1. பூமிக்குரிய கூடாரமாகிய நம்முடைய வீடு அழிந்துபோனாலும், தேவனால் கட்டப்பட்ட கைவேலையல்லாத நித்திய வீடு பரலோகத்தில் நமக்கு உண்டென்று அறிந்திருக்கிறோம்.
யோபு 4:19

1. We know surely if our earthy mansion wherein we now dwell(house of this dwelling) were destroyed, that we have a building ordained of God, an habitation not made with hands, but eternal in heaven:

2. ஏனெனில், இந்தக் கூடாரத்திலே நாம் தவித்து, நம்முடைய பரம வாசஸ்தலத்தைத் தரித்துக்கொள்ள மிகவும் வாஞ்சையுள்ளவர்களாயிருக்கிறோம்;

2. And herefore sigh we, desiring to be clothed with our mansion which is from heaven:

3. தரித்துக்கொண்டவர்களானால், நிர்வாணிகளாய்க் காணப்படமாட்டோம்.

3. (so yet) if it happen that we be found clothed, and not naked.

4. இந்தக் கூடாரத்திலிருக்கிற நாம் பாரஞ்சுமந்து தவிக்கிறோம்; இந்தப் போர்வையைக் களைந்துபோடவேண்டுமென்று விரும்பாமல், மரணமானது ஜீவனாலே விழுங்கப்படுவதற்காகப் போர்வை தரித்தவர்களாயிருக்கவேண்டுமென்று விரும்புகிறோம்.

4. For as long as we are in this tabernacle, we sigh and are grieved: for we would(had rather) not be unclothed: but would be clothed upon, that mortality might be swallowed up of life.

5. இதற்கு நம்மை ஆயத்தப்படுத்துகிறவர் தேவனே; ஆவியென்னும் அச்சாரத்தை நமக்குத் தந்தவரும் அவரே.

5. He that hath ordained us for this thing, is God: which very same hath given unto us the earnest of the spirit.

6. நாம் தரிசித்து நடவாமல், விசுவாசித்து நடக்கிறோம்.

6. (Therefore) We are alway of good cheer, and know well that as long as we are at home(dwell here) in the body we are absent from God.(not at home with the LORDE)

7. இந்தத் தேகத்தில் குடியிருக்கையில் கர்த்தரிடத்தில் குடியிராதவர்களாயிருக்கிறோமென்று அறிந்தும், எப்பொழுதும் தைரியமாயிருக்கிறோம்.

7. For we walk in faith and see not.(see him not)

8. நாம் தைரியமாகவேயிருந்து, இந்தத் தேகத்தைவிட்டுக் குடிபோகவும் கர்த்தரிடத்தில் குடியிருக்கவும் அதிகமாய் விரும்புகிறோம்.

8. Nevertheless we are of good comfort, and had lever to be absent from the body and to be present(at home) with God.(the Lord.)

9. அதினிமித்தமே நாம் சரீரத்தில் குடியிருந்தாலும் குடியிராமற்போனாலும் அவருக்குப் பிரியமானவர்களாயிருக்க நாடுகிறோம்.

9. Wherefore we endeavor ourselves, whether we be at home or from home, to please God.(Wherefore, whether we be at home or from home we endeavor our selves to please him.)

10. ஏனென்றால், சரீரத்தில் அவனவன் செய்த நன்மைக்காவது தீமைக்காவது தக்க பலனை அடையும்படிக்கு, நாமெல்லாரும் கிறிஸ்துவின் நியாயாசனத்திற்கு முன்பாக வெளிப்படவேண்டும்.
சங்கீதம் 72:2-4, பிரசங்கி 12:14

10. For we must all be brought(appear) before the judgement seat of Christ that every man(one) may receive the works of his body according to that he hath done, whether it be good or bad?

11. ஆகையால், கர்த்தருக்கு பயப்படத்தக்கதென்று அறிந்து, மனுஷருக்குப் புத்திசொல்லுகிறோம்; தேவனுக்கு முன்பாக வெளியரங்கமாயிருக்கிறோம்; உங்கள் மனச்சாட்சிக்கும் வெளியரங்கமாயிருக்கிறோம் என்று நம்புகிறேன்.

11. Seeing then that we know how the Lord is to be feared, we fare fair with men. For we are known well enough unto God. I trust also that we are known in your consciences.

12. இதனாலே நாங்கள் உங்களுக்கு முன்பாக எங்களை மறுபடியும் மெச்சிக்கொள்ளாமல், இருதயத்திலல்ல, வெளிவேஷத்தில் மேன்மை பாராட்டுகிறவர்களுக்கு எதிரே எங்களைக்குறித்து நீங்கள் மேன்மைபாராட்டும்படிக்கு ஏதுவுண்டாக்குகிறோம்.

12. We praise not ourselves again unto you, but give you an occasion to rejoice of us, that ye may have somewhat against them, which rejoice in the face,(after the outward appearance) and not in(after) the heart.

13. நாங்கள் பைத்தியங்கொண்டவர்களென்றால் தேவனுக்காக அப்படியிருக்கும்; தெளிந்தபுத்தியுள்ளவர்களென்றால் உங்களுக்காக அப்படியிருக்கும்.

13. For if we be too fervent, to God are we to(too) fervent: if we keep measure, for your cause(sakes) keep we measure.

14. கிறிஸ்துவினுடைய அன்பு எங்களை நெருக்கி ஏவுகிறது; ஏனென்றால், எல்லாருக்காகவும் ஒருவரே மரித்திருக்க, எல்லாரும் மரித்தார்கள் என்றும்;

14. For the love of Christ constraineth us, because(inasmuch as) we thus judge, if one be dead for all, that then are all dead,

15. பிழைத்திருக்கிறவர்கள் இனித் தங்களுக்கென்று பிழைத்திராமல், தங்களுக்காக மரித்து எழுந்தவருக்கென்று பிழைத்திருக்கும்படி, அவர் எல்லாருக்காகவும் மரித்தாரென்றும் நிதானிக்கிறோம்.

15. and that he died for all, because that they which live, should not henceforth live unto themselves: but unto him which died for them and rose again.

16. ஆகையால், இதுமுதற்கொண்டு, நாங்கள் ஒருவனையும் மாம்சத்தின்படி அறியோம்; நாங்கள் கிறிஸ்துவையும் மாம்சத்தின்படி அறிந்திருந்தாலும், இனி ஒருபோதும் அவரை மாம்சத்தின்படி அறியோம்.

16. Wherefore henceforth know we no man after the flesh. Insomuch that though we have known Christ after the flesh, now henceforth know we him so no more.

17. இப்படியிருக்க, ஒருவன் கிறிஸ்துவுக்குள்ளிருந்தால் புதுசிருஷ்டியாயிருக்கிறான்; பழையவைகள் ஒழிந்து போயின, எல்லாம் புதிதாயின.
ஏசாயா 43:18-21

17. Therefore if any man be in Christ, he is a new creature. Old things are passed away, behold all things are become new.

18. இவையெல்லாம் தேவனாலே உண்டாயிருக்கிறது; அவர் இயேசுகிறிஸ்துவைக்கொண்டு நம்மைத் தம்மோடே ஒப்புரவாக்கி, ஒப்புரவாக்குதலின் ஊழியத்தை எங்களுக்கு ஒப்புக்கொடுத்தார்.

18. Nevertheless all things are of God, which hath reconciled us unto himself by Jesus Christ, and hath given unto us the office to preach the atonement.

19. அதென்னவெனில், தேவன் உலகத்தாருடைய பாவங்களை எண்ணாமல், கிறிஸ்துவுக்குள் அவர்களைத் தமக்கு ஒப்புரவாக்கி, ஒப்புரவாக்குதலின் உபதேசத்தை எங்களிடத்தில் ஒப்புவித்தார்.

19. For God was in Christ, and made agreement between the world and him self, and imputed not their sins unto them: and hath committed to us the preaching of the atonement.(and reconciled the world unto himslef, and counted not their sins unto them, and among us hath he set up the word of the atonement)

20. ஆனபடியினாலே, தேவனானவர் எங்களைக்கொண்டு புத்திசொல்லுகிறதுபோல, நாங்கள் கிறிஸ்துவுக்காக ஸ்தானாபதிகளாயிருந்து, தேவனோடே ஒப்புரவாகுங்கள் என்று, கிறிஸ்துவினிமித்தம் உங்களை வேண்டிக்கொள்ளுகிறோம்.
ஏசாயா 52:7

20. Now then are we messengers in the room of Christ: even as though God did beseech you thorow us:(exhorted by us) So pray we you(We beseek you now therefore) in Christ's(Christes) stead, that ye be at one with God:

21. நாம் அவருக்குள் தேவனுடைய நீதியாகும்படிக்கு, பாவம் அறியாத அவரை நமக்காகப் பாவமாக்கினார்.

21. for he hath made him to be sin for us, which knew no sin, that we by his means should be that righteousness which before God is allowed.(aloved)