1. கிறிஸ்து இயேசுவினால் உண்டாயிருக்கிற ஜீவனைப்பற்றிய வாக்குத்தத்தத்தின்படி, தேவனுடைய சித்தத்தினாலே, இயேசுகிறிஸ்துவின் அப்போஸ்தலனாயிருக்கிற பவுல்,

1. PAUL, AN apostle (special messenger) of Christ Jesus by the will of God, according to the promise of life that is in Christ Jesus,

2. பிரியமுள்ள குமாரனாகிய தீமோத்தேயுவுக்கு எழுதுகிறதாவது: பிதாவாகிய தேவனாலும் நம்முடைய கர்த்தராகிய கிறிஸ்து இயேசுவினாலும் கிருபையும் இரக்கமும் சமாதானமும் உண்டாவதாக.

2. To Timothy, [my] beloved child: Grace (favor and spiritual blessing), mercy, and [heart] peace from God the Father and Christ Jesus our Lord!

3. நான் இரவும் பகலும் இடைவிடாமல் என் ஜெபங்களில் உன்னை நினைத்து, உன் கண்ணீரை ஞாபகம்பண்ணி, சந்தோஷத்தால் நிறையப்படும்படிக்கு உன்னைக் காண வாஞ்சையாயிருந்து,

3. I thank God Whom I worship with a pure conscience, in the spirit of my fathers, when without ceasing I remember you night and day in my prayers,

4. உன்னிலுள்ள மாயமற்ற விசுவாசத்தை நினைவுகூருகிறதினால், என் முன்னோர்கள் முதற்கொண்டு சுத்தமனச்சாட்சியோடே ஆராதித்துவரும் தேவனை நான் ஸ்தோத்திரிக்கிறேன்.

4. And when, as I recall your tears, I yearn to see you so that I may be filled with joy.

5. அந்த விசுவாசம் முந்தி உன் பாட்டியாகிய லோவிசாளுக்குள்ளும் உன் தாயாகிய ஐனிக்கேயாளுக்குள்ளும் நிலைத்திருந்தது; அது உனக்குள்ளும் நிலைத்திருக்கிறதென்று நிச்சயித்திருக்கிறேன்.

5. I am calling up memories of your sincere and unqualified faith (the leaning of your entire personality on God in Christ in absolute trust and confidence in His power, wisdom, and goodness), [a faith] that first lived permanently in [the heart of] your grandmother Lois and your mother Eunice and now, I am [fully] persuaded, [dwells] in you also.

6. இதினிமித்தமாக, நான் உன்மேல் என் கைகளை வைத்ததினால் உனக்கு உண்டான தேவவரத்தை நீ அனல்மூட்டி எழுப்பி விடும்படி உனக்கு நினைப்பூட்டுகிறேன்.

6. That is why I would remind you to stir up (rekindle the embers of, fan the flame of, and keep burning) the [gracious] gift of God, [the inner fire] that is in you by means of the laying on of my hands [with those of the elders at your ordination].

7. தேவன் நமக்குப் பயமுள்ள ஆவியைக் கொடாமல், பலமும் அன்பும் தெளிந்த புத்தியுமுள்ள ஆவியையே கொடுத்திருக்கிறார்.

7. For God did not give us a spirit of timidity (of cowardice, of craven and cringing and fawning fear), but [He has given us a spirit] of power and of love and of calm and well-balanced mind and discipline and self-control.

8. ஆகையால் நம்முடைய கர்த்தரைப்பற்றிய சாட்சியைக்குறித்தாவது, அவர் நிமித்தம் கட்டப்பட்டிருக்கிற என்னைக் குறித்தாவது, நீ வெட்கப்படாமல், தேவவல்லமைக்கேற்றபடி சுவிசேஷத்திற்காக என்னோடேகூடத் தீங்கனுபவி.

8. Do not blush or be ashamed then, to testify to and for our Lord, nor of me, a prisoner for His sake, but [with me] take your share of the suffering [to which the preaching] of the Gospel [may expose you, and do it] in the power of God.

9. அவர் நம்முடைய கிரியைகளின்படி நம்மை இரட்சிக்காமல், தம்முடைய தீர்மானத்தின்படியும், ஆதிகாலமுதல் கிறிஸ்து இயேசுவுக்குள் நமக்கு அருளப்பட்ட கிருபையின்படியும், நம்மை இரட்சித்து, பரிசுத்த அழைப்பினாலே அழைத்தார்.

9. [For it is He] Who delivered and saved us and called us with a calling in itself holy and leading to holiness [to a life of consecration, a vocation of holiness]; [He did it] not because of anything of merit that we have done, but because of and to further His own purpose and grace (unmerited favor) which was given us in Christ Jesus before the world began [eternal ages ago].

10. நம்முடைய இரட்சகராகிய இயேசு கிறிஸ்து பிரசன்னமானதினாலே அந்தக் கிருபை இப்பொழுது வெளிப்படுத்தப்பட்டது; அவர் மரணத்தைப் பரிகரித்து, ஜீவனையும் அழியாமையையும் சுவிசேஷத்தினாலே வெளியரங்கமாக்கினார்.

10. [It is that purpose and grace] which He now has made known and has fully disclosed and made real [to us] through the appearing of our Savior Christ Jesus, Who annulled death and made it of no effect and brought life and immortality (immunity from eternal death) to light through the Gospel.

11. அதற்கு நான் பிரசங்கியாகவும், அப்போஸ்தலனாகவும், புறஜாதியாருக்குப் போதகனாகவும் நியமிக்கப்பட்டேன்.

11. For [the proclaiming of] this [Gospel] I was appointed a herald (preacher) and an apostle (special messenger) and a teacher of the Gentiles.

12. அதினிமித்தம் நான் இந்தப் பாடுகளையும் அனுபவிக்கிறேன்; ஆயினும், நான் வெட்கப்படுகிறதில்லை; ஏனென்றால், நான் விசுவாசித்திருக்கிறவர் இன்னார் என்று அறிவேன், நான் அவரிடத்தில் ஒப்புக்கொடுத்ததை அவர் அந்நாள்வரைக்கும் காத்துக்கொள்ள வல்லவராயிருக்கிறாரென்று நிச்சயித்துமிருக்கிறேன்.

12. And this is why I am suffering as I do. Still I am not ashamed, for I know (perceive, have knowledge of, and am acquainted with) Him Whom I have believed (adhered to and trusted in and relied on), and I am [positively] persuaded that He is able to guard and keep that which has been entrusted to me and which I have committed [to Him] until that day.

13. நீ கிறிஸ்து இயேசுவைப்பற்றும் விசுவாசத்தோடும் அன்போடும் என்னிடத்தில் கேட்டிருக்கிற ஆரோக்கியமான வசனங்களின் சட்டத்தைக் கைக்கொண்டிரு.

13. Hold fast and follow the pattern of wholesome and sound teaching which you have heard from me, in [all] the faith and love which are [for us] in Christ Jesus.

14. உன்னிடத்தில் ஒப்புவிக்கப்பட்ட அந்த நற்பொருளை நமக்குள்ளே வாசம்பண்ணுகிற பரிசுத்த ஆவியினாலே காத்துக்கொள்.

14. Guard and keep [with the greatest care] the precious and excellently adapted [Truth] which has been entrusted [to you], by the [help of the] Holy Spirit Who makes His home in us.

15. ஆசியா நாட்டிலிருக்கிற யாவரும், அவர்களில் பிகெல்லு எர்மொகெனே முதலாய் என்னைவிட்டு விலகினார்களென்று அறிந்திருக்கிறாய்.

15. You already know that all who are in Asia turned away and forsook me, Phygelus and Hermogenes among them.

16. ஒநேசிப்போருவின் வீட்டாருக்குக் கர்த்தர் இரக்கங்கட்டளையிடுவாராக; அவன் அநேகந்தரம் என்னை இளைப்பாற்றினான்; என் விலங்கைக்குறித்து அவன் வெட்கப்படவுமில்லை;

16. May the Lord grant [His] mercy to the family of Onesiphorus, for he often showed me kindness and ministered to my needs [comforting and reviving and bracing me like fresh air]! He was not ashamed of my chains and imprisonment [for Christ's sake].

17. அவன் ரோமாவில் வந்திருந்தபோது அதிக ஜாக்கிரதையாய் என்னைத் தேடிக் கண்டுபிடித்தான்.

17. No, rather when he reached Rome, he searched diligently and eagerly for me and found me.

18. அந்நாளிலே அவன் கர்த்தரிடத்தில் இரக்கத்தைக் கண்டடையும்படி, கர்த்தர் அவனுக்கு அனுக்கிரகஞ்செய்வாராக; அவன் எபேசுவிலே செய்த பற்பல உதவிகளையும் நீ நன்றாய் அறிந்திருக்கிறாயே.

18. May the Lord grant to him that he may find mercy from the Lord on that [great] day! And you know how many things he did for me and what a help he was at Ephesus [you know better than I can tell you].