1. யோபு பிரதியுத்தரமாக:

1. അതിന്നു ഇയ്യോബ് ഉത്തരം പറഞ്ഞതെന്തെന്നാല്

2. இன்றையதினமும் என் அங்கலாய்ப்பு முரண்டுத்தனமாக எண்ணப்படுகிறது; என் தவிப்பைப்பார்க்கிலும் என் வாதை கடினமானது.

2. ഇന്നും എന്റെ സങ്കടം കൊടിയതാകുന്നു; അവന്റെ കൈ എന്റെ ഞരക്കത്തിന്മേല് ഭാരമാകുന്നു.

3. நான் அவரை எங்கே கண்டு சந்திக்கலாம் என்பதை அறிந்தால் நலமாயிருக்கும்; அப்பொழுது நான் அவர் ஆசனத்துக்கு முன்பாக வந்து சேர்ந்து,

3. അവനെ എവിടെ കാണുമെന്നറിഞ്ഞെങ്കില് കൊള്ളായിരുന്നു; അവന്റെ ന്യായാസനത്തിങ്കല് ഞാന് ചെല്ലുമായിരുന്നു.

4. என் நியாயத்தை அவருக்கு முன்பாக வரிசையாய் வைத்து, காரியத்தை ரூபிக்கும் வார்த்தைகளால் என் வாயை நிரப்புவேன்.

4. ഞാന് അവന്റെ മുമ്പില് എന്റെ ന്യായം വിവരിക്കുമായിരുന്നു; ന്യായവാദം കോരിച്ചൊരിയുമായിരുന്നു.

5. அவருடைய மறுமொழிகளை நான் அறிந்து, அவர் எனக்குச் சொல்வதை உணர்ந்துகொள்ளுவேன்.

5. അവന്റെ ഉത്തരം അറിയാമായിരുന്നു; അവന് എന്തു പറയുമെന്നും ഗ്രഹിക്കാമായിരുന്നു.

6. அவர் தம்முடைய மகா வல்லமையின்படியே என்னோடே வழக்காடுவாரோ? அவர் அப்படிச் செய்யாமல் என்மேல் தயை வைப்பார்.

6. അവന് ബലാധിക്യത്തോടെ എന്നോടു വ്യവഹരിക്കുമോ? ഇല്ല; അവന് എന്നെ ആദരിക്കേയുള്ളു.

7. அங்கே சன்மார்க்கன் அவரோடே வழக்காடலாம்; அப்பொழுது என்னை நியாயந்தீர்க்கிறவரின் கைக்கு என்றைக்கும் நீங்கலாய்த் தப்புவித்துக்கொள்வேன்.

7. അവിടെ നേരുള്ളവന് അവനോടു വാദിക്കുമായിരുന്നു; ഞാന് സദാകാലത്തേക്കും എന്റെ ന്യായാധിപന്റെ കയ്യില്നിന്നു രക്ഷപ്പെടുമായിരുന്നു.

8. இதோ, நான் முன்னாகப்போனாலும் அவர் இல்லை; பின்னாகப்போனாலும் அவரைக் காணேன்.

8. ഞാന് കിഴക്കോട്ടു ചെന്നാല് അവന് അവിടെ ഇല്ല; പടിഞ്ഞാറോട്ടു ചെന്നാല് അവനെ കാണുകയില്ല.

9. இடதுபுறத்தில் அவர் கிரியை செய்தும் அவரைக் காணேன்; வலது புறத்திலும் நான் அவரைக் காணாதபடிக்கு ஒளித்திருக்கிறார்.

9. വടക്കു അവന് പ്രവര്ത്തിക്കയില് നോക്കീട്ടു അവനെ കാണുന്നില്ല; തെക്കോട്ടു അവന് തിരിയുന്നു; അവനെ കാണുന്നില്ലതാനും.

10. ஆனாலும் நான் போகும் வழியை அவர் அறிவார்; அவர் என்னைச் சோதித்தபின் நான் பொன்னாக விளங்குவேன்.
1 பேதுரு 1:7

10. എന്നാല് ഞാന് നടക്കുന്ന വഴി അവന് അറിയുന്നു; എന്നെ ശോധന കഴിച്ചാല് ഞാന് പൊന്നുപോലെ പുറത്തു വരും.

11. என் கால்கள் அவர் அடிகளைப் பற்றிப்பிடித்தது; அவருடைய நெறியைவிட்டு நான் சாயாமல் அதைக் கைக்கொண்டேன்.

11. എന്റെ കാലടി അവന്റെ ചുവടു തുടര്ന്നു ചെല്ലുന്നു; ഞാന് വിട്ടുമാറാതെ അവന്റെ വഴി പ്രമാണിക്കുന്നു.

12. அவர் உதடுகளின் கற்பனைகளை விட்டு நான் பின்வாங்குவதில்லை; அவருடைய வாயின் வார்த்தைகளை எனக்கு வேண்டிய ஆகாரத்தைப் பார்க்கிலும் அதிகமாய்க் காத்துக்கொண்டேன்.

12. ഞാന് അവന്റെ അധരങ്ങളുടെ കല്പന വിട്ടു പിന്മാറീട്ടില്ല; അവന്റെ വായലിലെ വചനങ്ങളെ എന്റെ ആഹാരത്തെക്കാള് സൂക്ഷിച്ചിരിക്കുന്നു.

13. அவரோவென்றால் ஒரே மனமாயிருக்கிறார்; அவரைத் திருப்பத்தக்கவர் யார்? அவருடைய சித்தத்தின்படியெல்லாம் செய்வார்.

13. അവനോ അനന്യന് ; അവനെ തടുക്കുന്നതു ആര്? തിരുവുള്ളത്തിന്റെ താല്പര്യം അവന് അനുഷ്ഠിക്കും.

14. எனக்குக் குறித்திருக்கிறதை அவர் நிறைவேற்றுவார்; இப்படிப்பட்டவைகள் இன்னும் அநேகம் அவரிடத்தில் உண்டு.

14. എനിക്കു നിയമിച്ചിരിക്കുന്നതു അവന് നിവര്ത്തിക്കുന്നു; ഇങ്ങനെയുള്ള പലതും അവന്റെ പക്കല് ഉണ്ടു.

15. ஆகையால் அவருக்கு முன்பாகக் கலங்குகிறேன்; நான் சிந்திக்கிறபோது, அவருக்குப் பயப்படுகிறேன்.

15. അതുകൊണ്ടു ഞാന് അവന്റെ സാന്നിദ്ധ്യത്തിങ്കല് ഭ്രമിക്കുന്നു; ഔര്ത്തുനോക്കുമ്പോള് ഞാന് അവനെ ഭയപ്പെടുന്നു.

16. தேவன் என் இருதயத்தை இளக்கரிக்கப்பண்ணினார்; சர்வவல்லவர் என்னைக் கலங்கப்பண்ணினார்.

16. ദൈവം എനിക്കു ധൈര്യക്ഷയം വരുത്തി, സര്വ്വശക്തന് എന്നെ ഭ്രമിപ്പിച്ചിരിക്കുന്നു.

17. அந்தகாரம் வராததற்கு முன்னே நான் சங்கரிக்கப்படாமலும், இருளை அவர் எனக்கு மறைக்காமலும் போனதினால் இப்படியிருக்கிறேன்.

17. ഞാന് പരവശനായിരിക്കുന്നതു അന്ധകാരം നിമിത്തമല്ല, കൂരിരുട്ടു എന്റെ മുഖത്തെ മൂടുന്നതുകൊണ്ടുമല്ല.