1. ராஜாவாகிய லேமுவேலுக்கடுத்த வசனங்கள்; அவன் தாய் அவனுக்குப் போதித்த உபதேசமாவது:

1. THE WORDS of Lemuel king of Massa, which his mother taught him:

2. என் மகனே, என் கர்ப்பத்தின் குமாரனே, என் பொருத்தனைகளின் புத்திரனே,

2. What, my son? What, son of my womb? What [shall I advise you], son of my vows and dedication to God?

3. ஸ்திரீகளுக்கு உன் பெலனையும் ராஜாக்களைக் கெடுக்கும் காரியங்களுக்கு உன் வழிகளையும் கொடாதே.

3. Give not your strength to [loose] women, nor your ways to those who and that which ruin and destroy kings.

4. திராட்சரசம் குடிப்பது ராஜாக்களுக்குத் தகுதியல்ல; லேமுவேலே, அது ராஜாக்களுக்குத் தகுதியல்ல; மதுபானம் பிரபுக்களுக்குத் தகுதியல்ல.

4. It is not for kings, O Lemuel, it is not for kings to drink wine, or for rulers to desire strong drink, [Eccl. 10:17; Hos. 4:11.]

5. மதுபானம்பண்ணினால் அவர்கள் நியாயப்பிரமாணத்தை மறந்து, சிறுமைப்படுகிறவர்களுடைய நியாயத்தையும் புரட்டுவார்கள்.

5. Lest they drink and forget the law and what it decrees, and pervert the justice due any of the afflicted.

6. மடிந்துபோகிறவனுக்கு மதுபானத்தையும், மனங்கசந்தவர்களுக்குத் திராட்சரசத்தையும் கொடுங்கள்;

6. Give strong drink [as medicine] to him who is ready to pass away, and wine to him in bitter distress of heart.

7. அவன் குடித்துத் தன் குறைவை மறந்து, தன் வருத்தத்தை அப்புறம் நினையாதிருக்கட்டும்.

7. Let him drink and forget his poverty and [seriously] remember his want and misery no more.

8. ஊமையனுக்காகவும் திக்கற்றவர்களெல்லாருடைய நியாயத்துக்காகவும் உன் வாயைத் திற.

8. Open your mouth for the dumb [those unable to speak for themselves], for the rights of all who are left desolate and defenseless; [I Sam. 19:4; Esth. 4:16; Job 29:15, 16.]

9. உன் வாயைத் திறந்து, நீதியாய் நியாயந்தீர்த்து, சிறுமையும் எளிமையுமானவனுக்கு நியாயஞ்செய்.

9. Open your mouth, judge righteously, and administer justice for the poor and needy. [Lev. 19:15; Deut. 1:16; Job 29:12; Isa. 1:17; Jer. 22:16.]

10. குணசாலியான ஸ்திரீயைக் கண்டு பிடிப்பவன் யார்? அவளுடைய விலை முத்துக்களைப்பார்க்கிலும் உயர்ந்தது.

10. A capable, intelligent, and virtuous woman--who is he who can find her? She is far more precious than jewels and her value is far above rubies or pearls. [Prov. 12:4; 18:22; 19:14.]

11. அவள் புருஷனுடைய இருதயம் அவளை நம்பும்; அவன் சம்பத்துக் குறையாது.

11. The heart of her husband trusts in her confidently and relies on and believes in her securely, so that he has no lack of [honest] gain or need of [dishonest] spoil.

12. அவள் உயிரோடிருக்கிற நாளெல்லாம் அவனுக்குத் தீமையையல்ல, நன்மையையே செய்கிறாள்.

12. She comforts, encourages, and does him only good as long as there is life within her.

13. ஆட்டுமயிரையும் சணலையும் தேடி, தன் கைகளினால் உற்சாகத்தோடே வேலைசெய்கிறாள்.

13. She seeks out wool and flax and works with willing hands [to develop it].

14. அவள் வியாபாரக் கப்பல்களைப்போலிருக்கிறாள்; தூரத்திலிருந்து தன் ஆகாரத்தைக் கொண்டுவருகிறாள்.

14. She is like the merchant ships loaded with foodstuffs; she brings her household's food from a far [country].

15. இருட்டோடே எழுந்து தன் வீட்டாருக்கு ஆகாரங்கொடுத்து, தன் வேலைக்காரிகளுக்குப் படியளக்கிறாள்.

15. She rises while it is yet night and gets [spiritual] food for her household and assigns her maids their tasks. [Job 23:12.]

16. ஒரு வயலை விசாரித்து அதை வாங்குகிறாள்; தன் கைகளின் சம்பாத்தியத்தினால் திராட்சத்தோட்டத்தை நாட்டுகிறாள்.

16. She considers a [new] field before she buys or accepts it [expanding prudently and not courting neglect of her present duties by assuming other duties]; with her savings [of time and strength] she plants fruitful vines in her vineyard. [S. of Sol. 8:12.]

17. தன்னை பெலத்தால் இடைக்கட்டிக்கொண்டு, தன் கைகளைப் பலப்படுத்துகிறாள்.
லூக்கா 12:35

17. She girds herself with strength [spiritual, mental, and physical fitness for her God-given task] and makes her arms strong and firm.

18. தன் வியாபாரம் பிரயோஜனமுள்ளதென்று அறிந்திருக்கிறாள்; இரவிலே அவள் விளக்கு அணையாதிருக்கும்.

18. She tastes and sees that her gain from work [with and for God] is good; her lamp goes not out, but it burns on continually through the night [of trouble, privation, or sorrow, warning away fear, doubt, and distrust].

19. தன் கைகளை இராட்டினத்தில் வைக்கிறாள்; அவள் விரல்கள் கதிரைப் பிடிக்கும்.

19. She lays her hands to the spindle, and her hands hold the distaff.

20. சிறுமையானவர்களுக்குத் தன் கையைத் திறந்து, ஏழைகளுக்குத் தன் கரங்களை நீட்டுகிறாள்.

20. She opens her hand to the poor, yes, she reaches out her filled hands to the needy [whether in body, mind, or spirit].

21. தன் வீட்டார் அனைவருக்கும் இரட்டைப்புரை உடுப்பிருக்கிறதால், தன் வீட்டாரினிமித்தம் குளிருக்குப் பயப்படாள்.

21. She fears not the snow for her family, for all her household are doubly clothed in scarlet. [Josh. 2:18, 19; Heb. 9:19-22.]

22. இரத்தினக் கம்பளங்களைத் தனக்கு உண்டுபண்ணுகிறாள்; மெல்லிய புடவையும் இரத்தாம்பரமும் அவள் உடுப்பு.

22. She makes for herself coverlets, cushions, and rugs of tapestry. Her clothing is of linen, pure and fine, and of purple [such as that of which the clothing of the priests and the hallowed cloths of the temple were made]. [Isa. 61:10; I Tim. 2:9; Rev. 3:5; 19:8, 14.]

23. அவள் புருஷன் தேசத்து மூப்பர்களோடே நியாயஸ்தலங்களில் உட்கார்ந்திருக்கையில் பேர்பெற்றவனாயிருக்கிறான்.

23. Her husband is known in the [city's] gates, when he sits among the elders of the land. [Prov. 12:4.]

24. மெல்லிய புடவைகளை உண்டுபண்ணி விற்கிறாள்; கச்சைகளை வர்த்தகரிடத்தில் ஒப்புவிக்கிறாள்.

24. She makes fine linen garments and leads others to buy them; she delivers to the merchants girdles [or sashes that free one up for service].

25. அவள் உடை பலமும் அலங்காரமுமாயிருக்கிறது; வருங்காலத்தைப் பற்றியும் மகிழுகிறாள்.

25. Strength and dignity are her clothing and her position is strong and secure; she rejoices over the future [the latter day or time to come, knowing that she and her family are in readiness for it]!

26. தன் வாயை ஞானம் விளங்கத் திறக்கிறாள்; தயையுள்ள போதகம் அவள் நாவின்மேல் இருக்கிறது.

26. She opens her mouth in skillful and godly Wisdom, and on her tongue is the law of kindness [giving counsel and instruction].

27. அவள் சோம்பலின் அப்பத்தைப் புசியாமல், தன் வீட்டுக்காரியம் எப்படி நடக்கிறது என்று கண்ணோக்கமாயிருக்கிறாள்.

27. She looks well to how things go in her household, and the bread of idleness (gossip, discontent, and self-pity) she will not eat. [I Tim. 5:14; Tit. 2:5.]

28. அவள் பிள்ளைகள் எழும்பி, அவளைப் பாக்கியவதி என்கிறார்கள்; அவள் புருஷனும் அவளைப்பார்த்து:

28. Her children rise up and call her blessed (happy, fortunate, and to be envied); and her husband boasts of and praises her, [saying],

29. அநேகம் பெண்கள் குணசாலிகளாயிருந்ததுண்டு; நீயோ அவர்கள் எல்லாருக்கும் மேற்பட்டவள் என்று அவளைப் புகழுகிறான்.

29. Many daughters have done virtuously, nobly, and well [with the strength of character that is steadfast in goodness], but you excel them all.

30. செளந்தரியம் வஞ்சனையுள்ளது, அழகும் வீண், கர்த்தருக்குப் பயப்படுகிற ஸ்திரீயே புகழப்படுவாள்.

30. Charm and grace are deceptive, and beauty is vain [because it is not lasting], but a woman who reverently and worshipfully fears the Lord, she shall be praised!

31. அவள் கைகளின் பலனை அவளுக்குக் கொடுங்கள்; அவளுடைய செய்கைகள் வாசல்களில் அவளைப் புகழக்கடவது.

31. Give her of the fruit of her hands, and let her own works praise her in the gates [of the city]! [Phil. 4:8.]