1. தேவனே, சீயோனில் உமக்காகத் துதியானது அமைந்து காத்திருக்கிறது; பொருத்தனை உமக்குச் செலுத்தப்படும்.

1. To the choirmaster. A Psalm of David. A Song. Praise is due to thee, O God, in Zion; and to thee shall vows be performed,

2. ஜெபத்தைக் கேட்கிறவரே, மாம்சமான யாவரும் உம்மிடத்தில் வருவார்கள்.
அப்போஸ்தலருடைய நடபடிகள் 10:34-35

2. O thou who hearest prayer! To thee shall all flesh come

3. அக்கிரம விஷயங்கள் என்மேல் மிஞ்சி வல்லமைகொண்டது; தேவரீரோ எங்கள் மீறுதல்களை நிவிர்த்தியாக்குகிறீர்.

3. on account of sins. When our transgressions prevail over us, thou dost forgive them.

4. உம்முடைய பிராகாரங்களில் வாசமாயிருக்கும்படி நீர் தெரிந்துகொண்டு சேர்த்துக்கொள்ளுகிறவன் பாக்கியவான்; உம்முடைய பரிசுத்த ஆலயமாகிய உமது வீட்டின் நன்மையால் திருப்தியாவோம்.

4. Blessed is he whom thou dost choose and bring near, to dwell in thy courts! We shall be satisfied with the goodness of thy house, thy holy temple!

5. பூமியின் கடையாந்தரங்களிலும் தூரமான சமுத்திரங்களிலுமுள்ளவர்கள் எல்லாரும் நம்பும் நம்பிக்கையாயிருக்கிற எங்கள் இரட்சிப்பின் தேவனே, நீர் பயங்கரமான காரியங்களைச் செய்கிறதினால் எங்களுக்கு நீதியுள்ள உத்தரவு அருளுகிறீர்.

5. By dread deeds thou dost answer us with deliverance, O God of our salvation, who art the hope of all the ends of the earth, and of the farthest seas;

6. வல்லமையை இடைகட்டிக்கொண்டு, உம்முடைய பலத்தினால் பர்வதங்களை உறுதிப்படுத்தி,

6. who by thy strength hast established the mountains, being girded with might;

7. சமுத்திரங்களின் மும்முரத்தையும் அவைகளுடைய அலைகளின் இரைச்சலையும், ஜனங்களின் அமளியையும் அமர்த்துகிறீர்.
லூக்கா 21:25

7. who dost still the roaring of the seas, the roaring of their waves, the tumult of the peoples;

8. கடையாந்தர இடங்களில் குடியிருக்கிறவர்களும் உம்முடைய அடையாளங்களினிமித்தம் பயப்படுகிறார்கள்; காலையையும் மாலையையும் களிகூரப்பண்ணுகிறீர்.

8. so that those who dwell at earth's farthest bounds are afraid at thy signs; thou makest the outgoings of the morning and the evening to shout for joy.

9. தேவரீர் பூமியை விசாரித்து அதற்கு நீர்ப்பாய்ச்சுகிறீர்; தண்ணீர் நிறைந்த தேவநதியினால் அதை மிகவும் செழிப்பாக்குகிறீர்; இப்படி நீர் அதைத் திருத்தி, அவர்களுக்குத் தானியத்தை விளைவிக்கிறீர்.

9. Thou visitest the earth and waterest it, thou greatly enrichest it; the river of God is full of water; thou providest their grain, for so thou hast prepared it.

10. அதின் வரப்புகள் தணியத்தக்கதாய் அதின் படைச்சால்களுக்குத் தண்ணீர் இறைத்து, அதை மழைகளால் கரையப்பண்ணி, அதின் பயிரை ஆசீர்வதிக்கிறீர்.

10. Thou waterest its furrows abundantly, settling its ridges, softening it with showers, and blessing its growth.

11. வருஷத்தை உம்முடைய நன்மையால் முடிசூட்டுகிறீர்; உமது பாதைகள் நெய்யாய்ப் பொழிகிறது.

11. Thou crownest the year with thy bounty; the tracks of thy chariot drip with fatness.

12. வனாந்தர தாபரங்களிலும் பொழிகிறது; மேடுகள் சுற்றிலும் பூரிப்பாயிருக்கிறது.

12. The pastures of the wilderness drip, the hills gird themselves with joy,

13. மேய்ச்சலுள்ள வெளிகளில் ஆடுகள் நிறைந்திருக்கிறது; பள்ளத்தாக்குகள் தானியத்தால் மூடியிருக்கிறது; அவைகள் கெம்பீரித்துப் பாடுகிறது.

13. the meadows clothe themselves with flocks, the valleys deck themselves with grain, they shout and sing together for joy.