1. அவர் மலையிலிருந்து இறங்கினபோது, திரளான ஜனங்கள் அவருக்குப் பின்சென்றார்கள்.

1. WHEN JESUS came down from the mountain, great throngs followed Him.

2. அப்பொழுது குஷ்டரோகி ஒருவன் வந்து அவரைப் பணிந்து: ஆண்டவரே! உமக்குச் சித்தமானால், என்னைச் சுத்தமாக்க உம்மால் ஆகும் என்றான்.

2. And behold, a leper came up to Him and, prostrating himself, worshiped Him, saying, Lord, if You are willing, You are able to cleanse me by curing me.

3. இயேசு தமது கையை நீட்டி அவனைத் தொட்டு: எனக்குச் சித்தமுண்டு, சுத்தமாகு என்றார். உடனே குஷ்டரோகம் நீங்கி அவன் சுத்தமானான்.

3. And He reached out His hand and touched him, saying, I am willing; be cleansed by being cured. And instantly his leprosy was cured and cleansed.

4. இயேசு அவனை நோக்கி: இதை நீ ஒருவருக்கும் சொல்லாதபடி எச்சரிக்கையாயிரு; ஆயினும், அவர்களுக்குச் சாட்சியாக நீ போய் ஆசாரியனுக்கு உன்னைக் காண்பித்து, மோசே கட்டளையிட்ட காணிக்கையைச் செலுத்து என்றார்.
லேவியராகமம் 13:49, லேவியராகமம் 14:2, லேவியராகமம் 14:4-32

4. And Jesus said to him, See that you tell nothing about this to anyone; but go, show yourself to the priest and present the offering that Moses commanded, for a testimony [to your healing] and as an evidence to the people. [Lev. 14:2.]

5. இயேசு கப்பர்நகூமில் பிரவேசித்தபோது, நூற்றுக்கு அதிபதி ஒருவன் அவரிடத்தில் வந்து:

5. As Jesus went into Capernaum, a centurion came up to Him, begging Him,

6. ஆண்டவரே! என் வேலைக்காரன் வீட்டிலே திமிர்வாதமாய்க் கிடந்து கொடிய வேதனைப்படுகிறான் என்று அவரை வேண்டிக்கொண்டான்.

6. And saying, Lord, my servant boy is lying at the house paralyzed and distressed with intense pains.

7. அதற்கு இயேசு: நான் வந்து அவனைச் சொஸ்தமாக்குவேன் என்றார்.

7. And Jesus said to him, I will come and restore him.

8. நூற்றுக்கு அதிபதி பிரதியுத்தரமாக: ஆண்டவரே! நீர் என் வீட்டுக்குள் பிரவேசிக்க நான் பாத்திரன் அல்ல; ஒரு வார்த்தைமாத்திரம் சொல்லும்; அப்பொழுது என் வேலைக்காரன் சொஸ்தமாவான்.

8. But the centurion replied to Him, Lord, I am not worthy or fit to have You come under my roof; but only speak the word, and my servant boy will be cured.

9. நான் அதிகாரத்துக்குக் கீழ்ப்பட்டவனாயிருந்தும், எனக்குக் கீழ்ப்பட்டிருக்கிற சேவகருமுண்டு; நான் ஒருவனைப் போவென்றால் போகிறான், மற்றொருவனை வாவென்றால் வருகிறான், என் வேலைக்காரனை, இதைச் செய்யென்றால் செய்கிறான் என்றான்.

9. For I also am a man subject to authority, with soldiers subject to me. And I say to one, Go, and he goes; and to another, Come, and he comes; and to my slave, Do this, and he does it.

10. இயேசு இதைக் கேட்டு ஆச்சரியப்பட்டு, தமக்குப் பின்செல்லுகிறவர்களை நோக்கி: இஸ்ரவேலருக்குள்ளும் நான் இப்படிப்பட்ட விசுவாசத்தைக் காணவில்லை என்று, மெய்யாகவே உங்களுக்குச் சொல்லுகிறேன்.

10. When Jesus heard him, He marveled and said to those who followed Him [who adhered steadfastly to Him, conforming to His example in living and, if need be, in dying also], I tell you truly, I have not found so much faith as this with anyone, even in Israel.

11. அநேகர் கிழக்கிலும் மேற்கிலுமிருந்து வந்து, பரலோகராஜ்யத்தில் ஆபிரகாம் ஈசாக்கு யாக்கோபு என்பவர்களோடே பந்தியிருப்பார்கள்.
சங்கீதம் 107:3, ஏசாயா 59:19, மல்கியா 1:11

11. I tell you, many will come from east and west, and will sit at table with Abraham, Isaac, and Jacob in the kingdom of heaven,

12. ராஜ்யத்தின் புத்திரரோ, புறம்பான இருளிலே தள்ளப்படுவார்கள்; அங்கே அழுகையும் பற்கடிப்பும் உண்டாயிருக்குமென்று உங்களுக்குச் சொல்லுகிறேன் என்றார்.

12. While the sons and heirs of the kingdom will be driven out into the darkness outside, where there will be weeping and grinding of teeth. [Ps. 107:2, 3; Isa. 49:12; 59:19; Mal. 1:11.]

13. பின்பு இயேசு நூற்றுக்கு அதிபதியை நோக்கி: நீ போகலாம், நீ விசுவாசித்தபடியே உனக்கு ஆகக்கடவது என்றார். அந்த நாழிகையிலே அவன் வேலைக்காரன் சொஸ்தமானான்.

13. Then to the centurion Jesus said, Go; it shall be done for you as you have believed. And the servant boy was restored to health at that very moment.

14. இயேசு பேதுருவின் வீட்டிலே வந்து, அவன் மாமி ஜூரமாய்க் கிடக்கிறதைக் கண்டார்.

14. And when Jesus went into Peter's house, He saw his mother-in-law lying ill with a fever.

15. அவர் அவள் கையைத் தொட்டவுடனே ஜூரம் அவளைவிட்டு நீங்கிற்று; அவள் எழுந்திருந்து, அவர்களுக்குப் பணிவிடைசெய்தாள்.

15. He touched her hand and the fever left her; and she got up and began waiting on Him.

16. அஸ்தமனமானபோது, பிசாசு பிடித்திருந்த அநேகரை அவரிடத்தில் கொண்டுவந்தார்கள்; அவர் அந்த ஆவிகளைத் தமது வார்த்தையினாலே துரத்தி, பிணியாளிகளெல்லாரையும் சொஸ்தமாக்கினார்.

16. When evening came, they brought to Him many who were under the power of demons, and He drove out the spirits with a word and restored to health all who were sick.

17. அவர் தாமே நம்முடைய பெலவீனங்களை ஏற்றுக்கொண்டு, நம்முடைய நோய்களைச் சுமந்தார் என்று, ஏசாயா தீர்க்கதரிசியினால் உரைக்கப்பட்டது நிறைவேறும்படி இப்படி நடந்தது.
ஏசாயா 53:4

17. And thus He fulfilled what was spoken by the prophet Isaiah, He Himself took [in order to carry away] our weaknesses and infirmities and bore away our diseases. [Isa. 53:4.]

18. பின்பு, திரளான ஜனங்கள் தம்மைச் சூழ்ந்திருக்கிறதை இயேசு கண்டு, அக்கரைக்குப் போகக் கட்டளையிட்டார்.

18. Now Jesus, when He saw the great throngs around Him, gave orders to cross to the other side [of the lake].

19. அப்பொழுது, வேதபாரகன் ஒருவன் வந்து: போதகரே! நீர் எங்கே போனாலும் உம்மைப் பின்பற்றி வருவேன் என்றான்.

19. And a scribe came up and said to Him, Master, I will accompany You wherever You go.

20. அதற்கு இயேசு: நரிகளுக்குக் குழிகளும் ஆகாயத்துப் பறவைகளுக்குக் கூடுகளும் உண்டு; மனுஷகுமாரனுக்கோ தலைசாய்க்க இடமில்லை என்றார்.

20. And Jesus replied to him, Foxes have holes and the birds of the air have lodging places, but the Son of Man has nowhere to lay His head.

21. அவருடைய சீஷர்களில் வேறொருவன் அவரை நோக்கி: ஆண்டவரே! முன்பு நான் போய், என் தகப்பனை அடக்கம்பண்ண எனக்கு உத்தரவு கொடுக்கவேண்டும் என்றான்.
1 இராஜாக்கள் 19:20

21. Another of the disciples said to Him, Lord, let me first go and bury [care for till death] my father.

22. அதற்கு இயேசு: மரித்தோர் தங்கள் மரித்தோரை அடக்கம்பண்ணட்டும், நீ என்னைப் பின்பற்றி வா என்றார்.

22. But Jesus said to him, Follow Me, and leave the dead [in sin] to bury their own dead.

23. அவர் படவில் ஏறினபோது அவருடைய சீஷர்கள் அவருக்குப் பின்சென்று ஏறினார்கள்.

23. And after He got into the boat, His disciples followed Him.

24. அப்பொழுது படவு அலைகளினால் மூடப்படத்தக்கதாய்க் கடலில் பெருங்காற்று உண்டாயிற்று. அவரோ நித்திரையாயிருந்தார்.

24. And suddenly, behold, there arose a violent storm on the sea, so that the boat was being covered up by the waves; but He was sleeping.

25. அப்பொழுது, அவருடைய சீஷர்கள் வந்து, அவரை எழுப்பி: ஆண்டவரே! எங்களை இரட்சியும், மடிந்துபோகிறோம் என்றார்கள்.

25. And they went and awakened Him, saying, Lord, rescue and preserve us! We are perishing!

26. அதற்கு அவர்: அற்பவிசுவாசிகளே! ஏன் பயப்படுகிறீர்கள் என்று சொல்லி; எழுந்து, காற்றையும் கடலையும் அதட்டினார், உடனே, மிகுந்த அமைதல் உண்டாயிற்று.

26. And He said to them, Why are you timid and afraid, O you of little faith? Then He got up and rebuked the winds and the sea, and there was a great and wonderful calm (a perfect peaceableness).

27. அந்த மனுஷர்கள் ஆச்சரியப்பட்டு: இவர் எப்படிப்பட்டவரோ, காற்றும் கடலும் இவருக்குக் கீழ்ப்படிகிறதே என்றார்கள்.

27. And the men were stunned with bewildered wonder and marveled, saying, What kind of Man is this, that even the winds and the sea obey Him!

28. அவர் அக்கரையிலே கெர்கெசேனர் நாட்டில் வந்தபோது, பிசாசு பிடித்திருந்த இரண்டுபேர் பிரேதக்கல்லறைகளிலிருந்து புறப்பட்டு, அவருக்கு எதிராக வந்தார்கள்; அவர்கள் மிகவும் கொடியராயிருந்தபடியால், அந்த வழியாக ஒருவனும் நடக்கக்கூடாதிருந்தது.

28. And when He arrived at the other side in the country of the Gadarenes, two men under the control of demons went to meet Him, coming out of the tombs, so fierce and savage that no one was able to pass that way.

29. அவர்கள் அவரை நோக்கி: இயேசுவே, தேவனுடைய குமாரனே, எங்களுக்கும் உமக்கும் என்ன? காலம் வருமுன்னே எங்களை வேதனைப்படுத்த இங்கே வந்தீரோ என்று கூப்பிட்டார்கள்.
1 இராஜாக்கள் 17:18

29. And behold, they shrieked and screamed, What have You to do with us, Jesus, Son of God? Have You come to torment us before the appointed time? [Judg. 11:12; II Sam. 16:10.]

30. அவர்களுக்குக் கொஞ்சதூரத்தில் அநேகம் பன்றிகள் கூட்டமாக மேய்ந்துகொண்டிருந்தன.

30. Now at some distance from there a drove of many hogs was grazing.

31. அப்பொழுது, பிசாசுகள்: நீர் எங்களைத் துரத்துவீரானால், நாங்கள் அந்தப் பன்றிக்கூட்டத்தில் போகும்படி உத்தரவுகொடும் என்று அவரை வேண்டிக்கொண்டன.

31. And the demons begged Him, If You drive us out, send us into the drove of hogs.

32. அதற்கு அவர்: போங்கள் என்றார். அவைகள் புறப்பட்டு, பன்றிக்கூட்டத்தில் போயின; அப்பொழுது, பன்றிக்கூட்டமெல்லாம் உயர்ந்த மேட்டிலிருந்து கடலிலே பாய்ந்து ஜலத்தில் மாண்டுபோயின.

32. And He said to them, Begone! So they came out and went into the hogs, and behold, the whole drove rushed down the steep bank into the sea and died in the water.

33. அவைகளை மேய்த்தவர்கள் ஓடி, பட்டணத்தில் சென்று, இந்தச் சங்கதிகள் எல்லாவற்றையும், பிசாசு பிடித்திருந்தவர்களுக்குச் சம்பவித்தவைகளையும் அறிவித்தார்கள்.

33. The herdsmen fled and went into the town and reported everything, including what had happened to the men under the power of demons.

34. அப்பொழுது, அந்தப் பட்டணத்தார் யாவரும் இயேசுவுக்கு எதிர்கொண்டுவந்து, அவரைக் கண்டு, தங்கள் எல்லைகளைவிட்டுப் போகும்படி அவரை வேண்டிக்கொண்டார்கள்.

34. And behold, the whole town went out to meet Jesus; and as soon as they saw Him, they begged Him to depart from their locality.