1. பஸ்கா பண்டிகை வர ஆறுநாளைக்கு முன்னே இயேசு தாம் மரணத்திலிருந்து எழுப்பின லாசரு இருந்த பெத்தானியாவுக்கு வந்தார்.

1. SO SIX days before the Passover Feast, Jesus came to Bethany, where Lazarus was, who had died and whom He had raised from the dead.

2. அங்கே அவருக்கு இராவிருந்துபண்ணினார்கள்; மார்த்தாள் பணிவிடை செய்தாள்; லாசருவும் அவருடனேகூடப் பந்தியிருந்தவர்களில் ஒருவனாயிருந்தான்.

2. So they made Him a supper; and Martha served, but Lazarus was one of those at the table with Him.

3. அப்பொழுது மரியாள் விலையேறப்பெற்ற களங்கமில்லாத நளதம் என்னும் தைலத்தில் ஒரு இராத்தல் கொண்டுவந்து, அதை இயேசுவின் பாதங்களில் பூசி, தன் தலைமயிரால் அவருடைய பாதங்களைத் துடைத்தாள்; அந்த வீடு முழுவதும் தைலத்தின் பரிமளத்தினால் நிறைந்தது.

3. Mary took a pound of ointment of pure liquid nard [a rare perfume] that was very expensive, and she poured it on Jesus' feet and wiped them with her hair. And the whole house was filled with the fragrance of the perfume.

4. அப்பொழுது அவருடைய சீஷரில் ஒருவனும் அவரைக் காட்டிகொடுக்கப்போகிறவனுமாகிய சீமோனுடைய குமாரனான யூதாஸ்காரியோத்து:

4. But Judas Iscariot, the one of His disciples who was about to betray Him, said,

5. இந்தத் தைலத்தை முந்நூறு பணத்துக்கு விற்று, தரித்திரருக்குக் கொடாமல் போனதென்ன என்றான்.

5. Why was this perfume not sold for 300 denarii [a year's wages for an ordinary workman] and that [money] given to the poor (the destitute)?

6. அவன் தரித்திரரைக்குறித்துக் கவலைப்பட்டு இப்படிச் சொல்லாமல், அவன் திருடனானபடியினாலும், பணப்பையை வைத்துக்கொண்டு அதிலே போடப்பட்டதைச் சுமக்கிறவனானபடியினாலும் இப்படிச் சொன்னான்.

6. Now he did not say this because he cared for the poor but because he was a thief; and having the bag (the money box, the purse of the Twelve), he took for himself what was put into it [pilfering the collections].

7. அப்பொழுது இயேசு: இவளை விட்டுவிடு, என்னை அடக்கம்பண்ணும் நாளுக்காக இதை வைத்திருந்தாள்.

7. But Jesus said, Let her alone. It was [intended] that she should keep it for the time of My preparation for burial. [She has kept it that she might have it for the time of My embalming.]

8. தரித்திரர் எப்பொழுதும் உங்களிடத்தில் இருக்கிறார்கள்; நான் எப்பொழுதும் உங்களிடத்தில் இரேன் என்றார்.
உபாகமம் 15:11

8. You always have the poor with you, but you do not always have Me.

9. அப்பொழுது யூதரில் திரளான ஜனங்கள் அவர் அங்கேயிருக்கிறதை அறிந்து, இயேசுவினிமித்தமாகமாத்திரம் அல்ல, அவர் மரித்தோரிலிருந்தெழுப்பின லாசருவைக் காணும்படியாகவும் வந்தார்கள்.

9. Now a great crowd of the Jews heard that He was at Bethany, and they came there, not only because of Jesus but that they also might see Lazarus, whom He had raised from the dead.

10. லாசருவினிமித்தமாக யூதர்களில் அநேகர் போய், இயேசுவினிடத்தில் விசுவாசம்வைத்தபடியால்,

10. So the chief priests planned to put Lazarus to death also,

11. பிரதான ஆசாரியர்கள் லாசருவையும் கொலைசெய்ய ஆலோசனைபண்ணினார்கள்.

11. Because on account of him many of the Jews were going away [were withdrawing from and leaving the Judeans] and believing in and adhering to Jesus.

12. மறுநாளிலே இயேசு எருசலேமுக்கு வருகிறாரென்று பண்டிகைக்கு வந்த திரளான ஜனங்கள் கேள்விப்பட்டு,

12. The next day a vast crowd of those who had come to the Passover Feast heard that Jesus was coming to Jerusalem.

13. குருத்தோலைகளைப் பிடித்துக்கொண்டு, அவருக்கு எதிர்கொண்டுபோகும்படி புறப்பட்டு: ஓசன்னா, கர்த்தருடைய நாமத்தினாலே வருகிற இஸ்ரவேலின் ராஜா ஸ்தோத்திரிக்கப்பட்டவர் என்று ஆர்ப்பரித்தார்கள்.
சங்கீதம் 118:25-26

13. So they took branches of palm trees and went out to meet Him. And as they went, they kept shouting, Hosanna! Blessed is He and praise to Him Who comes in the name of the Lord, even the King of Israel! [Ps. 118:26.]

14. அல்லாமலும்: சீயோன் குமாரத்தியே, பயப்படாதே, உன் ராஜா கழுதைக்குட்டியின்மேல் ஏறிவருகிறார் என்று எழுதியிருக்கிறபிரகாரமாக,

14. And Jesus, having found a young donkey, rode upon it, [just] as it is written in the Scriptures,

15. இயேசு ஒரு கழுதைக்குட்டியைக் கண்டு அதின்மேல் ஏறிப்போனார்.
ஏசாயா 40:9, சகரியா 9:9

15. Do not fear, O Daughter of Zion! Look! Your King is coming, sitting on a donkey's colt! [Zech. 9:9.]

16. இவைகளை அவருடைய சீஷர்கள் துவக்கத்திலே அறியவில்லை. இயேசு மகிமையடைந்த பின்பு, இப்படி அவரைக்குறித்து எழுதியிருக்கிறதையும், தாங்கள் இப்படி அவருக்குச் செய்ததையும் நினைவுகூர்ந்தார்கள்.

16. His disciples did not understand and could not comprehend the meaning of these things at first; but when Jesus was glorified and exalted, they remembered that these things had been written about Him and had been done to Him.

17. அன்றியும் அவருடனேகூட இருந்த ஜனங்கள் அவர் லாசருவைக் கல்லறையிலிருந்து வெளியே வரவழைத்து, அவனை உயிரோடே எழுப்பினாரென்று சாட்சி கொடுத்தார்கள்.

17. The group that had been with Jesus when He called Lazarus out of the tomb and raised him from among the dead kept telling it [bearing witness] to others.

18. அப்படிப்பட்ட அற்புதத்தை அவர் செய்தார் என்று ஜனங்கள் கேள்விப்பட்டதினால் அவர்கள் அவருக்கு எதிர்கொண்டுபோனார்கள்.

18. It was for this reason that the crowd went out to meet Him, because they had heard that He had performed this sign (proof, miracle).

19. அப்பொழுது பரிசேயர் ஒருவரையொருவர் நோக்கி: நீங்கள் செய்கிறதெல்லாம் வீணென்று அறிகிறதில்லையா? இதோ, உலகமே அவனுக்குப் பின்சென்று போயிற்றே என்றார்கள்.

19. Then the Pharisees said among themselves, You see how futile your efforts are and how you accomplish nothing. See! The whole world is running after Him!

20. பண்டிகையில் ஆராதனை செய்யவந்தவர்களில் சில கிரேக்கர் இருந்தார்கள்.

20. Now among those who went up to worship at the Feast were some Greeks.

21. அவர்கள் கலிலேயா நாட்டுப் பெத்சாயிதா ஊரானாகிய பிலிப்புவினிடத்தில் வந்து: ஐயா, இயேசுவைக் காண விரும்புகிறோம் என்று அவனைக் கேட்டுக்கொண்டார்கள்.

21. These came to Philip, who was from Bethsaida in Galilee, and they made this request, Sir, we desire to see Jesus.

22. பிலிப்பு வந்து, அதை அந்திரேயாவுக்கு அறிவித்தான்; பின்பு அந்திரேயாவும் பிலிப்புவும் அதை இயேசுவுக்கு அறிவித்தார்கள்.

22. Philip came and told Andrew; then Andrew and Philip together [went] and told Jesus.

23. அப்பொழுது இயேசு அவர்களை நோக்கி: மனுஷகுமாரன் மகிமைப்படும்படியான வேளை வந்தது.

23. And Jesus answered them, The time has come for the Son of Man to be glorified and exalted.

24. மெய்யாகவே மெய்யாகவே நான் உங்களுக்குச் சொல்லுகிறேன், கோதுமை மணியானது நிலத்தில் விழுந்து சாகாவிட்டால் தனித்திருக்கும், செத்ததேயாகில் மிகுந்த பலனைக்கொடுக்கும்.

24. I assure you, most solemnly I tell you, Unless a grain of wheat falls into the earth and dies, it remains [just one grain; it never becomes more but lives] by itself alone. But if it dies, it produces many others and yields a rich harvest.

25. தன் ஜீவனைச் சிநேகிக்கிறவன் அதை இழந்துபோவான்; இந்த உலகத்தில் தன் ஜீவனை வெறுக்கிறவனோ அவன் அதை நித்திய ஜீவகாலமாய்க் காத்துக்கொள்ளுவான்.

25. Anyone who loves his life loses it, but anyone who hates his life in this world will keep it to life eternal. [Whoever has no love for, no concern for, no regard for his life here on earth, but despises it, preserves his life forever and ever.]

26. ஒருவன் எனக்கு ஊழியஞ்செய்கிறவனானால் என்னைப் பின்பற்றக்கடவன், நான் எங்கே இருக்கிறேனோ அங்கே என் ஊழியக்காரனும் இருப்பான்; ஒருவன் எனக்கு ஊழியஞ்செய்தால் அவனைப் பிதாவானவர் கனம்பண்ணுவார்.

26. If anyone serves Me, he must continue to follow Me [to cleave steadfastly to Me, conform wholly to My example in living and, if need be, in dying] and wherever I am, there will My servant be also. If anyone serves Me, the Father will honor him.

27. இப்பொழுது என் ஆத்துமா கலங்குகிறது, நான் என்ன சொல்லுவேன். பிதாவே, இந்த வேளையினின்று என்னை இரட்சியும் என்று சொல்வேனோ; ஆகிலும், இதற்காகவே இந்த வேளைக்குள் வந்தேன்.
சங்கீதம் 6:3, சங்கீதம் 42:5, சங்கீதம் 42:11

27. Now My soul is troubled and distressed, and what shall I say? Father, save Me from this hour [of trial and agony]? But it was for this very purpose that I have come to this hour [that I might undergo it].

28. பிதாவே, உமது நாமத்தை மகிமைப்படுத்தும் என்றார். அப்பொழுது: மகிமைப்படுத்தினேன், இன்னமும் மகிமைப்படுத்துவேன் என்கிற சத்தம் வானத்திலிருந்து உண்டாயிற்று.

28. [Rather, I will say,] Father, glorify (honor and extol) Your [own] name! Then there came a voice out of heaven saying, I have already glorified it, and I will glorify it again.

29. அங்கே நின்று கொண்டிருந்து, அதைக் கேட்ட ஜனங்கள்: இடிமுழக்கமுண்டாயிற்று என்றார்கள். வேறுசிலர்: தேவதூதன் அவருடனே பேசினான் என்றார்கள்.

29. The crowd of bystanders heard the sound and said that it had thundered; others said, An angel has spoken to Him!

30. இயேசு அவர்களை நோக்கி: இந்தச் சத்தம் என்னிமித்தம் உண்டாகாமல் உங்கள் நிமித்தமே உண்டாயிற்று.

30. Jesus answered, This voice has not come for My sake, but for your sake.

31. இப்பொழுதே இந்த உலகத்துக்கு நியாயத்தீர்ப்பு உண்டாகிறது; இப்பொழுதே இந்த உலகத்தின் அதிபதி புறம்பாகத் தள்ளப்படுவான்.

31. Now the judgment (crisis) of this world is coming on [sentence is now being passed on this world]. Now the ruler (evil genius, prince) of this world shall be cast out (expelled).

32. நான் பூமியிலிருந்து உயர்த்தப்பட்டிருக்கும்போது, எல்லாரையும் என்னிடத்தில் இழுத்துக்கொள்ளுவேன் என்றார்.

32. And I, if and when I am lifted up from the earth [on the cross], will draw and attract all men [Gentiles as well as Jews] to Myself.

33. தாம் இன்னவிதமான மரணமாய் மரிக்கப்போகிறாரென்பதைக் குறிக்கும்படி இப்படிச் சொன்னார்.

33. He said this to signify in what manner He would die.

34. ஜனங்கள் அவரை நோக்கி: கிறிஸ்து என்றென்றைக்கும் இருக்கிறார் என்று வேதத்தில் சொல்லியதை நாங்கள் கேட்டிருக்கிறோம், அப்படியிருக்க மனுஷகுமாரன் உயர்த்தப்படவேண்டியதென்று எப்படிச் சொல்லுகிறீர்; இந்த மனுஷகுமாரன் யார் என்றார்கள்.
சங்கீதம் 89:4, சங்கீதம் 89:36, சங்கீதம் 110:4, ஏசாயா 9:7, தானியேல் 7:14

34. At this the people answered Him, We have learned from the Law that the Christ is to remain forever; how then can You say, The Son of Man must be lifted up [on the cross]? Who is this Son of Man? [Ps. 110:4.]

35. அதற்கு இயேசு: இன்னும் கொஞ்சக்காலம் ஒளி உங்களிடத்தில் இருக்கும்; இருளில் நீங்கள் அகப்படாதபடிக்கு ஒளி உங்களோடிருக்கையில் நடவுங்கள்; இருளில் நடக்கிறவன் தான் போகிற இடம் இன்னதென்று அறியான்.

35. So Jesus said to them, You will have the Light only a little while longer. Walk while you have the Light [keep on living by it], so that darkness may not overtake and overcome you. He who walks about in the dark does not know where he goes [he is drifting].

36. ஒளி உங்களோடிருக்கையில் நீங்கள் ஒளியின் பிள்ளைகளாகும்படிக்கு, ஒளியினிடத்தில் விசுவாசமாயிருங்கள் என்றார். இவைகளை இயேசு சொல்லி, அவர்களைவிட்டு மறைந்தார்.

36. While you have the Light, believe in the Light [have faith in it, hold to it, rely on it], that you may become sons of the Light and be filled with Light. Jesus said these things, and then He went away and hid Himself from them [was lost to their view].

37. அவர் இத்தனை அற்புதங்களை அவர்களுக்கு முன்பாகச் செய்திருந்தும், அவர்கள் அவரை விசுவாசிக்கவில்லை.

37. Even though He had done so many miracles before them (right before their eyes), yet they still did not trust in Him and failed to believe in Him--

38. கர்த்தாவே, எங்கள் மூலமாய்க் கேள்விப்பட்டதை விசுவாசித்தவன் யார்? கர்த்தருடைய புயம் யாருக்கு வெளிப்பட்டது என்று ஏசாயா தீர்க்கதரிசி சொன்ன வசனம் நிறைவேறும்படி இப்படி நடந்தது.
ஏசாயா 53:1

38. So that what Isaiah the prophet said was fulfilled: Lord, who has believed our report and our message? And to whom has the arm (the power) of the Lord been shown (unveiled and revealed)? [Isa. 53:1.]

39. ஆகையால் அவர்கள் விசுவாசிக்கமாட்டாமல்போனார்கள். ஏனெனில் ஏசாயா பின்னும்:

39. Therefore they could not believe [they were unable to believe]. For Isaiah has also said,

40. அவர்கள் கண்களினால் காணாமலும், இருதயத்தினால் உணராமலும், குணப்படாமலும் இருக்கும்படிக்கும், நான் அவர்களை ஆரோக்கியமாக்காமல் இருக்கும்படிக்கும், அவர்களுடைய கண்களை அவர் குருடாக்கி, அவர்கள் இருதயத்தைக் கடினமாக்கினார் என்றான்.
ஏசாயா 6:9-10

40. He has blinded their eyes and hardened and benumbed their [callous, degenerated] hearts [He has made their minds dull], to keep them from seeing with their eyes and understanding with their hearts and minds and repenting and turning to Me to heal them.

41. ஏசாயா அவருடைய மகிமையைக் கண்டு, அவரைக்குறித்துப் பேசுகிறபோது இவைகளைச் சொன்னான்.

41. Isaiah said this because he saw His glory and spoke of Him. [Isa. 6:9, 10.]

42. ஆகிலும் அதிகாரிகளிலும் அநேகர் அவரிடத்தில் விசுவாசம்வைத்தார்கள். அப்படியிருந்தும் ஜெப ஆலயத்துக்குப் புறம்பாக்கப்படாதபடி, பரிசேயர்நிமித்தம் அதை அறிக்கைபண்ணாதிருந்தார்கள்.

42. And yet [in spite of all this] many even of the leading men (the authorities and the nobles) believed and trusted in Him. But because of the Pharisees they did not confess it, for fear that [if they should acknowledge Him] they would be expelled from the synagogue;

43. அவர்கள் தேவனால் வருகிற மகிமையிலும் மனுஷரால் வருகிற மகிமையை அதிகமாய் விரும்பினார்கள்.

43. For they loved the approval and the praise and the glory that come from men [instead of and] more than the glory that comes from God. [They valued their credit with men more than their credit with God.]

44. அப்பொழுது இயேசு சத்தமிட்டு: என்னிடத்தில் விசுவாசமாயிருக்கிறவன் என்னிடத்தில் அல்ல, என்னை அனுப்பினவரிடத்தில் விசுவாசமாயிருக்கிறான்.

44. But Jesus loudly declared, The one who believes in Me does not [only] believe in and trust in and rely on Me, but [in believing in Me he believes] in Him Who sent Me.

45. என்னைக் காண்கிறவன் என்னை அனுப்பினவரைக் காண்கிறான்.

45. And whoever sees Me sees Him Who sent Me.

46. என்னிடத்தில் விசுவாசமாயிருக்கிறவனெவனும் இருளில் இராதபடிக்கு, நான் உலகத்தில் ஒளியாக வந்தேன்.

46. I have come as a Light into the world, so that whoever believes in Me [whoever cleaves to and trusts in and relies on Me] may not continue to live in darkness.

47. ஒருவன் என் வார்த்தைகளைக் கேட்டும் விசுவாசியாமற்போனால், அவனை நான் நியாயந்தீர்ப்பதில்லை; நான் உலகத்தை நியாயந்தீர்க்கவராமல், உலகத்தை இரட்சிக்கவந்தேன்.

47. If anyone hears My teachings and fails to observe them [does not keep them, but disregards them], it is not I who judges him. For I have not come to judge and to condemn and to pass sentence and to inflict penalty on the world, but to save the world.

48. என்னைத் தள்ளி என் வார்த்தைகளை ஏற்றுக்கொள்ளாதவனை நியாயந்தீர்க்கிறதொன்றிருக்கிறது; நான் சொன்ன வசனமே அவனைக் கடைசிநாளில் நியாயந்தீர்க்கும்.

48. Anyone who rejects Me and persistently sets Me at naught, refusing to accept My teachings, has his judge [however]; for the [very] message that I have spoken will itself judge and convict him at the last day.

49. நான் சுயமாய்ப் பேசவில்லை, நான் பேசவேண்டியது இன்னதென்றும் உபதேசிக்கவேண்டியது இன்னதென்றும் என்னை அனுப்பின பிதாவே எனக்குக் கட்டளையிட்டார்.

49. This is because I have never spoken on My own authority or of My own accord or as self-appointed, but the Father Who sent Me has Himself given Me orders [concerning] what to say and what to tell. [Deut. 18:18, 19.]

50. அவருடைய கட்டளை நித்திய ஜீவனாயிருக்கிறதென்று அறிவேன்; ஆகையால் நான் பேசுகிறவைகளைப் பிதா எனக்குச் சொன்னபடியே பேசுகிறேன் என்றார்.

50. And I know that His commandment is (means) eternal life. So whatever I speak, I am saying [exactly] what My Father has told Me to say and in accordance with His instructions.