1. ஆகையால், கிறிஸ்துவைப்பற்றிச் சொல்லிய மூல உபதேசவசனங்களை நாம்விட்டு, செத்த கிரியைகளுக்கு நீங்கலாகும் மனந்திரும்புதல், தேவன்பேரில் வைக்கும் விசுவாசம்,

1. kaabatti nirjeevakriyalanu vidichi, maarumanassu pondu tayu,

2. ஸ்நானங்களுக்கடுத்த உபதேசம், கைகளை வைக்குதல், மரித்தோரின் உயிர்த்தெழுதல், நித்திய நியாயத்தீர்ப்பு என்பவைகளாகிய அஸ்திபாரத்தை மறுபடியும் போடாமல், பூரணராகும்படி கடந்து போவோமாக.

2. dhevuniyandali vishvaasamunu baapthismamulanu goorchina bodhayu, hasthanikshepanamunu, mruthula punarut'thaanamunu, nityamainatheerpunu anu punaadhi marala veyaka, kreesthunugoorchina moolopadheshamu maani, sampoornula magutaku saagipodamu.

3. தேவனுக்குச் சித்தமானால் இப்படியே செய்வோம்.

3. dhevudu selavichinayedala manamaalaagu cheyudamu.

4. ஏனெனில், ஒருதரம் பிரகாசிப்பிக்கப்பட்டும், பரம ஈவை ருசிபார்த்தும், பரிசுத்த ஆவியைப் பெற்றும்,

4. okasaari veligimpabadi, paralokasambandhamaina varamunu ruchichuchi, parishuddhaatmalo paalivaarai

5. தேவனுடைய நல்வார்த்தையையும் இனிவரும் உலகத்தின் பெலன்களையும் ருசிபார்த்தும்,

5. dhevuni divyavaakyamunu raabovu yuga sambandhamaina shakthula prabhaavamunu anubhavinchina tharuvaatha thappipoyinavaaru,

6. மறுதலித்துப்போனவர்கள், தேவனுடைய குமாரனைத் தாங்களே மறுபடியும் சிலுவையில் அறைந்து அவமானப்படுத்துகிறபடியால், மனந்திரும்புதற்கேதுவாய் அவர்களை மறுபடியும் புதுப்பிக்கிறது கூடாதகாரியம்.

6. thama vishayamulo dhevuni kumaaruni marala siluvaveyuchu, baahaatamugaa aayananu avamaana parachuchunnaaru ganuka maarumanassu pondunatlu atti vaarini marala noothanaparachuta asaadhyamu.

7. எப்படியெனில், தன்மேல் அடிக்கடி பெய்கிற மழையைக் குடித்து, தன்னிடத்தில் பயிரிடுகிறவர்களுக்கேற்ற பயிரைமுளைப்பிக்கும் நிலமானது தேவனால் ஆசீர்வாதம் பெறும்.

7. etlanagaa, bhoomi thanameeda tharuchugaa kuriyu varshamunu traagi, yevarikoraku vyavasaayamu cheyabaduno vaariki anu koolamaina pairulanu phalinchuchu dhevuni aasheervachanamu pondunu.

8. முள்செடிகளையும் முள்பூண்டுகளையும் முளைப்பிக்கிற நிலமோ தகாததாயும் சபிக்கப்படுகிறதற்கேற்றதாயுமிருக்கிறது; சுட்டெரிக்கப்படுவதே அதின் முடிவு.
ஆதியாகமம் 3:17-18

8. ayithe mundlathuppalunu gaccha theegelunu daanimeeda periginayedala adhi panikiraanidani visarjimpabadi shaapamu pondathaginadagunu. thudakadhi kaalchiveyabadunu.

9. பிரியமானவர்களே, நாங்கள் இப்படிச் சொன்னாலும், நன்மையானவைகளும் இரட்சிப்புக்குரியவைகளுமான காரியங்கள் உங்களிடத்தில் உண்டாயிருக்கிறதென்று நம்பியிருக்கிறோம்.

9. ayithe priyulaaraa, memeelaagu cheppuchunnanu, meerinthakante manchidiyu rakshanakaramainadhiyunaina sthithilone yunnaarani roodhigaa nammuchunnaamu.

10. ஏனென்றால், உங்கள் கிரியையையும், நீங்கள் பரிசுத்தவான்களுக்கு ஊழியஞ்செய்ததினாலும் செய்து வருகிறதினாலும் தமது நாமத்திற்காகக் காண்பித்த அன்புள்ள பிரயாசத்தையும் மறந்துவிடுகிறதற்கு தேவன் அநீதியுள்ளவரல்லவே.

10. meeru chesina kaaryamunu, meeru parishuddhulaku upachaaramuchesi yinkanu upachaaramu cheyuchundutachetha thana naamamunu batti choopina premanu marachutaku, dhevudu anyaayasthudu kaadu.

11. நீங்கள் அசதியாயிராமல், வாக்குத்தத்தமான ஆசீர்வாதங்களை விசுவாசத்தினாலும் நீடிய பொறுமையினாலும் சுதந்தரித்துக்கொள்ளுகிறவர்களைப் பின்பற்றுகிறவர்களாயிருந்து,

11. meeru mandulu kaaka, vishvaasamu chethanu orpuchethanu vaagdaanamulanu svathantrinchukonu vaarini poli naduchukonunatlugaa meelo prathivaadunu

12. உங்களுக்கு நம்பிக்கையின் பூரணநிச்சயமுண்டாகும்படி நீங்கள்யாவரும் முடிவுபரியந்தம் அப்படியே ஜாக்கிரதையைக் காண்பிக்கவேண்டுமென்று ஆசையாயிருக்கிறோம்.

12. mee nireekshana paripoornamagu nimitthamu meeridivaraku kanuparachina aasakthini thudamattuku kanuparachavalenani apekshinchu chunnaamu.

13. ஆபிரகாமுக்கு தேவன் வாக்குத்தத்தம்பண்ணினபோது, ஆணையிடும்படி தம்மிலும் பெரியவர் ஒருவருமில்லாதபடியினாலே தமதுபேரிலே தானே ஆணையிட்டு:
ஆதியாகமம் 22:16-17, ஆதியாகமம் 22:17

13. dhevudu abraahaamunaku vaagdaanamu chesinappudu thanakante e goppavaanithoodu ani pramaanamu cheyaleka poyenu ganuka

14. நிச்சயமாக நான் உன்னை ஆசீர்வதிக்கவே ஆசீர்வதித்து, உன்னைப்பெருகவே பெருகப்பண்ணுவேன் என்றார்.
ஆதியாகமம் 22:16-17, ஆதியாகமம் 22:17

14. thanathoodu ani pramaanamuchesi nishchayamugaa nenu ninnu aasheervadhinthunu nishchayamugaa ninnu vistharimpajethunu ani cheppenu.

15. அந்தப்படியே, அவன் பொறுமையாய்க் காத்திருந்து, வாக்குத்தத்தம்பண்ணப்பட்டதைப் பெற்றான்.

15. aa maata nammi athadu orputhoo sahinchi aa vaagdaanaphalamu pondhenu.

16. மனுஷர் தங்களிலும் பெரியவர்பேரில் ஆணையிடுவார்கள்; உறுதிபண்ணும்படிக்கு ஆணையிடுதலே சகல விவாதத்திற்கும் முடிவு.
யாத்திராகமம் 22:11

16. manushyulu thamakante goppavaanithoodu ani pramaanamu chethuru; vaari prathi vivaadamulonu vivaadaanshamunu parishkaaramu cheyunadhi pramaaname.

17. அந்தப்படி, தேவனும் வாக்குத்தத்தம்பண்ணப்பட்டவைகளைச் சுதந்தரித்துக்கொள்ளுகிறவர்களுக்குத் தமது ஆலோசனையின் மாறாத நிச்சயத்தைப் பரிபூரணமாய்க் காண்பிக்கும்படி சித்தமுள்ளவராய், ஓர் ஆணையினாலே அதை ஸ்திரப்படுத்தினார்.

17. ee vidhamugaa dhevudu thana sankalpamu nishchalamainadani aa vaagdaanamunaku vaarasulainavaariki mari nishchayamugaa kanuparachavalenani uddheshinchinavaadai,thaanu abaddhamaadajaalani nishchalamaina rendu sangathulanubatti,

18. நமக்கு முன் வைக்கப்பட்ட நம்பிக்கையைப்பற்றிக்கொள்ளும்படி அடைக்கலமாய் ஓடிவந்த நமக்கு இரண்டு மாறாத விசேஷங்களினால் நிறைந்த ஆறுதலுண்டாகும்படிக்கு எவ்வளவேனும் பொய்யுரையாத தேவன் அப்படிச் செய்தார்.
எண்ணாகமம் 23:19, 1 சாமுவேல் 15:29

18. manayeduta unchabadina nireekshananu chepattutaku sharanaa gathulamaina manaku balamaina dhairyamu kalugunatlu pramaanamu chesi vaagdaanamunu drudhaparachenu.

19. அந்த நம்பிக்கை நமக்கு நிலையும் உறுதியும் திரைக்குள்ளாகப்போகிறதுமான ஆத்தும நங்கூரமாயிருக்கிறது.
லேவியராகமம் 16:2, லேவியராகமம் 16:12, லேவியராகமம் 16:15

19. ee nireekshana nishchalamunu, sthiramunai, mana aatmaku langaruvalenundi teralopala praveshinchuchunnadhi.

20. நமக்கு முன்னோடினவராகிய இயேசு மெல்கிசேதேக்கின் முறைமையின்படி நித்திய பிரதான ஆசாரியராய் நமக்காக அந்தத் திரைக்குள் பிரவேசித்திருக்கிறார்.
சங்கீதம் 110:4

20. nirantharamu melkeesedeku kramamu choppuna pradhaanayaajakudaina yesu anduloniki manakante mundhugaa mana pakshamuna praveshinchenu.