1. ஆகையால், கிறிஸ்துவைப்பற்றிச் சொல்லிய மூல உபதேசவசனங்களை நாம்விட்டு, செத்த கிரியைகளுக்கு நீங்கலாகும் மனந்திரும்புதல், தேவன்பேரில் வைக்கும் விசுவாசம்,

1. Wherefore let us leave the doctrine pertaining to the beginning of a Christian man, and let us go unto perfection, and now no more lay the foundation of repentance from dead works, and of faith toward God,

2. ஸ்நானங்களுக்கடுத்த உபதேசம், கைகளை வைக்குதல், மரித்தோரின் உயிர்த்தெழுதல், நித்திய நியாயத்தீர்ப்பு என்பவைகளாகிய அஸ்திபாரத்தை மறுபடியும் போடாமல், பூரணராகும்படி கடந்து போவோமாக.

2. of baptism, of doctrine, and of laying on of hands, and of resurrection from death,(resurrection of the dead) and of eternal judgement.

3. தேவனுக்குச் சித்தமானால் இப்படியே செய்வோம்.

3. And so will we do, if God permit.

4. ஏனெனில், ஒருதரம் பிரகாசிப்பிக்கப்பட்டும், பரம ஈவை ருசிபார்த்தும், பரிசுத்த ஆவியைப் பெற்றும்,

4. For it is not possible that they, which were once lighted, and have tasted of the heavenly gift, and were become partakers of the holy ghost,

5. தேவனுடைய நல்வார்த்தையையும் இனிவரும் உலகத்தின் பெலன்களையும் ருசிபார்த்தும்,

5. and have tasted of the good word of God, and of the power of the world to come:

6. மறுதலித்துப்போனவர்கள், தேவனுடைய குமாரனைத் தாங்களே மறுபடியும் சிலுவையில் அறைந்து அவமானப்படுத்துகிறபடியால், மனந்திரும்புதற்கேதுவாய் அவர்களை மறுபடியும் புதுப்பிக்கிறது கூடாதகாரியம்.

6. if they fall,(faule away) should be renewed again unto repentance: Forasmuch as they have (as concerning them selves) crucified the son of God afresh, making a mock of him.

7. எப்படியெனில், தன்மேல் அடிக்கடி பெய்கிற மழையைக் குடித்து, தன்னிடத்தில் பயிரிடுகிறவர்களுக்கேற்ற பயிரைமுளைப்பிக்கும் நிலமானது தேவனால் ஆசீர்வாதம் பெறும்.

7. For that earth which drinketh in the rain which cometh often upon it, and bringeth forth herbs meet for them that dress it, receiveth blessing of God:

8. முள்செடிகளையும் முள்பூண்டுகளையும் முளைப்பிக்கிற நிலமோ தகாததாயும் சபிக்கப்படுகிறதற்கேற்றதாயுமிருக்கிறது; சுட்டெரிக்கப்படுவதே அதின் முடிவு.
ஆதியாகமம் 3:17-18

8. but that ground, which beareth thorns and briars, is reproved,(and thistles, is nothing worth.) and is nigh unto cursing: whose end is to be burned.

9. பிரியமானவர்களே, நாங்கள் இப்படிச் சொன்னாலும், நன்மையானவைகளும் இரட்சிப்புக்குரியவைகளுமான காரியங்கள் உங்களிடத்தில் உண்டாயிருக்கிறதென்று நம்பியிருக்கிறோம்.

9. Nevertheless dear friends,(ye dearly beloved) we trust to see better of you, and things which accompany health,(salvation)(and that salvation is nyer) though we thus speak.

10. ஏனென்றால், உங்கள் கிரியையையும், நீங்கள் பரிசுத்தவான்களுக்கு ஊழியஞ்செய்ததினாலும் செய்து வருகிறதினாலும் தமது நாமத்திற்காகக் காண்பித்த அன்புள்ள பிரயாசத்தையும் மறந்துவிடுகிறதற்கு தேவன் அநீதியுள்ளவரல்லவே.

10. For God is not unrighteous that he should forget your work, and labour that proceedeth of love, which love shewed in his name, which have ministered unto the saints, and yet minister.

11. நீங்கள் அசதியாயிராமல், வாக்குத்தத்தமான ஆசீர்வாதங்களை விசுவாசத்தினாலும் நீடிய பொறுமையினாலும் சுதந்தரித்துக்கொள்ளுகிறவர்களைப் பின்பற்றுகிறவர்களாயிருந்து,

11. Yea, and we desire that every one of you shew the same diligence, to the increase of the faith,(to the establishing of hope) even unto the end:

12. உங்களுக்கு நம்பிக்கையின் பூரணநிச்சயமுண்டாகும்படி நீங்கள்யாவரும் முடிவுபரியந்தம் அப்படியே ஜாக்கிரதையைக் காண்பிக்கவேண்டுமென்று ஆசையாயிருக்கிறோம்.

12. that ye faint not, but counterfeit(follow) them, which thorow faith and patience inherit the promises.

13. ஆபிரகாமுக்கு தேவன் வாக்குத்தத்தம்பண்ணினபோது, ஆணையிடும்படி தம்மிலும் பெரியவர் ஒருவருமில்லாதபடியினாலே தமதுபேரிலே தானே ஆணையிட்டு:
ஆதியாகமம் 22:16-17, ஆதியாகமம் 22:17

13. For when God made promise to Abraham, because he had no greater thing to swear by, he sware by himself,

14. நிச்சயமாக நான் உன்னை ஆசீர்வதிக்கவே ஆசீர்வதித்து, உன்னைப்பெருகவே பெருகப்பண்ணுவேன் என்றார்.
ஆதியாகமம் 22:16-17, ஆதியாகமம் 22:17

14. saying: Surely I will bless thee, and multiply thee in deed.

15. அந்தப்படியே, அவன் பொறுமையாய்க் காத்திருந்து, வாக்குத்தத்தம்பண்ணப்பட்டதைப் பெற்றான்.

15. And so after that he had tarried a long time, he enjoyed(so he abode patiently, and obtained) the promises.

16. மனுஷர் தங்களிலும் பெரியவர்பேரில் ஆணையிடுவார்கள்; உறுதிபண்ணும்படிக்கு ஆணையிடுதலே சகல விவாதத்திற்கும் முடிவு.
யாத்திராகமம் 22:11

16. Men verily swear by him that is greater than themselves; And an oath to confirm the thing, is among them an end of all strife.

17. அந்தப்படி, தேவனும் வாக்குத்தத்தம்பண்ணப்பட்டவைகளைச் சுதந்தரித்துக்கொள்ளுகிறவர்களுக்குத் தமது ஆலோசனையின் மாறாத நிச்சயத்தைப் பரிபூரணமாய்க் காண்பிக்கும்படி சித்தமுள்ளவராய், ஓர் ஆணையினாலே அதை ஸ்திரப்படுத்தினார்.

17. So God willing very abundantly to shew unto the heirs of promise, the stableness of his counsel,(counsayle) he added an oath,

18. நமக்கு முன் வைக்கப்பட்ட நம்பிக்கையைப்பற்றிக்கொள்ளும்படி அடைக்கலமாய் ஓடிவந்த நமக்கு இரண்டு மாறாத விசேஷங்களினால் நிறைந்த ஆறுதலுண்டாகும்படிக்கு எவ்வளவேனும் பொய்யுரையாத தேவன் அப்படிச் செய்தார்.
எண்ணாகமம் 23:19, 1 சாமுவேல் 15:29

18. that by two immutable things (in which it was unpossible that God should lie) we might have perfect(a strong) consolation, which have(even we which are) fled, for to hold fast the hope that is set before our faces,(before us)

19. அந்த நம்பிக்கை நமக்கு நிலையும் உறுதியும் திரைக்குள்ளாகப்போகிறதுமான ஆத்தும நங்கூரமாயிருக்கிறது.
லேவியராகமம் 16:2, லேவியராகமம் 16:12, லேவியராகமம் 16:15

19. which hope we have as an anchor of the soul, both sure and stedfast. Which hope also entereth in, into those things which are within the veil,

20. நமக்கு முன்னோடினவராகிய இயேசு மெல்கிசேதேக்கின் முறைமையின்படி நித்திய பிரதான ஆசாரியராய் நமக்காக அந்தத் திரைக்குள் பிரவேசித்திருக்கிறார்.
சங்கீதம் 110:4

20. whither the forerunner is for us entered in, I mean Jesus that is made an high priest for ever, after the order of Melchisedech.