1. நீ இஸ்ரவேல் பிரபுக்களின்பேரில் ஒரு புலம்பல் பாடி,

1. MOREOVER, TAKE up a lamentation for the princes of Israel,

2. சொல்லவேண்டியது என்னவென்றால்: உன் தாய் எப்படிப்பட்டவள்? அவள் ஒரு பெண்சிங்கம், அவள் சிங்கங்களுக்குள்ளே படுத்திருந்து, பாலசிங்கங்களின் நடுவிலே தன் குட்டிகளை வளர்த்தாள்.

2. And say, What a lioness was your mother [Jerusalem-Judah]! She couched among lions; in the midst of young lions she nourished her cubs.

3. தன் குட்டிகளில் ஒன்று வளர்ந்து, பாலசிங்கமாகி, இரைதேடப் பழகி, மனுஷரைப் பட்சித்தது.

3. And she [the royal mother-city] brought up one of her cubs [Jehoahaz]; he became a young lion and he learned to catch the prey; he devoured men. [II Kings 23:30, 32.]

4. புறஜாதிகளும் அதின் செய்தியைக் கேட்டார்கள், அது அவர்களுடைய படுகுழியில் அகப்பட்டது; அதைச் சங்கிலிகளினால் கட்டி, எகிப்துதேசத்திற்குக் கொண்டுபோனார்கள்.

4. The nations also heard of him; he was taken in their pit, and they brought him with hooks to the land of Egypt. [II Chron. 36:1, 4.]

5. தாய்ச்சிங்கம் காத்திருந்து, தன் நம்பிக்கை அபத்தமாய்ப் போயிற்றென்று கண்டு, அது தன் குட்டிகளில் வேறொன்றை எடுத்து, அதை பாலசிங்கமாக வைத்தது.

5. Now when she had waited, she saw her hope was lost. Then she took another of her cubs [Jehoiachin] and made him a young lion. [II Kings 23:34; 24:1, 6.]

6. அது சிங்கங்களுக்குள்ளே சஞ்சரித்து, பாலசிங்கமாகி, இரைதேடப் பழகி, மனுஷரைப் பட்சித்தது.

6. And he [Jehoiachin] went up and down among the lions; he became a young lion and learned to catch prey, and he devoured men.

7. அவர்களுடைய பாழான அரமனைகளில் திரிந்து, அவர்களுடைய பட்டணங்களைப் பாழாக்கிற்று; அதினுடைய கெர்ச்சிப்பின் சத்தத்துக்கு தேசமும் அதிலுள்ள யாவும் திகைத்தது.

7. And he knew and ravaged their strongholds and he laid waste their cities, and the land was appalled and all who were in it by the noise of his roaring.

8. அப்பொழுது சுற்றுப்புறத்து ஜாதிகள் அதற்கு விரோதமாக எழும்பிவந்து, தங்கள் வலையை அதின்மேல் வீசினார்கள்; அது அவர்களுடைய படுகுழியிலே அகப்பட்டது.

8. Then the nations set against [the king] on every side from the provinces, and they spread their net over him [Jehoiachin]; he was taken in their pit. [II Kings 24:8-15.]

9. அவர்கள் அதைச் சங்கிலிகளினால் கட்டி, ஒரு கூட்டுக்குட்படுத்தி, அதைப் பாபிலோன் ராஜாவினிடத்துக்குக் கொண்டுபோனார்கள்; இனி அதின் சத்தம் இஸ்ரவேலின் பர்வதங்களின்மேல் கேட்கப்படாதபடிக்கு அதை அரணான இடங்களில் கொண்டுபோய் அடைத்தார்கள்.

9. With hooks they put him in a cage and brought him to the king of Babylon; they brought him into custody and put him in strongholds, that his voice should no more be heard upon the mountains of Israel.

10. நீ அமரிக்கையோடு இருக்கையில் உன் தாய் தண்ணீர் ஓரமாய் நாட்டப்பட்டதும், மிகுதியான நீர்ப்பாய்ச்சலால் கனிதருகிறதும் தழைத்திருக்கிறதுமான திராட்சச்செடியாயிருந்தாள்.

10. Your mother [the mother-city Jerusalem] was like a vine [like you, Zedekiah, and in your blood] planted by the waters; it was fruitful and full of branches by reason of abundant water. [II Kings 24:17; Ezek. 17:7.]

11. ஆளுகிறவர்களின் செங்கோலுக்கேற்ற பலத்தகொப்புகள் அதற்கு இருந்தது; அதின் வளர்த்தி அடர்த்தியான கிளைகளுக்குள்ளே உயர ஓங்கி, தன் உயர்த்தியினாலே தன் திரளான கொடிகளோடுங்கூடத் தோன்றிற்று.

11. And it had strong rods for the scepters of those who bore rule and its height was exalted among the thick branches and into the clouds, and it was seen in its height among the multitude of its branches and was conspicuous.

12. ஆனாலும் அது உக்கிரமாய்ப் பிடுங்கப்பட்டு, தரையிலே தள்ளுண்டது; கீழ்காற்றினால் அதின் கனி காய்ந்துபோயிற்று; அதின் பலத்த கொப்புகள் முறிந்து, பட்டுப்போயின; அக்கினி அவைகளைப் பட்சித்தது.

12. But the vine was plucked up in God's wrath [by His agent the Babylonian king] and it was cast down to the ground; the east wind dried up its fruit; its strong rods were broken off and withered; the fire [of God's judgment] consumed them.

13. இப்பொழுது அது வறண்டதும் தண்ணீர் இல்லாததுமான வனாந்தர பூமியிலே நடப்பட்டிருக்கிறது.

13. And now it is transplanted in the wilderness, in a dry and thirsty land [Babylon].

14. அதின் கொடிகளிலுள்ள ஒரு கொப்பிலிருந்து அக்கினி புறப்பட்டு, அதின் கனியைப் பட்சித்தது; ஆளுகிற செங்கோலுக்கேற்ற பலத்த கொப்பு இனி அதில் இல்லையென்று சொல்; இதுவே புலம்பல், இதுவே புலம்பலாயிருக்கும் என்றார்.

14. And fire went out of a rod [Zedekiah] of its branches which has consumed the vine's fruit, so that it has in it no [longer a] strong rod to be a scepter for ruling. This is a lamentation and shall be for a lamentation and a dirge.