1. அடிக்கடி கடிந்து கொள்ளப்பட்டும் தன் பிடரியைக் கடினப்படுத்துகிறவன் சகாயமின்றிச் சடிதியில் நாசமடைவான்.

1. HE WHO, being often reproved, hardens his neck shall suddenly be destroyed--and that without remedy.

2. நீதிமான்கள் பெருகினால் ஜனங்கள் மகிழுவார்கள்; துன்மார்க்கர் ஆளும்போதோ ஜனங்கள் தவிப்பார்கள்.

2. When the [uncompromisingly] righteous are in authority, the people rejoice; but when the wicked man rules, the people groan and sigh.

3. ஞானத்தில் பிரியப்படுகிறவன் தன் தகப்பனை மகிழப்பண்ணுகிறான்; வேசிகளோடே தொந்திப்பானவனோ ஆஸ்தியை அழிக்கிறான்.
லூக்கா 15:13

3. Whoever loves skillful and godly Wisdom rejoices his father, but he who associates with harlots wastes his substance.

4. நியாயத்தினால் ராஜா தேசத்தை நிலைநிறுத்துகிறான்; பரிதானப்பிரியனோ அதைக் கவிழ்க்கிறான்.

4. The king by justice establishes the land, but he who exacts gifts and tribute overthrows it.

5. பிறனை முகஸ்துதி செய்கிறவன், அவன் கால்களுக்கு வலையை விரிக்கிறான்.

5. A man who flatters his neighbor spreads a net for his own feet.

6. துஷ்டனுடைய துரோகத்திலே கண்ணியிருக்கிறது; நீதிமானோ பாடி மகிழுகிறான்.

6. In the transgression of an evil man there is a snare, but the [uncompromisingly] righteous man sings and rejoices.

7. நீதிமான் ஏழைகளின் நியாயத்தைக் கவனித்தறிகிறான்; துன்மார்க்கனோ அதை அறிய விரும்பான்.

7. The [consistently] righteous man knows and cares for the rights of the poor, but the wicked man has no interest in such knowledge. [Job 29:16; 31:13; Ps. 41:1.]

8. பரியாசக்காரர் பட்டணத்தில் தீக்கொளுத்திவிடுகிறார்கள்; ஞானிகளோ குரோதத்தை விலக்குகிறார்கள்.

8. Scoffers set a city afire [inflaming the minds of the people], but wise men turn away wrath.

9. ஞானி மூடனுடன் வழக்காடுகையில், சினந்தாலும் சிரித்தாலும் அமைதியில்லை.

9. If a wise man has an argument with a foolish man, the fool only rages or laughs, and there is no rest.

10. இரத்தப்பிரியர் உத்தமனைப் பகைக்கிறார்கள்; செம்மையானவர்களோ அவனுடைய பிராணனைக் காப்பாற்றுகிறார்கள்.

10. The bloodthirsty hate the blameless man, but the upright care for and seek [to save] his life. [Gen. 4:5, 8; I John 3:12.]

11. மூடன் தன் உள்ளத்தையெல்லாம் வெளிப்படுத்துகிறான்; ஞானியோ அதைப் பின்னுக்கு அடக்கிவைக்கிறான்.

11. A [self-confident] fool utters all his anger, but a wise man holds it back and stills it.

12. அதிபதியானவன் பொய்களுக்குச் செவிகொடுத்தால், அவன் ஊழியக்காரர் யாவரும் துன்மார்க்கராவார்கள்.

12. If a ruler listens to falsehood, all his officials will become wicked.

13. தரித்திரனும் கொடுமைக்காரனும் ஒருவரையொருவர் சந்திக்கிறார்கள்; அவ்விருவருடைய கண்களுக்கும் கர்த்தர் வெளிச்சங்கொடுக்கிறார்.

13. The poor man and the oppressor meet together--the Lord gives light to the eyes of both.

14. ஏழைகளுடைய நியாயத்தை உண்மையாய் விசாரிக்கிற ராஜாவின் சிங்காசனம் என்றும் நிலைபெற்றிருக்கும்.

14. The king who faithfully judges the poor, his throne shall be established continuously.

15. பிரம்பும் கடிந்துகொள்ளுதலும் ஞானத்தைக் கொடுக்கும்; தன் இஷ்டத்திற்கு விடப்பட்ட பிள்ளையோ தன் தாய்க்கு வெட்கத்தை உண்டுபண்ணுகிறான்.

15. The rod and reproof give wisdom, but a child left undisciplined brings his mother to shame.

16. துன்மார்க்கர் பெருகினால் பாவமும் பெருகும்; நீதிமான்களோ அவர்கள் விழுவதைக் காண்பார்கள்.

16. When the wicked are in authority, transgression increases, but the [uncompromisingly] righteous shall see the fall of the wicked.

17. உன் மகனைச் சிட்சைசெய், அவன் உனக்கு ஆறுதல் செய்வான், உன் ஆத்துமாவுக்கு ஆனந்தத்தையும் உண்டாக்குவான்.

17. Correct your son, and he will give you rest; yes, he will give delight to your heart.

18. தீர்க்கதரிசனமில்லாத இடத்தில் ஜனங்கள் சீர்கெட்டுப்போவார்கள்; வேதத்தைக் காக்கிறவனோ பாக்கியவான்.

18. Where there is no vision [no redemptive revelation of God], the people perish; but he who keeps the law [of God, which includes that of man]--blessed (happy, fortunate, and enviable) is he. [I Sam. 3:1; Amos 8:11, 12.]

19. அடிமையானவன் வார்த்தைகளினாலே அடங்கான்; அவைகளை அவன் அறிந்தாலும் உத்தரவு கொடான்.

19. A servant will not be corrected by words alone; for though he understands, he will not answer [the master who mistreats him].

20. தன் வார்த்தைகளில் பதறுகிற மனுஷனைக் கண்டாயானால், அவனை நம்புவதைப்பார்க்கிலும் மூடனை நம்பலாம்.

20. Do you see a man who is hasty in his words? There is more hope for a [self-confident] fool than for him.

21. ஒருவன் தன் அடிமையைச் சிறு பிராயமுதல் இளக்காரமாக வளர்த்தால், முடிவிலே அவன் தன்னைப் புத்திரனாகப் பாராட்டுவான்.

21. He who pampers his servant from childhood will have him expecting the rights of a son afterward.

22. கோபக்காரன் வழக்கைக் கொளுவுகிறான்; மூர்க்கன் பெரும்பாதகன்.

22. A man of wrath stirs up strife, and a man given to anger commits and causes much transgression.

23. மனுஷனுடைய அகந்தை அவனைத் தாழ்த்தும்; மனத்தாழ்மையுள்ளவனோ கனமடைவான்.
மத்தேயு 23:12

23. A man's pride will bring him low, but he who is of a humble spirit will obtain honor. [Prov. 15:33; 18:12; Isa. 66:2; Dan. 4:30; Matt. 23:12; James 4:6, 10; I Pet. 5:5.]

24. திருடனோடே பங்கிட்டுக்கொள்ளுகிறவன் தன் ஆத்துமாவைப் பகைக்கிறான்; சாபத்தை அவன் கேட்டாலும் காரியத்தை வெளிப்படுத்தமாட்டான்.

24. Whoever is partner with a thief hates his own life; he falls under the curse [pronounced upon him who knows who the thief is] but discloses nothing.

25. மனுஷனுக்குப் பயப்படும் பயம் கண்ணியை வருவிக்கும்; கர்த்தரை நம்புகிறவனோ உயர்ந்த அடைக்கலத்திலே வைக்கப்படுவான்.

25. The fear of man brings a snare, but whoever leans on, trusts in, and puts his confidence in the Lord is safe and set on high.

26. ஆளுகை செய்கிறவனுடைய முகதரிசனத்தைத் தேடுகிறவர்கள் அநேகர்; ஆனாலும் அவனவனுடைய நியாயம் கர்த்தராலே தீரும்.

26. Many crave and seek the ruler's favor, but the wise man [waits] for justice from the Lord.

27. நீதிமானுக்கு அநியாயக்காரன் அருவருப்பானவன்; சன்மார்க்கனும் துன்மார்க்கனுக்கு அருவருப்பானவன்.

27. An unjust man is an abomination to the righteous, and he who is upright in the way [of the Lord] is an abomination to the wicked.