரும் அந்நியபாஷைகளிலே பேசிக்கொள்ளும்போது, கல்லாதவர்களாவது, அவிசுவாசிகளாவது உள்ளே பிரவேசித்தால், அவர்கள் உங்களைப் பைத்தியம் பிடித்தவர்களென்பார்களல்லவா?

23. Therefore, if the whole church assembles and all of you speak in [unknown] tongues, and the ungifted and uninitiated or unbelievers come in, will they not say that you are demented?

24. எல்லாரும் தீர்க்கதரிசனஞ் சொல்லுகையில், அவிசுவாசியொருவன், அல்லது கல்லாதவனொருவன், உள்ளே பிரவேசித்தால், அவன் எல்லாராலும் உணர்த்துவிக்கப்பட்டும், எல்லாராலும் நிதானிக்கப்பட்டும் இருப்பான்.

24. But if all prophesy [giving inspired testimony and interpreting the divine will and purpose] and an unbeliever or untaught outsider comes in, he is told of his sin and reproved and convicted and convinced by all, and his defects and needs are examined (estimated, determined) and he is called to account by all,

25. அவனுடைய இருதயத்தின் அந்தரங்கங்களும் வெளியரங்கமாகும்; அவன் முகங்குப்புற விழுந்து, தேவனைப்பணிந்துகொண்டு, தேவன் மெய்யாய் உங்களுக்குள்ளே இருக்கிறாரென்று அறிக்கையிடுவான்.
ஏசாயா 45:14, தானியேல் 2:47, சகரியா 8:23

25. The secrets of his heart are laid bare; and so, falling on [his] face, he will worship God, declaring that God is among you in very truth.

26. நீங்கள் கூடிவந்திருக்கிறபோது, உங்களில் ஒருவன் சங்கீதம் பாடுகிறான், ஒருவன் போதகம் பண்ணுகிறான், ஒருவன் அந்நியபாஷையைப் பேசுகிறான், ஒருவன் இரகசியத்தை வெளிப்படுத்துகிறான், ஒருவன் வியாக்கியானம்பண்ணுகிறான். சகோதரரே, இது என்ன? சகலமும் பக்திவிருத்திக்கேதுவாகச் செய்யப்படக்கடவது.

26. What then, brethren, is [the right course]? When you meet together, each one has a hymn, a teaching, a disclosure of special knowledge or information, an utterance in a [strange] tongue, or an interpretation of it. [But] let everything be constructive and edifying and for the good of all.

27. யாராவது அந்நியபாஷையிலே பேசுகிறதுண்டானால், அது இரண்டுபேர்மட்டில், அல்லது மிஞ்சினால் மூன்றுபேர்மட்டில் அடங்கவும், அவர்கள் ஒவ்வொருவராய்ப் பேசவும், ஒருவன் அர்த்தத்தைச் சொல்லவும் வேண்டும்.

27. If some speak in a [strange] tongue, let the number be limited to two or at the most three, and each one [taking his] turn, and let one interpret and explain [what is said].

28. அர்த்தஞ் சொல்லுகிறவனில்லாவிட்டால், சபையிலே பேசாமல், தனக்கும் தேவனுக்கும் தெரியப் பேசக்கடவன்.

28. But if there is no one to do the interpreting, let each of them keep still in church and talk to himself and to God.

29. தீர்க்கதரிசிகள் இரண்டு பேராவது மூன்றுபேராவது பேசலாம், மற்றவர்கள் நிதானிக்கக்கடவர்கள்.

29. So let two or three prophets speak [those inspired to preach or teach], while the rest pay attention and weigh and discern what is said.

30. அங்கே உட்கார்ந்திருக்கிற மற்றொருவனுக்கு ஏதாகிலும் வெளிப்படுத்தப்பட்டால், முந்திப் பேசினவன் பேசாமலிருக்கக்கடவன்.

30. But if an inspired revelation comes to another who is sitting by, then let the first one be silent.

31. எல்லாரும் கற்கிறதற்கும் எல்லாரும் தேறுகிறதற்கும், நீங்கள் அனைவரும் ஒவ்வொருவராகத் தீர்க்கதரிசனஞ்சொல்லலாம்.

31. For in this way you can give testimony [prophesying and thus interpreting the divine will and purpose] one by one, so that all may be instructed and all may be stimulated and encouraged;

32. தீர்க்கதரிசிகளுடைய ஆவிகள் தீர்க்கதரிசிகளுக்கு அடங்கியிருக்கிறதே.

32. For the spirits of the prophets (the speakers in tongues) are under the speaker's control [and subject to being silenced as may be necessary],

33. தேவன் கலகத்திற்குத் தேவனாயிராமல், சமாதானத்திற்குத் தேவனாயிருக்கிறார்; பரிசுத்தவான்களுடைய சபைகளெல்லாவற்றிலேயும் அப்படியே இருக்கிறது.

33. For He [Who is the source of their prophesying] is not a God of confusion and disorder but of peace and order. As [is the practice] in all the churches of the saints (God's people),

34. சபைகளில் உங்கள் ஸ்திரீகள் பேசாமலிருக்கக்கடவர்கள்; பேசும்படிக்கு அவர்களுக்கு உத்தரவில்லை; அவர்கள் அமர்ந்திருக்கவேண்டும்; வேதமும் அப்படியே சொல்லுகிறது.

34. The women should keep quiet in the churches, for they are not authorized to speak, but should take a secondary and subordinate place, just as the Law also says. [Gen. 3:16.]

35. அவர்கள் ஒரு காரியத்தைக் கற்றுக்கொள்ளவிரும்பினால், வீட்டிலே தங்கள் புருஷரிடத்தில் விசாரிக்கக்கடவர்கள்; ஸ்திரீகள் சபையிலே பேசுகிறது அயோக்கியமாயிருக்குமே.

35. But if there is anything they want to learn, they should ask their own husbands at home, for it is disgraceful for a woman to talk in church [for her to usurp and exercise authority over men in the church].

36. தேவவசனம் உங்களிடத்திலிருந்தா புறப்பட்டது? அது உங்களிடத்துக்கு மாத்திரமா வந்தது?

36. What! Did the word of the Lord originate with you [Corinthians], or has it reached only you?

37. ஒருவன் தன்னைத் தீர்க்கதரிசியென்றாவது, ஆவியைப் பெற்றவனென்றாவது எண்ணினால், நான் உங்களுக்கு எழுதுகிறவைகள் கர்த்தருடைய கற்பனைகளென்று அவன் ஒத்துக்கொள்ளக்கடவன்.

37. If anyone thinks and claims that he is a prophet [filled with and governed by the Holy Spirit of God and inspired to interpret the divine will and purpose in preaching or teaching] or has any other spiritual endowment, let him understand (recognize and acknowledge) that what I am writing to you is a command of the Lord.

38. ஒருவன் அறியாதவனாயிருந்தால், அவன் அறியாதவனாயிருக்கட்டும்.

38. But if anyone disregards or does not recognize [that it is a command of the Lord], he is disregarded and not recognized [he is one whom God knows not].

39. இப்படியிருக்க, சகோதரரே, தீர்க்கதரிசனஞ்சொல்ல நாடுங்கள், அந்நியபாஷைகளைப் பேசுகிறதற்கும் தடைபண்ணாதிருங்கள்.

39. So [to conclude], my brethren, earnestly desire and set your hearts on prophesying (on being inspired to preach and teach and to interpret God's will and purpose), and do not forbid or hinder speaking in [unknown] tongues.

40. சகலமும் நல்லொழுக்கமாயும் கிரமமாயும் செய்யப்படக்கடவது.

40. But all things should be done with regard to decency and propriety and in an orderly fashion.