1. இவ்விதமாக, நாம் விசுவாசத்தினாலே நீதிமான்களாக்கப்பட்டிருக்கிறபடியால், நம்முடைய கர்த்தராகிய இயேசுகிறிஸ்துமூலமாய் தேவனிடத்தில் சமாதானம் பெற்றிருக்கிறோம்.

1. THEREFORE, SINCE we are justified (acquitted, declared righteous, and given a right standing with God) through faith, let us [grasp the fact that we] have [the peace of reconciliation to hold and to enjoy] peace with God through our Lord Jesus Christ (the Messiah, the Anointed One).

2. அவர்மூலமாய் நாம் இந்தக் கிருபையில் பிரவேசிக்கும் சிலாக்கியத்தை விசுவாசத்தினால் பெற்று நிலைகொண்டிருந்து, தேவமகிமையை அடைவோமென்கிற நம்பிக்கையினாலே மேன்மைபாராட்டுகிறோம்.

2. Through Him also we have [our] access (entrance, introduction) by faith into this grace (state of God's favor) in which we [firmly and safely] stand. And let us rejoice and exult in our hope of experiencing and enjoying the glory of God.

3. அதுமாத்திரமல்ல, உபத்திரவம் பொறுமையையும், பொறுமை பரீட்சையையும், பரீட்சை நம்பிக்கையையும் உண்டாக்குகிறதென்று நாங்கள் அறிந்து,

3. Moreover [let us also be full of joy now!] let us exult and triumph in our troubles and rejoice in our sufferings, knowing that pressure and affliction and hardship produce patient and unswerving endurance.

4. உபத்திரவங்களிலேயும் மேன்மைபாராட்டுகிறோம்.

4. And endurance (fortitude) develops maturity of character (approved faith and tried integrity). And character [of this sort] produces [the habit of] joyful and confident hope of eternal salvation.

5. மேலும் நமக்கு அருளப்பட்ட பரிசுத்த ஆவியினாலே தேவ அன்பு நம்முடைய இருதயங்களில் ஊற்றப்பட்டிருக்கிறபடியால், அந்த நம்பிக்கை நம்மை வெட்கப்படுத்தாது.
சங்கீதம் 22:5, சங்கீதம் 25:20

5. Such hope never disappoints or deludes or shames us, for God's love has been poured out in our hearts through the Holy Spirit Who has been given to us.

6. அன்றியும், நாம் பெலனற்றவர்களாயிருக்கும்போதே, குறித்த காலத்தில் கிறிஸ்து அக்கிரமக்காரருக்காக மரித்தார்.

6. While we were yet in weakness [powerless to help ourselves], at the fitting time Christ died for (in behalf of) the ungodly.

7. நீதிமானுக்காக ஒருவன் மரிக்கிறது அரிது; நல்லவனுக்காக ஒருவேளை ஒருவன் மரிக்கத் துணிவான்.

7. Now it is an extraordinary thing for one to give his life even for an upright man, though perhaps for a noble and lovable and generous benefactor someone might even dare to die.

8. நாம் பாவிகளாயிருக்கையில் கிறிஸ்து நமக்காக மரித்ததினாலே, தேவன் நம்மேல் வைத்த தமது அன்பை விளங்கப்பண்ணுகிறார்.

8. But God shows and clearly proves His [own] love for us by the fact that while we were still sinners, Christ (the Messiah, the Anointed One) died for us.

9. இப்படி நாம் அவருடைய இரத்தத்தினாலே நீதிமான்களாக்கப்பட்டிருக்க, கோபாக்கினைக்கு நீங்கலாக அவராலே நாம் இரட்சிக்கப்படுவது அதிக நிச்சயமாமே.

9. Therefore, since we are now justified (acquitted, made righteous, and brought into right relationship with God) by Christ's blood, how much more [certain is it that] we shall be saved by Him from the indignation and wrath of God.

10. நாம் தேவனுக்குச் சத்துருக்களாயிருக்கையில், அவருடைய குமாரனின் மரணத்தினாலே அவருடனே ஒப்புரவாக்கப்பட்டோமானால், ஒப்புரவாக்கப்பட்டபின் நாம் அவருடைய ஜீவனாலே இரட்சிக்கப்படுவது அதிக நிச்சயமாமே.

10. For if while we were enemies we were reconciled to God through the death of His Son, it is much more [certain], now that we are reconciled, that we shall be saved (daily delivered from sin's dominion) through His [resurrection] life.

11. அதுவுமல்லாமல், இப்பொழுது ஒப்புரவாகுதலை நமக்குக் கிடைக்கப்பண்ணின நம்முடைய கர்த்தராகிய இயேசுகிறிஸ்து மூலமாய் நாம் தேவனைப்பற்றியும் மேன்மைபாராட்டுகிறோம்.

11. Not only so, but we also rejoice and exultingly glory in God [in His love and perfection] through our Lord Jesus Christ, through Whom we have now received and enjoy [our] reconciliation. [Jer. 9:24.]

12. இப்படியாக, ஒரே மனுஷனாலே பாவமும் பாவத்தினாலே மரணமும் உலகத்திலே பிரவேசித்ததுபோலவும், எல்லா மனுஷரும் பாவஞ்செய்தபடியால், மரணம் எல்லாருக்கும் வந்ததுபோலவும் இதுவுமாயிற்று.
ஆதியாகமம் 2:17, ஆதியாகமம் 3:6, ஆதியாகமம் 3:19

12. Therefore, as sin came into the world through one man, and death as the result of sin, so death spread to all men, [no one being able to stop it or to escape its power] because all men sinned.

13. நியாயப்பிரமாணம் கொடுக்கப்படுவதற்கு முன்னும் பாவம் உலகத்திலிருந்தது; நியாயப்பிரமாணம் இல்லாதிருந்தால் பாவம் எண்ணப்படமாட்டாது.

13. [To be sure] sin was in the world before ever the Law was given, but sin is not charged to men's account where there is no law [to transgress].

14. அப்படியிருந்தும், மரணமானது ஆதாம்முதல் மோசேவரைக்கும், ஆதாமின் மீறுதலுக்கொப்பாய்ப் பாவஞ்செய்யாதவர்களையும் ஆண்டுகொண்டது; அந்த ஆதாம் பின்பு வந்தவருக்கு முன்னடையாளமானவன்.

14. Yet death held sway from Adam to Moses [the Lawgiver], even over those who did not themselves transgress [a positive command] as Adam did. Adam was a type (prefigure) of the One Who was to come [in reverse, the former destructive, the Latter saving]. [Gen. 5:5; 7:22; Deut. 34:5.]

15. ஆனாலும் மீறுதலின் பலன் கிருபை வரத்தின் பலனுக்கு ஒப்பானதல்ல. எப்படியெனில், ஒருவனுடைய மீறுதலினாலே அநேகர் மரித்திருக்க, தேவனுடைய கிருபையும் இயேசுகிறிஸ்து என்னும் ஒரே மனுஷனுடைய கிருபையினாலே வரும் ஈவும் அநேகர்மேல் அதிகமாய்ப் பெருகியிருக்கிறது.

15. But God's free gift is not at all to be compared to the trespass [His grace is out of all proportion to the fall of man]. For if many died through one man's falling away (his lapse, his offense), much more profusely did God's grace and the free gift [that comes] through the undeserved favor of the one Man Jesus Christ abound and overflow to and for [the benefit of] many.

16. மேலும் ஒருவன் பாவஞ்செய்ததினால் உண்டான தீர்ப்பு தேவன் அருளும் ஈவுக்கு ஒப்பானதல்ல; அந்தத் தீர்ப்பு ஒரே குற்றத்தினிமித்தம் ஆக்கினைக்கு ஏதுவாயிருந்தது; கிருபைவரமோ அநேக குற்றங்களை நீக்கி நீதிவிளங்கும் தீர்ப்புக்கு ஏதுவாயிருக்கிறது.

16. Nor is the free gift at all to be compared to the effect of that one [man's] sin. For the sentence [following the trespass] of one [man] brought condemnation, whereas the free gift [following] many transgressions brings justification (an act of righteousness).

17. அல்லாமலும், ஒருவனுடைய மீறுதலினாலே, அந்த ஒருவன்மூலமாய், மரணம் ஆண்டுகொண்டிருக்க, கிருபையின் பரிபூரணத்தையும் நீதியாகிய ஈவின் பரிபூரணத்தையும் பெறுகிறவர்கள் இயேசுகிறிஸ்து என்னும் ஒருவராலே ஜீவனை அடைந்து ஆளுவார்களென்பது அதிக நிச்சயமாமே.

17. For if because of one man's trespass (lapse, offense) death reigned through that one, much more surely will those who receive [God's] overflowing grace (unmerited favor) and the free gift of righteousness [putting them into right standing with Himself] reign as kings in life through the one Man Jesus Christ (the Messiah, the Anointed One).

18. ஆகையால் ஒரே மீறுதலினாலே எல்லா மனுஷருக்கும் ஆக்கினைக்கு ஏதுவான தீர்ப்பு உண்டானதுபோல, ஒரே நீதியினாலே எல்லா மனுஷருக்கும் ஜீவனை அளிக்கும் நீதிக்கு ஏதுவான தீர்ப்பு உண்டாயிற்று.

18. Well then, as one man's trespass [one man's false step and falling away led] to condemnation for all men, so one Man's act of righteousness [leads] to acquittal and right standing with God and life for all men.

19. அன்றியும் ஒரே மனுஷனுடைய கீழ்ப்படியாமையினாலே அநேகர் பாவிகளாக்கப்பட்டதுபோல, ஒருவருடைய கீழ்ப்படிதலினாலே அநேகர் நீதிமான்களாக்கப்படுவார்கள்.
ஏசாயா 53:11

19. For just as by one man's disobedience (failing to hear, heedlessness, and carelessness) the many were constituted sinners, so by one Man's obedience the many will be constituted righteous (made acceptable to God, brought into right standing with Him).

20. மேலும், மீறுதல் பெருகும்படிக்கு நியாயப்பிரமாணம் வந்தது; அப்படியிருந்தும், பாவம் பெருகின இடத்தில் கிருபை அதிகமாய்ப் பெருகிற்று.

20. But then Law came in, [only] to expand and increase the trespass [making it more apparent and exciting opposition]. But where sin increased and abounded, grace (God's unmerited favor) has surpassed it and increased the more and superabounded,

21. ஆதலால் பாவம் மரணத்துக்கு ஏதுவாக ஆண்டுகொண்டதுபோல, கிருபையானது நம்முடைய கர்த்தராகிய இயேசுகிறிஸ்துவின் மூலமாய் நீதியினாலே நித்தியஜீவனுக்கு ஏதுவாக ஆண்டுகொண்டது.

21. So that, [just] as sin has reigned in death, [so] grace (His unearned and undeserved favor) might reign also through righteousness (right standing with God) which issues in eternal life through Jesus Christ (the Messiah, the Anointed One) our Lord.