1. பிரிந்து போகிறவன் தன் இச்சையின்படி செய்யப்பார்க்கிறான், எல்லா ஞானத்திலும் தலையிட்டுக் கொள்ளுகிறான்.

1. Who so hath an earnest desire [to wysdome] he will sequester him selfe to seeke it, and occupie him selfe in all stedfastnesse & sounde doctrine.

2. மூடன் ஞானத்தில் பிரியங்கொள்ளாமல், தன் மனதிலுள்ளவைகளை வெளிப்படுத்தப் பிரியப்படுகிறான்.

2. A foole hath no delight in vnderstanding: but onlye to vtter the fansies of his owne heart.

3. துன்மார்க்கன் வர அவமானம் வரும்; அவமானத்தோடே நிந்தையும் வரும்.

3. When the vngodly commeth, then commeth also disdayne: and with the dishonest person commeth shame and dishonour.

4. மனுஷனுடைய வாய்மொழிகள் ஆழமான ஜலம்போலிருக்கும்; ஞானத்தின் ஊற்று பாய்கிற ஆற்றைப்போலிருக்கும்.
யோவான் 7:38

4. The wordes of a [wyse] mans mouth are lyke deepe waters: and the well of wisdome is like a full streame.

5. வழக்கிலே நீதிமானைத் தோற்கடிக்கிறதற்கு, துன்மார்க்கனுக்கு முகதாட்சிணியம்பண்ணுவது நல்லதல்ல.

5. It is not good to regarde the person of the vngodly, to ouerthrowe the righteous in iudgement.

6. மூடனுடைய உதடுகள் விவாதத்தில் நுழையும், அவன் வாய் அடிகளை வரவழைக்கும்.

6. A fooles lippes come with brawling, and his mouth prouoketh vnto stripes.

7. மூடனுடைய வாய் அவனுக்குக் கேடு, அவன் உதடுகள் அவன் ஆத்துமாவுக்குக் கண்ணி.

7. A fooles mouth is his owne destruction, and his lippes are the snare for his owne soule.

8. கோள்காரனுடைய வார்த்தைகள் விளையாட்டுப்போலிருக்கும், ஆனாலும் அவைகள் உள்ளத்திற்குள் தைக்கும்.

8. The wordes of a slaunderer are very woundes, and go through vnto the innermost partes of the body.

9. தன் வேலையில் அசதியாயிருப்பவன் அழிம்பனுக்குச் சகோதரன்.

9. Who so is slouthfull in his labour, is the brother of hym that is a waster.

10. கர்த்தரின் நாமம் பலத்த துருகம்; நீதிமான் அதற்குள் ஓடிச் சுகமாயிருப்பான்.

10. The name of the Lorde is a strong castell, the righteous runneth vnto it and is in safegarde.

11. ஐசுவரியவானுடைய பொருள் அவனுக்கு அரணான பட்டணம்; அது அவன் எண்ணத்தில் உயர்ந்த மதில்போலிருக்கும்.

11. The rich mans goodes are his strong citie, and as an high wall in his owne conceipt.

12. அழிவு வருமுன் மனுஷனுடைய இருதயம் இறுமாப்பாயிருக்கும்; மேன்மைக்கு முன்னானது தாழ்மை.

12. Before destruction the heart of a man is proude: and before honour goeth humilitie.

13. காரியத்தைக் கேட்குமுன் உத்தரம் சொல்லுகிறவனுக்கு, அது புத்தியீனமும் வெட்கமுமாயிருக்கும்.

13. He that geueth sentence in a matter before he heare it, the same to hym is folly and shame.

14. மனுஷனுடைய ஆவி அவன் பலவீனத்தைத் தாங்கும்; முறிந்த ஆவி யாரால் தாங்கக்கூடும்?

14. A good stomacke beareth out sickenesse: but the minde beyng sicke, who shall heale it?

15. புத்திமானுடைய மனம் அறிவைச் சம்பாதிக்கும்; ஞானியின் செவி அறிவை நாடும்.

15. A wise heart possesseth knowledge, & a prudent eare seeketh vnderstanding.

16. ஒருவன் கொடுக்கும் வெகுமதி அவனுக்கு வழியுண்டாக்கி, பெரியோர்களுக்கு முன்பாக அவனைக் கொண்டுபோய்விடும்.

16. A mans gyft maketh an open way, to bryng hym before great men.

17. தன் வழக்கிலே முதல் பேசுகிறவன் நீதிமான்போல் காணப்படுவான்; அவன் அயலானோ வந்து அவனை பரிசோதிக்கிறான்.

17. The righteous declareth his owne cause first him selfe, and his neighbour commeth and tryeth hym.

18. சீட்டுப்போடுதல் விரோதங்களை ஒழித்து, பலவான்கள் நடுவே சிக்கறுக்கும்.

18. The lot causeth variaunce to ceasse: and parteth the mightie a sunder.

19. அரணான பட்டணத்தை வசப்படுத்துவதைப்பார்க்கிலும் கோபங்கொண்ட சகோதரனை வசப்படுத்துவது அரிது; அவர்களுடைய விரோதங்கள் கோட்டைத் தாழ்ப்பாள்கள் போலிருக்கும்.

19. Brethren beyng at variaunce are harder to be wonne then a strong citie, and their contentions are like the barre of a castell.

20. அவனவன் வாயின் பலனால் அவனவன் வயிறு நிரம்பும்; அவனவன் உதடுகளின் விளைவினால் அவனவன் திருப்தியாவான்.

20. A mans belly shalbe satisfied with the fruite of his owne mouth, and with the encrease of his lippes shall he be filled.

21. மரணமும் ஜீவனும் நாவின் அதிகாரத்திலிருக்கும்; அதில் பிரியப்படுகிறவர்கள் அதின் கனியைப் புசிப்பார்கள்.

21. Death and life are in the instrument of the tongue, and they that loue it, shall eate the fruite thereof.

22. மனைவியைக் கண்டடைகிறவன் நன்மையானதைக் கண்டடைகிறான்; கர்த்தரால் தயையும் பெற்றுக்கொள்ளுகிறான்.

22. Who so findeth a wyfe, findeth a good thing, and receaueth fauour of the Lorde.

23. தரித்திரன் கெஞ்சிக்கேட்கிறான்; ஐசுவரியவான் கடினமாய் உத்தரவுகொடுக்கிறான்.

23. The poore prayeth meekely: but the riche geueth a rough aunswere.

24. சிநேகிதருள்ளவன் சிநேகம் பாராட்டவேண்டும்; சகோதரனிலும் அதிக சொந்தமாய்ச் சிநேகிப்பவனுமுண்டு.

24. A man that wyll haue frendes, must shewe hym selfe frendly: and there is a frende whiche is nearer then a brother.