1. அன்றியும், முதலாம் உடன்படிக்கையானது ஆராதனைக்கேற்ற முறைமைகளும் பூமிக்குரிய பரிசுத்த ஸ்தலமும் உடையதாயிருந்தது.

1. The first promise that was made included rules for worship and a tent for worship here on earth.

2. எப்படியெனில், ஒரு கூடாரம் உண்டாக்கப்பட்டிருந்தது; அதின் முந்தின பாகத்தில் குத்துவிளக்கும், மேஜையும், தேவசமுகத்தப்பங்களும் இருந்தன; அது பரிசுத்த ஸ்தலமென்னப்படும்.
யாத்திராகமம் 25:23-30, யாத்திராகமம் 26:1-30

2. The first part of the tent was called the holy place, and a lampstand, a table, and the sacred loaves of bread were kept there.

3. இரண்டாந்திரைக்குள்ளே மகா பரிசுத்த ஸ்தலமென்னப்பட்ட கூடாரம் இருந்தது.
யாத்திராகமம் 26:31-33

3. Behind the curtain was the most holy place.

4. அதிலே பொன்னாற்செய்த தூபகலசமும், முழுவதும் பொற்றகடு பொதிந்திருக்கப்பட்ட உடன்படிக்கைப் பெட்டியும் இருந்தன; அந்தப் பெட்டியிலே மன்னா வைக்கப்பட்ட பொற்பாத்திரமும், ஆரோனுடைய தளிர்த்த கோலும், உடன்படிக்கையின் கற்பலகைகளும் இருந்தன.
யாத்திராகமம் 16:33, யாத்திராகமம் 25:10-16, யாத்திராகமம் 30:1-6, எண்ணாகமம் 17:8-10, உபாகமம் 10:3-5

4. The gold altar that was used for burning incense was in this holy place. The gold-covered sacred chest was also there, and inside it were three things. First, there was a gold jar filled with manna. Then there was Aaron's walking stick that sprouted. Finally, there were the flat stones with the Ten Commandments written on them.

5. அதற்கு மேலே மகிமையுள்ள கேருபீன்கள் வைக்கப்பட்டுக் கிருபாசனத்தை நிழலிட்டிருந்தன; இவைகளைக்குறித்து விவரமாய்ப்பேச இப்பொழுது சமயமில்லை.
யாத்திராகமம் 25:18-22

5. On top of the chest were the glorious creatures with wings opened out above the place of mercy. Now isn't the time to go into detail about these things.

6. இவைகள் இவ்விதமாய் ஆயத்தமாக்கப்பட்டிருக்க, ஆசாரியர்கள் ஆராதனை முறைமைகளை நிறைவேற்றும்படிக்கு முதலாங்கூடாரத்திலே நித்தமும் பிரவேசிப்பார்கள்.
எண்ணாகமம் 18:2-6

6. But this is how everything was when the priests went each day into the first part of the tent to do their duties.

7. இரண்டாங்கூடாரத்திலே பிரதான ஆசாரியன்மாத்திரம் வருஷத்திற்கு ஒரு தரம் இரத்தத்தோடே பிரவேசித்து, அந்த இரத்தத்தைத் தனக்காகவும் ஜனங்களுடைய தப்பிதங்களுக்காகவும் செலுத்துவான்.
யாத்திராகமம் 30:10, லேவியராகமம் 16:2, லேவியராகமம் 16:14, லேவியராகமம் 16:15

7. However, only the high priest could go into the second part of the tent, and he went in only once a year. Each time he carried blood to offer for his sins and for any sins that the people had committed without meaning to.

8. அதினாலே, முதலாங்கூடாரம் நிற்குமளவும் பரிசுத்த ஸ்தலத்திற்குப்போகிற மார்க்கம் இன்னும் வெளிப்படவில்லையென்று பரிசுத்த ஆவியானவர் தெரியப்படுத்தியிருக்கிறார்.

8. All of this is the Holy Spirit's way of saying that no one could enter the most holy place while the tent was still the place of worship.

9. அந்தக் கூடாரம் இக்காலத்திற்கு உதவுகிற ஒப்பனையாயிருக்கிறது; அதற்கேற்றபடியே செலுத்தப்பட்டுவருகிற காணிக்கைகளும் பலிகளும் ஆராதனை செய்கிறவனுடைய மனச்சாட்சியைப் பூரணப்படுத்தக்கூடாதவைகளாம்.

9. This also has a meaning for today. It shows that we cannot make our consciences clear by offering gifts and sacrifices.

10. இவைகள் சீர்திருத்தல் உண்டாகும் காலம்வரைக்கும் நடந்தேறும்படி கட்டளையிடப்பட்ட போஜனபானங்களும், பலவித ஸ்நானங்களும், சரீரத்திற்கேற்ற சடங்குகளுமேயல்லாமல் வேறல்ல.
லேவியராகமம் 11:2, லேவியராகமம் 11:25, லேவியராகமம் 15:18, எண்ணாகமம் 19:13

10. These rules are merely about such things as eating and drinking and ceremonies for washing ourselves. And rules about physical things will last only until the time comes to change them for something better.

11. கிறிஸ்துவானவர் வரப்போகிற நன்மைகளுக்குரிய பிரதான ஆசாரியராய் வெளிப்பட்டு, கையினால் செய்யப்பட்டதாகிய இந்தச் சிருஷ்டிசம்பந்தமான கூடாரத்தின் வழியாக அல்ல, பெரிதும் உத்தமுமான கூடாரத்தின் வழியாகவும்,

11. Christ came as the high priest of the good things that are now here. He also went into a much better tent that wasn't made by humans and that doesn't belong to this world.

12. வெள்ளாட்டுக்கடா, இளங்காளை இவைகளுடைய இரத்தத்தினாலே அல்ல, தம்முடைய சொந்த இரத்தத்தினாலும் ஒரேதரம் மகா பரிசுத்த ஸ்தலத்திலே பிரவேசித்து, நித்திய மீட்பை உண்டுபண்ணினார்.
லேவியராகமம் 16:30-34

12. Then Christ went once for all into the most holy place and freed us from sin forever. He did this by offering his own blood instead of the blood of goats and bulls.

13. அதெப்படியெனில், காளை வெள்ளாட்டுக்கடா இவைகளின் இரத்தமும், தீட்டுப்பட்டவர்கள்மேல் தெளிக்கப்பட்ட கடாரியின் சாம்பலும், சரீரசுத்தியுண்டாகும்படி பரிசுத்தப்படுத்துமானால்,
லேவியராகமம் 16:3, எண்ணாகமம் 19:9, எண்ணாகமம் 19:17-19

13. According to the Law of Moses, those people who become unclean are not fit to worship God. Yet they will be considered clean, if they are sprinkled with the blood of goats and bulls and with the ashes of a sacrificed calf.

14. நித்திய ஆவியினாலே தம்மைத்தாமே பழுதற்ற பலியாக தேவனுக்கு ஒப்புக்கொடுத்த கிறிஸ்துவினுடைய இரத்தம் ஜீவனுள்ள தேவனுக்கு ஊழியஞ்செய்வதற்கு உங்கள் மனச்சாட்சியைச் செத்த கிரியைகளறச் சுத்திகரிப்பது எவ்வளவு நிச்சயம்!

14. But Christ was sinless, and he offered himself as an eternal and spiritual sacrifice to God. That's why his blood is much more powerful and makes our consciences clear. Now we can serve the living God and no longer do things that lead to death.

15. ஆகையால் முதலாம் உடன்படிக்கையின் காலத்திலே நடந்த அக்கிரமங்களை நிவிர்த்திசெய்யும்பொருட்டு அவர் மரணமடைந்து, அழைக்கப்பட்டவர்கள் வாக்குத்தத்தம்பண்ணப்பட்ட நித்திய சுதந்தரத்தை அடைந்துகொள்வதற்காக, புது உடன்படிக்கையின் மத்தியஸ்தராயிருக்கிறார்.

15. Christ died to rescue those who had sinned and broken the old agreement. Now he brings his chosen ones a new agreement with its guarantee of God's eternal blessings!

16. ஏனென்றால், எங்கே மரணசாதனமுண்டோ, அங்கே அந்த சாதனத்தை எழுதினவனுடைய மரணமும் உண்டாகவேண்டும்.

16. In fact, making an agreement of this kind is like writing a will. This is because the one who makes the will must die before it is of any use.

17. எப்படியெனில், மரணமுண்டான பின்பே மரணசாதனம் உறுதிப்படும்; அதை எழுதினவன் உயிரோடிருக்கையில் அதற்குப் பெலனில்லையே.

17. In other words, a will doesn't go into effect as long as the one who made it is still alive.

18. அந்தப்படி, முதலாம் உடன்படிக்கையும் இரத்தமில்லாமல் பிரதிஷ்டைபண்ணப்படவில்லை.

18. Blood was also used to put the first agreement into effect.

19. எப்படியெனில், மோசே, நியாயப்பிரமாணத்தின்படி, சகல ஜனங்களுக்கும் எல்லாக் கட்டளைகளையும் சொன்னபின்பு, இளங்காளை வெள்ளாட்டுக்கடா இவைகளின் இரத்தத்தைத் தண்ணீரோடும், சிவப்பான ஆட்டுமயிரோடும், ஈசோப்போடுங்கூட எடுத்து, புஸ்தகத்தின்மேலும் ஜனங்களெல்லார்மேலும் தெளித்து:
யாத்திராகமம் 24:3, லேவியராகமம் 14:4, எண்ணாகமம் 19:6

19. Moses told the people all that the Law said they must do. Then he used red wool and a hyssop plant to sprinkle the people and the book of the Law with the blood of bulls and goats and with water.

20. தேவன் உங்களுக்குக் கட்டளையிட்ட உடன்படிக்கையின் இரத்தம் இதுவே என்று சொன்னான்.
யாத்திராகமம் 24:8

20. He told the people, 'With this blood God makes his agreement with you.'

21. இவ்விதமாக, கூடாரத்தின்மேலும் ஆராதனைக்குரிய சகல பணிமுட்டுகளின்மேலும் இரத்தத்தைத் தெளித்தான்.
லேவியராகமம் 8:15, லேவியராகமம் 8:19

21. Moses also sprinkled blood on the tent and on everything else that was used in worship.

22. நியாயப்பிரமாணத்தின்படி கொஞ்சங்குறைய எல்லாம் இரத்தத்தினாலே சுத்திகரிக்கப்படும்; இரத்தஞ்சிந்துதலில்லாமல் மன்னிப்பு உண்டாகாது.
லேவியராகமம் 17:11

22. The Law says that almost everything must be sprinkled with blood, and no sins can be forgiven unless blood is offered.

23. ஆதலால், பரலோகத்திலுள்ளவைகளுக்குச் சாயலானவைகள் இப்படிப்பட்ட பலிகளினாலே சுத்திகரிக்கப்படவேண்டியதாயிருந்தது; பரலோகத்திலுள்ளவைகளோ இவைகளிலும் விசேஷித்த பலிகளாலே சுத்திகரிக்கப்படவேண்டியதாமே.

23. These things are only copies of what is in heaven, and so they had to be made holy by these ceremonies. But the real things in heaven must be made holy by something better.

24. அந்தப்படி. மெய்யான பரிசுத்த ஸ்தலத்துக்கு அடையாளமான கையினால் செய்யப்பட்டதாயிருக்கிற பரிசுத்த ஸ்தலத்திலே கிறிஸ்துவானவர் பிரவேசியாமல், பரலோகத்திலேதானே இப்பொழுது நமக்காக தேவனுடைய சமுகத்தில் பிரத்தியட்சமாகும்படி பிரவேசித்திருக்கிறார்.

24. This is why Christ did not go into a tent that had been made by humans and was only a copy of the real one. Instead, he went into heaven and is now there with God to help us.

25. பிரதான ஆசாரியன் அந்நிய இரத்தத்தோடே வருஷந்தோறும் பரிசுத்த ஸ்தலத்துக்குள் பிரவேசிக்கிறதுபோல, அவர் அநேகந்தரம் தம்மைப் பலியிடும்படிக்குப் பிரவேசிக்கவில்லை.

25. Christ did not have to offer himself many times. He wasn't like a high priest who goes into the most holy place each year to offer the blood of an animal.

26. அப்படியிருந்ததானால், உலகமுண்டானது முதற்கொண்டு அவர் அநேகந்தரம் பாடுபடவேண்டியதாயிருக்குமே; அப்படியல்ல, அவர் தம்மைத்தாமே பலியிடுகிறதினாலே பாவங்களை நீக்கும் பொருட்டாக இந்தக் கடைசிகாலத்தில் ஒரேதரம் வெளிப்பட்டார்.

26. If he had offered himself every year, he would have suffered many times since the creation of the world. But instead, near the end of time he offered himself once and for all, so that he could be a sacrifice that does away with sin.

27. அன்றியும், ஒரேதரம் மரிப்பதும், பின்பு நியாயத்தீர்ப்படைவதும், மனுஷருக்கு நியமிக்கப்பட்டிருக்கிறபடியே,
ஆதியாகமம் 3:19

27. We die only once, and then we are judged.

28. கிறிஸ்துவும் அநேகருடைய பாவங்களைச் சுமந்து தீர்க்கும்படிக்கு ஒரேதரம் பலியிடப்பட்டு, தமக்காகக் காத்துக்கொண்டிருக்கிறவர்களுக்கு இரட்சிப்பை அருளும்படி இரண்டாந்தரம் பாவமில்லாமல் தரிசனமாவார்.
லேவியராகமம் 16:30-34, ஏசாயா 53:12

28. So Christ died only once to take away the sins of many people. But when he comes again, it will not be to take away sin. He will come to save everyone who is waiting for him.