3. ஆ கர்த்தாவே, நான் உமக்கு முன்பாக உண்மையும் மன உத்தமமுமாய் நடந்து, உமது பார்வைக்கு நலமானதைச் செய்தேன் என்பதை நினைத்தருளும் என்று விண்ணப்பம்பண்ணி, எசேக்கியா மிகவும் அழுதான்.
3. And said, Remember [earnestly] now, O Lord, I beseech You, how I have walked before You in faithfulness and in truth, with a whole heart [absolutely devoted to You], and have done what is good in Your sight. And Hezekiah wept bitterly.