1. இப்படியாக, எந்த மனுஷனும் எங்களைக் கிறிஸ்துவின் ஊழியக்காரரென்றும், தேவனுடைய இரகசியங்களின் உக்கிராணக்காரரென்றும் எண்ணிக்கொள்ளக்கடவன்.

1. SO THEN, let us [apostles] be looked upon as ministering servants of Christ and stewards (trustees) of the mysteries (the secret purposes) of God.

2. மேலும், உக்கிராணக்காரன் உண்மையுள்ளவனென்று காணப்படுவது அவனுக்கு அவசியமாம்.

2. Moreover, it is [essentially] required of stewards that a man should be found faithful [proving himself worthy of trust].

3. ஆயினும் நான் உங்களாலேயாவது மனுஷருடைய நியாயநாளின் விசாரணையினாலேயாவது தீர்ப்பைப் பெறுவது எனக்கு மிகவும் அற்ப காரியமாயிருக்கிறது; நானும் என்னைக்குறித்துத் தீர்ப்புச்சொல்லுகிறதில்லை.

3. But [as for me personally] it matters very little to me that I should be put on trial by you [on this point], and that you or any other human tribunal should investigate and question and cross-question me. I do not even put myself on trial and judge myself.

4. என்னிடத்தில் நான் யாதொரு குற்றத்தையும் அறியேன்; ஆகிலும் அதினாலே நான் நீதிமானாகிறதில்லை; என்னை நியாயம் விசாரிக்கிறவர் கர்த்தரே.
சங்கீதம் 143:2

4. I am not conscious of anything against myself, and I feel blameless; but I am not vindicated and acquitted before God on that account. It is the Lord [Himself] Who examines and judges me.

5. ஆனதால், கர்த்தர் வருமளவும் நீங்கள் காலத்துக்குமுன்னே யாதொன்றைக்குறித்தும் தீர்ப்புச்சொல்லாதிருங்கள்; இருளில் மறைந்திருக்கிறவைகளை அவர் வெளியரங்கமாக்கி, இருதயங்களின் யோசனைகளையும் வெளிப்படுத்துவார்; அப்பொழுது அவனவனுக்குரிய புகழ்ச்சி தேவனால் உண்டாகும்.

5. So do not make any hasty or premature judgments before the time when the Lord comes [again], for He will both bring to light the secret things that are [now hidden] in darkness and disclose and expose the [secret] aims (motives and purposes) of hearts. Then every man will receive his [due] commendation from God.

6. சகோதரரே, எழுதப்பட்டதற்கு மிஞ்சி எண்ணவேண்டாமென்று நீங்கள் எங்களாலே கற்றுக்கொள்ளவும், ஒருவனும் ஒருவனினிமித்தம் மற்றொருவனுக்கு விரோதமாய் இறுமாப்படையாதிருக்கவும், நான் உங்கள்நிமித்தம் என்னையும் அப்பொல்லோவையும் திருஷ்டாந்தமாக வைத்து, இவைகளை எழுதினேன்.

6. Now I have applied all this [about parties and factions] to myself and Apollos for your sakes, brethren, so that from what I have said of us [as illustrations], you may learn [to think of men in accordance with Scripture and] not to go beyond that which is written, that none of you may be puffed up and inflated with pride and boast in favor of one [minister and teacher] against another.

7. அன்றியும் உன்னை விசேஷித்தவனாகும்படி செய்கிறவர் யார்? உனக்கு உண்டாயிருக்கிறவைகளில் நீ பெற்றுக்கொள்ளாதது யாது? நீ பெற்றுக்கொண்டவனானால் பெற்றுக்கொள்ளாதவன்போல் ஏன் மேன்மைபாராட்டுகிறாய்?

7. For who separates you from the others [as a faction leader]? [Who makes you superior and sets you apart from another, giving you the preeminence?] What have you that was not given to you? If then you received it [from someone], why do you boast as if you had not received [but had gained it by your own efforts]?

8. இப்பொழுது திருப்தியடைந்திருக்கிறீர்களே, இப்பொழுது ஐசுவரியவான்களாயிருக்கிறீர்களே, எங்களையல்லாமல் ஆளுகிறீர்களே; நீங்கள் ஆளுகிறவர்களானால் நலமாயிருக்கும்; அப்பொழுது உங்களுடனேகூட நாங்களும் ஆளுவோமே.

8. [You behave as if] you are already filled and think you have enough [you are full and content, feeling no need of anything more]! Already you have become rich [in spiritual gifts and graces]! [Without any counsel or instruction from us, in your conceit], you have ascended your thrones and come into your kingdom without including us! And would that it were true and that you did reign, so that we might be sharing the kingdom with you!

9. எங்களுக்குத் தோன்றுகிறபடி தேவன் அப்போஸ்தலர்களாகிய எங்களை மரணத்துக்குக் குறிக்கப்பட்டவர்கள்போலக் கடைசியானவர்களாய்க் காணப்படப்பண்ணினார்; நாங்கள் உலகத்துக்கும் தூதருக்கும் மனுஷருக்கும் வேடிக்கையானோம்.

9. For it seems to me that God has made an exhibit of us apostles, exposing us to view last [of all, like men in a triumphal procession who are] sentenced to death [and displayed at the end of the line]. For we have become a spectacle to the world [a show in the world's amphitheater] with both men and angels [as spectators].

10. நாங்கள் கிறிஸ்துவினிமித்தம் பைத்தியக்காரர், நீங்கள் கிறிஸ்துவில் புத்திசாலிகள்; நாங்கள் பலவீனர், நீங்கள் பலவான்கள்; நீங்கள் கனவான்கள், நாங்கள் கனவீனர்.

10. We are [looked upon as] fools on account of Christ and for His sake, but you are [supposedly] so amazingly wise and prudent in Christ! We are weak, but you are [so very] strong! You are highly esteemed, but we are in disrepute and contempt!

11. இந்நேரம்வரைக்கும் பசியுள்ளவர்களும், தாகமுள்ளவர்களும், நிர்வாணிகளும், குட்டுண்டவர்களும், தங்க இடமில்லாதவர்களுமாயிருக்கிறோம்.

11. To this hour we have gone both hungry and thirsty; we [habitually] wear but one undergarment [and shiver in the cold]; we are roughly knocked about and wander around homeless.

12. எங்கள் கைகளினாலே வேலைசெய்து, பாடுபடுகிறோம்; வையப்பட்டு, ஆசீர்வதிக்கிறோம்; துன்பப்பட்டு, சகிக்கிறோம்.
சங்கீதம் 109:28

12. And we still toil unto weariness [for our living], working hard with our own hands. When men revile us [wound us with an accursed sting], we bless them. When we are persecuted, we take it patiently and endure it.

13. தூஷிக்கப்பட்டு, வேண்டிக்கொள்ளுகிறோம்; இந்நாள்வரைக்கும் உலகத்தின் குப்பையைப்போலவும், எல்லாரும் துடைத்துப்போடுகிற அழுக்கைப்போலவுமானோம்.
புலம்பல் 3:45

13. When we are slandered and defamed, we [try to] answer softly and bring comfort. We have been made and are now the rubbish and filth of the world [the offscouring of all things, the scum of the earth].

14. உங்களை வெட்கப்படுத்தும்படிக்கு நான் இவைகளை எழுதவில்லை, நீங்கள் எனக்குப் பிரியமான பிள்ளைகளென்று உங்களுக்குப் புத்திசொல்லுகிறேன்.

14. I do not write this to shame you, but to warn and counsel you as my beloved children.

15. கிறிஸ்துவுக்குள் பதினாயிரம் உபாத்தியாயர்கள் உங்களுக்கு இருந்தாலும், தகப்பன்மார் அநேகர் உங்களுக்கு இல்லையே; கிறிஸ்து இயேசுவுக்குள் சுவிசேஷத்தினால் நான் உங்களைப் பெற்றேன்.

15. After all, though you should have ten thousand teachers (guides to direct you) in Christ, yet you do not have many fathers. For I became your father in Christ Jesus through the glad tidings (the Gospel).

16. ஆகையால், என்னைப் பின்பற்றுகிறவர்களாகுங்களென்று உங்களுக்குப் புத்தி சொல்லுகிறேன்.

16. So I urge and implore you, be imitators of me.

17. இதினிமித்தமாக, எனக்குப் பிரியமும், கர்த்தருக்குள் உண்மையுமுள்ள என் குமாரனாகிய தீமோத்தேயுவை உங்களிடத்தில் அனுப்பினேன்; நான் எங்கும் எந்தச் சபையிலும் போதித்துவருகிற பிரகாரம் கிறிஸ்துவுக்குள்ளான என் நடக்கைகளை அவன் உங்களுக்கு ஞாபகப்படுத்துவான்.

17. For this very cause I sent to you Timothy, who is my beloved and trustworthy child in the Lord, who will recall to your minds my methods of proceeding and course of conduct and way of life in Christ, such as I teach everywhere in each of the churches.

18. நான் உங்களிடத்திற்கு வருகிறதில்லை என்கிறதற்காகச் சிலர் இறுமாப்படைந்திருக்கிறார்கள்.

18. Some of you have become conceited and arrogant and pretentious, counting on my not coming to you.

19. ஆகிலும் கர்த்தருக்குச் சித்தமானால் நான் சீக்கிரமாய் உங்களிடத்திற்கு வந்து, இறுமாப்படைந்திருக்கிறவர்களுடைய பேச்சையல்ல, அவர்களுடைய பெலத்தையே அறிந்துகொள்வேன்.

19. But I will come to you [and] shortly, if the Lord is willing, and then I will perceive and understand not what the talk of these puffed up and arrogant spirits amount to, but their force (the moral power and excellence of soul they really possess).

20. தேவனுடைய ராஜ்யம் பேச்சிலே அல்ல, பெலத்திலே உண்டாயிருக்கிறது.

20. For the kingdom of God consists of and is based on not talk but power (moral power and excellence of soul).

21. உங்களுக்கு என்ன வேண்டும்? நான் பிரம்போடு உங்களிடத்தில் வரவேண்டுமோ? அல்லது அன்போடும் சாந்தமுள்ள ஆவியோடும் வரவேண்டுமோ?

21. Now which do you prefer? Shall I come to you with a rod of correction, or with love and in a spirit of gentleness?