1. சகோதரரே, இஸ்ரவேலர் இரட்சிக்கப்படவேண்டும் என்பதே என் இருதயத்தின் விருப்பமும் நான் தேவனை நோக்கிச் செய்யும் விண்ணப்பமுமாயிருக்கிறது.

1. BRETHREN, [with all] my heart's desire and goodwill for [Israel], I long and pray to God that they may be saved.

2. தேவனைப்பற்றி அவர்களுக்கு வைராக்கியமுண்டென்று அவர்களைக்குறித்துச் சாட்சிசொல்லுகிறேன்; ஆகிலும் அது அறிவுக்கேற்ற வைராக்கியமல்ல.

2. I bear them witness that they have a [certain] zeal and enthusiasm for God, but it is not enlightened and according to [correct and vital] knowledge.

3. எப்படியென்றால், அவர்கள் தேவநீதியை அறியாமல், தங்கள் சுயநீதியை நிலைநிறுத்தத் தேடுகிறபடியால் தேவநீதிக்குக் கீழ்ப்படியாதிருக்கிறார்கள்.

3. For being ignorant of the righteousness that God ascribes [which makes one acceptable to Him in word, thought, and deed] and seeking to establish a righteousness (a means of salvation) of their own, they did not obey or submit themselves to God's righteousness.

4. விசுவாசிக்கிற எவனுக்கும் நீதி உண்டாகும்படியாகக் கிறிஸ்து நியாயப்பிரமாணத்தின் முடிவாயிருக்கிறார்.

4. For Christ is the end of the Law [the limit at which it ceases to be, for the Law leads up to Him Who is the fulfillment of its types, and in Him the purpose which it was designed to accomplish is fulfilled. That is, the purpose of the Law is fulfilled in Him] as the means of righteousness (right relationship to God) for everyone who trusts in and adheres to and relies on Him.

5. மோசே நியாயப்பிரமாணத்தினாலாகும் நீதியைக்குறித்து: இவைகளைச் செய்கிற மனுஷன் இவைகளால் பிழைப்பான் என்று எழுதியிருக்கிறான்.
லேவியராகமம் 18:5

5. For Moses writes that the man who [can] practice the righteousness (perfect conformity to God's will) which is based on the Law [with all its intricate demands] shall live by it. [Lev. 18:5.]

6. விசுவாசத்தினாலாகும் நீதியானது: கிறிஸ்துவை இறங்கிவரப்பண்ணும்படி பரலோகத்துக்கு ஏறுகிறவன் யார்?
உபாகமம் 9:4, உபாகமம் 30:12-14

6. But the righteousness based on faith [imputed by God and bringing right relationship with Him] says, Do not say in your heart, Who will ascend into Heaven? that is, to bring Christ down;

7. அல்லது கிறிஸ்துவை மரித்தோரிலிருந்து ஏறிவரப்பண்ணும்படி பாதாளத்துக்கு இறங்குகிறவன் யார்? என்று உன் உள்ளத்திலே சொல்லாதிருப்பாயாக என்று சொல்லுகிறதுமன்றி;

7. Or who will descend into the abyss? that is, to bring Christ up from the dead [as if we could be saved by our own efforts]. [Deut. 30:12, 13.]

8. இந்த வார்த்தை உனக்குச் சமீபமாய் உன் வாயிலும் உன் இருதயத்திலும் இருக்கிறது என்றும் சொல்லுகிறது; இந்த வார்த்தை நாங்கள் பிரசங்கிக்கிற விசுவாசத்தின் வார்த்தையே.

8. But what does it say? The Word (God's message in Christ) is near you, on your lips and in your heart; that is, the Word (the message, the basis and object) of faith which we preach, [Deut. 30:14.]

9. என்னவென்றால், கர்த்தராகிய இயேசுவை நீ உன் வாயினாலே அறிக்கையிட்டு, தேவன் அவரை மரித்தோரிலிருந்து எழுப்பினாரென்று உன் இருதயத்திலே விசுவாசித்தால் இரட்சிக்கப்படுவாய்.

9. Because if you acknowledge and confess with your lips that Jesus is Lord and in your heart believe (adhere to, trust in, and rely on the truth) that God raised Him from the dead, you will be saved.

10. நீதியுண்டாக இருதயத்திலே விசுவாசிக்கப்படும், இரட்சிப்புண்டாக வாயினாலே அறிக்கைபண்ணப்படும்.

10. For with the heart a person believes (adheres to, trusts in, and relies on Christ) and so is justified (declared righteous, acceptable to God), and with the mouth he confesses (declares openly and speaks out freely his faith) and confirms [his] salvation.

11. அவரை விசுவாசிக்கிறவன் எவனோ அவன் வெட்கப்படுவதில்லையென்று வேதம் சொல்லுகிறது.
ஏசாயா 28:16

11. The Scripture says, No man who believes in Him [who adheres to, relies on, and trusts in Him] will [ever] be put to shame or be disappointed. [Ps. 34:22; Isa. 28:16; 49:23; Jer. 17:7.]

12. யூதனென்றும் கிரேக்கனென்றும் வித்தியாசமே இல்லை; எல்லாருக்கும் கர்த்தரானவர் தம்மைத் தொழுதுகொள்ளுகிற யாவருக்கும் ஐசுவரியசம்பன்னராயிருக்கிறார்.

12. [No one] for there is no distinction between Jew and Greek. The same Lord is Lord over all [of us] and He generously bestows His riches upon all who call upon Him [in faith].

13. ஆதலால் கர்த்தருடைய நாமத்தைத் தொழுதுகொள்ளுகிற எவனும் இரட்சிக்கப்படுவான்.
யோவேல் 2:32

13. For everyone who calls upon the name of the Lord [invoking Him as Lord] will be saved. [Joel 2:32.]

14. அவரை விசுவாசியாதவர்கள் எப்படி அவரைத் தொழுதுகொள்ளுவார்கள்? அவரைக் குறித்துக் கேள்விப்படாதவர்கள் எப்படி விசுவாசிப்பார்கள்? பிரசங்கிக்கிறவன் இல்லாவிட்டால் எப்படிக் கேள்விப்படுவார்கள்?

14. But how are people to call upon Him Whom they have not believed [in Whom they have no faith, on Whom they have no reliance]? And how are they to believe in Him [adhere to, trust in, and rely upon Him] of Whom they have never heard? And how are they to hear without a preacher?

15. அனுப்பப்படாவிட்டால் எப்படிப் பிரசங்கிப்பார்கள்? சமாதானத்தைக்கூறி, நற்காரியங்களைச் சுவிசேஷமாய் அறிவிக்கிறவர்களுடைய பாதங்கள் எவ்வளவு அழகானவைகள் என்று எழுதியிருக்கிறதே.
ஏசாயா 52:7, நாகூம் 1:15

15. And how can men [be expected to] preach unless they are sent? As it is written, How beautiful are the feet of those who bring glad tidings! [How welcome is the coming of those who preach the good news of His good things!] [Isa. 52:7.]

16. ஆனாலும் சுவிசேஷத்துக்கு எல்லாரும் கீழ்ப்படியவில்லை. அதைக்குறித்து ஏசாயா: கர்த்தாவே, எங்கள் மூலமாய்க் கேள்விப்பட்டதை விசுவாசித்தவன் யார் என்று சொல்லுகிறான்.
ஏசாயா 53:1

16. But they have not all heeded the Gospel; for Isaiah says, Lord, who has believed (had faith in) what he has heard from us? [Isa. 53:1.]

17. ஆதலால் விசுவாசம் கேள்வியினாலே வரும், கேள்வி தேவனுடைய வசனத்தினாலே வரும்.

17. So faith comes by hearing [what is told], and what is heard comes by the preaching [of the message that came from the lips] of Christ (the Messiah Himself).

18. இப்படியிருக்க, அவர்கள் கேள்விப்படவில்லையா என்று கேட்கிறேன்; கேள்விப்பட்டார்கள்; அவைகளின் சத்தம் பூமியெங்கும் அவைகளின் வசனங்கள் பூச்சக்கரத்துக் கடைசிவரைக்கும் செல்லுகிறதே.
சங்கீதம் 19:4

18. But I ask, Have they not heard? Indeed they have; [for the Scripture says] Their voice [that of nature bearing God's message] has gone out to all the earth, and their words to the far bounds of the world. [Ps. 19:4.]

19. இஸ்ரவேலர் அதை அறியவில்லையா என்று கேட்கிறேன், அறிந்தார்கள். முதலாவது, மோசே: எனக்கு ஜனங்களல்லாதவர்களைக்கொண்டு நான் உங்களுக்கு எரிச்சல் உண்டாக்குவேன்; புத்தியீனமுள்ள ஜனங்களாலே உங்களுக்குக் கோபமூட்டுவேன் என்றான்.
உபாகமம் 32:21

19. Again I ask, Did Israel not understand? [Did the Jews have no warning that the Gospel was to go forth to the Gentiles, to all the earth?] First, there is Moses who says, I will make you jealous of those who are not a nation; with a foolish nation I will make you angry. [Deut. 32:21.]

20. அல்லாமலும் ஏசாயா: என்னைத் தேடாதவர்களாலே கண்டறியப்பட்டேன், என்னை விசாரித்துக் கேளாதவர்களுக்கு வெளியரங்கமானேன் என்று தைரியங்கொண்டு சொல்லுகிறான்.
ஏசாயா 65:1-2

20. Then Isaiah is so bold as to say, I have been found by those who did not seek Me; I have shown (revealed) Myself to those who did not [consciously] ask for Me. [Isa. 65:1.]

21. இஸ்ரவேலரைக்குறித்தோ: கீழ்ப்படியாதவர்களும் எதிர்த்துப் பேசுகிறவர்களுமாயிருக்கிற ஜனங்களிடத்திற்கு நாள்முழுவதும் என் கைகளை நீட்டினேன் என்று அவன் சொல்லியிருக்கிறான்.
ஏசாயா 65:1-2

21. But of Israel he says, All day long I have stretched out My hands to a people unyielding and disobedient and self-willed [to a faultfinding, contrary, and contradicting people]. [Isa. 65:2.]