1. இவைகளுக்குப்பின்பு யூதருடைய பண்டிகை ஒன்று வந்தது; அப்பொழுது இயேசு எருசலேமுக்குப் போனார்.

1. LATER ON there was a Jewish festival (feast) for which Jesus went up to Jerusalem.

2. எபிரெய பாஷையிலே பெதஸ்தா என்னப்பட்ட ஒரு குளம் எருசலேமில் ஆட்டு வாசலினருகே இருக்கிறது, அதற்கு ஐந்து மண்டபங்களுண்டு.

2. Now there is in Jerusalem a pool near the Sheep Gate. This pool in the Hebrew is called Bethesda, having five porches (alcoves, colonnades, doorways).

3. அவைகளிலே குருடர், சப்பாணிகள், சூம்பின உறுப்புடையவர்கள் முதலான வியாதிக்காரர் அநேகர் படுத்திருந்து, தண்ணீர் எப்பொழுது கலங்கும் என்று காத்துக்கொண்டிருப்பார்கள்.

3. In these lay a great number of sick folk--some blind, some crippled, and some paralyzed (shriveled up)-- waiting for the bubbling up of the water.

4. ஏனெனில் சில சமயங்களிலே தேவதூதன் ஒருவன் அந்தக் குளத்தில் இறங்கி, தண்ணீரைக் கலக்குவான்; தண்ணீர் கலங்கினபின்பு யார் முந்தி அதில் இறங்குவானோ அவன் எப்பேர்ப்பட்ட வியாதிஸ்தனாயிருந்தாலும் சொஸ்தமாவான்.

4. For an angel of the Lord went down at appointed seasons into the pool and moved and stirred up the water; whoever then first, after the stirring up of the water, stepped in was cured of whatever disease with which he was afflicted.

5. முப்பத்தெட்டு வருஷம் வியாதிகொண்டிருந்த ஒரு மனுஷன் அங்கே இருந்தான்.

5. There was a certain man there who had suffered with a deep-seated and lingering disorder for thirty-eight years.

6. படுத்திருந்த அவனை இயேசு கண்டு, அவன் வெகுகாலமாய் வியாதிஸ்தனென்று அறிந்து, அவனை நோக்கி: சொஸ்தமாகவேண்டுமென்று விரும்புகிறாயா என்று கேட்டார்.

6. When Jesus noticed him lying there [helpless], knowing that he had already been a long time in that condition, He said to him, Do you want to become well? [Are you really in earnest about getting well?]

7. அதற்கு வியாதிஸ்தன்: ஆண்டவரே, தண்ணீர் கலக்கப்படும்போது என்னைக் குளத்தில் கொண்டுபோய்விடுகிறதற்கு ஒருவருமில்லை, நான் போகிறதற்குள்ளே வேறொருவன் எனக்கு முந்தி இறங்கிவிடுகிறான் என்றான்.

7. The invalid answered, Sir, I have nobody when the water is moving to put me into the pool; but while I am trying to come [into it] myself, somebody else steps down ahead of me.

8. இயேசு அவனை நோக்கி: எழுந்திரு, உன் படுக்கையை எடுத்துக்கொண்டு நட என்றார்.

8. Jesus said to him, Get up! Pick up your bed (sleeping pad) and walk!

9. உடனே அந்த மனுஷன் சொஸ்தமாகி, தன் படுக்கையை எடுத்துக்கொண்டு, நடந்துபோனான். அந்த நாள் ஓய்வுநாளாயிருந்தது.

9. Instantly the man became well and recovered his strength and picked up his bed and walked. But that happened on the Sabbath.

10. ஆதலால் யூதர்கள் குணமாக்கப்பட்டவனை நோக்கி: இது ஓய்வுநாளாயிருக்கிறதே, படுக்கையை எடுத்துக்கொண்டுபோகிறது உனக்கு நியாயமல்ல என்றார்கள்.
எரேமியா 17:21

10. So the Jews kept saying to the man who had been healed, It is the Sabbath, and you have no right to pick up your bed [it is not lawful].

11. அவன் அவர்களுக்குப் பிரதியுத்தரமாக: என்னைச் சொஸ்தமாக்கினவர், உன் படுக்கையை எடுத்துக்கொண்டு நடவென்று எனக்குச் சொன்னார் என்றான்.

11. He answered them, The Man Who healed me and gave me back my strength, He Himself said to me, Pick up your bed and walk!

12. அதற்கு அவர்கள்: உன் படுக்கையை எடுத்துக்கொண்டு நடவென்று உன்னுடனே சொன்ன மனுஷன் யார் என்று அவனிடத்தில் கேட்டார்கள்.

12. They asked him, Who is the Man Who told you, Pick up your bed and walk?

13. சொஸ்தமாக்கப்பட்டவன் அவர் இன்னாரென்று அறியவில்லை; அவ்விடத்தில் ஜனங்கள் கூட்டமாயிருந்தபடியினால் இயேசு விலகியிருந்தார்.

13. Now the invalid who had been healed did not know who it was, for Jesus had quietly gone away [had passed on unnoticed], since there was a crowd in the place.

14. அதற்குப்பின்பு இயேசு அவனை தேவாலயத்திலே கண்டு: இதோ, நீ சொஸ்தமானாய், அதிக கேடானதொன்றும் உனக்கு வராதபடி இனிப் பாவஞ்செய்யாதே என்றார்.

14. Afterward, when Jesus found him in the temple, He said to him, See, you are well! Stop sinning or something worse may happen to you.

15. அந்த மனுஷன் போய், தன்னைச் சொஸ்தமாக்கினவர் இயேசு என்று யூதர்களுக்கு அறிவித்தான்.

15. The man went away and told the Jews that it was Jesus Who had made him well.

16. இயேசு இவைகளை ஓய்வுநாளில் செய்தபடியால், யூதர்கள் அவரைத் துன்பப்படுத்தி, அவரைக் கொலைசெய்ய வகைதேடினார்கள்.

16. For this reason the Jews began to persecute (annoy, torment) Jesus and sought to kill Him, because He was doing these things on the Sabbath.

17. இயேசு அவர்களை நோக்கி: என் பிதா இதுவரைக்கும் கிரியைசெய்து வருகிறார், நானும் கிரியை செய்து வருகிறேன் என்றார்.

17. But Jesus answered them, My Father has worked [even] until now, [He has never ceased working; He is still working] and I, too, must be at [divine] work.

18. அவர் ஓய்வுநாள் கட்டளையை மீறினதுமல்லாமல், தேவனைத் தம்முடைய சொந்தப் பிதா என்றுஞ் சொல்லித் தம்மை தேவனுக்குச் சமமாக்கினபடியினாலே, யூதர்கள் அவரைக் கொலைசெய்யும்படி அதிகமாய் வகைதேடினார்கள்.

18. This made the Jews more determined than ever to kill Him [to do away with Him]; because He not only was breaking (weakening, violating) the Sabbath, but He actually was speaking of God as being [in a special sense] His own Father, making Himself equal [putting Himself on a level] with God.

19. அப்பொழுது இயேசு அவர்களை நோக்கி: மெய்யாகவே மெய்யாகவே நான் உங்களுக்குச் சொல்லுகிறேன்: பிதாவானவர் செய்யக் குமாரன் காண்கிறதெதுவோ, அதையேயன்றி, வேறொன்றையும் தாமாய்ச் செய்யமாட்டார்; அவர் எவைகளைச் செய்கிறாரோ, அவைகளைக் குமாரனும் அந்தப்படியே செய்கிறார்.

19. So Jesus answered them by saying, I assure you, most solemnly I tell you, the Son is able to do nothing of Himself (of His own accord); but He is able to do only what He sees the Father doing, for whatever the Father does is what the Son does in the same way [in His turn].

20. பிதாவானவர் குமாரனிடத்தில் அன்பாயிருந்து, தாம் செய்கிறவைகளையெல்லாம் அவருக்குக் காண்பிக்கிறார்; நீங்கள் ஆச்சரியப்படத்தக்கதாக இவைகளைப் பார்க்கிலும் பெரிதான கிரியைகளையும் அவருக்குக் காண்பிப்பார்.

20. The Father dearly loves the Son and discloses to (shows) Him everything that He Himself does. And He will disclose to Him (let Him see) greater things yet than these, so that you may marvel and be full of wonder and astonishment.

21. பிதாவானவர் மரித்தோரை எழுப்பி உயிர்ப்பிக்கிறதுபோல, குமாரனும் தமக்குச் சித்தமானவர்களை உயிர்ப்பிக்கிறார்.

21. Just as the Father raises up the dead and gives them life [makes them live on], even so the Son also gives life to whomever He wills and is pleased to give it.

22. அன்றியும் பிதாவைக் கனம்பண்ணுகிறதுபோல எல்லாரும் குமாரனையும் கனம்பண்ணும்படிக்கு, பிதாவானவர் தாமே ஒருவருக்கும் நியாயத்தீர்ப்புச் செய்யாமல், நியாயத்தீர்ப்புச் செய்யும் அதிகாரம் முழுவதையும் குமாரனுக்கு ஒப்புக்கொடுத்திருக்கிறார்.

22. Even the Father judges no one, for He has given all judgment (the last judgment and the whole business of judging) entirely into the hands of the Son,

23. குமாரனைக் கனம்பண்ணாதவன் அவரை அனுப்பின பிதாவையும் கனம் பண்ணாதவனாயிருக்கிறான்.

23. So that all men may give honor (reverence, homage) to the Son just as they give honor to the Father. [In fact] whoever does not honor the Son does not honor the Father, Who has sent Him.

24. என் வசனத்தைக் கேட்டு, என்னை அனுப்பினவரை விசுவாசிக்கிறவனுக்கு நித்தியஜீவன் உண்டு; அவன் ஆக்கினைத் தீர்ப்புக்குட்படாமல், மரணத்தைவிட்டு நீங்கி, ஜீவனுக்குட்பட்டிருக்கிறான் என்று மெய்யாகவே மெய்யாகவே உங்களுக்குச் சொல்லுகிறேன்.

24. I assure you, most solemnly I tell you, the person whose ears are open to My words [who listens to My message] and believes and trusts in and clings to and relies on Him Who sent Me has (possesses now) eternal life. And he does not come into judgment [does not incur sentence of judgment, will not come under condemnation], but he has already passed over out of death into life.

25. மரித்தோர் தேவகுமாரனுடைய சத்தத்தைக் கேட்குங்காலம் வரும், அது இப்பொழுதே வந்திருக்கிறது; அதைக் கேட்கிறவர்கள் பிழைப்பார்கள் என்று மெய்யாகவே மெய்யாகவே உங்களுக்குச் சொல்லுகிறேன்.

25. Believe Me when I assure you, most solemnly I tell you, the time is coming and is here now when the dead shall hear the voice of the Son of God and those who hear it shall live.

26. ஏனெனில் பிதாவானவர் தம்மில் தாமே ஜீவனுடையவராயிருக்கிறதுபோல, குமாரனும் தம்மில்தாமே ஜீவனுடையவராயிருக்கும்படி அருள்செய்திருக்கிறார்.

26. For even as the Father has life in Himself and is self-existent, so He has given to the Son to have life in Himself and be self-existent.

27. அவர் மனுஷகுமாரனாயிருக்கிறபடியால், நியாயத்தீர்ப்புச் செய்யும்படிக்கு அதிகாரத்தையும் அவருக்குக் கொடுத்திருக்கிறார்.

27. And He has given Him authority and granted Him power to execute (exercise, practice) judgment because He is a Son of man [very man].

28. இதைக்குறித்து நீங்கள் ஆச்சரியப்படவேண்டாம்; ஏனென்றால் பிரேதக்குழிகளிலுள்ள அனைவரும் அவருடைய சத்தத்தைக் கேட்குங்காலம் வரும்;

28. Do not be surprised and wonder at this, for the time is coming when all those who are in the tombs shall hear His voice,

29. அப்பொழுது, நன்மைசெய்தவர்கள் ஜீவனை அடையும்படி எழுந்திருக்கிறவர்களாகவும், தீமைசெய்தவர்கள் ஆக்கினையை அடையும்படி எழுந்திருக்கிறவர்களாகவும் புறப்படுவார்கள்.
தானியேல் 12:2

29. And they shall come out--those who have practiced doing good [will come out] to the resurrection of [new] life, and those who have done evil will be raised for judgment [raised to meet their sentence]. [Dan. 12:2.]

30. நான் என் சுயமாய் ஒன்றுஞ்செய்கிறதில்லை; நான் கேட்கிறபடியே நியாயந்தீர்க்கிறேன்; எனக்குச் சித்தமானதை நான் தேடாமல், என்னை அனுப்பின பிதாவுக்குச் சித்தமானதையே நான் தேடுகிறபடியால் என் தீர்ப்பு நீதியாயிருக்கிறது.

30. I am able to do nothing from Myself [independently, of My own accord--but only as I am taught by God and as I get His orders]. Even as I hear, I judge [I decide as I am bidden to decide. As the voice comes to Me, so I give a decision], and My judgment is right (just, righteous), because I do not seek or consult My own will [I have no desire to do what is pleasing to Myself, My own aim, My own purpose] but only the will and pleasure of the Father Who sent Me.

31. என்னைக்குறித்து நானே சாட்சிகொடுத்தால் என் சாட்சி மெய்யாயிராது.

31. If I alone testify in My behalf, My testimony is not valid and cannot be worth anything.

32. என்னைக்குறித்துச் சாட்சிகொடுக்கிறவர் வேறொருவர் இருக்கிறார், அவர் என்னைக்குறித்துக் கொடுக்கிற சாட்சி மெய்யான சாட்சியென்று அறிந்திருக்கிறேன்.

32. There is Another Who testifies concerning Me, and I know and am certain that His evidence on My behalf is true and valid.

33. நீங்கள் யோவானிடத்தில் ஆளனுப்பி விசாரித்தீர்கள், அவன் சத்தியத்திற்கு சாட்சிகொடுத்தான்.

33. You yourselves have sent [an inquiry] to John and he has been a witness to the truth.

34. நான் ஏற்றுக்கொள்ளுகிற சாட்சி மனுஷருடைய சாட்சியல்ல, நீங்கள் இரட்சிக்கப்படுவதற்காகவே இவைகளைச் சொல்லுகிறேன்.

34. But I do not receive [a mere] human witness [the evidence which I accept on My behalf is not from man]; but I simply mention all these things in order that you may be saved (made and kept safe and sound).

35. அவன் எரிந்து பிரகாசிக்கிற விளக்காயிருந்தான்; நீங்களும் சிலகாலம் அவன் வெளிச்சத்திலே களிகூர மனதாயிருந்தீர்கள்.

35. John was the lamp that kept on burning and shining [to show you the way], and you were willing for a while to delight (sun) yourselves in his light.

36. யோவானுடைய சாட்சியைப்பார்க்கிலும் மேன்மையான சாட்சி எனக்கு உண்டு; அதென்னவெனில், நான் நிறைவேற்றும்படிக்குப் பிதாவானவர் எனக்குக் கற்பித்ததும் நான் செய்துவருகிறதுமான கிரியைகளே பிதா என்னை அனுப்பினார் என்று என்னைக்குறித்துச் சாட்சி கொடுக்கிறது.

36. But I have as My witness something greater (weightier, higher, better) than that of John; for the works that the Father has appointed Me to accomplish and finish, the very same works that I am now doing, are a witness and proof that the Father has sent Me.

37. என்னை அனுப்பின பிதா தாமே என்னைக்குறித்துச் சாட்சிகொடுத்திருக்கிறார்; நீங்கள் ஒருக்காலும் அவர் சத்தத்தைக் கேட்டதுமில்லை, அவர் ரூபத்தைக் கண்டதுமில்லை.

37. And the Father Who sent Me has Himself testified concerning Me. Not one of you has ever given ear to His voice or seen His form (His face--what He is like). [You have always been deaf to His voice and blind to the vision of Him.]

38. அவர் அனுப்பினவரை நீங்கள் விசுவாசியாதபடியால் அவருடைய வசனம் உங்களில் தரித்திருக்கிறதுமில்லை.

38. And you have not His word (His thought) living in your hearts, because you do not believe and adhere to and trust in and rely on Him Whom He has sent. [That is why you do not keep His message living in you, because you do not believe in the Messenger Whom He has sent.]

39. வேதவாக்கியங்களை ஆராய்ந்து பாருங்கள்; அவைகளால் உங்களுக்கு நித்தியஜீவன் உண்டென்று எண்ணுகிறீர்களே, என்னைக்குறித்துச் சாட்சிகொடுக்கிறவைகளும் அவைகளே.

39. You search and investigate and pore over the Scriptures diligently, because you suppose and trust that you have eternal life through them. And these [very Scriptures] testify about Me!

40. அப்படியிருந்தும் உங்களுக்கு ஜீவன் உண்டாகும்படி என்னிடத்தில் வர உங்களுக்கு மனதில்லை.

40. And still you are not willing [but refuse] to come to Me, so that you might have life.

41. நான் மனுஷரால் மகிமையை ஏற்றுக்கொள்ளுகிறதில்லை.

41. I receive not glory from men [I crave no human honor, I look for no mortal fame],

42. உங்களில் தேவ அன்பு இல்லையென்று உங்களை அறிந்திருக்கிறேன்.

42. But I know you and recognize and understand that you have not the love of God in you.

43. நான் என் பிதாவின் நாமத்தினாலே வந்திருந்தும் நீங்கள் என்னை ஏற்றுக்கொள்ளவில்லை, வேறொருவன் தன் சுயநாமத்தினாலே வந்தால் அவனை ஏற்றுக்கொள்ளுவீர்கள்.

43. I have come in My Father's name and with His power, and you do not receive Me [your hearts are not open to Me, you give Me no welcome]; but if another comes in his own name and his own power and with no other authority but himself, you will receive him and give him your approval.

44. தேவனாலேமாத்திரம் வருகிற மகிமையைத் தேடாமல், ஒருவராலொருவர் மகிமையை ஏற்றுக்கொள்ளுகிற நீங்கள் எப்படி விசுவாசிப்பீர்கள்?

44. How is it possible for you to believe [how can you learn to believe], you who [are content to seek and] receive praise and honor and glory from one another, and yet do not seek the praise and honor and glory which come from Him Who alone is God?

45. பிதாவினிடத்தில் நான் உங்கள்மேல் குற்றஞ்சாட்டுவேன் என்று நினையாதிருங்கள்; நீங்கள் நம்புகிற மோசேயே உங்கள்மேல் குற்றஞ்சாட்டுவான்.
உபாகமம் 31:26-27

45. Put out of your minds the thought and do not suppose [as some of you are supposing] that I will accuse you before the Father. There is one who accuses you--it is Moses, the very one on whom you have built your hopes [in whom you trust].

46. நீங்கள் மோசேயை விசுவாசித்தீர்களானால், என்னையும் விசுவாசிப்பீர்கள்; அவன் என்னைக்குறித்து எழுதியிருக்கிறானே.
உபாகமம் 18:15

46. For if you believed and relied on Moses, you would believe and rely on Me, for he wrote about Me [personally].

47. அவன் எழுதின வாக்கியங்களை நீங்கள் விசுவாசியாமலிருந்தால் நான் சொல்லுகிற வசனங்களை எப்படி விசுவாசிப்பீர்கள் என்றார்.

47. But if you do not believe and trust his writings, how then will you believe and trust My teachings? [How shall you cleave to and rely on My words?]