1. கர்த்தரால் எரேமியாவுக்கு உண்டான வசனம்:

1. THE WORD that came to Jeremiah from the Lord, saying,

2. நீ கர்த்தருடைய ஆலயத்தின் வாசலிலே நின்று, அங்கே கூறிச் சொல்லவேண்டிய வசனம் என்னவென்றால், கர்த்தரைப் பணிந்துகொள்ள இந்த வாசல்களுக்குள்ளே பிரவேசிக்கிற யூத ஜனங்களாகிய நீங்களெல்லாரும் கர்த்தருடைய வார்த்தையைக் கேளுங்கள்.

2. Stand in the gate of the Lord's house and proclaim there this word and say, Hear the word of the Lord, all you of Judah who enter in at these gates to worship the Lord.

3. இஸ்ரவேலின் தேவனாகிய சேனைகளின் கர்த்தர் சொல்லுகிறார்: உங்கள் வழிகளையும் உங்கள் கிரியையகளையும் சீர்ப்படுத்துங்கள், அப்பொழுது உங்களை இந்த ஸ்தலத்திலே குடியிருக்கப்பண்ணுவேன்.

3. Thus says the Lord of hosts, the God of Israel: Amend your ways and your doings, and I will cause you to dwell in this place.

4. கர்த்தரின் ஆலயம், கர்த்தரின் ஆலயம், கர்த்தரின் ஆலயம் இதுவே என்று சொல்லி, பொய்வார்த்தைகளை நம்பிக்கொள்ளாதிருங்கள்.

4. Trust not in the lying words [of the false prophets who maintain that God will protect Jerusalem because His temple is there], saying, This is the temple of the Lord, the temple of the Lord, the temple of the Lord.

5. நீங்கள் உங்கள் வழிகளையும் உங்கள் கிரியைகளையும் நன்றாய்ச் சீர்ப்படுத்தி, நீங்கள் மனுஷனுக்கும் மனுஷனுக்குமுள்ள வழக்கை நியாயமாய்த் தீர்த்து,

5. For if you thoroughly amend your ways and your doings, if you thoroughly and truly execute justice between every man and his neighbor,

6. பரதேசியையும் திக்கற்றவனையும் விதவையையும் ஒடுக்காமலும், குற்றமில்லாத இரத்தத்தை இந்த ஸ்தலத்திலே சிந்தாமலும்; உங்களுக்குக் கேடுண்டாக அந்நிய தேவர்களைப் பின்பற்றாமலும் இருப்பீர்களேயாகில்,

6. If you do not oppress the transient and the alien, the fatherless, and the widow or shed innocent blood [by oppression and by judicial murders] in [Jerusalem] or go after other gods to your own hurt,

7. அப்பொழுது நான் உங்கள் பிதாக்களுக்குக் கொடுத்த தேசமாகிய இந்த ஸ்தலத்திலே உங்களைச் சதாகாலமும் குடியிருக்கப்பண்ணுவேன்.

7. Then I will cause you to dwell in this place, in the land that I gave of old to your fathers to dwell in forever.

8. இதோ, ஒன்றுக்கும் உதவாத பொய்வார்த்தைகளை நீங்கள் நம்புகிறீர்கள்.

8. Behold, you trust in lying words that cannot benefit [so that you do not profit].

9. நீங்கள் திருடி, கொலைசெய்து, விபசாரம்பண்ணி, பொய்யாணையிட்டு, பாகாலுக்குத் தூபங்காட்டி, நீங்கள் அறியாத அந்நிய தேவர்களைப் பின்பற்றி,

9. Will you steal, murder, commit adultery, swear falsely, burn incense to Baal, and go after other gods that you have not known,

10. பிற்பாடு வந்து, என் நாமம் தரிக்கப்பட்ட இந்த ஆலயத்திலே எனக்கு முன்பாக நின்று: இந்த அருவருப்புகளையெல்லாம் செய்வதற்காக விடுதலை பெற்றிருக்கிறோமென்று சொல்வீர்களோ?

10. And [then dare to] come and stand before Me in this house, which is called by My Name, and say, [By the discharge of this religious formality] we are set free!--only to go on with this wickedness and these abominations?

11. என் நாமம் தரிக்கப்பட்ட இந்த ஆலயம் உங்கள் பார்வைக்குக் கள்ளர் குகையாயிற்றோ? இதோ, நானும் இதைக் கண்டேன் என்று கர்த்தர் சொல்லுகிறார்.
மத்தேயு 21:13, மாற்கு 11:17, லூக்கா 19:46

11. Has this house, which is called by My Name, become a den of robbers in your eyes [a place of retreat for you between acts of violence]? Behold, I Myself have seen it, says the Lord.

12. நான் முந்தி என் நாமம் விளங்கப்பண்ணின சீலோவிலுள்ள என் ஸ்தலத்துக்கு நீங்கள் போய், இஸ்ரவேல் ஜனத்தினுடைய பொல்லாப்பினிமித்தம் நான் அதற்குச் செய்ததைப் பாருங்கள்.

12. But go now to My place which was in Shiloh [in Ephraim], where I set My Name at the first, and see what I did to it for the wickedness of My people Israel. [I Sam. 4:10-18.]

13. நீங்கள் இந்தக் கிரியைகளையெல்லாம் செய்தீர்கள், நான் உங்களுக்கு எற்கனவே சொல்லி வந்திருந்தும், நீங்கள் கேளாமலும், நான் உங்களைக் கூப்பிட்டும், நீங்கள் உத்தரவுகொடாமலும் போனபடியினால்,

13. And now, because you have done all these things, says the Lord, and [because] when I spoke to you persistently [even rising up early and speaking], you did not listen, and when I called you, you did not answer,

14. என் நாமம் தரிக்கப்பட்டதும், நீங்கள் நம்பிக்கை கொண்டிருக்கிறதுமான இந்த ஆலயத்துக்கும், உங்களுக்கும் உங்கள் பிதாக்களுக்கும் நான் கொடுத்த ஸ்தலத்துக்கும், நான் சீலோவுக்குச் செய்ததுபோலச் செய்வேன்.

14. Therefore will I do to this house (the temple), which is called by My Name and in which you trust, to the place which I gave to you and to your fathers, as I did to Shiloh.

15. நான் உங்களுடைய எல்லாச் சகோதரருமாகிய எப்பிராயீம் சந்ததி அனைத்தையும் தள்ளிப்போட்டதுபோல, உங்களையும் என் முகத்தைவிட்டுத் தள்ளிப்போடுவேன் என்று கர்த்தர் சொல்லுகிறார்.

15. And I will cast you out of My sight, as I have cast out all your brethren, even the whole posterity of Ephraim.

16. நீ இந்த ஜனத்துக்காக விண்ணப்பம் செய்யவேண்டாம்; அவர்களுக்காக மன்றாடவும் கெஞ்சவும் வேண்டாம், என்னிடத்தில் அவர்களுக்காகப் பரிந்துபேசவும் வேண்டாம், நான் உனக்குச் செவிகொடுப்பதில்லை.

16. Therefore do not pray for this people [of Judah] or lift up a cry or entreaty for them or make intercession to Me, for I will not listen to or hear you.

17. யூதாவின் பட்டணங்களிலும் எருசலேமின் வீதிகளிலும் அவர்கள் செய்கிறதை நீ காணவில்லையா?

17. Do you not see what they are doing in the cities of Judah and in the streets of Jerusalem?

18. எனக்கு மனமடிவுண்டாக அந்நிய தேவர்களுக்குப் பானபலிகளை வார்க்கிறார்கள்; அவர்கள் வானராக்கினிக்குப் பணியாரங்களைச் சுடும்படி பிள்ளைகள் விறகு பொறுக்குகிறார்கள், பிதாக்கள் நெருப்பு மூட்டுகிறார்கள், ஸ்திரீகள் மாப்பிசைகிறார்கள்.
அப்போஸ்தலருடைய நடபடிகள் 7:42

18. The children gather wood, the fathers kindle the fire, and the women knead the dough, to make cakes for the queen of heaven; and they pour out drink offerings to other gods, that they may provoke Me to anger!

19. அவர்கள் எனக்கா மனமடிவுண்டாக்குகிறார்கள்? தங்கள் முகங்கள் வெட்கத்துக்குட்படும்படி அவர்கள் தங்களுக்கே அல்லவோ மனமடிவுண்டாக்குகிறார்கள் என்று கர்த்தர் சொல்லுகிறார்.

19. Am I the One Whom they provoke to anger? says the Lord. Is it not themselves [whom they provoke], to their own confusion and vexation and to their own shame?

20. ஆதலால் இதோ, என் கோபமும் என் உக்கிரமும் இந்த ஸ்தலத்தின்மேலும், மனுஷர்மேலும், மிருகங்கள்மேலும், வெளியின் மரங்கள்மேலும், பூமியின் கனிகள்மேலும் ஊற்றப்படும்; அது அவியாமல் எரியும் என்று கர்த்தராகிய ஆண்டவர் சொல்லுகிறார்.

20. Therefore thus says the Lord God: Behold, My anger and My wrath will be poured out on this place, on man and beast, on the trees of the field and the fruit of the ground; it will burn and not be quenched.

21. இஸ்ரவேலின் தேவனாகிய சேனைகளின் கர்த்தர் சொல்லுகிறதென்னவென்றால்: உங்கள் தகனபலிகளை மற்றப் பலிகளோடுங்கூட்டி, இறைச்சியைச் சாப்பிடுங்கள்.

21. Thus says the Lord of hosts, the God of Israel: Add your burnt offerings to your sacrifices and eat the flesh [if you will. It will avail you nothing].

22. நான் உங்கள் பிதாக்களை எகிப்துதேசத்திலிருந்து அழைத்து வந்த நாளிலே, தகனபலியைக்குறித்தும், மற்ற பலிகளைக்குறித்தும் நான் அவர்களோடே பேசினதையும் கட்டளையிட்டதையும் பார்க்கிலும்,

22. For in the day that I brought them out of the land of Egypt, I did not speak to your fathers or command them concerning burnt offerings or sacrifices.

23. என் வாக்குக்குச் செவிகொடுங்கள், அப்பொழுது நான் உங்கள் தேவனாயிருப்பேன், நீங்கள் என் ஜனமாயிருப்பீர்கள்; நான் உங்களுக்குக் கற்பிக்கும் எல்லாவழியிலும், நீங்கள் உங்களுக்கு நன்மையுண்டாகும்படிக்கு நடவுங்கள் என்கிற விசேஷத்தையே அவர்களுக்குச் சொல்லிக் கட்டளையிட்டேன்.

23. But this thing I did command them: Listen to and obey My voice, and I will be your God and you will be My people; and walk in the whole way that I command you, that it may be well with you.

24. அவர்களோ அதைக் கேளாமலும், தங்கள் செவியைச் சாயாமலும்போய், தங்கள் பொல்லாத இருதயத்தின் யோசனைகளின்படியும் கடினத்தின்படியும் நடந்து, முன்னிட்டல்ல பின்னிட்டே போனார்கள்.

24. But they would not listen to and obey Me or bend their ear [to Me], but followed the counsels and the stubborn promptings of their own evil hearts and minds, and they turned their backs and went in reverse instead of forward.

25. உங்கள் பிதாக்கள் எகிப்துதேசத்திலிருந்து புறப்பட்ட நாள்முதல் இந்நாள்மட்டும் நான் தீர்க்கதரிசிகளாகிய என் ஊழியக்காரரையெல்லாம் தினந்தினம் உங்களண்டைக்கு ஏற்கனவே அனுப்பிக்கொண்டிருந்தேன்.

25. Since the day that your fathers came forth out of the land of Egypt to this day, I have persistently sent to you all My servants the prophets, sending them daily, early and late.

26. ஆனாலும் அவர்கள் என் சொல்லைக்கேளாமலும், தங்கள் செவியைச் சாயாமலும் போய், தங்கள் கழுத்தைக் கடினப்படுத்தி, தங்கள் பிதாக்களைப்பார்க்கிலும் அதிக பொல்லாப்பு செய்தார்கள்.

26. Yet the people would not listen to and obey Me or bend their ears [to Me], but stiffened their necks and behaved worse than their fathers.

27. நீ இந்த வார்த்தைகளையெல்லாம் அவர்களுக்குச் சொன்னாலும், அவர்கள் உனக்குச் செவிகொடுக்கமாட்டார்கள்; நீ அவர்களை நோக்கிக் கூப்பிட்டாலும், அவர்கள் உனக்கு மறுஉத்தரவு கொடுக்கமாட்டார்கள்.

27. Speak all these words to them, but they will not listen to and obey you; also call to them, but they will not answer you.

28. ஆகையால் தங்கள் தேவனாகிய கர்த்தருடைய சத்தத்தைக் கேளாமலும், புத்தியை ஏற்றுக்கொள்ளாமலும் இருக்கிற ஜாதி இதுதான் என்றும், சத்தியம் அழிந்து, அது அவர்கள் வாயிலிருந்து அற்றுப்போனதென்றும் அவர்களுக்குச் சொல்.

28. Yet you shall say to them, This is the nation that did not obey the voice of the Lord their God or receive instruction and correction and warning; truth and faithfulness have perished and have completely vanished from their mouths.

29. நீ உன் தலைமயிரைச் சிரைத்து, எறிந்துவிட்டு, உயர்தலங்களிலே புலம்பிக்கொண்டிரு; கர்த்தர் தமது சினத்துக்கு ஏதுவான சந்ததியை வெறுத்து நெகிழவிட்டார்.

29. Cut off your hair [your crown, O Jerusalem] and cast it away, and take up a lamentation on the bare heights, for the Lord has rejected and forsaken the generation of His wrath.

30. யூதா புத்திரர் என் பார்வைக்குப் பொல்லாப்பானதைச் செய்தார்கள் என்று கர்த்தர் சொல்லுகிறார்; என் நாமம் தரித்திருக்கிற ஆலயத்தைத் தீட்டுப்படுத்தத் தங்கள் அருவருப்புகளை அதிலே வைத்தார்கள்.

30. For the children of Judah have done evil in My sight, says the Lord; they have set their abominations (extremely disgusting and shamefully vile things) in the house which is called by My Name to defile it.

31. தங்கள் குமாரரையும் தங்கள் குமாரத்திகளையும் அக்கினியிலே தகனிக்கிறதற்காக, அவர்கள் இன்னோம் குமாரனின் பள்ளத்தாக்கிலுள்ள தோப்பேத்தின் மேடைகளைக் கட்டினார்கள்; அதை நான் கட்டளையிடவுமில்லை, அது என் மனதில் தோன்றவுமில்லை.

31. And they have built the high places of Topheth, which is in the Valley of Ben-hinnom [son of Hinnom], to burn their sons and their daughters in the fire [in honor of Molech, the fire god]--which I did not command, nor did it come into My mind or heart. [Lev. 18:21; Josh. 15:8; II Kings 16:2-3; 21:1, 6; Isa. 30:33.]

32. ஆதலால், இதோ, நாட்கள் வருமென்று கர்த்தர் சொல்லுகிறார்; அப்பொழுது அது அப்புறம் தோப்பேத் என்றும், இன்னோம் குமாரனின் பள்ளத்தாக்கென்றும் சொல்லப்படாமல், சங்காரப்பள்ளத்தாக்கென்று சொல்லப்படும்; தோப்பேத்திலே இடங்கிடையாமற்போகுமட்டும் சவங்களை அடக்கம்பண்ணுவார்கள்.

32. Therefore, behold, the days are coming, says the Lord, when it shall no more be called Topheth or the Valley of Ben-hinnom [son of Hinnom], but the Valley of Slaughter, for [in bloody warfare] they will bury in Topheth till there is no more room and no place else to bury. [Jer. 19:6.]

33. இந்த ஜனத்தின் பிணங்கள் ஆகாயத்தின் பறவைகளுக்கும் பூமியின் மிருகங்களுக்கும் இரையாகும்; அவைகளை வெருட்டுவாரும் இல்லாதிருப்பார்கள்.

33. And the dead bodies of this people will be meat for the fowls of the air and for the beasts of the earth, and none will frighten them away.

34. நான் யூதாவின் பட்டணங்களிலும் எருசலேமின் வீதிகளிலும் களிப்பின் சத்தத்தையும், மகிழ்ச்சியின் சத்தத்தையும், மணவாளனின் சத்தத்தையும், மணவாட்டியின் சத்தத்தையும் ஓயப்பண்ணுவேன்; தேசம் பாழாகும்.
வெளிப்படுத்தின விசேஷம் 18:23

34. Then will I cause to cease from the cities of Judah and from the streets of Jerusalem the voice of mirth and the voice of gladness, the voice of the bridegroom and the voice of the bride; for the land will become a waste.