1. கர்த்தாவே, எங்களுக்கு நேரிட்டதை நினைத்தருளும்; எங்கள் நிந்தையை நோக்கிப்பாரும்.

1. യഹോവേ, ഞങ്ങള്ക്കു എന്തു ഭവിക്കുന്നു എന്നു ഔര്ക്കേണമേ; ഞങ്ങള്ക്കു നേരിട്ടിരിക്കുന്ന നിന്ദ നോക്കേണമേ.

2. எங்கள் சுதந்தரம் அந்நியர் வசமாகவும், எங்கள் வீடுகள் புறத்தேசத்தார் வசமாகவும் தாண்டிப்போயின.

2. ഞങ്ങളുടെ അവകാശം അന്യന്മാര്ക്കും ഞങ്ങളുടെ വീടുകള് അന്യജാതിക്കാര്ക്കും ആയ്പോയിരിക്കുന്നു.

3. திக்கற்றவர்களானோம், தகப்பன் இல்லை; எங்கள் தாய்கள் விதவைகளைப்போல இருக்கிறார்கள்.

3. ഞങ്ങള് അനാഥന്മാരും അപ്പനില്ലാത്തവരും ആയിരിക്കുന്നു; ഞങ്ങളുടെ അമ്മമാര് വിധവമാരായ്തീര്ന്നിരിക്കുന്നു.

4. எங்கள் தண்ணீரைப் பணத்துக்கு வாங்கிக்குடிக்கிறோம்; எங்கள் விறகு விலைக்கிரயமாய் வருகிறது.

4. ഞങ്ങളുടെ വെള്ളം ഞങ്ങള് വിലെക്കു വാങ്ങി കുടിക്കുന്നു; ഞങ്ങളുടെ വിറകു ഞങ്ങള് വിലകൊടുത്തു മേടിക്കുന്നു.

5. பாரஞ்சுமந்து எங்கள் கழுத்து நோகிறது; நாங்கள் உழைக்கிறோம், எங்களுக்கு இளைப்பாறுதல் இல்லை.

5. ഞങ്ങളെ പിന്തുടരുന്നവര് ഞങ്ങളുടെ കഴുത്തില് എത്തിയിരിക്കുന്നു; ഞങ്ങള് തളര്ന്നിരിക്കുന്നു; ഞങ്ങള്ക്കു വിശ്രാമവുമില്ല.

6. அப்பத்தால் திருப்தியாகும்படி எகிப்தியருக்கும் அசீரியருக்கும் எங்களைக் கையளித்தோம்.

6. അപ്പം തിന്നു തൃപ്തരാകേണ്ടതിന്നു ഞങ്ങള് മിസ്രയീമ്യര്ക്കും അശ്ശൂര്യ്യര്ക്കും കീഴടങ്ങിയിരിക്കുന്നു.

7. எங்கள் பிதாக்கள் பாவஞ்செய்து மாண்டுபோனார்கள்; நாங்கள் அவர்களுடைய அக்கிரமங்களைச் சுமக்கிறோம்.

7. ഞങ്ങളുടെ പിതാക്കന്മാര് പാപം ചെയ്തു ഇല്ലാതെയായിരിക്കുന്നു; അവരുടെ അകൃത്യങ്ങള് ഞങ്ങള് ചുമക്കുന്നു.

8. அடிமைகள் எங்களை ஆளுகிறார்கள்; எங்களை அவர்கள் கையிலிருந்து விடுவிப்பாரில்லை.

8. ദാസന്മാര് ഞങ്ങളെ ഭരിക്കുന്നു; അവരുടെ കയ്യില്നിന്നു ഞങ്ങളെ വിടുവിപ്പാന് ആരുമില്ല.

9. வனாந்தரத்தில் இருக்கிற பட்டயத்தினால் பிராணமோசத்துக்கு ஏதுவானவர்களாய் எங்கள் அப்பத்தை தேடுகிறோம்.

9. മരുഭൂമിയിലെ വാള്നിമിത്തം പ്രാണഭയത്തോടെ ഞങ്ങള് ആഹാരം ചെന്നു കൊണ്ടുവരുന്നു.

10. பஞ்சத்தின் கொடுமையினால் எங்கள் தோல் அடுப்பங்கரையைப்போல் கறுத்துப்போயிற்று.

10. ക്ഷാമത്തിന്റെ കാഠിന്യം നിമിത്തം ഞങ്ങളുടെ ത്വക് അടുപ്പുപോലെ കറുത്തിരിക്കുന്നു.

11. சீயோனில் இருந்த ஸ்திரீகளையும் யூதா பட்டணங்களில் இருந்த கன்னிகைகளையும் அவமானப்படுத்தினார்கள்.

11. അവര് സീയോനില് സ്ത്രീകളെയും യെഹൂദാപട്ടണങ്ങളില് കന്യകമാരെയും വഷളാക്കിയിരിക്കുന്നു.

12. பிரபுக்களுடைய கைகளை அவர்கள் கட்டி, அவர்களை ஏறத்தூக்கினார்கள்; முதியோரின் முகங்கள் மதிக்கப்படவில்லை.

12. അവന് സ്വന്തകൈകൊണ്ടു പ്രഭുക്കന്മാരെ തൂക്കിക്കളഞ്ഞു; വൃദ്ധന്മാരുടെ മുഖം ആദരിച്ചതുമില്ല.

13. வாலிபரை எந்திரம் அரைக்கக்கொண்டுபோனார்கள்; இளைஞர் விறகு சுமந்து இடறிவிழுகிறார்கள்.

13. യൌവനക്കാര് തിരികല്ലു ചുമക്കുന്നു; ബാലന്മാര് വിറകുചുമടുംകൊണ്ടു വീഴുന്നു.

14. முதியோர்கள் வாசல்களில் உட்காருகிறதும், வாலிபர் கின்னரங்களை வாசிக்கிறதும் நின்றுபோயிற்று.

14. വൃദ്ധന്മാരെ പട്ടണവാതില്ക്കലും യൌവനക്കാരെ സംഗീതത്തിന്നും കാണുന്നില്ല.

15. எங்கள் இருதயத்தின் களிகூருதல் ஒழிந்துபோயிற்று; எங்கள் சந்தோஷம் துக்கமாய் மாறிற்று.

15. ഞങ്ങളുടെ ഹൃദയസന്തോഷം ഇല്ലാതെയായി; ഞങ്ങളുടെ നൃത്തം വിലാപമായ്തീര്ന്നിരിക്കുന്നു.

16. எங்கள் தலையிலிருந்து கிரீடம் விழுந்தது; ஐயோ! நாங்கள் பாவஞ்செய்தோமே.

16. ഞങ്ങളുടെ തലയിലെ കിരീടം വീണുപോയി; ഞങ്ങള് പാപം ചെയ്കകൊണ്ടു ഞങ്ങള്ക്കു അയ്യോ കഷ്ടം!

17. அதினால் எங்கள் இருதயம் பலட்சயமாயிற்று; அதினால் எங்கள் கண்கள் இருண்டுபோயின.

17. ഇതുകൊണ്ടു ഞങ്ങളുടെ ഹൃദയത്തിന്നു രോഗം പിടിച്ചിരിക്കുന്നു; ഇതുനിമിത്തം ഞങ്ങളുടെ കണ്ണു മങ്ങിയിരിക്കുന്നു.

18. பாழாய்க்கிடக்கிற சீயோன் மலையின்மேல் நரிகள் ஓடித்திரிகிறது.

18. സീയോന് പര്വ്വതം ശൂന്യമായി കുറുക്കന്മാര് അവിടെ സഞ്ചരിക്കുന്നതുകൊണ്ടു തന്നേ.

19. கர்த்தாவே, நீர் என்றென்றைக்கும் இருக்கிறீர்; உம்முடைய சிங்காசனம் தலைமுறை தலைமுறையாக நிலைநிற்கும்.

19. യഹോവേ, നീ ശാശ്വതനായും നിന്റെ സിംഹാസനം തലമുറതലമുറയായും ഇരിക്കുന്നു.

20. தேவரீர் என்றைக்கும் எங்களை மறந்து, நெடுங்காலமாக எங்களைக் கைவிட்டிருப்பதென்ன?

20. നീ സദാകാലം ഞങ്ങളെ മറക്കുന്നതും ദീര്ഘകാലം ഞങ്ങളെ ഉപേക്ഷിക്കുന്നതും എന്തു?

21. கர்த்தாவே, எங்களை உம்மிடத்தில் திருப்பிக்கொள்ளும், அப்பொழுது திரும்புவோம்; பூர்வகாலத்திலிருந்ததுபோல எங்கள் நாட்களைப் புதியவைகளாக்கும்.

21. യഹോവേ, ഞങ്ങള് മടങ്ങിവരേണ്ടതിന്നു ഞങ്ങളെ നിങ്കലേക്കു മടക്കിവരുത്തേണമേ; ഞങ്ങള്ക്കു പണ്ടത്തെപ്പോലെ ഒരു നല്ല കാലം വരുത്തേണമേ;

22. எங்களை முற்றிலும் வெறுத்துவிடுவீரோ? எங்கள்பேரில் கடுங்கோபமாயிருக்கிறீரே!

22. അല്ല, നീ ഞങ്ങളെ അശേഷം ത്യജിച്ചുകളഞ്ഞിരിക്കുന്നുവോ? ഞങ്ങളോടു നീ അതികഠിനമായി കോപിച്ചിരിക്കുന്നുവോ?