1. அப்படியானால், நம்முடைய தகப்பனாகிய ஆபிரகாம் மாம்சத்தின்படி என்னத்தைக் கண்டடைந்தான் என்று சொல்லுவோம்?

1. So what can we say about Abraham, the father of our people? What did he learn about faith?

2. ஆபிரகாம் கிரியைகளினாலே நீதிமானாக்கப்பட்டானாகில் மேன்மைபாராட்ட அவனுக்கு ஏதுவுண்டு; ஆகிலும் தேவனுக்குமுன்பாக மேன்மைபாராட்ட ஏதுவில்லை.
ஆதியாகமம் 15:6

2. If Abraham was made right by the things he did, he had a reason to boast about himself. But God knew different.

3. வேதவாக்கியம் என்ன சொல்லுகிறது? ஆபிரகாம் தேவனை விசுவாசித்தான், அது அவனுக்கு நீதியாக எண்ணப்பட்டது என்று சொல்லுகிறது.
ஆதியாகமம் 15:6

3. That's why the Scriptures say, 'Abraham believed God, and because of this faith he was accepted as one who is right with God.'

4. கிரியை செய்கிறவனுக்கு வருகிற கூலி கிருபையென்றெண்ணப்படாமல், கடனென்றெண்ணப்படும்.

4. When people work, their pay is not given to them as a gift. They earn the pay they get.

5. ஒருவன் கிரியை செய்யாமல் பாவியை நீதிமானாக்குகிறவரிடத்தில் விசுவாசம் வைக்கிறவனாயிருந்தால், அவனுடைய விசுவாசமே அவனுக்கு நீதியாக எண்ணப்படும்.

5. But people cannot do any work that will make them right with God. So they must trust in him. Then he accepts their faith, and that makes them right with him. He is the one who makes even evil people right.

6. அந்தப்படி, கிரியைகளில்லாமல் தேவனாலே நீதிமானென்றெண்ணப்படுகிற மனுஷனுடைய பாக்கியத்தைக் காண்பிக்கும்பொருட்டு:

6. David said the same thing when he was talking about the blessing people have when God accepts them as good without looking at what they have done:

7. எவர்களுடைய அக்கிரமங்கள் மன்னிக்கப்பட்டதோ, எவர்களுடைய பாவங்கள் மூடப்பட்டதோ, அவர்கள் பாக்கியவான்கள்.
சங்கீதம் 32:1-2

7. What a blessing it is when people are forgiven for the wrongs they have done, when their sins are erased!

8. எவனுடைய பாவத்தைக் கர்த்தர் எண்ணாதிருக்கிறாரோ, அவன் பாக்கியவான் என்று தாவீது சொல்லியிருக்கிறான்.
சங்கீதம் 32:1-2

8. What a blessing it is when the Lord accepts people as if they are without sin!'

9. இந்தப் பாக்கியம் விருத்தசேதனமுள்ளவனுக்குமாத்திரம் வருமோ, விருத்தசேதனமில்லாதவனுக்கும் வருமோ? ஆபிரகாமுக்கு விசுவாசம் நீதியாக எண்ணப்பட்டது என்று சொல்லுகிறோமே.
ஆதியாகமம் 15:6

9. Is this blessing only for those who are circumcised? Or is it also for those who are not circumcised? We have already said that it was because of Abraham's faith that he was accepted as one who is right with God.

10. அது எப்பொழுது அவனுக்கு அப்படி எண்ணப்பட்டது? அவன் விருத்தசேதனமுள்ளவனாயிருந்த போதோ, விருத்தசேதனமில்லாதவனாயிருந்தபோதோ? விருத்தசேதனமுள்ளவனாயிருந்தபோதல்ல, விருத்தசேதனமில்லாதவனாயிருந்தபோதே.

10. So how did this happen? Did God accept Abraham before or after he was circumcised? God accepted him before his circumcision.

11. மேலும், விருத்தசேதனமில்லாத காலத்தில் அவன் விசுவாசத்தினாலே அடைந்த நீதிக்கு முத்திரையாக விருத்தசேதனமாகிய அடையாளத்தைப் பெற்றான். விருத்தசேதனமில்லாதவர்களாய் விசுவாசிக்கிற யாவருக்கும் நீதி எண்ணப்படும்பொருட்டாக அவர்களுக்கு அவன் தகப்பனாயிருக்கும்படிக்கும்,
ஆதியாகமம் 17:11

11. Abraham was circumcised later to show that God accepted him. His circumcision was proof that he was right with God through faith before he was circumcised. So Abraham is the father of all those who believe but are not circumcised. They believe and are accepted as people who are right with God.

12. விருத்தசேதனத்தைப் பெற்றவர்களாய்மாத்திரமல்ல, நம்முடைய தகப்பனாகிய ஆபிரகாம் விருத்தசேதனமில்லாத காலத்தில் அடைந்த விசுவாசமாகிய அடிச்சுவடுகளில் நடக்கிறவர்களாயுமிருக்கிறவர்களுக்குத் தகப்பனாயிருக்கும்படிக்கும், அந்த அடையாளத்தைப் பெற்றான்.

12. And Abraham is also the father of those who have been circumcised. But it is not their circumcision that makes him their father. He is their father only if they live following the faith that our father Abraham had before he was circumcised.

13. அன்றியும், உலகத்தைச் சுதந்தரிப்பான் என்கிற வாக்குத்தத்தம் ஆபிரகாமுக்காவது அவன் சந்ததிக்காவது நியாயப்பிரமாணத்தினால் கிடையாமல் விசுவாசத்தினால் வருகிற நீதியினால் கிடைத்தது.
ஆதியாகமம் 18:18, ஆதியாகமம் 22:17-18

13. Abraham and his descendants received the promise that they would get the whole world. But Abraham did not receive that promise because he followed the law. He received that promise because he was right with God through his faith.

14. நியாயப்பிரமாணத்தைச் சார்ந்தவர்கள் சுதந்தரவாளிகளானால் விசுவாசம் வீணாய்ப்போகும், வாக்குத்தத்தமும் அவமாகும்.

14. If people could get God's promise by following the law, then faith is worthless. And God's promise to Abraham is worthless,

15. மேலும் நியாயப்பிரமாணம் கோபாக்கினையை உண்டாக்குகிறது, நியாயப்பிரமாணமில்லாவிட்டால் மீறுதலுமில்லை.

15. because the law can only bring God's anger on those who disobey it. But if there is no law, then there is nothing to disobey.

16. ஆதலால், சுதந்தரமானது கிருபையினால் உண்டாகிறதாயிருக்கும்படிக்கு அது விசுவாசத்தினாலே வருகிறது; நியாயப்பிரமாணத்தைச் சார்ந்தவர்களாகிய சந்ததியாருக்குமாத்திரமல்ல, நம்மெல்லாருக்கும் தகப்பனாகிய ஆபிரகாமுடைய விசுவாசத்தைச் சார்ந்தவர்களான எல்லாச் சந்ததியாருக்கும் அந்த வாக்குத்தத்தம் நிச்சயமாயிருக்கும்படிக்கு அப்படி வருகிறது.

16. So people get what God promised by having faith. This happens so that the promise can be a free gift. And if the promise is a free gift, then all of Abraham's people will get that promise. The promise is not just for those who live under the Law of Moses. It is for all who live with faith as Abraham did. He is the father of us all.

17. அநேக ஜாதிகளுக்கு உன்னைத் தகப்பனாக ஏற்படுத்தினேன் என்று எழுதியிருக்கிறபடி, அவன் தான் விசுவாசித்தவருமாய், மரித்தோரை உயிர்ப்பித்து, இல்லாதவைகளை இருக்கிறவைகளைப்போல் அழைக்கிறவருமாயிருக்கிற தேவனுக்கு முன்பாக நம்மெல்லாருக்கும் தகப்பனானான்.
ஆதியாகமம் 17:15, ஏசாயா 48:13

17. As the Scriptures say, 'I have made you a father of many nations.' This is true before God, the one Abraham believed� the God who gives life to the dead and speaks of things that don't yet exist as if they are real.

18. உன் சந்ததி இவ்வளவாயிருக்கும் என்று சொல்லப்பட்டபடியே, தான் அநேக ஜாதிகளுக்குத் தகப்பனாவதை நம்புகிறதற்கு ஏதுவில்லாதிருந்தும், அதை நம்பிக்கையோடே விசுவாசித்தான்.
ஆதியாகமம் 15:5

18. There was no hope that Abraham would have children, but Abraham believed God and continued to hope. And that is why he became the father of many nations. As God told him, 'You will have many descendants.'

19. அவன் விசுவாசத்திலே பலவீனமாயிருக்கவில்லை; அவன் ஏறக்குறைய நூறு வயதுள்ளவனாயிருக்கும்போது, தன் சரீரம் செத்துப்போனதையும், சாராளுடைய கர்ப்பம் செத்துப்போனதையும் எண்ணாதிருந்தான்.
ஆதியாகமம் 17:17

19. Abraham was almost a hundred years old, so he was past the age for having children. Also, Sarah could not have children. Abraham was well aware of this, but his faith in God never became weak.

20. தேவனுடைய வாக்குத்தத்தத்தைக்குறித்து அவன் அவிசுவாசமாய்ச் சந்தேகப்படாமல்,

20. He never doubted that God would do what he promised. He never stopped believing. In fact, he grew stronger in his faith and just praised God.

21. தேவன் வாக்குத்தத்தம்பண்ணினதை நிறைவேற்ற வல்லவராயிருக்கிறாரென்று முழு நிச்சயமாய் நம்பி, தேவனை மகிமைப்படுத்தி, விசுவாசத்தில் வல்லவனானான்.

21. Abraham felt sure that God was able to do what he promised.

22. ஆகையால் அது அவனுக்கு நீதியாக எண்ணப்பட்டது.
ஆதியாகமம் 15:6

22. So that's why 'he was accepted as one who is right with God.'

23. அது அவனுக்கு நீதியாக எண்ணப்பட்டதென்பது, அவனுக்காகமாத்திரமல்ல, நமக்காகவும் எழுதப்பட்டிருக்கிறது.

23. These words ('he was accepted') were written not only for Abraham.

24. நம்முடைய கர்த்தராகிய இயேசுவை மரித்தோரிலிருந்து எழுப்பினவரை விசுவாசிக்கிற நமக்கும் அப்படியே எண்ணப்படும்.

24. They were also written for us. God will also accept us because we believe. We believe in the one who raised Jesus our Lord from death.

25. அவர் நம்முடைய பாவங்களுக்காக ஒப்புக்கொடுக்கப்பட்டும், நாம் நீதிமான்களாக்கப்படுவதற்காக எழுப்பப்பட்டும் இருக்கிறார்.
ஏசாயா 53:5, ஏசாயா 53:12

25. Jesus was handed over to die for our sins, and he was raised from death to make us right with God.