1. மழைத்தாழ்ச்சியைக் குறித்து எரேமியாவுக்கு உண்டான கர்த்தருடைய வசனம்:

1. THE WORD of the Lord that came to Jeremiah concerning the drought:

2. யூதா துக்கிக்கிறது, அதின் வாசல்கள் பெலனற்றுக் கிடக்கிறது; தரைமட்டும் குனிந்து, கரிகறுத்துத் திரிகிறார்கள்; எருசலேமின் கூக்குரல் எழும்புகிறது.

2. Judah mourns and her gates languish; [her people] sit in black [mourning garb] upon the ground, and the cry of Jerusalem goes up.

3. அவர்களில் பிரபலமானவர்கள் தங்கள் சிறுவர்களைத் தண்ணீருக்கு அனுப்புகிறார்கள்; இவர்கள் பள்ளங்களுக்குப்போய்த் தண்ணீரைக்காணாமல் வெறும் பாத்திரங்களோடே திரும்பிவருகிறார்கள்; வெட்கி நாணி, தங்கள் தலையை மூடிக்கொள்ளுகிறார்கள்.

3. And their nobles send their little ones and their inferiors for water; they come to the cisterns and find no water. They return with empty vessels; they are put to shame and confounded and cover their heads.

4. தேசத்தின்மேல் மழை இல்லாததினால் தரை வெடித்திருக்கிறது; பயிர் செய்கிறவர்கள் வெட்கி, தங்கள் தலையை மூடிக்கொள்ளுகிறார்கள்.

4. Because the ground is cracked and the tillers are dismayed, since there has been no rain on the land, the plowmen are put to shame, and they cover their heads.

5. வெளியின் பெண்மானும் குட்டிபோட்டு, புல்லில்லாததினால் அதை விட்டு ஓடிப்போகும்.

5. Yes, even the hind gives birth to her calf in the field and forsakes it, because there is no grass or herbage.

6. காட்டுக்கழுதைகள் மேடுகளில் நின்று, வலுசர்ப்பங்களைப்போல் காற்றை உட்கொள்ளுகிறது; புல் இல்லாததினால் அவைகளுடைய கண்கள் பூத்துப்போகிறது என்றார்.

6. And the wild donkeys stand on the bare heights; they pant for air like jackals or crocodiles; their eyesight fails because there is no grass.

7. கர்த்தாவே, எங்கள் அக்கிரமங்கள் எங்களுக்கு விரோதமாய்ச் சாட்சியிட்டாலும், உம்முடைய நாமத்தினிமித்தம் கிருபைசெய்யும்; எங்கள் சீர்கேடுகள் மிகுதியாயிருக்கிறது; உமக்கு விரோதமாய்ப் பாவஞ்செய்தோம்.

7. O Lord, though our iniquities testify against us [prays Jeremiah], deal and work with us for Your own name's sake [that the heathen may witness Your might and faithfulness]! For our backslidings are many; we have sinned against You.

8. இஸ்ரவேலின் நம்பிக்கையே, ஆபத்துக்காலத்தில் அதின் இரட்சகரே, நீர் தேசத்தில் பரதேசியைப் போலவும், இராத்தங்க இறங்குகிற வழிப்போக்கனைப்போலவும் இருப்பானேன்?

8. O Hope of Israel, her Savior in time of trouble, why should You be like a sojourner in the land and like a wayfaring man who turns aside and spreads his tent to tarry [only] for a night?

9. நீர் விடாய்த்துப்போன புருஷனைப்போலவும், இரட்சிக்கமாட்டாத பராக்கிரமசாலியைப்போலவும் இருப்பானேன்? கர்த்தாவே, நீர் எங்கள் நடுவிலிருக்கிறவராமே; உம்முடைய நாமம் எங்களுக்குத் தரிக்கப்பட்டுமிருக்கிறதே; எங்களைவிட்டுப்போகாதிரும்.

9. Why should You be [hesitant and inactive] like a man stunned and confused, like a mighty man who cannot save? Yet You, O Lord, are in the midst of us, and we are called by Your name; do not leave us!

10. அவர்கள் தங்கள் கால்களை அடக்கிக்கொள்ளாமல், அலைய விரும்புகிறார்களென்று கர்த்தர் இந்த ஜனத்தைக்குறித்துச் சொல்லுகிறார்; ஆகையால், கர்த்தர் அவர்கள்மேல் பிரியமாயிராமல், இப்பொழுது அவர்கள் அக்கிரமத்தை நினைத்து, அவர்கள் பாவங்களை விசாரிப்பார்.

10. [And the Lord replied to Jeremiah] Thus says the Lord to this people [Judah]: In the manner and to the degree already pointed out have they loved to wander; they have not restrained their feet. Therefore the Lord does not accept them; He will now [seriously] remember their iniquity and punish them for their sins.

11. கர்த்தர் என்னை நோக்கி: நீ இந்த ஜனத்துக்கு நன்மையுண்டாக விண்ணப்பம்பண்ணவேண்டாம்.

11. The Lord said to me, Do not pray for this people for their good.

12. அவர்கள் உபவாசித்தாலும், நான் அவர்கள் விண்ணப்பத்தைக் கேட்பதில்லை; அவர்கள் தகனபலிகளையும் காணிக்கைகளையும் செலுத்தினாலும், நான் அவர்கள்மேல் பிரியமாயிருப்பதில்லை; பட்டயத்தினாலும் பஞ்சத்தினாலும் கொள்ளை நோயினாலும் நான் அவர்களை நிர்மூலமாக்குவேன் என்றார்.
வெளிப்படுத்தின விசேஷம் 6:8

12. Though they fast, I will not hear their cry; and though they offer burnt offering and cereal offering [without heartfelt surrender to Me, or by offering it too late], I will not accept them. But I will consume them by the sword, by famine, and by pestilence.

13. அப்பொழுது நான்: ஆ கர்த்தராகிய ஆண்டவரே, இதோ, நீங்கள் பட்டயத்தைக் காண்பதில்லை, உங்களுக்குப் பஞ்சமும் வருவதில்லை; உறுதியான சமாதானத்தையே இவ்விடத்தில் உங்களுக்குத் தருவோமென்றார் என்று தீர்க்கதரிசிகள் அவர்களுக்குச் சொல்லுகிறார்களே என்றேன்.

13. Then said I, Alas, Lord God! Behold, the [false] prophets say to them, You will not see the sword, nor will you have famine; but I [the Lord] will give you assured peace (peace that lasts, the peace of truth) in this place.

14. அப்பொழுது கர்த்தர் என்னை நோக்கி: தீர்க்கதரிசிகள் என் நாமத்தைக்கொண்டு பொய்யாய்த் தீர்க்கதரிசனஞ் சொல்லுகிறார்கள். நான் அவர்களை அனுப்பினதுமில்லை, அவர்களுக்குக் கற்பித்ததுமில்லை, அவர்களோடே பேசினதுமில்லை; அவர்கள் கள்ளத் தரிசனத்தையும், கள்ள சகுனத்தையும், இல்லாத விசேஷத்தையும், தங்கள் இருதயத்தின் கபடத்தையுமே, உங்களுக்குத் தீர்க்கதரிசனமாய்ச் சொல்லுகிறார்கள்.
மத்தேயு 7:22

14. Then the Lord said to me, The [false] prophets prophesy lies in My name. I sent them not, neither have I commanded them, nor have I spoken to them. They prophesy to you a false or pretended vision, a worthless divination [conjuring or practicing magic, trying to call forth the responses supposed to be given by idols], and the deceit of their own minds.

15. ஆதலால், நான் அனுப்பாதிருந்தும், என் நாமத்தைக்கொண்டு தீர்க்கதரிசனஞ்சொல்லி, இந்தத் தேசத்திலே பட்டயமும் பஞ்சமும் வருவதில்லையென்கிற தீர்க்கதரிசிகளைக்குறித்து: இப்படிப்பட்ட தீர்க்கதரிசிகள் பட்டயத்தாலும் பஞ்சத்தாலும் சாவார்கள்.

15. Therefore thus says the Lord concerning the [false] prophets who prophesy in My name--although I did not send them--and who say, Sword and famine shall not be in this land: By sword and famine shall those prophets be consumed.

16. அவர்களிடத்தில் தீர்க்கதரிசனம் கேட்கும் ஜனங்களும், எருசலேமின் வீதிகளிலே பட்டயத்தாலும் பஞ்சத்தாலும் அழிந்து, அவர்களும் அவர்கள் மனைவிகளும், அவர்கள் குமாரரும், அவர்கள் குமாரத்திகளும் அடக்கம்பண்ணுவாரில்லாமல் கிடப்பார்கள்; அவர்களுடைய பொல்லாப்பை அவர்கள்மேல் வரப்பண்ணுவேன் என்று கர்த்தர் சொல்லுகிறார்.

16. And the people to whom they prophesy shall be cast out in the streets of Jerusalem, victims of famine and sword; and they shall have none to bury them--them, their wives, their sons, and their daughters. For I will pour out their wickedness upon them [and not on their false teachers only, for the people could not have been deceived except by their own consent].

17. என் கண்களிலிருந்து இரவும்பகலும் ஓயாமல் கண்ணீர் ஓடிக்கொண்டிருக்கும்; என் ஜனமென்கிற குமாரத்தியாகிய கன்னிகை மகா வேதனையுள்ள அடியினாலும் கொடிய காயத்தினாலும் சேதப்பட்டிருக்கிறாள்.

17. Therefore [Jeremiah] you shall say to them, Let my eyes run down with tears night and day, and let them not cease; for the virgin daughter of my people has been smitten with a great wound, with a very grievous blow.

18. நான் வெளியே போனால், இதோ, பட்டயத்தால் கொல்லப்பட்டவர்கள்; நகரத்தில் வந்தால் இதோ, பஞ்சத்தால் வருந்துகிறவர்கள்; தீர்க்கதரிசிகளும் ஆசாரியர்களும் ஒன்றும் அறியாமல் தேசத்தில் அலைகிறார்கள் என்னும் இந்த வார்த்தையை அவர்களுக்குச் சொல் என்றார்.

18. If I go out into the field, then behold, those slain with the sword! And if I enter the city, then behold, those tormented with the diseases of famine! For both prophet and priest go about not knowing what to do or as beggars [exiled] in a land that they know not, and they have no knowledge.

19. யூதாவை முற்றிலும் வெறுத்தீரோ? சீயோன் உம்முடைய ஆத்துமாவுக்கு அரோசிகமாயிற்றோ? நாங்கள் ஆரோக்கியம் அடையக்கூடாதபடி எங்களை ஏன் அடித்தீர்? சமாதானத்துக்குக் காத்திருந்தோம், ஒரு நன்மையுமில்லை; ஆரோக்கிய காலத்துக்குக் காத்திருந்தோம், இதோ, ஆபத்து.

19. [O Lord] have You utterly rejected Judah? Do You loathe Zion? Why have You smitten us so that there is no healing for us? We looked for peace and completeness, but no good came, and for a time of healing, but behold, dismay, disaster, and terror!

20. கர்த்தாவே, எங்கள் தீமையையும் எங்கள் பிதாக்களின் அக்கிரமத்தையும் நாங்கள் அறிந்திருக்கிறோம்; உமக்கு விரோதமாய்ப் பாவஞ்செய்தோம்.

20. We know and acknowledge, O Lord, our wickedness and the iniquity of our fathers; for we have sinned against You.

21. உம்முடைய நாமத்தினிமித்தம் எங்களை அருவருக்காதிரும், உமது மகிமையின் சிங்காசனத்தைக் கனவீனப்படுத்தாதேயும்; எங்களோடே உமக்கு இருக்கிற உடன்படிக்கை அபத்தமாகாதபடி எங்களை நினைத்தருளும்.

21. Do not abhor, condemn, and spurn us, for Your name's sake; do not dishonor, debase, and lightly esteem Your glorious throne; [earnestly] remember, break not Your covenant or solemn pledge with us.

22. புறஜாதிகளுடைய வீணான தேவர்களுக்குள் மழை வருஷிக்கப்பண்ணத்தக்கவர்கள் உண்டோ? அல்லது, வானங்கள் தானாய் மழைகளைக் கொடுக்குமோ? எங்கள் தேவனாகிய கர்த்தராயிருக்கிற நீரல்லவோ அதைச் செய்கிறவர்; ஆகையால், உமக்குக் காத்திருக்கிறோம்; தேவரீர் இவைகளையெல்லாம் உண்டுபண்ணினீர்.

22. Are there any among the false gods of the nations who can cause rain? Or can the heavens [of their own will] give showers? Are You [alone] not He, O Lord our God? Therefore we will wait [expectantly] for You, for You have made all these things [the heavens and the rain].