1. இரட்சியும் கர்த்தாவே, பக்தியுள்ளவன் அற்றுப்போகிறான்; உண்மையுள்ளவர்கள் மனுபுத்திரரில் இல்லை.

1. yehovaa nannu rakshimpumu, bhakthigalavaaru lekapoyirivishvaasulu narulalo nundakunda gathinchipoyiri.

2. அவரவர் தங்கள் தோழரோடே பொய் பேசுகிறார்கள்; இச்சக உதடுகளால் இருமனதாய்ப் பேசுகிறார்கள்.

2. andaru okarithoo nokaru abaddhamulaaduduru mosakaramaina manassugalavaarai icchakamulaadu pedavulathoo palukuduru.

3. இச்சகம் பேசுகிற எல்லா உதடுகளையும், பெருமைகளைப் பேசுகிற நாவையும் கர்த்தர் அறுத்துப்போடுவாராக.

3. yehovaa icchakamulaadu pedavulannitini binkamulaadu naalukalannitini kosiveyunu.

4. அவர்கள், எங்கள் நாவுகளால் மேற்கொள்ளுவோம், எங்கள் உதடுகள் எங்களுடையவை; யார் எங்களுக்கு ஆண்டவன் என்று சொல்லுகிறார்கள்.

4. maa naalukalachetha memu saadhinchedamumaa pedavulumaavi, maaku prabhuvu evadani vaaranu konduru.

5. ஏழைகள் பாழாக்கப்பட்டதினிமித்தமும், எளியவர்கள் விடும் பெருமூச்சினிமித்தமும், நான் இப்பொழுது எழுந்து, அவன் ஏங்குகிற பாதுகாப்பிலே அவனை வைப்பேன் என்று கர்த்தர் சொல்லுகிறார்.

5. baadhapaduvaariki cheyabadina balaatkaaramunu battiyudaridrula nittoorpulanubattiyu nenippude lechedanu rakshananu korukonuvaariki nenu rakshana kalugajesedanu ani yehovaa selavichuchunnaadu.

6. கர்த்தருடைய சொற்கள் மண் உலையில் ஏழுதரம் உருக்கி, புடமிடப்பட்ட வெள்ளிக்கொப்பான சுத்தசொற்களாயிருக்கின்றன.

6. yehovaa maatalu pavitramainavi avi mattimoosalo edu maarulu karagi oodina vendi yantha pavitramulu.

7. கர்த்தாவே, நீர் அவர்களைக் காப்பாற்றி, அவர்களை என்றைக்கும் இந்த தலைமுறையாரிடமிருந்து விலக்கிக் காத்துக்கொள்ளுவீர்.

7. yehovaa, neevu daridrulanu kaapaadedavu ee tharamuvaari chethilonundi vaarini nityamu rakshinchedavu.

8. மனுபுத்திரரில் சண்டாளர் உயர்ந்திருக்கும்போது, துன்மார்க்கர் எங்கும் சுற்றித்திரிவார்கள்.

8. narulalo neechavarthana prabalamainappudu dushtulu garvishtulai naludikkula thirugulaaduduru.