1. ஒன்பதாம் வருஷம் பத்தாம் மாதம் பத்தாந்தேதியிலே கர்த்தருடைய வார்த்தை எனக்கு உண்டாகி, அவர்:

1. AGAIN IN the ninth year [of King Jehoiachin's captivity by Nebuchadnezzar of Babylon], in the tenth month, on the tenth day of the month, the word of the Lord came to me, saying,

2. மனுபுத்திரனே, இந்த நாளின் பேரையும், இந்தத் தேதியையும் நீ எழுதிவை, இந்தத் தேதியில்தானே பாபிலோன் ராஜா எருசலேமில் பாளயமிறங்கினான்.

2. Son of man, record the name of the day, even of this same day; the king of Babylon set himself against and assailed Jerusalem this same day.

3. இப்போதும் நீ கலகவீட்டாருக்கு ஒரு உபமானத்தைக் காண்பித்து, அவர்களை நோக்கி: கர்த்தராகிய ஆண்டவர் உரைக்கிறது என்னவென்றால், ஒரு கொப்பரையை அடுப்பிலே வை; அதை அடுப்பிலே வைத்து, அதிலே தண்ணீரை விடு.

3. And utter a parable against the rebellious house [of Judah] and say to them, Thus says the Lord God: Put on a pot; put it on and also pour water into it.

4. சகல நல்ல கண்டங்களான பின்னந்தொடைகளும் முன்னந்தொடைகளுமாகிய கண்டங்களைச் சேர்த்து அதிலே போடு; நல்ல எலும்புகளால் அதை நிரப்பு.

4. Put into it the pieces [of meat], all the good pieces, the thigh and the shoulder; fill it with the choice of the bones.

5. ஆட்டுமந்தையில் தெரிந்துகொள்ளப்பட்டதை அதற்காகக் கொண்டுவந்து, எலும்புகளை அதின் கீழே குவித்து எரிக்கவேண்டும்; அதிலுள்ள எலும்புகளும் வேகத்தக்கதாக அதைப் பொங்கப்பொங்கக் காய்ச்சவேண்டும்.

5. Take the choicest of the flock and burn also the unused bones under it, and make it boil well and seethe its bones in [the pot].

6. இதற்காகக் கர்த்தராகிய ஆண்டவர் சொல்லுகிறது என்னவென்றால்: நுரை ஒட்டிக்கொண்டிருக்கிறதும் நுரை நீங்காததுமாகிய கொப்பரை என்னப்பட்ட இரத்தஞ்சிந்திய நகரத்துக்கு ஐயோ! அதில் இருக்கிறதைக் கண்டங்கண்டமாக எடுத்துக்கொண்டுபோ; அதின்பேரில் சீட்டுப்போடலாகாது.

6. Therefore thus says the Lord God: Woe to the bloody city, to the pot whose rust and scum are in it and whose rust and scum have not gone out of it! Take out of it piece by piece, without making any choice.

7. அவள் இரத்தம் அவள் நடுவில் இருக்கிறது; மண்ணிலே மறைந்துபோகும்படி அதைத் தரையிலே ஊற்றாமல் கற்பாறையிலே ஊற்றிப்போட்டாள்.
வெளிப்படுத்தின விசேஷம் 18:24

7. For the blood she has shed remains in the midst of her; she put it upon the bare rock; she did not pour it on the ground to cover it with dust.

8. நீதியைச் சரிக்கட்டுவதற்காகக் கோபம் மூளும்படி நான் அவள் இரத்தத்தை மறைக்காமல் கன்மலையின்மேல் வைத்தேன்.

8. That it may cause wrath to come up to take vengeance, I have put her blood [guilt for her children sacrificed to Molech] upon the bare rock, that it would not be covered.

9. ஆதலால், கர்த்தராகிய ஆண்டவர் சொல்லுகிறது என்னவென்றால்: இரத்தஞ்சிந்திய நகரத்துக்கு ஐயோ! நான் பெரிதான கட்டைகளைக் குவித்து எரியப்பண்ணுவேன்.

9. Therefore thus says the Lord God: Woe to the bloodguilty city! Also I will make the pile [of fuel] great.

10. திரளான விறகுகளைக் கூட்டு, தீயை மூட்டு, இறைச்சியை முறுக வேவித்துச் சம்பாரங்களை இடு; எலும்புகளை எரித்துப்போடு.

10. Heap on wood, kindle the fire and make it hot, boil well the meat and mix the spices, pour out the broth when thick, and let the bones be burned up.

11. பின்பு கொப்பரை காய்ந்து, அதின் களிம்பு வெந்து, அதற்குள் இருக்கிற அதின் அழுக்கு உருகி, அதின் நுரை நீங்கும்படி அதை வெறுமையாகத் தழலின்மேல் வை.

11. Then set [the pot Jerusalem] back empty upon the coals, that the bronze of it may be hot and may glow and the filthiness of it may be melted in it and the rust and scum of it may be consumed.

12. அது மகா வருத்தத்தை உண்டாக்கியும், அதின் திரளான நுரை அதை விட்டு நீங்கவில்லை; அதின் நுரை அக்கினிக்கு உள்ளாகவேண்டியது.

12. She has wearied herself and Me with toil; yet her great rust and scum go not forth out of her, for however hotly the fire burns, her thick rust and filth will not go out of her by fire.

13. உன் அசுத்தத்தோடே முறைகேடும் இருக்கிறது; நான் உன்னைச் சுத்திகரித்தும், நீ சுத்தமாகாதபடியினால், இனி என் உக்கிரம் உன்னில் ஆறித்தீருமட்டும் உன் அசுத்தம் நீங்கிச் சுத்திகரிக்கப்படமாட்டாய்.

13. In your filthiness is abomination; [and therefore] because I would have cleansed you and you were not cleansed, you shall not be cleansed from your filthiness any more until I have satisfied My wrath against and upon you.

14. கர்த்தராகிய நான் இதைச் சொன்னேன், இது நிறைவேறும், நான் இதைச் செய்வேன்; நான் பின்வாங்குவதும் தப்பவிடுவதும் மனஸ்தாபப்படுவதும் இல்லை; உன் வழிகளுக்கும் உன் செய்கைகளுக்குத்தக்கதாக உன்னை நியாயந்தீர்ப்பார்களென்று கர்த்தராகிய ஆண்டவர் சொல்லுகிறார்.

14. I the Lord have spoken it; it shall come to pass and I will do it; I will not go back, neither will I spare, neither will I relent; according to your ways and according to your doings shall they judge and punish you, says the Lord God.

15. பின்னும் கர்த்தருடைய வார்த்தை எனக்கு உண்டாகி, அவர்:

15. Also the word of the Lord came to me, saying,

16. மனுபுத்திரனே, இதோ, நான் உன் கண்களுக்கு விருப்பமானவளை ஒரே அடியினாலே உன்னைவிட்டு எடுத்துக்கொள்ளுவேன்; ஆனாலும் நீ புலம்பாமலும் அழாமலும் கண்ணீர்விடாமலும் இருப்பாயாக.

16. Son of man [Ezekiel], behold, I take away from you the desire of your eyes [your wife] at a single stroke. Yet you shall neither mourn nor weep, neither shall your tears flow.

17. அலறாமல் பெருமூச்சு விடு, இழவு கொண்டாடவேண்டாம்; உன் பாகையை உன் தலையிலே கட்டி, உன் பாதரட்சையை உன் பாதங்களில் தொடுத்துக்கொள்; உன் தாடியை மூடாமலும் துக்கங்கொண்டாடுகிறவர்களின் அப்பத்தைப் புசியாமலும் இருக்கக்கடவாய் என்றார்.

17. Sigh and groan, but not aloud [be silent]; make no mourning for the dead; bind your turban upon your head and put your shoes on your feet, and do not cover your beard or eat the bread of mourners [furnished by others].

18. விடியற்காலத்தில் நான் ஜனங்களோடே பேசினேன்; அன்று சாயங்காலத்தில் என் மனைவி செத்துப்போனாள்; எனக்குக் கட்டளையிட்டபடியே விடியற்காலத்தில் செய்தேன்.

18. So I spoke to the people in the morning and in the evening my wife died, and I did the next morning as I was commanded.

19. அப்பொழுது ஜனங்கள் என்னை நோக்கி: நீர் செய்கிறவைகள் எங்களுக்கு என்னத்திற்கு அடையாளம் என்பதை எங்களுக்குத் தெரிவிக்கமாட்டீரா என்று கேட்டார்கள்.

19. And the people said to me, Will you not tell us what these things are supposed to mean to us, that you are acting as you do?

20. நான் அவர்களுக்குப் பிரதியுத்தரமாக: கர்த்தருடைய வார்த்தை எனக்கு உண்டாகி, அவர்:

20. Then I answered them, The word of the Lord came to me, saying,

21. நீ இஸ்ரவேல் வீட்டாரை நோக்கி, கர்த்தராகிய ஆண்டவர் உரைக்கிறது என்னவென்றால், இதோ, உங்கள் பலத்தின் முக்கியமும் உங்கள் கண்களின் விருப்பமும் உங்கள் ஆத்துமாவின் வாஞ்சையுமாகிய என் பரிசுத்த ஸ்தலத்தை நான் பரிசுத்தக்குலைச்சலாக்குகிறேன்; நீங்கள் விட்டுவந்த உங்கள் குமாரரும் உங்கள் குமாரத்திகளும் பட்டயத்தால் விழுவார்கள்.

21. Speak to the house of Israel, Thus says the Lord God: Behold, I will profane My sanctuary--[in which you take] pride as your strength, the desire of your eyes, and the pity and sympathy of your soul [that you would spare with your life]; and your sons and your daughters whom you have left behind shall fall by the sword.

22. அப்பொழுது நான் செய்ததுபோல நீங்களும் செய்வீர்கள்; தாடியை மூடாமலும் துக்கங்கொண்டாடுகிறவர்களின் அப்பத்தைப் புசியாமலும் இருப்பீர்கள்.

22. And you shall do as I [Ezekiel] have done; you shall not cover your beard nor eat the bread of mourning [brought to you by others],

23. உங்கள் பாகைகள் உங்கள் தலைகளிலும், உங்கள் பாதரட்சைகள் உங்கள் கால்களிலும் இருக்கும்; நீங்கள் புலம்பாமலும் அழாமலும் இருந்து, உங்கள் அக்கிரமங்களில் வாடிப்போய், ஒருவரையொருவர் பார்த்துத் தவிப்பீர்கள்.

23. And your turbans shall be upon your heads and your shoes upon your feet; you shall not mourn or weep, but you shall pine away for your iniquities (your guilt) and sigh and groan to one another. [Lev. 26:39.]

24. அப்படியே எசேக்கியேல் உங்களுக்கு அடையாளமாக இருப்பான்; அவன் செய்தபடி எல்லாம் நீங்களும் செய்வீர்கள்; இப்படி வரும்போது நான் கர்த்தராகிய ஆண்டவர் என்று அறிந்துகொள்வீர்கள் என்று சொல் என்று உரைத்தார் என்றேன்.

24. Thus Ezekiel is to you a sign; according to all that he has done you shall do. And when this [destruction of the temple] comes, you shall know, understand, and realize that I am the Lord God [the Sovereign Ruler, Who calls forth loyalty and obedient service].

25. பின்னும் மனுபுத்திரனே, நான் எந்த நாளிலே அவர்களுடைய பலத்தையும், அவர்களுடைய அலங்காரத்தின் மகிழ்ச்சியையும், அவர்களுடைய கண்களின் விருப்பத்தையும், அவர்களுடைய ஆத்துமாவின் விசேஷித்தவாஞ்சையையும், அவர்களுடைய குமாரரையும், அவர்களுடைய குமாரத்திகளையும் அவர்களைவிட்டு எடுத்துக்கொள்ளுகிறேனோ,

25. And you, son of man, on the day when I take from them [My temple] their strength and their stronghold, their joy and their glory, the delight of their eyes and their hearts' chief desire, and also [take] their sons and their daughters--

26. அந்த நாளிலேதானே தப்பிவந்த ஒருவன் உன்னிடத்தில் வந்து உன் காதுகள் கேட்கச் சொல்லுவான் அல்லவோ?

26. On that day an escaped fugitive shall come to you to cause you to hear of it [the destruction of Jerusalem] with your own ears.

27. அந்த நாளிலேதானே உன் வாய் திறக்கப்பட்டு, நீ தப்பிவந்தவனோடே பேசுவாய்; இனி மவுனமாயிருக்கமாட்டாய்; இப்படி நீ அவர்களுக்கு அடையாளமாக இருப்பாய்; நான் கர்த்தர் என்று அப்பொழுது அறிந்துகொள்வார்கள் என்றார்.

27. In that day your mouth shall be open to him who has escaped, and you shall speak and be no more speechless, and you shall be a sign to them and they shall know, understand, and realize that I am the Lord.