1. ஆகையால், நாம் கேட்டவைகளை விட்டு விலகாதபடிக்கு, அவைகளை மிகுந்த ஜாக்கிரதையாய்க் கவனிக்கவேண்டும்.

1. SINCE ALL this is true, we ought to pay much closer attention than ever to the truths that we have heard, lest in any way we drift past [them] and slip away.

2. ஏனெனில், தேவதூதர் மூலமாய்ச் சொல்லப்பட்ட வசனத்திற்கு விரோதமான எந்தச் செய்கைக்கும் கீழ்ப்படியாமைக்கும் நீதியான தண்டனை வரத்தக்கதாக அவர்களுடைய வசனம் உறுதிப்படுத்தப்பட்டிருக்க,

2. For if the message given through angels [the Law spoken by them to Moses] was authentic and proved sure, and every violation and disobedience received an appropriate (just and adequate) penalty,

3. முதலாவது கர்த்தர் மூலமாய் அறிவிக்கப்பட்டு, பின்பு அவரிடத்தில் கேட்டவர்களாலே நமக்கு உறுதியாக்கப்பட்டதும்,

3. How shall we escape [appropriate retribution] if we neglect and refuse to pay attention to such a great salvation [as is now offered to us, letting it drift past us forever]? For it was declared at first by the Lord [Himself], and it was confirmed to us and proved to be real and genuine by those who personally heard [Him speak].

4. அடையாளங்களினாலும் அற்புதங்களினாலும் பலவிதமான பலத்த செய்கைகளினாலும், தம்முடைய சித்தத்தின்படி பகிர்ந்துகொடுத்த பரிசுத்த ஆவியின் வரங்களினாலும், தேவன் தாமே சாட்சி கொடுத்ததுமாயிருக்கிற இவ்வளவு பெரிதான இரட்சிப்பைக்குறித்து நாம் கவலையற்றிருப்போமானால் தண்டனைக்கு எப்படித் தப்பித்துக்கொள்ளுவோம்.

4. [Besides this evidence] it was also established and plainly endorsed by God, Who showed His approval of it by signs and wonders and various miraculous manifestations of [His] power and by imparting the gifts of the Holy Spirit [to the believers] according to His own will.

5. இனிவரும் உலகத்தைக்குறித்துப் பேசுகிறோமே, அதை அவர் தூதர்களுக்குக் கீழ்ப்படுத்தவில்லை.

5. For it was not to angels that God subjected the habitable world of the future, of which we are speaking.

6. ஒரு இடத்திலே ஒருவன் சாட்சியாக: மனுஷனை நீர் நினைக்கிறதற்கும், மனுஷனுடைய குமாரனை நீர் விசாரிக்கிறதற்கும் அவன் எம்மாத்திரம்?
சங்கீதம் 8:4-6

6. It has been solemnly and earnestly said in a certain place, What is man that You are mindful of him, or the son of man that You graciously and helpfully care for and visit and look after him?

7. அவனை தேவதூதரிலும் சற்றுச் சிறியவனாக்கினீர்; மகிமையினாலும் கனத்தினாலும் அவனுக்கு முடிசூட்டி, உம்முடைய கரத்தின் கிரியைகளின்மேல் அவனை அதிகாரியாக வைத்து, சகலத்தையும் அவனுடைய பாதங்களுக்குக் கீழ்ப்படுத்தினீர் என்று சொன்னான்.

7. For some little time You have ranked him lower than and inferior to the angels; You have crowned him with glory and honor and set him over the works of Your hands, [Ps. 8:4-6.]

8. சகலத்தையும் அவனுக்குக் கீழ்ப்படுத்தினார் என்கிற விஷயத்தில், அவர் அவனுக்குக் கீழ்ப்படுத்தாத பொருள் ஒன்றுமில்லை; அப்படியிருந்தும், இன்னும் அவனுக்குச் சகலமும் கீழ்ப்பட்டிருக்கக் காணோம்.

8. For You have put everything in subjection under his feet. Now in putting everything in subjection to man, He left nothing outside [of man's] control. But at present we do not yet see all things subjected to him [man].

9. என்றாலும், தேவனுடைய கிருபையினால் ஒவ்வொருவருக்காகவும், மரணத்தை ருசிபார்க்கும்படிக்கு தேவதூதரிலும் சற்றுச் சிறியவராக்கப்பட்டிருந்த இயேசு மரணத்தை உத்தரித்ததினிமித்தம் மகிமையினாலும் கனத்தினாலும் முடிசூட்டப்பட்டதைக் காண்கிறோம்.

9. But we are able to see Jesus, Who was ranked lower than the angels for a little while, crowned with glory and honor because of His having suffered death, in order that by the grace (unmerited favor) of God [to us sinners] He might experience death for every individual person.

10. ஏனென்றால் தமக்காகவும் தம்மாலேயும் சகலத்தையும் உண்டாக்கினவர், அநேகம் பிள்ளைகளை மகிமையில் கொண்டுவந்து சேர்க்கையில் அவர்களுடைய இரட்சிப்பின் அதிபதியை உபத்திரவங்களினாலே பூரணப்படுத்துகிறது அவருக்கேற்றதாயிருந்தது.

10. For it was an act worthy [of God] and fitting [to the divine nature] that He, for Whose sake and by Whom all things have their existence, in bringing many sons into glory, should make the Pioneer of their salvation perfect [should bring to maturity the human experience necessary to be perfectly equipped for His office as High Priest] through suffering.

11. எப்படியெனில், பரிசுத்தஞ்செய்கிறவரும் பரிசுத்தஞ்செய்யப்படுகிறவர்களுமாகிய யாவரும் ஒருவராலே உண்டாயிருக்கிறார்கள்; இதினிமித்தம் அவர்களைச் சகோதரரென்று சொல்ல அவர் வெட்கப்படாமல்:
சங்கீதம் 22:22

11. For both He Who sanctifies [making men holy] and those who are sanctified all have one [Father]. For this reason He is not ashamed to call them brethren;

12. உம்முடைய நாமத்தை என் சகோதரருக்கு அறிவித்து, சபை நடுவில் உம்மைத் துதித்துப்பாடுவேன் என்றும்;
சங்கீதம் 22:22

12. For He says, I will declare Your [the Father's] name to My brethren; in the midst of the [worshiping] congregation I will sing hymns of praise to You. [Ps. 22:22.]

13. நான் அவரிடத்தில் நம்பிக்கையாயிருப்பேன் என்றும்; இதோ, நானும், தேவன் எனக்குக் கொடுத்த பிள்ளைகளும் என்றும் சொல்லியிருக்கிறார்.
2 சாமுவேல் 22:3, ஏசாயா 8:17, ஏசாயா 8:18, ஏசாயா 12:2

13. And again He says, My trust and assured reliance and confident hope shall be fixed in Him. And yet again, Here I am, I and the children whom God has given Me. [Isa. 8:17, 18.]

14. ஆதலால், பிள்ளைகள் மாம்சத்தையும் இரத்தத்தையும் உடையவர்களாயிருக்க, அவரும் அவர்களைப்போல மாம்சத்தையும் இரத்தத்தையும் உடையவரானார்; மரணத்துக்கு அதிகாரியாகிய பிசாசானவனைத் தமது மரணத்தினாலே அழிக்கும்படிக்கும்,
ஆதியாகமம் 3:15

14. Since, therefore, [these His] children share in flesh and blood [in the physical nature of human beings], He [Himself] in a similar manner partook of the same [nature], that by [going through] death He might bring to nought and make of no effect him who had the power of death--that is, the devil--

15. ஜீவகாலமெல்லாம் மரணபயத்தினாலே அடிமைத்தனத்திற்குள்ளானவர்கள் யாவரையும் விடுதலைபண்ணும்படிக்கும் அப்படியானார்.

15. And also that He might deliver and completely set free all those who through the [haunting] fear of death were held in bondage throughout the whole course of their lives.

16. ஆதலால், அவர் தேவதூதருக்கு உதவியாகக் கைகொடாமல், ஆபிரகாமின் சந்ததிக்கு உதவியாகக் கைகொடுத்தார்.
ஏசாயா 41:8-9

16. For, as we all know, He [Christ] did not take hold of angels [the fallen angels, to give them a helping and delivering hand], but He did take hold of [the fallen] descendants of Abraham [to reach out to them a helping and delivering hand]. [Isa. 41:8, 9.]

17. அன்றியும், அவர் ஜனத்தின் பாவங்களை நிவிர்த்தி செய்வதற்கேதுவாக, தேவகாரியங்களைக்குறித்து இரக்கமும் உண்மையுமுள்ள பிரதான ஆசாரியராயிருக்கும்படிக்கு எவ்விதத்திலும் தம்முடைய சகோதரருக்கு ஒப்பாகவேண்டியதாயிருந்தது.

17. So it is evident that it was essential that He be made like His brethren in every respect, in order that He might become a merciful (sympathetic) and faithful High Priest in the things related to God, to make atonement and propitiation for the people's sins.

18. ஆதலால், அவர்தாமே சோதிக்கப்பட்டுப் பாடுபட்டதினாலே, அவர் சோதிக்கப்படுகிறவர்களுக்கு உதவிசெய்ய வல்லவராயிருக்கிறார்.

18. For because He Himself [in His humanity] has suffered in being tempted (tested and tried), He is able [immediately] to run to the cry of (assist, relieve) those who are being tempted and tested and tried [and who therefore are being exposed to suffering].