1. தேவனுடைய குமாரனாகிய இயேசு கிறிஸ்துவினுடைய சுவிசேஷத்தின் ஆரம்பம்.

1. THE BEGINNING [of the facts] of the good news (the Gospel) of Jesus Christ, the Son of God.

2. இதோ, நான் என் தூதனை உமக்கு முன்பாக அனுப்புகிறேன், அவன் உமக்கு முன்னே போய், உமக்கு வழியை ஆயத்தம்பண்ணுவான் என்றும்;
யாத்திராகமம் 23:20, மல்கியா 3:1

2. Just as it is written in the prophet Isaiah: Behold, I send My messenger before Your face, who will make ready Your way--[Mal. 3:1.]

3. கர்த்தருக்கு வழியை ஆயத்தப்படுத்துங்கள், அவருக்குப் பாதைகளைச் செவ்வைபண்ணுங்கள் என்று வனாந்தரத்திலே கூப்பிடுகிறவனுடைய சத்தம் உண்டாகும் என்றும், தீர்க்கதரிசன ஆகமங்களில் எழுதியிருக்கிற பிரகாரமாய்;
ஏசாயா 40:3

3. A voice of one crying in the wilderness [shouting in the desert], Prepare the way of the Lord, make His beaten tracks straight (level and passable)! [Isa. 40:3.]

4. யோவான் வனாந்தரத்தில் ஞானஸ்நானங்கொடுத்து, பாவமன்னிப்புக்கென்று மனந்திரும்புதலுக்கேற்ற ஞானஸ்நானத்தைக்குறித்துப் பிரசங்கம்பண்ணிக்கொண்டிருந்தான்.

4. John the Baptist appeared in the wilderness (desert), preaching a baptism [obligating] repentance (a change of one's mind for the better, heartily amending one's ways, with abhorrence of his past sins) in order to obtain forgiveness of and release from sins.

5. அப்பொழுது யூதேயா தேசத்தார் அனைவரும் எருசலேம் நகரத்தார் யாவரும், அவனிடத்திற்குப்போய், தங்கள் பாவங்களை அறிக்கையிட்டு, யோர்தான் நதியில் அவனால் ஞானஸ்நானம் பெற்றார்கள்.

5. And there kept going out to him [continuously] all the country of Judea and all the inhabitants of Jerusalem; and they were baptized by him in the river Jordan, as they were confessing their sins.

6. யோவான் ஒட்டகமயிர் உடையைத்தரித்து, தன் அரையில் வார்க்கச்சையைக் கட்டிக்கொண்டவனாயும், வெட்டுக்கிளியையும் காட்டுத்தேனையும் புசிக்கிறவனாயும் இருந்தான்.
2 இராஜாக்கள் 1:8, சகரியா 13:4

6. And John wore clothing woven of camel's hair and had a leather girdle around his loins and ate locusts and wild honey.

7. அவன்: என்னிலும் வல்லவர் ஒருவர் எனக்குப்பின் வருகிறார், அவருடைய பாதரட்சைகளின் வாரைக் குனிந்து அவிழ்க்கிறதற்கும் நான் பாத்திரன் அல்ல.

7. And he preached, saying, After me comes He Who is stronger (more powerful and more valiant) than I, the strap of Whose sandals I am not worthy or fit to stoop down and unloose.

8. நான் ஜலத்தினால் உங்களுக்கு ஞானஸ்நானம் கொடுத்தேன்; அவரோ பரிசுத்த ஆவியினால் உங்களுக்கு ஞானஸ்நானம் கொடுப்பார் என்று பிரசங்கித்தான்.

8. I have baptized you with water, but He will baptize you with the Holy Spirit.

9. அந்த நாட்களில், இயேசு கலிலேயாவிலுள்ள நாசரேத்தூரிலிருந்து வந்து, யோர்தான் நதியில் யோவானால் ஞானஸ்நானம் பெற்றார்.

9. In those days Jesus came from Nazareth of Galilee and was baptized by John in the Jordan.

10. அவர் ஜலத்திலிருந்து கரையேறினவுடனே, வானம் திறக்கப்பட்டதையும், ஆவியானவர் புறாவைப்போல் தம்மேல் இறங்குகிறதையும் கண்டார்.

10. And when He came up out of the water, at once he [John] saw the heavens torn open and the [Holy] Spirit like a dove coming down [to enter] into Him. [John 1:32.]

11. அன்றியும், நீர் என்னுடைய நேசகுமாரன், உம்மில் பிரியமாயிருக்கிறேன் என்று, வானத்திலிருந்து ஒரு சத்தம் உண்டாயிற்று.
ஆதியாகமம் 22:2, சங்கீதம் 2:7, ஏசாயா 42:1

11. And there came a voice out from within heaven, You are My Beloved Son; in You I am well pleased. [Ps. 2:7; Isa. 42:1.]

12. உடனே ஆவியானவர் அவரை வனாந்தரத்திற்குப் போகும்படி ஏவினார்.

12. Immediately the [Holy] Spirit [from within] drove Him out into the wilderness (desert),

13. அவர் வனாந்தரத்திலே நாற்பதுநாள் இருந்து, சாத்தானால் சோதிக்கப்பட்டு, அங்கே காட்டுமிருகங்களின் நடுவிலே சஞ்சரித்துக்கொண்டிருந்தார். தேவதூதர்கள் அவருக்கு ஊழியஞ்செய்தார்கள்.

13. And He stayed in the wilderness (desert) forty days, being tempted [all the while] by Satan; and He was with the wild beasts, and the angels ministered to Him [continually].

14. யோவான் காவலில் வைக்கப்பட்ட பின்பு, இயேசு கலிலேயாவிலே வந்து, தேவனுடைய ராஜ்யத்தின் சுவிசேஷத்தைப் பிரசங்கித்து:

14. Now after John was arrested and put in prison, Jesus came into Galilee, preaching the good news (the Gospel) of the kingdom of God,

15. காலம் நிறைவேறிற்று, தேவனுடைய ராஜ்யம் சமீபமாயிற்று; மனந்திரும்பி, சுவிசேஷத்தை விசுவாசியுங்கள் என்றார்.

15. And saying, The [appointed period of] time is fulfilled (completed), and the kingdom of God is at hand; repent (have a change of mind which issues in regret for past sins and in change of conduct for the better) and believe (trust in, rely on, and adhere to) the good news (the Gospel).

16. அவர் கலிலேயாக் கடலோரமாய் நடந்துபோகையில், மீன்பிடிக்கிறவர்களாயிருந்த சீமோனும், அவன் சகோதரன் அந்திரேயாவும் கடலில் வலைபோட்டுக்கொண்டிருக்கிறபோது அவர்களைக் கண்டார்.

16. And passing along the shore of the Sea of Galilee, He saw Simon [Peter] and Andrew the brother of Simon casting a net [to and fro] in the sea, for they were fishermen.

17. இயேசு அவர்களை நோக்கி: என் பின்னே வாருங்கள், உங்களை மனுஷரைப் பிடிக்கிறவர்களாக்குவேன் என்றார்.

17. And Jesus said to them, Come after Me and be My disciples, and I will make you to become fishers of men.

18. உடனே அவர்கள் தங்கள் வலைகளைவிட்டு, அவருக்குப் பின்சென்றார்கள்.

18. And at once they left their nets and [yielding up all claim to them] followed [with] Him [joining Him as disciples and siding with His party].

19. அவர் அவ்விடம் விட்டுச் சற்று அப்புறம் போனபோது, செபெதேயுவின் குமாரன் யாக்கோபும் அவன் சகோதரன் யோவானும் படவிலே வலைகளைப் பழுதுபார்த்துக்கொண்டிருக்கிறதைக் கண்டு,

19. He went on a little farther and saw James the son of Zebedee, and John his brother, who were in [their] boat putting their nets in order.

20. உடனே அவர்களையும் அழைத்தார்; அப்பொழுது அவர்கள் தங்கள் தகப்பனாகிய செபெதேயுவைக் கூலியாட்களோடு படவிலே விட்டு, அவருக்குப் பின்சென்றார்கள்.

20. And immediately He called out to them, and [abandoning all mutual claims] they left their father Zebedee in the boat with the hired men and went off after Him [to be His disciples, side with His party, and follow Him].

21. பின்பு கப்பர்நகூமுக்குப் போனார்கள். உடனே அவர் ஓய்வுநாளிலே ஜெபஆலயத்திலே பிரவேசித்து, போதகம்பண்ணினார்.

21. And they entered into Capernaum, and immediately on the Sabbath He went into the synagogue and began to teach.

22. அவர் வேதபாரகரைப்போலப் போதியாமல், அதிகாரமுடையவராய் அவர்களுக்குப் போதித்தபடியினால் அவருடைய போதகத்தைக்குறித்து ஜனங்கள் ஆச்சரியப்பட்டார்கள்.

22. And they were completely astonished at His teaching, for He was teaching as One Who possessed authority, and not as the scribes.

23. அவர்களுடைய ஜெபஆலயத்திலே அசுத்த ஆவியுள்ள ஒரு மனுஷன் இருந்தான்.

23. Just at that time there was in their synagogue a man [who was in the power] of an unclean spirit; and now [immediately] he raised a deep and terrible cry from the depths of his throat, saying,

24. அவன்: ஐயோ! நசரேயனாகிய இயேசுவே, எங்களுக்கும் உமக்கும் என்ன? எங்களைக் கெடுக்கவா வந்தீர்? உம்மை இன்னார் என்று அறிவேன், நீர் தேவனுடைய பரிசுத்தர் என்று சத்தமிட்டான்.
சங்கீதம் 89:19

24. What have You to do with us, Jesus of Nazareth? Have You come to destroy us? I know who You are--the Holy One of God!

25. அதற்கு இயேசு: நீ பேசாமல் இவனைவிட்டுப் புறப்பட்டுப்போ என்று அதை அதட்டினார்.

25. And Jesus rebuked him, saying, Hush up (be muzzled, gagged), and come out of him!

26. உடனே அந்த அசுத்த ஆவி அவனை அலைக்கழித்து, மிகுந்த சத்தமிட்டு, அவனைவிட்டுப் போய்விட்டது.

26. And the unclean spirit, throwing the man into convulsions and screeching with a loud voice, came out of him.

27. எல்லாரும் ஆச்சரியப்பட்டு: இது என்ன? இந்தப் புதிய உபதேசம் எப்படிப்பட்டது? இவர் அதிகாரத்தோடே அசுத்த ஆவிகளுக்கும் கட்டளையிடுகிறார், அவைகள் இவருக்குக் கீழ்ப்படிகிறதே என்று தங்களுக்குள்ளே ஒருவரோடொருவர் சொல்லிக்கொண்டார்கள்.

27. And they were all so amazed and almost terrified that they kept questioning and demanding one of another, saying, What is this? What new (fresh) teaching! With authority He gives orders even to the unclean spirits and they obey Him!

28. அதுமுதல் அவருடைய கீர்த்தி கலிலேயா நாடெங்கும் பிரசித்தமாயிற்று.

28. And immediately rumors concerning Him spread [everywhere] throughout all the region surrounding Galilee.

29. உடனே அவர்கள் ஜெபஆலயத்தை விட்டுப் புறப்பட்டு, யாக்கோபோடும் யோவானோடுங்கூட, சீமோன் அந்திரேயா என்பவர்களுடைய வீட்டில் பிரவேசித்தார்கள்.

29. And at once He left the synagogue and went into the house of Simon [Peter] and Andrew, accompanied by James and John.

30. அங்கே சீமோனுடைய மாமி ஜூரமாய்க் கிடந்தாள்; உடனே அவர்கள் அவளைக்குறித்து அவருக்குச் சொன்னார்கள்.

30. Now Simon's mother-in-law had for some time been lying sick with a fever, and at once they told Him about her.

31. அவர் கிட்டப்போய், அவள் கையைப் பிடித்து, அவளைத் தூக்கிவிட்டார்; உடனே ஜூரம் அவளை விட்டு நீங்கிற்று; அப்பொழுது அவள் அவர்களுக்குப் பணிவிடைசெய்தாள்.

31. And He went up to her and took her by the hand and raised her up; and the fever left her, and she began to wait on them.

32. சாயங்காலமாகிச் சூரியன் அஸ்தமித்தபோது, சகல பிணியாளிகளையும், பிசாசுபிடித்தவர்களையும், அவரிடத்தில் கொண்டுவந்தார்கள்.

32. Now when it was evening, after the sun had set, they brought to Him all who were sick and those under the power of demons,

33. பட்டணத்தார் எல்லாரும் வீட்டுவாசலுக்கு முன்பாகக் கூடிவந்தார்கள்.

33. Until the whole town was gathered together about the door.

34. பலவிதமான வியாதிகளினால் உபத்திரவப்பட்டிருந்த அநேகரை அவர் சொஸ்தமாக்கி, அநேகம் பிசாசுகளையும் துரத்திவிட்டார்; அந்தப் பிசாசுகள் தம்மை அறிந்திருந்தபடியால், அவைகள் பேசுகிறதற்கு அவர் இடங்கொடுக்கவில்லை.

34. And He cured many who were afflicted with various diseases; and He drove out many demons, but would not allow the demons to talk because they knew Him [intuitively].

35. அவர் அதிகாலையில், இருட்டோடே எழுந்து புறப்பட்டு, வனாந்தரமான ஓரிடத்திற்குப்போய், அங்கே ஜெபம்பண்ணினார்.

35. And in the morning, long before daylight, He got up and went out to a deserted place, and there He prayed.

36. சீமோனும் அவனோடே இருந்தவர்களும் அவரைப் பின்தொடர்ந்துபோய்,

36. And Simon [Peter] and those who were with him followed Him [pursuing Him eagerly and hunting Him out],

37. அவரைக் கண்டபோது: உம்மை எல்லாரும் தேடுகிறார்கள் என்று சொன்னார்கள்.

37. And they found Him and said to Him, Everybody is looking for You.

38. அவர்களை அவர் நோக்கி: அடுத்த ஊர்களிலும் நான் பிரசங்கம்பண்ணவேண்டுமாதலால், அவ்விடங்களுக்குப் போவோம் வாருங்கள்; இதற்காகவே புறப்பட்டுவந்தேன் என்று சொல்லி;

38. And He said to them, Let us be going on into the neighboring country towns, that I may preach there also; for that is why I came out.

39. கலிலேயா நாடெங்கும் அவர்களுடைய ஜெபஆலயங்களில் அவர் பிரசங்கம்பண்ணிக்கொண்டும், பிசாசுகளைத் துரத்திக்கொண்டும் இருந்தார்.

39. [So] He went throughout the whole of Galilee, preaching in their synagogues and driving out demons.

40. அப்பொழுது குஷ்டரோகி ஒருவன் அவரிடத்தில் வந்து, அவர் முன்பாக முழங்கால்படியிட்டு: உமக்குச் சித்தமானால் என்னைச் சுத்தமாக்க உம்மால் ஆகும் என்று வேண்டிக்கொண்டான்.

40. And a leper came to Him, begging Him on his knees and saying to Him, If You are willing, You are able to make me clean.

41. இயேசு மனதுருகி, கையை நீட்டி, அவனைத் தொட்டு: எனக்குச் சித்தமுண்டு, சுத்தமாகு என்றார்.

41. And being moved with pity and sympathy, Jesus reached out His hand and touched him, and said to him, I am willing; be made clean!

42. இப்படி அவர் சொன்னவுடனே, குஷ்டரோகம் அவனைவிட்டு நீங்கிற்று, அவன் சுத்தமானான்.

42. And at once the leprosy [completely] left him and he was made clean [by being healed].

43. அப்பொழுது அவர் அவனை நோக்கி: நீ இதை ஒருவருக்கும் சொல்லாதபடிக்கு எச்சரிக்கையாயிரு;

43. And Jesus charged him sternly (sharply and threateningly, and with earnest admonition) and [acting with deep feeling thrust him forth and] sent him away at once,

44. ஆயினும் நீ போய், ஆசாரியனுக்கு உன்னைக் காண்பித்து, நீ சுத்தமானதினிமித்தம், மோசே கட்டளையிட்டிருக்கிறவைகளை அவர்களுக்குச் சாட்சியாகச் செலுத்து என்று கண்டிப்பாய்ச் சொல்லி, உடனே அவனை அனுப்பிவிட்டார்.
லேவியராகமம் 13:49, லேவியராகமம் 14:2-32

44. And said to him, See that you tell nothing [of this] to anyone; but begone, show yourself to the priest, and offer for your purification what Moses commanded, as a proof (an evidence and witness) to the people [that you are really healed]. [Lev. 13:49; 14:2-32.]

45. அவனோ புறப்பட்டுப்போய்; இந்தச் சங்கதி எங்கும் விளங்கும்படியாகப் பிரசித்தம் பண்ணத்தொடங்கினான். அதினால் அவர் வெளியரங்கமாய்ப் பட்டணத்தில் பிரவேசிக்கக்கூடாமல், வெளியே வனாந்தரமான இடங்களில் தங்கியிருந்தார்; எத்திசையிலுமிருந்து ஜனங்கள் அவரிடத்திற்கு வந்தார்கள்.

45. But he went out and began to talk so freely about it and blaze abroad the news [spreading it everywhere] that [Jesus] could no longer openly go into a town but was outside in [lonely] desert places. But the people kept on coming to Him from all sides and every quarter.