1. அன்றையதினம் அகாஸ்வேரு ராஜா யூதரின் சத்துருவாயிருந்த ஆமானின் வீட்டை ராஜாத்தியாகிய எஸ்தருக்குக் கொடுத்தான்; மொர்தெகாய் ராஜசமுகத்தில் வந்தான்; அவன் தனக்கு இன்ன உறவு என்று எஸ்தர் அறிவித்திருந்தாள்.

1. That day King Ahasuerus gave the house of Haman, enemy of the Jews, to Queen Esther; and Mordecai was admitted to the king's presence, for Esther had revealed his relationship to her.

2. ராஜா ஆமானின் கையிலிருந்து வாங்கிப்போட்ட தம்முடைய மோதிரத்தை எடுத்து, அதை மொர்தெகாய்க்குக் கொடுத்தான்; எஸ்தர் மொர்தெகாயை ஆமானின் அரமனைக்கு அதிகாரியாக வைத்தாள்.

2. The king removed his signet ring from Haman, and transferred it into the keeping of Mordecai; and Esther put Mordecai in charge of the house of Haman.

3. பின்னும் எஸ்தர் ராஜசமுகத்தில் பேசி, அவன் பாதங்களில் விழுந்து அழுது, ஆகாகியனான ஆமானின் தீவினையையும் அவன் யூதருக்கு விரோதஞ்செய்ய யோசித்த யோசனையையும் பரிகரிக்க அவனிடத்தில் விண்ணப்பம்பண்ணினாள்.

3. In another audience with the king, Esther fell at his feet and tearfully implored him to revoke the harm done by Haman the Agagite, and the plan he had devised against the Jews.

4. அப்பொழுது ராஜா பொற்செங்கோலை எஸ்தருக்கு நீட்டினான்; எஸ்தர் எழுந்திருந்து ராஜசமுகத்தில் நின்று:

4. The king stretched forth the golden scepter to Esther. So she rose and, standing in his presence,

5. ராஜாவுக்குச் சித்தமாயிருந்து அவர் சமுகத்தில் எனக்குக் கிருபைகிடைத்து, ராஜசமுகத்தில் நான் சொல்லும் வார்த்தை சரியென்று காணப்பட்டு, அவருடைய கண்களுக்கு நான் பிரியமாயிருந்தால், ராஜாவின் நாடுகளிலெல்லாம் இருக்கிற யூதரை அழிக்கவேண்டும் என்று அம்மெதாத்தாவின் குமாரனாகிய ஆமான் என்னும் ஆகாகியன் தீவினையாய் எழுதின கட்டளைகள் செல்லாமற்போகப்பண்ணும்படி எழுதி அனுப்பப்படவேண்டும்.

5. said: 'If it pleases your majesty and seems proper to you, and if I have found favor with you and you love me, let a document be issued to revoke the letters which that schemer Haman, son of Hammedatha the Agagite, wrote for the destruction of the Jews in all the royal provinces.

6. என் ஜனத்தின்மேல் வரும் பொல்லாப்பை நான் எப்படிப் பார்க்கக்கூடும்? என் குலத்துக்கு வரும் அழிவை நான் எப்படிச் சகிக்கக்கூடும்? என்றாள்.

6. For how can I witness the evil that is to befall my people, and how can I behold the destruction of my race?'

7. அப்பொழுது அகாஸ்வேரு ராஜா ராஜாத்தியாகிய எஸ்தரையும் யூதனாகிய மொர்தெகாயையும் நோக்கி: இதோ, ஆமானின் வீட்டை எஸ்தருக்குக் கொடுத்தேன்; அவன் யூதர்மேல் தன் கையைப் போட எத்தனித்தபடியினால் அவனை மரத்திலே தூக்கிப்போட்டார்கள்.

7. King Ahasuerus then said to Queen Esther and to the Jew Mordecai: 'Now that I have given Esther the house of Haman, and they have hanged him on the gibbet because he attacked the Jews,

8. இப்போதும் உங்களுக்கு இஷ்டமானபடி நீங்கள் ராஜாவின் நாமத்தினால் யூதருக்காக எழுதி ராஜாவின் மோதிரத்தினால் முத்திரை போடுங்கள்; ராஜாவின் பேரால் எழுதப்பட்டு, ராஜாவின் மோதிரத்தினால் முத்திரை போடப்பட்டதைச் செல்லாமற்போகப்பண்ண ஒருவராலும் கூடாது என்றான்.

8. you in turn may write in the king's name what you see fit concerning the Jews and seal the letter with the royal signet ring.' For whatever is written in the name of the king and sealed with the royal signet ring cannot be revoked.

9. சீவான் மாதம் என்னும் மூன்றாம் மாதம் இருபத்துமூன்றாந்தேதியாகிய அக்காலத்திலேதானே ராஜாவின் சம்பிரதிகள் அழைக்கப்பட்டார்கள்; மொர்தெகாய் கற்பித்தபடியெல்லாம் யூதருக்கும் இந்து தேசம்முதல் எத்தியோப்பியா தேசமட்டுமுள்ள நூற்றிருபத்தேழு நாடுகளின் தேசாதிபதிகளுக்கும், அதிபதிகளுக்கும், அதிகாரிகளுக்கும், அந்தந்த நாட்டில் வழங்கும் அட்சரத்திலும், அந்தந்த ஜாதியார் பேசும் பாஷையிலும், யூதருக்கும் அவர்கள் அட்சரத்திலும் அவர்கள் பாஷையிலும் எழுதப்பட்டது.

9. At that time, on the twenty-third day of the third month, Sivan, the royal scribes were summoned. Exactly as Mordecai dictated, they wrote to the Jews and to the satraps, governors, and officials of the hundred and twenty-seven provinces from India to Ethiopia: to each province in its own script and to each people in its own language, and to the Jews in their own script and language.

10. அந்தக் கட்டளைகள் அகாஸ்வேரு ராஜாவின் பேரால் எழுதப்பட்டு, ராஜாவின் மோதிரத்தினால் முத்திரை போடப்பட்டபின், குதிரைகள்மேலும் வேகமான ஒட்டகங்கள்மேலும், கோவேறு கழுதைகள்மேலும் ஏறிப்போகிற அஞ்சற்காரர் கையில் அனுப்பப்பட்டது.

10. These letters, which he wrote in the name of King Ahasuerus and sealed with the royal signet ring, he sent by mounted couriers riding thoroughbred royal steeds.

11. அவைகளில், அகாஸ்வேரு ராஜாவுடைய எல்லா நாடுகளிலும் ஆதார் மாதம் என்கிற பன்னிரண்டாம் மாதம் பதின்மூன்றாந்தேதியாகிய அந்த ஒரே நாளிலே,

11. In these letters the king authorized the Jews in each and every city to group together and defend their lives, and to kill, destroy, wipe out, along with their wives and children, every armed group of any nation or province which should attack them, and to seize their goods as spoil

12. அந்தந்தப் பட்டணத்திலிருக்கிற யூதர் ஒன்றாய்ச் சேர்ந்து, தங்கள் பிராணனைக் காப்பாற்றவும், தங்களை விரோதிக்கும் சத்துருக்களாகிய ஜனத்தாரும் தேசத்தாருமான எல்லாரையும், அவர்கள் குழந்தைகளையும், ஸ்திரீகளையும் அழித்துக் கொன்று நிர்மூலமாக்கவும், அவர்கள் உடைமைகளைக் கொள்ளையிடவும், ராஜா யூதருக்குக் கட்டளையிட்டார் என்று எழுதியிருந்தது.

12. throughout the provinces of King Ahasuerus, on a single day, the thirteenth of the twelfth month, Adar. (E:1) The following is a copy of the letter: 'King Ahasuerus the Great to the governors of the provinces in the hundred and twenty-seven satrapies from India to Ethiopia, and to those responsible for our interests: Greetings! (E:2) 'Many have become the more ambitious the more they were showered with honors through the bountiful generosity of their patrons. (E:3) Not only do they seek to do harm to our subjects; incapable of bearing such greatness, they even begin plotting against their own benefactors. (E:4) Not only do they drive out gratitude from among men; with the arrogant boastfulness of those to whom goodness has no meaning, they suppose they will escape the vindictive judgment of the all-seeing God. (E:5) 'Often, too, the fair speech of friends entrusted with the administration of affairs has induced many placed in authority to become accomplices in the shedding of innocent blood, and has involved them in irreparable calamities (E:6) by deceiving with malicious slander the sincere good will of rulers. (E:7) This can be verified in the ancient stories that have been handed down to us, but more fully when one considers the wicked deeds perpetrated in your midst by the pestilential influence of those undeserving of authority. (E:8) We must provide for the future, so as to render the kingdom undisturbed and peaceful for all men, (E:9) taking advantage of changing conditions and deciding always with equitable treatment matters coming to our attention. (E:10) 'For instance, Haman, son of Hammedatha, a Macedonian, certainly not of Persian blood, and very different from us in generosity, was hospitably received by us. (E:11) He so far enjoyed the good will which we have toward all peoples that he was proclaimed 'father of the king,' before whom everyone was to bow down; he attained the rank second to the royal throne. (E:12) But, unequal to this dignity, he strove to deprive us of kingdom and of life; (E:13) and by weaving intricate webs of deceit, he demanded the destruction of Mordecai, our savior and constant benefactor, and of Esther, our blameless royal consort, together with their whole race. (E:14) For by such measures he hoped to catch us defenseless and to transfer the rule of the Persians to the Macedonians. (E:15) But we find that the Jews, who were doomed to extinction by this archcriminal, are not evildoers, but rather are governed by very just laws (E:16) and are the children of the Most High, the living God of majesty, who has maintained the kingdom in a flourishing condition for us and for our forebears. (E:17) 'You will do well, then, to ignore the letter sent by Haman, son of Hammedatha, (E:18) for he who composed it has been hanged, together with his entire household, before the gates of Susa. Thus swiftly has God, who governs all, brought just punishment upon him. (E:19) 'You shall exhibit a copy of this letter publicly in every place, to certify that the Jews may follow their own laws, (E:20) and that you may help them on the day set for their ruin, the thirteenth day of the twelfth month, Adar, to defend themselves against those who attack them. (E:21) For God, the ruler of all, has turned that day for them from one of destruction of the chosen race into one of joy. (E:22) Therefore, you too must celebrate this memorable day among your designated feasts with all rejoicing, (E:23) so that both now and in the future it may be, for us and for loyal Persians, a celebration of victory, and for those who plot against us a reminder of destruction. (E:24) 'Every city and province, without exception, that does not observe this decree shall be ruthlessly destroyed with fire and sword, so that it will be left not merely untrodden by men, but even shunned by wild beasts and birds forever.'

13. யூதர் தங்கள் பகைஞருக்குச் சரிக்குச் சரிக்கட்டும்படி நியமித்த அன்றையதினத்தில் ஆயத்தமாயிருக்க வேண்டுமென்று அந்தந்த நாட்டிலுள்ள சகல ஜனங்களுக்கும் கூறப்படுகிறதற்காகக் கொடுக்கப்பட்ட கட்டளையின் நகல் இதுவே; இது ஒவ்வொரு நாட்டிலும் பிரசித்தம்பண்ணப்பட்டது.

13. A copy of the letter to be promulgated as law in each and every province was published among all the peoples, so that the Jews might be prepared on that day to avenge themselves on their enemies.

14. அப்படியே வேகமான ஒட்டகங்கள்மேலும், கோவேறு கழுதைகள்மேலும் ஏறின அஞ்சற்காரர் ராஜாவின் வார்த்தையினாலே ஏவப்பட்டு, தீவிரத்தோடே புறப்பட்டுப்போனார்கள்; அந்தக் கட்டளை சூசான் அரமனையில் கொடுக்கப்பட்டது.

14. Couriers mounted on royal steeds sped forth in haste at the king's order, and the decree was promulgated in the stronghold of Susa.

15. அப்பொழுது மொர்தெகாய் இளநீலமும் வெள்ளையுமான ராஜவஸ்திரமும், பெரிய பொன்முடியும், பட்டும் இரத்தாம்பரமும் அணிந்தவனாய் ராஜாவினிடத்திலிருந்து புறப்பட்டான்; சூசான் நகரம் ஆர்ப்பரித்து மகிழ்ந்திருந்தது.

15. Mordecai left the king's presence clothed in a royal robe of violet and of white cotton, with a large crown of gold and a cloak of crimson byssus. The city of Susa shouted with joy,

16. இவ்விதமாய் யூதருக்கு வெளிச்சமும், மகிழ்ச்சியும், களிப்பும், கனமும் உண்டாயிற்று.

16. and there was splendor and merriment for the Jews, exultation and triumph.

17. ராஜாவின் வார்த்தையும் அவனுடைய கட்டளையும் போய்ச்சேர்ந்த எல்லா நாடுகளிலும், எல்லாப் பட்டணங்களிலும், யூதருக்குள்ளே அது மகிழ்ச்சியும், களிப்பும், விருந்துண்டு கொண்டாடும் நல்ல நாளுமாயிருந்தது; யூதருக்குப் பயப்படுகிற பயம் தேசத்து ஜனங்களைப் பிடித்ததினால், அவர்களில் அநேகர் யூத மார்க்கத்தில் அமைந்தார்கள்.

17. In each and every province and in each and every city, wherever the king's order arrived, there was merriment and exultation, banqueting and feasting for the Jews. And many of the peoples of the land embraced Judaism, for they were seized with a fear of the Jews.