1. பூமிக்குரிய கூடாரமாகிய நம்முடைய வீடு அழிந்துபோனாலும், தேவனால் கட்டப்பட்ட கைவேலையல்லாத நித்திய வீடு பரலோகத்தில் நமக்கு உண்டென்று அறிந்திருக்கிறோம்.
யோபு 4:19

1. FOR WE know that if the tent which is our earthly home is destroyed (dissolved), we have from God a building, a house not made with hands, eternal in the heavens.

2. ஏனெனில், இந்தக் கூடாரத்திலே நாம் தவித்து, நம்முடைய பரம வாசஸ்தலத்தைத் தரித்துக்கொள்ள மிகவும் வாஞ்சையுள்ளவர்களாயிருக்கிறோம்;

2. Here indeed, in this [present abode, body], we sigh and groan inwardly, because we yearn to be clothed over [we yearn to put on our celestial body like a garment, to be fitted out] with our heavenly dwelling,

3. தரித்துக்கொண்டவர்களானால், நிர்வாணிகளாய்க் காணப்படமாட்டோம்.

3. So that by putting it on we may not be found naked (without a body).

4. இந்தக் கூடாரத்திலிருக்கிற நாம் பாரஞ்சுமந்து தவிக்கிறோம்; இந்தப் போர்வையைக் களைந்துபோடவேண்டுமென்று விரும்பாமல், மரணமானது ஜீவனாலே விழுங்கப்படுவதற்காகப் போர்வை தரித்தவர்களாயிருக்கவேண்டுமென்று விரும்புகிறோம்.

4. For while we are still in this tent, we groan under the burden and sigh deeply (weighed down, depressed, oppressed)--not that we want to put off the body (the clothing of the spirit), but rather that we would be further clothed, so that what is mortal (our dying body) may be swallowed up by life [after the resurrection].

5. இதற்கு நம்மை ஆயத்தப்படுத்துகிறவர் தேவனே; ஆவியென்னும் அச்சாரத்தை நமக்குத் தந்தவரும் அவரே.

5. Now He Who has fashioned us [preparing and making us fit] for this very thing is God, Who also has given us the [Holy] Spirit as a guarantee [of the fulfillment of His promise].

6. நாம் தரிசித்து நடவாமல், விசுவாசித்து நடக்கிறோம்.

6. So then, we are always full of good and hopeful and confident courage; we know that while we are at home in the body, we are abroad from the home with the Lord [that is promised us].

7. இந்தத் தேகத்தில் குடியிருக்கையில் கர்த்தரிடத்தில் குடியிராதவர்களாயிருக்கிறோமென்று அறிந்தும், எப்பொழுதும் தைரியமாயிருக்கிறோம்.

7. For we walk by faith [we regulate our lives and conduct ourselves by our conviction or belief respecting man's relationship to God and divine things, with trust and holy fervor; thus we walk] not by sight or appearance.

8. நாம் தைரியமாகவேயிருந்து, இந்தத் தேகத்தைவிட்டுக் குடிபோகவும் கர்த்தரிடத்தில் குடியிருக்கவும் அதிகமாய் விரும்புகிறோம்.

8. [Yes] we have confident and hopeful courage and are pleased rather to be away from home out of the body and be at home with the Lord.

9. அதினிமித்தமே நாம் சரீரத்தில் குடியிருந்தாலும் குடியிராமற்போனாலும் அவருக்குப் பிரியமானவர்களாயிருக்க நாடுகிறோம்.

9. Therefore, whether we are at home [on earth away from Him] or away from home [and with Him], we are constantly ambitious and strive earnestly to be pleasing to Him.

10. ஏனென்றால், சரீரத்தில் அவனவன் செய்த நன்மைக்காவது தீமைக்காவது தக்க பலனை அடையும்படிக்கு, நாமெல்லாரும் கிறிஸ்துவின் நியாயாசனத்திற்கு முன்பாக வெளிப்படவேண்டும்.
சங்கீதம் 72:2-4, பிரசங்கி 12:14

10. For we must all appear and be revealed as we are before the judgment seat of Christ, so that each one may receive [his pay] according to what he has done in the body, whether good or evil [considering what his purpose and motive have been, and what he has achieved, been busy with, and given himself and his attention to accomplishing].

11. ஆகையால், கர்த்தருக்கு பயப்படத்தக்கதென்று அறிந்து, மனுஷருக்குப் புத்திசொல்லுகிறோம்; தேவனுக்கு முன்பாக வெளியரங்கமாயிருக்கிறோம்; உங்கள் மனச்சாட்சிக்கும் வெளியரங்கமாயிருக்கிறோம் என்று நம்புகிறேன்.

11. Therefore, being conscious of fearing the Lord with respect and reverence, we seek to win people over [to persuade them]. But what sort of persons we are is plainly recognized and thoroughly understood by God, and I hope that it is plainly recognized and thoroughly understood also by your consciences (your inborn discernment).

12. இதனாலே நாங்கள் உங்களுக்கு முன்பாக எங்களை மறுபடியும் மெச்சிக்கொள்ளாமல், இருதயத்திலல்ல, வெளிவேஷத்தில் மேன்மை பாராட்டுகிறவர்களுக்கு எதிரே எங்களைக்குறித்து நீங்கள் மேன்மைபாராட்டும்படிக்கு ஏதுவுண்டாக்குகிறோம்.

12. We are not commending ourselves to you again, but we are providing you with an occasion and incentive to be [rightfully] proud of us, so that you may have a reply for those who pride themselves on surface appearances [on the virtues they only appear to have], although their heart is devoid of them.

13. நாங்கள் பைத்தியங்கொண்டவர்களென்றால் தேவனுக்காக அப்படியிருக்கும்; தெளிந்தபுத்தியுள்ளவர்களென்றால் உங்களுக்காக அப்படியிருக்கும்.

13. For if we are beside ourselves [mad, as some say], it is for God and concerns Him; if we are in our right mind, it is for your benefit,

14. கிறிஸ்துவினுடைய அன்பு எங்களை நெருக்கி ஏவுகிறது; ஏனென்றால், எல்லாருக்காகவும் ஒருவரே மரித்திருக்க, எல்லாரும் மரித்தார்கள் என்றும்;

14. For the love of Christ controls and urges and impels us, because we are of the opinion and conviction that [if] One died for all, then all died;

15. பிழைத்திருக்கிறவர்கள் இனித் தங்களுக்கென்று பிழைத்திராமல், தங்களுக்காக மரித்து எழுந்தவருக்கென்று பிழைத்திருக்கும்படி, அவர் எல்லாருக்காகவும் மரித்தாரென்றும் நிதானிக்கிறோம்.

15. And He died for all, so that all those who live might live no longer to and for themselves, but to and for Him Who died and was raised again for their sake.

16. ஆகையால், இதுமுதற்கொண்டு, நாங்கள் ஒருவனையும் மாம்சத்தின்படி அறியோம்; நாங்கள் கிறிஸ்துவையும் மாம்சத்தின்படி அறிந்திருந்தாலும், இனி ஒருபோதும் அவரை மாம்சத்தின்படி அறியோம்.

16. Consequently, from now on we estimate and regard no one from a [purely] human point of view [in terms of natural standards of value]. [No] even though we once did estimate Christ from a human viewpoint and as a man, yet now [we have such knowledge of Him that] we know Him no longer [in terms of the flesh].

17. இப்படியிருக்க, ஒருவன் கிறிஸ்துவுக்குள்ளிருந்தால் புதுசிருஷ்டியாயிருக்கிறான்; பழையவைகள் ஒழிந்து போயின, எல்லாம் புதிதாயின.
ஏசாயா 43:18-21

17. Therefore if any person is [ingrafted] in Christ (the Messiah) he is a new creation (a new creature altogether); the old [previous moral and spiritual condition] has passed away. Behold, the fresh and new has come!

18. இவையெல்லாம் தேவனாலே உண்டாயிருக்கிறது; அவர் இயேசுகிறிஸ்துவைக்கொண்டு நம்மைத் தம்மோடே ஒப்புரவாக்கி, ஒப்புரவாக்குதலின் ஊழியத்தை எங்களுக்கு ஒப்புக்கொடுத்தார்.

18. But all things are from God, Who through Jesus Christ reconciled us to Himself [received us into favor, brought us into harmony with Himself] and gave to us the ministry of reconciliation [that by word and deed we might aim to bring others into harmony with Him].

19. அதென்னவெனில், தேவன் உலகத்தாருடைய பாவங்களை எண்ணாமல், கிறிஸ்துவுக்குள் அவர்களைத் தமக்கு ஒப்புரவாக்கி, ஒப்புரவாக்குதலின் உபதேசத்தை எங்களிடத்தில் ஒப்புவித்தார்.

19. It was God [personally present] in Christ, reconciling and restoring the world to favor with Himself, not counting up and holding against [men] their trespasses [but cancelling them], and committing to us the message of reconciliation (of the restoration to favor).

20. ஆனபடியினாலே, தேவனானவர் எங்களைக்கொண்டு புத்திசொல்லுகிறதுபோல, நாங்கள் கிறிஸ்துவுக்காக ஸ்தானாபதிகளாயிருந்து, தேவனோடே ஒப்புரவாகுங்கள் என்று, கிறிஸ்துவினிமித்தம் உங்களை வேண்டிக்கொள்ளுகிறோம்.
ஏசாயா 52:7

20. So we are Christ's ambassadors, God making His appeal as it were through us. We [as Christ's personal representatives] beg you for His sake to lay hold of the divine favor [now offered you] and be reconciled to God.

21. நாம் அவருக்குள் தேவனுடைய நீதியாகும்படிக்கு, பாவம் அறியாத அவரை நமக்காகப் பாவமாக்கினார்.

21. For our sake He made Christ [virtually] to be sin Who knew no sin, so that in and through Him we might become [endued with, viewed as being in, and examples of] the righteousness of God [what we ought to be, approved and acceptable and in right relationship with Him, by His goodness].